De verloren weddenschap

Luister?

Dit verhaal kan verwarrend zijn. Het is namelijk het ene moment uit haar-perspectief geschreven en het andere moment uit het zijne…De gedeelten die vanuit de vrouw zijn geschreven staan cursief.

Langzaam ontwaak ik. Langzaam komen er ook gedachten voorbij. Ik lig half uitgekleed op mijn bed. Gedachten aan gisteravond komen voorbij. Wat was het gezellig. Veel gelachen, veel geouwehoerd met wildvreemde dames, uiteraard. Want zo ben ik. Misschien wel de reden dat ik nog steeds vrijgezel ben. Want hoewel klein van stuk, gebrek aan zelfvertrouwen kan mij niet ontzegd worden. Ik sta op, voel mijn zakken na, iets dat ik altijd doe als ik op stap ben geweest. Ik voel mijn zakken na, op zoek naar mijn telefoon, id kaart, pinpas en eventueel papiergeld. 3 van de vier artikelen vind ik terug, alleen mijn pinpas kan ik nergens vinden. Hmmm, raar, denk ik. Mijn blik gaat richting mobiel, waar een blauw lampje knippert. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat ik een berichtje heb. Ik open het en lees:’bel me even? Gr Melissa’. Melissa? denk ik. Er gaat geen lampje branden, dus ik besluit om deze Melissa maar te bellen.

De telefoon gaat over en na 3x overgaan hoor ik een vrouwenstem:’Met Melissa’, zeggen. ‘Ja, hoi met Jan, ik kreeg een berichtje dat ik je moest bellen’? zeg ik min of meer vragend. Ik hoor een lach aan de andere kant. “Klopt, ik had al gehoopt dat je zou bellen. Ik was benieuwd wanneer je je tegenprestatie nakomt’? ‘Tegenprestatie’?, antwoord ik. ‘Tegenprestatie idd’, zeg je. ‘Of weet je niet meer welke weddenschap je gisteren verloren hebt’? ‘Weddenschap’?, antwoord ik. Ik hoor een diepe zucht aan de andere kant. ‘Dat je zat was gisteren, dat was wel duidelijk, maar dat je niks meer herinnert is wel vreemd. Ik zal je dan wel even bijpraten’.

Je vervolgt:’Gisteren hebben we mekaar ontmoet en je viel meteen voor mijn postuur. Je wist me te vertellen dat je aan het ruiken van mijn voeten mijn gewicht kon raden. Je zei er ook nog bij dat als je het fout had, ik jou een dag lang kon gebruiken als mijn eigen deurmat, vloerkleed, voetenbankje en opstapje. Vervolgens heb ik je aan mijn voeten laten ruiken en heb je het gewicht niet geraden. Misschien was je wel bedwelmd oid, maar ik kreeg iig je pinpas met pincode als onderpand mee, die inmiddels geplunderd is, maar dat je terugkrijgt zodra je je tegenprestatie hebt ingelost. En ik moest je een sms sturen of je me even wilde bellen en dat heb je nu dan ook gedaan, waarvoor dank’.

Ik hoor het allemaal aan. Dat ik graag aan vrouwenvoeten ruik, althans erover fantaseer dat te doen, dat wist ik. Maar dat ik dat ook al in een kroeg toepas, is ook voor mij nieuw. Ik overweeg de keuzes, maar die zijn er niet veel. Er zit niet veel anders op, dan de tegenprestatie in te lossen, aangezien ik weet hoeveel er op mijn rekening stond: veel, heel veel geld!

‘Goed Melissa, wat stel je voor’? ‘Heb je pen en papier bij de hand’? vraag je. ‘Heb ik’, antwoord ik. ‘Ik stel voor’, zeg je,’dat je morgenochtend om precies 07.45 uur voor mijn deur ligt. Het adres is Colettelaan 14. Je ligt op je rug. De bedoeling is dus, naar je eigen woorden, dat ik je gebruik als deurmat, vloerkleed, voetenbankje en opstapje of afstapje. En dat ga ik dus ook doen, voor precies 24 uur. 24 uur later krijg jij je geld terug en je pinpas en hopelijk een hele fijne ervaring rijker. Maar ik zal even vervolgen. Om exact 07.45 zet ik mijn eerste stap op jou. 24 uur later zet ik om exact 07.44 uur mijn laatste stap op jou. Tussendoor ga je overal dienen waar ik in, op en af moet stappen. En waar ik het nodig acht. Ik reis normaal met de auto naar mijn werk, echter deze dag zal ik het OV gaan gebruiken. Op kantoor aangekomen en wanneer ik achter mijn bureau zit, dien je als voetenbank. Ook kan het zijn dat ik graag wil dat je mijn voeten likt. Tijdens vergaderingen, waar uitsluitend vrouwen bij aanwezig zijn, lig je ook onder de tafel, op je rug en zijn alle vrouwen in de ruimte vrij jou te gebruiken als voetenbank dan wel voetenlikker. Ben ik duidelijk wat ik van je verlang’? ‘Ja, je bent heel duidelijk’, antwoord ik. ‘Mooi zo’, besluit je, ‘dan zie ik je morgen. Daag’. En de verbinding wordt weer verbroken.

Ik probeer me voor te stellen hoe je er ook alweer uitziet. Wat ik me nog van je herinner is dat je donker bent. Ik besluit een blik te werpen op Facebook, daar is tegenwoordig heel veel op te vinden. Gelukkig zijn er niet zo veel donkere dames. Dus dat filtert al makkelijk. Ik houd daarom ook 2 profielen over. 1 is van een klein, maar gezette dame. Verder onderzoekend voldoet deze dame niet aan je leeftijd, want ze is wel 20 jaar ouder. Houd ik er dus maar 1 over. Ik klik het profiel aan en daar sta je, vrolijk lachend me aan te kijken. Ik besluit om wat foto’s van je profiel te bekijken. Je hebt smaak vwb een bepaalde soort auto, toevallig ook mijn droomauto. Verder kijkend valt me vooral je geweldige postuur op. Je oogt lang en zwaar en dat beangstigt mij enigszins, aangezien ik zelf kleiner en slanker ben, zo’n 170 cm en 65 kilo, typisch een Formule 1 coureurs postuur, ware het niet dat ik helaas ander werk doe. Tevens valt me op dat je vaak te zien bent met hakken aan. Brede hakken, maar ook een dunne hoge hak, de zogenaamde stilettohak, schuw je niet. Ik heb zo’n gevoel dat je me pijn gaat doen.

‘Dames, we gaan morgen wat lol beleven’. Janine, 170 cm en zeventig kilo, je directe collega en aan hetzelfde bureau werkend als jij, kijkt op van haar typewerk. ‘Hoe bedoel je’? vraagt ze. ‘Kun je die jongen van gisteren nog herinnere?n’, en vervolgens doe je het telefoongesprek van net nog even met haar uit de doeken. ‘Dus hij komt’?, vraagt Janine, die een kleine glimlach niet kan onderdrukken en ondertussen bedenkt welke schoenen ze morgen zal dragen. Tijdens de pauze licht je de overige vrouwelijke collega’s, zoals altijd gezellig met elkaar zittend, in. Maria, 160 cm en tachtig kilo, knikt instemmend. Als verantwoordelijke van deze groep geeft ze hierdoor toestemming. Lia, 165 cm en vijfenzeventig kilo, begint nerveus te lachen, ondertussen genieten van de dominantie die ze morgen ten opzichte van de man kan tonen. Lotte, 175 cm en vijfenzeventig, denkt er het hare van, maar haar kennende, denk je, zal zij zeker wat frustratie willen uiten voor haar op de klippen gelopen relatie. Simone, 175 en zeventig kilo, weet niet exact wat ze ervan moet denken, maar is altijd wel in voor iets nieuws. Tina tenslotte, 160 cm en vierenzeventig kilo, geeft geen krimp. Je verwacht echter dat ze wel los zal komen als ze de eerste stap gezet heeft. Zelf kun je het moment niet afwachten.

Om 06.30 uur gaat mijn wekker en ik sta op. Ik trek wat makkelijke kleding aan, t-shirt en een spijkerbroek en ga naar beneden. terwijl de koffie pruttelt lees ik de krant en ga om 07.15 uur lopend op pad. Ik woon gelukkig niet heel ver van je vandaan.

Om 06.00 uur gaat je wekker en je snoozed nog 5 min. Daarna sta je wel op en stapt onder de douche. Heerlijk geslapen, denk je en je bent benieuwd of ik op kom dagen. Na je douche, kleedt je je aan en kijkt vervolgens in je schoenenkast. Je blik valt op een paar casadei laarzen. Je duurste in je schoenenkast, maar speciaal voor deze dag gereserveerd. Nadat je ze aan hebt getrokken, bedenk je je nog nooit op iemand hebt gestaan. Je gaat daarom op je bed staan en stapt op je kussen. Hiermee doe je alsof je op mijn buik stapt. Je geeft wat meer gewicht op je voet en komt erachter dat het wat wiebelig is. Tevens vind je dat je wel erg doorzakt op het matras. Als dat maar goed gaat. Je neemt je voor om je goed vast te houden aan iets, om niet te vallen. Je kijkt op je horloge en ziet dat het 07.15 uur is. Tijd voor je om te ontbijten.

Om 07.40 uur loop ik je straat in. Ik begin nu pas zenuwachtig te worden. Wat nou als ze helemaal niet op nummer 14 woont, gaat er door me heen. Ik besluit om langs je deur te lopen. Misschien is er wel een naambordje op je deur. Ik loop langs nummer 14 en zie tot mijn blijdschap idd de naam Melissa op je deur staan. Ik kijk op mijn klok. Nog 1 minuut.

Je bent benieuwd of ik op kom dagen. Daarom sta je al vanaf 07.40 uur boven vanuit je kamer de straat in te kijken. Je ziet een kleiner mannetje de straat inlopen. Hij oogt nerveus. Je ziet hem op zijn horloge kijken en voorbij je deur lopen. Gelukkig heeft hij niet door dat je hem van bovenaf bespiedt. Blij dat hij gekomen is, loop je de trap af naar beneden. Je kijkt op je horloge. Nog 10 seconden tot aan 07.45 uur. Je pakt je Gucci tas en je hand gaat naar de deurkruk.

Ik lig op mijn rug en niet lang daarna hoor ik de deur open gaan. Ik kijk op, benieuwd wie de deur opendoet. Ik kijk in je gezicht, jij kijkt naar mij. Je lacht en je oogt blij. ´Hallo, ik zal je de hele dag ter dienste staan´, zeg ik.

Je doet de deur open en kijkt naar hem, beneden voor je voeten. Je lacht naar hem en je hoort hem zeggen dat hij je de hele dag er dienste zal zijn. Het zijn woorden die je goed doen. Je zet een stap voorwaarts, op zijn buik. Je hak zakt in het t-shirt en je hoort een ‘oef’ als je helemaal op hem staat met een voet. Dan zet je je andere voet ernaast. ‘Dat is prettig te horen dat je me de hele dag ter dienste zal zijn. Ik hoop dat je een prettige ervaring op zal doen’, zeg je hem. ‘Ik hoop ook dat je wat sterker zult worden in de loop van de dag, wat je zult me heel vaak moeten dragen vandaag’. Je kijkt ondertussen naar zijn steeds roder wordende gezicht. Je besluit van hem af te stappen. Hij staat op en je moet naar beneden kijken om hem aan te kijken. Hij is wel klein, concludeer je.

Samen lopen we de straat uit. ik kijk omhoog om deze mooie dame überhaupt in het gezicht te kijken. Wat is ze lang, denk ik en zwaar. Nog steeds voel ik de pijn die haar hakken hebben veroorzaakt. Tijdens het lopen kijk ik naar beneden en hoor het prachtige getik van haar hakken op de straatstenen. Dan komen we aan bij de bushalte. ‘Ga liggen’, hoor ik je zeggen. Ik doe wat er van me gevraagd wordt.

Je stapt op me en wacht ondertussen geduldig op de bus. Wanneer het wat te lang duurt, ga je tegen de lantaarnpaal leunen. Ondertussen lig ik onder je voeten en ruik dat de paal ook vaak gebruikt wordt als urinoir voor honden. Maar dan, na een paar minuten, verschijnt de bus. De bus stopt ook precies voor ons, zodat, wanneer de deuren open zijn gegaan, je zo via mijn hoofd de bus in kunt stappen. ‘Moet dat pakketje ook mee, mevrouw’? hoor je de chauffeuse zeggen. ‘Jazeker’, zeg je, ‘die mat moet zeker mee, die moet nog de hele dag mee’, terwijl je schuin achter de chauffeuse gaat zitten.

Ik sta op, ben al een beetje beurs van het feit dat je zolang op 1 plek hebt gestaan. ‘Hij is wel klein he’, hoor ik de chauffeuse tegen jou zeggen, net wanneer ik binnenstap. Ik betaal een kaartje en krijg te horen dat ik ook even ‘voor mij’ moet betalen. Zo betaal ik dus voor ons 2-en en ga vervolgens op het andere setje stoelen naast je zitten. Tijdens de busreis van zo’n 20 minuten, waarbij steeds meer mensen de eens zo lege bus bevolken, wordt er door je uitgebreid uit de doeken gedaan waarom ik als opstap gebruik wordt. Ik kijk ondertussen de andere kant op.

Dan druk je op de stop-knop en even later komt de bus tot stilstand. Ik sta vervolgens op, stap naar buiten en ga op het trottoir op mijn rug liggen, met de gedachte dat je netjes op mij af kunt stappen. Ik kijk om mij heen en zie dat we bij een treinstation zijn gestopt. Jij hebt een ander idee en wilt mijn vertrouwen in jou testen. Daardoor laat je een paar middelbare school meisjes voorgaan, die geblokkeerd voor de uitgang blijven staan, onwetend wat ze hier mee aan moeten. Met een gemeend ‘ga je gang en gebruik hem als afstap’, motiveer je de meisjes om mij als voetveeg te gebruiken. De 4 meisjes, gelukkig niet zwaar, allen tussen de veertig a vijftig kilo maken al giechelend gebruik van mij en stappen zonder omkijken op mij en van mij af. Een paar toekomstige Domina’s in de dop? Daarna stap jij op me, gadegeslagen door de meisjes. Ik hoor ondertussen de deuren van de bus dichtgaan en de bus wegrijden. Vervolgens stap je van me af en vervolgen we de weg naar je kantoor.

Na een wandeling van zo’n 3 minuten komen we aan bij een groot statig gebouw. FNV HORECA zie ik staan op de gevel. Dus hier werk jij, denk ik bij mijzelf. Maar veel tijd om daar bij stil te staan heb ik niet, je hebt me weer nodig. Ik ga voor een deur liggen en je stapt op mij. Je kijkt naar beneden en zegt me hier te blijven liggen totdat je me weer ophaalt. Ik knik en wanneer je een pasje voor een kaartlezer haalt, opent de deur zich automatisch en stap je van me af, door de deur naar binnen.

Als je net binnen bent, pak je je telefoon en verstuurt via de groepswhatsapp dat de deurmat klaar ligt. Niet veel later zie je als eerste Janine op hoge haklaarzen aankomen. Je ziet haar voor mij stoppen en je hoort haar zeggen: ‘dus jij bent onze deurmat voor vandaag’? En na deze woorden stapt ze met haar zeventig kilo op mijn buik en stapt vervolgens lachend naar binnen.

Vervolgens komt Maria aanlopen. Je ziet haar grinniken bij de aanblik van mij op de grond. Met haar tachtig kilo en zwarte enkellaarsjes stapt ze zonder enig probleem op mijn buik. Ik voel haar hak diep wegdrukken in mijn buik. Ze zegt: ‘alles komt goed jonkie, je zult een topdag hebben vandaag’. Met deze woorden stapt ze van me af en door de deur naar binnen. ‘Hij is wel sterk’, hoor ik haar zeggen.

Dan komt Lia aangerend. Je ziet aan haar dat ze er nu al van geniet. Ze stapt op mij met haar mooie pumps. Dan kijkt ze naar beneden en in plaats van dat ze van me afstapt, stapt ze op mijn borst. Haar vijfenzeventig kilo drukt op mijn borst en ik heb moeite om dit vol te houden. Ik kijk naar haar gezicht en zie dat ze hiervan aan het genieten is. Ik krijg tenslotte een knipoog en met een ’tot straks’ stapt ze van me af.

Dan komen Simone, Lotte en Tina met zijn 3-en aangelopen. Ze carpoolen met elkaar, dus heel toevallig is dit niet. Het getik komt nader en al gauw voel ik de hakken van de pumps van Lotte op mijn buik. Kennelijk is het afgesproken, want ze stapt vervolgens op mijn borst en vervolgens stapt Maria op me. Het wordt nu wel heel zwaar en je staat met de overige dames te genieten, aan de andere kant van het raam. Benieuwd of ik het volhoudt en tevens kijkend wat mijn grens nu is. Je geniet ervan dat je voorstel wordt uitgevoerd door de dames. Maria besluit een stap richting mijn borst te zetten en eindigt met haar hakken op mijn ribben. Dan komt Tina er nog bij, op mijn buik. Er staat nu zo’n tweehonderddertig kilo op me en ik verga van de pijn. Ik kijk omhoog, naar de gezichten van de dames die op mij staan. ze kijken naar mij en Simone pakt haar telefoon en maakt een foto van het tafereel. Dan stappen de dames 1 voor 1 van mij af en lopen door de deur naar binnen.

Ik sta op en dat valt niet mee, maar ik vervoeg me door dezelfde deur naar binnen en laat me leiden naar de plek die jij voor mij in petto hebt…onder jouw bureau. Althans, ik lig met mijn hoofd onder je bureau, de rest van mijn lichaam ligt er voor. En dat met een reden, wat ik heel snel zou ondervinden…

Ik kijk onder mijn bureau en zie het hoofd van jou, bij mijn voeten. Ik besluit mijn laarzen op je gezicht te leggen, als een soort voetenkussentje. ‘Melissa, heb je even tijd’, hoor je een vrouwenstem zeggen. Ik kijk op en ik zie dat het Maria is, mijn directe chef. ‘Doe me een lol, Maria en neem gerust plaats op mijn matje. daar ligt hij voor’. En meteen zie ik Maria wat langer worden wanneer ze een stap zet op mijn matje. Ik voel ook onder mijn voeten dat er wat gewicht op gezet wordt. Ik kan hier wel van genieten en het gaat nog leuker voor hem worden. Ik kan een zacht gegrinnik niet onder drukken. ‘Mijn hakken zakken best diep weg, haha’, zegt Maria. Ik lach met haar mee, ‘geniet ervan Maria, maar wat wilde je zeggen’? ‘de BMW X6 van mijn man is klaar en kan worden opgehaald. Nu weet ik dat je heel graag een X6 zou willen rijden. Wat zou je ervan vinden om deze auto samen met mij op te halen? Neem je je matje mee, die kan zich tijdens de rit een beetje nuttig maken’. ‘Lijkt me leuk en ben benieuwd hoe je mijn matje zich nuttig kan laten voelen’. Ondertussen ben ik bezig om mijn hak in je mond te duwen. De woorden van Maria hebben wel wat bij me gedaan…Ik mag X6 rijden. Ik gil het nog net niet uit…

Hmmm, terwijl Maria nog op mij balanceert, vraag ik mij af hoe ik mijzelf nuttig zou kunnen maken tijdens een autorit. Pfff, eindelijk stapt ze van mijn buik. Ik voel aan mijn buik en voel de 2 putten van het langdurig stilstaan in mijn buik….2 grote putten. Ik voel eraan…ergens opwindend. Ondertussen zit ik ook nog steeds met de hak van Melissa in mijn mond. Ik blijf er maar aan zuigen. Ik kijk schuin naast mij en zie een paar glimmende haklaarzen mijn kant opkomen. Ze stoppen bij het bureau en in een keer gaat een voet omhoog, buiten beeld van mij en korte tijd later voel ik het op mijn buik landen. Er wordt wat gewicht erop gezet en al snel volgt voet nummer 2.

‘Dag Janine’, hoor ik je zeggen,’hoe voelt mijn matje aan?’ Heerlijk, lekker zacht, hadden we eerder moeten doen. Maar vergeet je zo niet je voorbereidingen te treffen voor de vergadering van half 10?’, zegt ze. ‘Och bijna helemaal vergeten’, zeg je. En je staat op, Janine stapt van me af, je verteld me dat ik je moet volgen naar de vergaderzaal. Daar aangekomen vertel je me dat ik voor de deurpost binnen de vergaderruimte moet gaan liggen, op mijn rug. Ik neem plaats op mijn stekje. Zo, dat mijn borst en buik in de deuropening ligt. Ik kijk om mij heen, ik zie dat je druk bezig bent met het voorbereiden van de vergadering. Ik zie ook dat er 12 plaatsen zijn. Stilletjes hoop ik dat alle 12 plekken gevuld zullen zijn, over een paar minuten.

Ik loop naar een kast en ik weet dat daar een deurmat in ligt. Die haal ik eruit en loop op je af. Ik leg de deurmat op je buik en borst. Welkom staat erop. Ik besluit om de deurmat maar weer eens te testen en stap zo op je. Je kreunt onder mijn gewicht en dat wind mij op. Ik sta te genieten in de deuropening. Als ik schuin naar beneden kijk, zie ik vooral een gezicht dat steeds meer rood aanloopt. Ik weet alleen niet of dat komt door mijn hakken die in je lichaam boren, of dat het mijn gewicht is. Ik stap van je af en loop naar je hoofd. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog zo’n 10 minuten heb. Ik besluit om mijn slipje wat naar de zijkant te leggen en op je gezicht te zitten. ‘Likken’, geef ik je als opdracht mee. Je likt me binnen 2 minuten naar een heerlijk hoogtepunt. Wanneer ik weer van je gezicht afstap, zie ik dat je hele gezicht een grote natte kliederboel is van mijn geil. Vlug pak ik een theedoek en maak je gezicht droog. Hmmm, dit was heerlijk en smaakt, ach voor jou haha, naar meer. Ik kan het einde van de dag niet meer afwachten.

Niet lang daarna komen mijn collega’s een voor een binnen. ‘Oh prettig zo’n deurmat bij binnenkomst. Dat heb je prima geregeld, Melissa’, hoor ik Maria zeggen. Ik kijk naar je, terwijl de dames een voor een hun voeten even vegen op jou. Ik zie dat je het moeilijk hebt, bij sommige. Nadat iedereen binnen is, laat ik je voor een digibord plaatsnemen. Kun je mooi als opstapje dienen tijdens de presentaties. Benieuwd ook hoelang je het gaat volhouden als een spreekster een kwartier bovenop je staat…Ik verlaat de zaal en laat je alleen met de dames. Echter, voordat ik wegga, druk ik je op het hart dat je na afloop weer keurig bij de uitgang gaat liggen. Je gaf me een knik, waaruit ik denk af te leiden dat je het begrepen hebt. Daarna loop ik terug naar mijn bureau en open het scherm met de livestream op mijn bureaublad. Dit tooltje is speciaal bedoeld om vergaderingen te volgen vanaf je werkplek. Een soort webcam-achtig iets.

Ik lig klaar, bij een wit bord en kijk om mij heen. Ik zie 12 dames voor mij zitten, klaar om te vergaderen. Ik kijk onder de tafels en zie alleen maar hoge hakken. Sommige wat scherper, andere wat breder. Dan komt er een oudere vrouw op mij aflopen, ze heeft een blinddoek bij zich en een mp3 speler. Ik heb haar nog niet eerder gezien, maar zij mij kennelijk wel, want ze stapt zonder problemen op me. Ze is relatief licht, een kilo of vijfenvijftig denk ik. Ze gaat gehurkt op mijn borst staan. ‘Ik heb van Melissa begrepen dat we je als ondergrond mogen gebruiken en dat we overal op mogen gaan staan. Ik moet je waarschuwen, dat zal niet tegen dovemansoren hier gezegd zijn. Daarom heb ik hier een speciale blinddoek voor je, die ik je om zal doen. Deze heeft een dikke kap en die zal je ogen beschermen, mocht een dame in haar enthousiasme haar hak op willen zetten. Tevens doe ik je een mp3 speler in, aangezien je niet hoeft te horen wat wij zeggen. We hadden je ook onder narcose kunnen brengen, maar dan voel je niets meer van ons gewicht en onze hakken’. Een luide lach ging door de zaal. Ik knik dat ik het begrepen heb en ik laat me de blinddoek omdoen en de MP3 speler aanbrengen in mijn oor. Het wordt zwart voor mijn ogen, ik hoor goede muziek door de oortjes en even later stapt de dame weer van me af. Ik lig nu in grote afwachting.

Ik kijk op mijn beeldscherm en zie Claudia opstaan, een grote meid van 178 cm en geschat gewicht van zo’n drie en tachtig kilo. Ik zie haar op je aflopen en ben benieuwd. Ik zie haar wat onwennig bij je aankomen, ze kijkt wat naar beneden, duidelijk op zoek naar een plek om op te staan. Ik moedig haar aan, sta ergens, er is genoeg ruimte gaat er door mij heen. Dan lijkt ze eindelijk een plekje te hebben gevonden waar haar pump neergezet wordt. Vervolgens zie ik haar op je buik plaatsnemen, ondertussen evenwicht zoeken en een steunpunt. Helaas blijft ze niet lang staan en stapt weer van je af. Dit kan verkeerd aflopen wellicht en dat betekent dat mijn plannetje niet zal slagen. Terwijl ik zoek naar een oplossing, zie ik het Claudia nogmaals proberen. Nu lijkt ze wat stabieler te staan en lijkt ze door te kunnen met de presentatie.

Na deze presentatie volgen er nog 2, waarbij ik doorzeefd wordt door hakken. De duo-presentatie was daarbij het hoogtepunt, 2 dames van gemiddeld 75 kilo stonden op alles wat onderdeel was van mijn lichaam. Na deze presentatie worden mijn oortjes weer eruit gehaald, wordt ook mijn blinddoek afgedaan en ik kijk wat onwennig in het rond. Ik moet even wennen weer aan de felle verlichting. Ik kruip vervolgens terug naar de deur, om de dames de gelegenheid te geven de ruimte te verlaten. Ik krijg van de meeste dames een heerlijke knipoog, een teken dat ze onder de indruk zijn geweest. Daarna kruip ik terug naar mijn bazin voor deze dag.

Ik zie je aangekomen bij mijn bureau, je neemt je stekje bij mijn vermoeide voetjes weer in. Ik zet mijn hakken op je buik, maar je kunt een kleine ‘auw’ niet verbloemen. “Hebben ze je hard aangepakt, mijn matje’? vraag ik je. ‘Laat me je buikje eens zien’? Trots show je me je buik. Ik zie tot mijn afgrijzen de gevolgen die het met hakken op jou staan heeft. Allerlei putjes van hakken, ondiep en diep, zijn op jouw buik te zien. Je lijkt wel een maanlandschap. Ergens vind ik het wel zielig. Lang om daarover na te denken, heb ik niet. We gaan samen met Maria de BMW X6 van haar man ophalen.

We lopen met ons drieën, waarbij jij uiteraard achter ons loopt naar de Mercedes van Maria. Het is zo’n grote 600-serie en dat is echt zo’n auto die wel past bij de kleine Maria. Geen slechte auto voor de vrouw van de baas. De afstandsbediening zorgt voor het ontgrendelen van de deuren en ik zie al dat je achterin wilt gaan stappen. ‘ik zou graag voor deze rit van je slaaf gebruik willen maken’, zegt Maria tegen mij. “Heb je daar bezwaar tegen’? Ik heb geen idee wat je bedoelt en dat ziet Maria aan mijn gezichtsuitdrukking. ‘Kom even kijken bij de bestuurderskant, wil je’? Ik doe wat je me vraagt.

Ik zie jou geïnteresseerd naar de bestuurdersstoel kijken. Benieuwd wat de dames aan het bekokstoven zijn. ‘Is goed, leef je maar uit’, hoor ik je zeggen, dus echt lang heb ik niet om erover na te denken. ‘Matje, kom eens hier en ga eens op je plekje liggen’, wordt er naar mij geroepen door de kleine vrouw. ik loop naar de bestuurdersstoel en zie tot mijn verrassing een gat in de zitting. ‘Je moet vanuit de achterbank hierdoor heen, met je bovenlichaam. Ik kijk naar mijn Mevrouw. Die kijkt mij aan en knikt alsof ik niet moet zeuren, maar gewoon moet doen. Ik klim via de achterbank naar binnen en wurm mij door de zitting van de bestuurdersstoel, totdat ik met mijn hoofd, met gezicht naar boven omklemd wordt door de zitting. ‘Past prima’, zegt de kleienere dame en daarna stapt ze in. Voordat het donker wordt, zie ik nog heel snel dat ze geen slipje draagt en zo met haar lipjes op mijn gezicht gaat zitten.

Terwijl Maria de motor start, merk ik al de eerste ademhalingsmoeilijkheden onder de billen van Maria. ‘Dat komt zo wel goed als ik schakel’, stelt ze me gerust. Ik kijk geamuseerd onder de billenpartij van Maria en naar het lichaam van jou op de achterbank. Wanneer we eventjes onderweg zijn, vraagt Maria mij om jou eventjes hard in je ballen te knijpen om zeker te weten dat hij nog leeft. Dat doe ik uiteraard graag. Ik stop mijn hand achter je broek en plant mijn nagels ferm in je ballen. Dan knijp ik zo hard als ik kan. Maria komt lichtelijk omhoog en kreunt hierbij. Je schreeuw wordt echter begraven in de kut van Maria, die dit wel lekker vindt. ‘Blijf daar maar even mee doorgaan’, vraagt Maria me. Dit blijf ik doen totdat ze overheerlijk klaar komt. Ik sla mezelf echter ook niet over, aangezien dit tafereel mij ook heerlijk opwindt. Niet lang daarna kom ik ook lekker klaar. Dan komen e aan bij de BMW dealer. ‘Kijk, daar staat ie al’, zegt je tegen me. Ik kijk verlekkerd naar die grote bak. Ze parkeert de auto en stapt uit, onderwijl haar jurkje weer strak trekkend. Terwijl ik uit wil stappen, kijk ik nog even naar je, met je platgedrukte hoofdje in de zitting. Het geil van Maria loopt helemaal over je gezicht. Ik pak een tissue en maak je gezicht droog. Dan stap ook ik uit.

Verward probeer ik uit de Mercedes te kruipen. Buiten aangekomen, probeer ik mijn gezicht wat te masseren. mijn pik is nog steeds stijf. Ik heb 2 mensen klaar horen komen, maar ze zijn er uiteraard eentje vergeten. Van verbazing begin ik te glimlachen. Niet lang daarna wuif je naar me. ik zie de andere dame weer in haar Mercedes instappen en je wenkt me om naar de BMW te komen. ‘Kom, we gaan’, zeg je en ik wil al op de bijrijderskant instappen. ‘Nee, nee, je gaat op de bestuurderskant zitten en zorgt dat je je pik buiten je broek hebt. Ik ben zo geil dat ik op je wil zitten terwijl ik de auto terugrijd’. Ik neem zoals gevraagd plaats op de bestuurdersstoel, haal mijn pik uit de broek. Jij doet er snel een condoompje om en je gaat op mij zitten. De stoel kan electrisch ingesteld worden en al snel zit je aan de knoppen om zelf zo prettig mogelijk te kunnen zitten. Ik voel dat ik met mijn rug naar beneden ga. Jij blijft echter rechtop zitten. Het voelt zwaar op me, maar ik hoop dat je me tot een hoogtepunt kunt brengen. Dan start je de motor en voel ik dat we wegrijden. De vele bulten in de weg zorgen ervoor dat we samen naar een heerlijk hoogtepunt gaan. Dat volgt uiteraard al snel, want geil was ik als een malle. De rest van de weg gebruik je me om op me te zitten, onderwijl genietend van de rij capaciteiten van de BMW. Aangekomen bij de parkeerplaats, parkeer je de auto op de plaats van chef en stapt uit. Ik kijk naar je, je ziet er gelukkig uit.

Het einde van de werkdag nadert. En dat weten mijn collega’s ook. Ik roep je het vergaderhok in, verbaasd loop je naar binnen en ziet alle 14 collega’s van mij opgesteld staan. Ze hebben vandaag genoten van je, vonden het stuk voor stuk heerlijk om je als vloer te hebben gehad. Daarvoor willen ze je bedanken. Ik vraag je om in het midden op de grond te gaan liggen, op je rug uiteraard. Dan verzoek ik alle dames stuk voor stuk een plekje op je lichaam op te zoeken en je gezicht vrij te laten, voor mij uiteraard. Ik hoor aan je gekreun dat het niet meevalt, al mijn collega’s op je lichaam te hebben staan. Toch hoop ik dat je ook aan het genieten bent. Als laatste stap ik met mijn blote voeten op je gezicht. ‘Lieve deurmat, je hebt nu zo ongeveer bijna 1000 kilo op je lichaam staan. Geniet zoals wij nu ook van jou doen’, zeg ik je. Een onverstaanbaar ‘hrmmmbllmm’ onder mijn tenen betekent dat je iets probeert te zeggen. Maar dat versta ik niet.

Ik ontwaak en voel aan mijn lichaam. Het voelt beurs en mijn ribben doen zeer. Ik kijk naar mijn borst en buik. Een wereld van putjes en rode plekken zijn zichtbaar. Ik kom overeind en zie dat ik in een vergaderhok lig. Ik kijk op tafel en zie mijn telefoon op tafel liggen, met een knipperend lampje. Een teken dat ik een berichtje heb ontvangen. Ik kijk op mijn telefoon. Ik heb inderdaad een berichtje ontvangen. ik lees: ‘lieve deurmat, bedankt voor de fijne dag, ook namens mijn collega’s. Ik ben alleen je pinpas vergeten terug te leggen, die ligt nog bij mij thuis. Je bent altijd welkom om die nog even op te halen…;-)’

Hoofdpersonen:
Janine-27 jr; 1,70m; 70 kg; draagt het liefst hoge haklaarzen.
Lia- 38 jr; 1,65m; 75kg; draagt vaak laarzen of pumps.
Simone- 27 jr; 1,75m; 70 kg; draagt alleen hoge pumps.
Lotte- 28 jr; 1,75m, 75kg, draagt laarzen of hoge pumps.
Maria- 52 jr; 1,60m; 80kg; draagt enkellaarzen.
Tina- 55 jr; 1,60m; 74kg; draagt laarzen.
Melissa- 26 jr 1.80m; 95kg. draagt laarzen.

Jan-27 jaar; 1.70m; 68 kg. dient als vloer/deurmat/zitmeubel