10 minutengesprek

Luister?

‘Oh, was dat vandaag? Sorry, dat is me helemaal ontschoten.’

Stilletjes moet ik lachen. Het is weer eens zover. Vandaag ben ik op bezoek bij Mila, de eigenaresse van een leuke boetiek in de stad. Mila is rond de 35, een lieverd, moeder van een meisje. Haar chaos werd haar vriend een paar jaar geleden te veel en heeft haar daarom verlaten. Hierdoor is het leven van Mila alleen maar drukker en chaotischer geworden.

Een jaar geleden belde een vriend van me bij de bank. Of ik een klant van hem kon helpen. Het ging om een winkel in damesmode, gerund door een leuke, enthousiaste vrouw, die alles weet van mode, maar zakelijk niet handig is. Ze had een paar afbetalingen gemist en m’n vriend bij de bank had haar op het hart gedrukt om hulp bij een boekhouder te zoeken, orde te scheppen in haar financiële rommel. Mijn eerste bezoek weet ik nog heel goed. Ik had te maken met een fraaie dame, mooi in de kleren, type spring in het veld, met bijpassende lange blonde krullen. In de boetiek hingen alle kleren keurig netjes aan rekken, in een sfeervol, modern verzorgde winkel. In haar kantoortje echter kieperde Mila een kartonnen doos op de kop voor mij. Haar administratie.

Samen werkten we het door, waarbij Mila steeds werd weggeroepen door het belletje van haar drukke winkel. Ik snapte heel goed waarom ze niet aan haar administratie toekwam. Na een paar weken had ik de boel op orde en met Mila simpele afspraken gemaakt over betalingen en inboeken. En het werkte. Mijn vriend bij de bank was tevreden over haar aflossingen en ik zag in de bankafschriften dat het met de boetiek de goede kant op ging.

Vandaag heb ik weer met haar afgesproken om de jaarrekening door te spreken. Ze wil dit onder werktijd, omdat ze ’s avonds vanwege haar dochtertje geen tijd heeft. Ze kijkt onrustig rond, omdat ze twee nette dames in de winkel heeft die geïnteresseerd naar twee leren jasjes kijken. Ik knik begrijpend naar Mila. Natuurlijk moet ze die twee jasjes verkopen. ‘Ik loop alvast naar achteren.’ Mila knikt glimlachend, dankbaar voor mijn begrip.

In haar kantoortje maak ik wat ruimte op het bureau en leg m’n spullen netjes klaar. In wezen hoeft Mila alleen maar te ondertekenen, zodat daarna Sophie, als mijn nieuwe leidinggevende, kan tekenen.

Mila komt binnengerend. ‘Sorry voor het wachten. Koffie?’.

‘Lekker. En? Heb je die jasjes verkocht?’, vraag ik.

‘Eentje. De andere durfde niet. Maar wel lekker hoor, zo’n jasje is 175 euro.’

‘Netjes. Je draait lekker volgens mij,’ zeg ik.

Ik kijk naar Mila die even tot rust komt bij het koffieapparaat. Mijn ogen rusten op haar strakke spijkerbroek en mooie ronde billen. Ze draagt laarzen onder haar spijkerbroek, met best een stevig hak er onder, waardoor haar benen heel goed en strak uitkomen.

Ik schrik op wanneer ze zich omdraait en de mok koffie voor me zet. Licht blozend, betrapt, duik ik in de papieren voor me.

We nemen de cijfers door en ik merk dat Mila wat tot rust komt, blij met de mooie, zwarte cijfers. Ik geef haar een compliment en vertel dat de bank ook heel tevreden is. ‘Samen komen we er wel uit’, verzeker ik haar.

Ze kijkt me even aan, mooie blauwe ogen, onder mooi opgemaakte wimpers. Lippen op elkaar, iets getuit, mondhoeken omhoog. Ik drink gauw een slok koffie.

‘Eh, dus.., als je akkoord bent, dan kun je hier je handtekening zetten en kan deze jaarrekening naar ons kantoor en de bank,’ leg ik haar uit. Mila pakt een pen en tekent.

‘Dank je wel voor je hulp,’ zegt ze, ‘zonder jou was het me niet gelukt. Eindelijk iets dat vandaag goed gaat. Vandaag hield m’n auto er eens mee op en ik moet zo naar een 10-minuten gesprek op school van m’n dochter.’

‘Als je wilt, kan ik je een lift geven,’ bied ik aan. Op zich heb ik het druk zat, maar ik vind Mila spannend en wil haar graag helpen. Ze gaat gretig op het aanbod in en pakt haar spulletjes bij elkaar om naar de school te gaan. Ze sluit de winkel en we gaan naar mijn auto.

‘Hoe kom je straks thuis?’, vraag ik haar.

Ze schudt haar krullen. ‘Dat zie ik straks wel weer. Mijn dochtertje logeert vanmiddag bij een klasgenootje.’

‘Zal ik anders op je wachten? 10 minuutjes kan ik wel wachten,’ bied ik aan.

Ze kijkt me blij verrast aan. ‘Vind je dat echt niet erg? En je eigen gezin dan?’ Ik leg haar uit dat ik nog vrijgezel ben en dus alle tijd heb. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik geen zin heb in het teamoverleg met Sophie, die sinds ze leidinggevende is, de wind er goed onder heeft. Ze werkt nog maar kort bij ons, maar heeft zich snel opgewerkt tot onze chef. Nog niet zo lang geleden zat ik met haar in de auto op weg naar het bosmeertje voor een potje naaktzwemmen, was ze een neukmaatje, maar nu is ze Mevrouw Mansveld voor me en neukt ze op een hoger niveau, denk ik.

Bij de school vraagt Mila of ik mee naar binnen wil.’Je kunt toch moeilijk hier in de auto blijven.’

Aarzelend ga ik met haar mee, de school in, waar we net op tijd zijn om door de juf te worden begroet. Ik heb geen tijd om uit te leggen dat ik niet … en Mila trekt me mee de klas in. Samen zitten we daar. De juf, ik schat haar tegen de vijftig, kijkt goedkeurend naar mij en naar Mila. Ze lijkt tevreden over de blijkbaar nieuwe man in het leven van de alleenstaande moeder. Niets is minder waar natuurlijk, maar Mila is tevreden met de blik van de juf. Mila’s dochter doet het ook goed op school en vrolijk lachend nemen we afscheid van de juf.

In de auto zucht Mila een keer heel diep, alsof er een last van haar is gevallen. Ze keert zich naar me en kijkt me lief aan. Ze streelt m’n wang met haar rechterhand. ‘Lief van je dat je meeging. Ik kon zo gauw niets anders verzinnen en je kwam over als een superlieve stiefvader.’ Zwijgend buig ik naar haar toe, en kus haar op haar lekkere volle lippen. ‘Het is graag gedaan hoor,’ fluister ik, ‘zal ik je thuis brengen?’ Zoveel hints en dan van zo’n mooie vrouw… Ja, dat heb ik zelfs door.

Mila woont met haar dochtertje in een appartement aan de rand van de stad, in een saai ogende betonnen wijk. Het appartement zelf is sfeervol ingericht, met vrolijke tekeningen op de deuren van haar dochtertje. Op de kast staat een mooie vakantiefoto van Mila met haar dochter op de arm. Verder is er een gezellige rommel in de kamer, met kleren van Mila slingerend over de leuning van de bank, en speelgoed van haar dochter. Terwijl ik voor het raam uitkijk over de stad, voel ik twee armen om m’n middel en warme adem bij m’n oor. ‘Ga je nou van het uitzicht genieten, of …?’

Ik draai me om en laat me door Mila omklemmen. Ik voel haar borsten tegen m’n borstkas ingedrukt worden en kijk in haar mooie ogen. Onze lippen ontmoeten elkaar en met m’n handen streel ik door haar blonde krullen, gevolgd door een streling van haar rug en het vinden van de zoom van haar truitje, dat ik over haar hoofd uit trek. Ze laat het er niet bij zitten en schuift m’n jasje van m’n schouders, waarna ze m’n stropdas stevig beet pakt. Mila bijt op haar onderlip, kijkt me ondeugend aan en keert zich om, m’n das over haar schouders trekkend. Braaf loop ik achter haar aan, m’n handen in haar zij, vlak onder haar bh.

We duiken op haar bed. Ik ruk m’n stropdas af en, op haar buik zittend, trek ik m’n overhemd uit. We zoenen. Haar armen om m’n hals. Ze gooit me opzij en rolt op me, haar armen gestrekt naast me.

‘Mag jij wel in de baas z’n tijd met klanten naar huis,’ vraagt ze me.

‘Haar’, verbeter ik haar, en ik denk even aan Sophie.

‘Oohh… Spannend’, lacht Mila, terwijl ze haar bh los maakt en een paar mooie, stevige borsten toont.

Ik wil niet over Sophie praten en pak de riem van haar jeans om de gesp los te maken. We rollen weer over, zodat ik haar jeans kan uittrekken. Vlug stap ik op het bed om boven haar staand m’n broek los te maken. Langzaam strip ik voor haar, terwijl ze met beide handen haar string over haar heupen duwt.

We voeren een heerlijke spanning op. Naakt op elkaar liggend. Zoenend, onze tongen met elkaar ‘vechtend’, duw ik m’n eikeltje tussen haar lipjes. Mila sluit haar ogen, zucht verwachtingsvol en legt haar handen op m’n heupen. De uitnodiging is daar en ik glij heerlijk haar geopende poort in, warm en vochtig van haar verlangen. Mila laat zich helemaal gaan en kneedt zo veel ze kan de harde, stevige indringer. Met een ritmisch kreunen, moedigt ze hem aan steeds sneller in haar te bewegen. Ik merk hoe ze haar rug kromt, waardoor onze onderbuiken plat tegen elkaar duwen. Een paar tellen houd ik de brutale gast in haar kutje even stil. Ze kreunt van verlangen, smekend, met haar handen duwend op m’n heupen. Blij als een meisje wanneer het forse heerschap doorgaat met ritmische bewegingen in haar. Ze beloont hem met warm vocht en liefkozende kneepjes met haar kutspiertjes. Tot nu toe heeft hij in de vreemde ruimte de dienst uitgemaakt, maar nu neemt de gastvrouw het heft in handen. Het wordt hem te veel en terwijl elders in mijn lichaam de tong het aflegt tegen een lenige, gespierde vrouwelijke versie, moet de harde paal in het kutje zich gewonnen geven. De klep spat open en hij moet alles wat hij in zich heeft bij haar achterlaten. Gelukkig krijgt hij er een heerlijke golf warm vocht voor terug.

Het mannelijk lichaam laat zich zakken op het lichaam van de vrouw. Uitgeput lig ik op Mila die me krachtig met haar armen omklemt.

‘Dank je lieverd,’ zegt ze zacht, ‘wil je me nog eens naar een 10-minutengesprek rijden?’

Ik kijk haar aan, m’n pik nog steeds hard in haar, en knik.

‘Graag’.