The Appartment 1 – Maria

Luister?

Een half jaar geleden ben ik verhuisd naar een mooi, groot appartement aan de rand van het centrum. Een klein flatgebouw met een gevarieerde groep bewoners. Ik lette wel op wat er zo al woonde, maar haar had ik eigenlijk nog niet echt in de gaten gehad. Begin dertig, druk met kinderen, een leuk koppie, maar niet iemand die gelijk opvalt, eerder saai, altijd wat truttige kleding.

Nee, dan waren er wel anderen die er veel beter uitzagen. Mijn buurvrouw bijvoorbeeld, blond, lekkere tieten, altijd een lach, maar smoorverliefd op haar vriend. Of dat bounty-vrouwtje, zo te zien in voor alles, maar vrijwel onbenaderbaar. En al die jonge dochters van gescheiden ouders, die af en toe op bezoek komen, gehuld in nauwelijks iets en zo brutaal als de beul.

Nu ben ikzelf niet zo’n Apollo, maar op een of andere manier beginnen vrouwen altijd tegen mij te praten, alsof ze voelen dat ik een geduldig oor voor ze heb. Zo ook die dag dat ik van de supermarkt kwam, haar achteloos voorbij liep en ze ineens zachtjes hallo zei. Ik hield in en bezigde de gangbare prietpraat, had het even over het warme weer en vroeg wat ze zo de hele dag deed, behalve het gesjouw met die koters. Niet veel, zei ze, haar man was arts, had wisselende diensten, dus die was ook wel eens overdag thuis en “s avonds of “s nachts weg. Zelf werkte ze een paar uur in de week, ook in de zorg. Pas toen we in de lift stonden, viel het me op dat ze eigenlijk wel een mooi lichaam had. Flinke borsten, mooie benen, een lekkere kont en inderdaad een leuk gezichtje. Omdat het zo warm was, droeg ze een korte rok en een strak truitje. Kleding die ze anders nooit aan had, maar waarin haar figuur goed uitkwam. Toen ik er uit moest, zei ik haar vriendelijk gedag en verliet langzaam de lift, toen ze ineens zei: ‘Zullen we morgenochtend even een kop koffie drinken in het café om de hoek, dan kunnen we gezellig verder praten’. Ik stemde, zonder na te denken, in en vroeg haar 06-nummer voor het geval er iets tussen zou komen. Eenmaal binnen ben ik eigenlijk verbaasd over het gesprek daarnet, en die afspraak de volgende ochtend zit me niet lekker. Ze neemt misschien de kinderen mee en vlak om de hoek vind ik niet zo geslaagd. Ik heb geen zin om door de halve flat daar met haar gezien te worden.

De flat is in een L-vorm gebouwd en vanuit de keuken heb ik uitzicht op het andere gedeelte, waar zij woont. Wel alleen op de keuken en een van de slaapkamers, die als kinderkamer gebruikt wordt. Die avond loop wat ik vaker dan normaal de keuken in om een blik naar boven te werpen. Ik zie dat haar man met zijn dokterstas naar buiten komt en krijg een spannend gevoel. Ik weet niet wat ik ermee aan moet, weet niet wat haar bedoeling is. Ik zie haar de keuken in en uit lopen en de gordijnen van de kinderkamer dicht trekken. Nog steeds in dat korte rokje, maar het truitje is vervangen door een topje.

Als ze weer een keer de keuken uitloopt, besluit ik te bellen. Ze neemt op met Maria, ik noem mijn naam, en hoewel ze die niet kent, weet ze direct dat ik het ben. Ik vraag waarom ze morgen eigenlijk koffie wil drinken. Om te praten, zegt ze, ‘Ik wil wel eens met een vreemde lekker kletsen over van alles en nog wat’. Ik vraag of ze naar de keuken wil komen zodat ik haar kan zien. Binnen een paar seconden staat ze voor het raam, en zegt dat ze mij ook kan zien. Ik stel voor dat ze nu maar zegt wat ze wil, en leg haar uit waarom ik het niet zo’n goed idee vind morgenochtend af te spreken. Ze begrijpt het en begint te ratelen: ‘Ik weet niet precies waarom ik met jou wil praten, maar je komt zo aardig over. Ik heb je al vaker gezien en dan je gaat zo gemakkelijk om met andere vrouwen in de flat. Toen dacht ik, daar wil ik wel eens mee kletsen, maar ik durfde je niet aan te spreken. Ik heb er echt geen bijbedoelingen mee’. Lachend zeg ik dat me dat teleurstelt. Ik voel haar blozen en dan barst ze los met ontboezemingen, die een vrouw niet zo snel aan een wildvreemde man zou vertellen.

Zij had een nogal christelijke opvoeding achter de rug, toen ze trouwde was ze nog maagd. De eerste jaren waren erg fijn, maar ze wist niet beter, omdat ze nooit iets anders had meegemaakt. Na de geboorte van de kinderen werd het steeds saaier. Haar man heeft het erg druk en om zich heen zag en hoorde ze vriendinnen steeds spannender dingen doen. ‘Ik moet dit niet allemaal vertellen. Ik weet niet waarom ik het doe, maar het is wel een opluchting’. Zonder op haar verhaal in te gaan, zeg ik: ‘Weet je dat je er erg goed uit ziet?’. Ze schrikt. ‘Dank je’, murmelt ze, ‘maar nu moet ik ophangen’.

Terwijl ik nog verbouwereerd naar boven staar, loopt miss Bounty langs, op weg naar haar flat op diezelfde verdieping. Ze ziet er verrukkelijk uit. De hitte van de dag hangt “s avonds nog in de lucht en het lijkt wel of alle vrouwen er dan beter uit zien. Ze is nog maar net binnen of het licht in de keuken gaat aan, en daar loopt ze ineens naakt. Kan alleen de bovenkant zien, maar dat is genoeg voor lichte opwinding. Ze raapt iets op van de grond waardoor haar borsten naar beneden hangen. Prachtige lichtbruine tieten met grote donkerbruine tepels, maar voor ik het goed kan bekijken is het licht weer uit en is ze verdwenen.

De telefoon gaat. Maria meldt zich en vraagt waarom ik net met mijn hand naar mijn broek ging. Had ze me zo opgewonden? Ze wilde alleen maar praten. Ik vertel wat ik vlak daarvoor gezien had en dat ik alleen maar iets recht wilde leggen. – ‘O, die’, ja, die ziet er goed uit, maar ze is wel hautain, zegt bijna nooit wat als ze langs komt. Volgens mij doet ze zoiets expres’. – Dat denk ik niet, ze is gewoon erg vrij. Was jij maar zo. – Dat ben ik van nature wel. – Heb ik nooit iets van gemerkt, maar ik sta ook niet elke dag naar je te loeren. Het wordt trouwens donker, ik zie je niet goed meer. – Ik jou wel, want het licht achter je in de gang brandt. – Als je zo vrij bent, doe dan ook wat licht aan. Ik hoor wat zacht gerommel en er gaat een lampje branden. Ze komt weer binnen en gaat tegen het aanrecht staan, maar zegt niets. ‘Als je die arm zo houdt, kan ik je borsten niet zien’, provoceer ik. De telefoon gaat naar haar rechteroor en ze strekt haar rug. Haar borsten steken nu fraai naar voren. Ze zegt nog steeds niets, maar ik hoor haar ademhaling versnellen. Haar witte buik steekt fel af tegen het donkerblauwe topje. Ik vraag of ze iets naar het licht wil draaien omdat de contouren dan beter uitkomen. Langzaam schuift ze naar rechts. Half en profiel ziet ze er echt goed uit, maar het kan zijn dat mijn kritisch vermogen afneemt.

– ‘Je hebt een mooie beha aan’, probeer ik. – Dat kan je niet eens zien. – Niet als je dat topje aanhoudt. – Zo beter? – Staat je goed dat zwart. En lekker soepel, want ik kan zien dat je tepels een beetje hard zijn. Heb je een bijpassend slipje of gaat je modebewustzijn niet zo ver? – Nee inderdaad, daar let ik er nooit zo op. Ik heb nu een gewoon wit slipje aan. – Ik heb het ook niet zo op ondergoed. Ik zie vrouwen liever zonder.

Met een snelle beweging maakt ze haar beha los en laat die op de grond glijden. Dat had ik niet verwacht. Wat ik zie bezorgt me een erectie. Ze heeft inderdaad mooie volle borsten met strakke tepels, die nu helemaal hard geworden zijn. – Jij durft zeg. Wil je de buurvrouw nadoen? – Hoe valt de vergelijking uit? – Eerlijk gezegd in jouw voordeel. Steviger, ronder. Je moet eens wat vaker voor de spiegel gaan staan, dan weet je zelf hoe mooi ze zijn. – Dat heb ik de laatste tijd een paar keer gedaan en toen vond ik inderdaad dat ze er wel zijn mochten. Daarom ben ik ook strakkere truitjes gaan dragen. Stout he? – Nee hoor, je moet gewoon doen wat je lekker vindt. Sta je dan alleen te kijken of streel je ze ook. – Soms wel en dat is best lekker. – Ga je gang zou ik zeggen.

Langzaam begint ze haar borsten te strelen. Een voor een, vanonder naar boven en dan neemt ze de tepels tussen haar vingers en masseert ze. Ik hoor haar zachtjes hijgen en zeg dat ze door moet gaan, dat ik het erg opwindend vind. Ze doet haar hoofd naar achteren en draait zich zo dat ik haar vol van voren zie. Mijn pik wordt steeds harder. Eigenlijk moet mijn hand weer naar beneden, alles zit nu veel te strak, maar ik wil me niet laten kennen. Omdat ik naar boven moet kijken, kan ik haar net niet helemaal zien. Boven het raamkozijn zie ik nog een klein stukje van haar rokje. Ik vraag of ze een stukje opzij wil gaan zodat ik haar rok kan zien. Terwijl ze dat doet, vraagt ze met een benepen stemmetje, steeds heftiger haar borsten knedend, waarom? ‘Omdat ik wil zien of je rokje al nat wordt’, antwoord ik brutaal. Dan gaat haar hand ineens naar beneden en schuift onder de rok, ze kreunt: ‘de rok niet, maar mijn broekje wel’. De aanraking van haar hand met haar kruis is te veel voor haar, want met een langgerekt ‘Oooooo’ komt ze klaar. Ik merk dat mijn pik op springen staat, maar om dat te voorkomen, zeg ik zo koel mogelijk: – Zie je dat er meer genot op de wereld is dan je denkt. Ik wed dat je dit nog nooit meegemaakt hebt. – Nee inderdaad niet (nog nahijgend). Ik masturbeer wel eens, maar dit is heel wat anders. Je moet me geloven, hier was ik echt niet op uit, maar ik kon niet meer stoppen. Ik begrijp niet waarom ik me zo laat gaan. – Gewoon omdat je een hete vrouw bent, die na al die jaren wel wat spannends wil. – Voor jou blijkbaar niet, want je hebt nog niet een keer aan je broek gevoeld. Dat deed je daarnet wel bij mijn buurvrouw. Ik wind je kennelijk niet zo op. – Je moest eens weten. Maar voor mij is dat kwakkie niet zo belangrijk, psychisch ben ik al gekomen. Dat begrijp je misschien niet omdat de meeste mannen alleen maar willen spuiten. Klaarkomen is vaak geestelijk, dat geeft soms meer voldoening dan het leegmaken van je zak. Ik heb vaak voldoening als een vrouw geniet. Niet altijd hoor, want natuurlijk is het ook een heerlijk gevoel als ik helemaal leeg loop. – Klinkt heel anders dan ik gewend ben, maar, ik heb nog maar één man gehad, dus ik weet niet hoe het met anderen is.

Ze lijkt wat meer ontspannen en leunt achterover tegen het aanrecht. Haar borsten staan recht vooruit en de tepels zijn nog hard. Ik ben ook wat afgekoeld, maar hou dat kloppende gevoel in mijn pik. Ik weet dat als dit voorbij is, ik mezelf in een paar seconden zal aftrekken, maar ik wil tegenover haar de nonchalante man uithangen. Dan komt ze ineens met een verrassing. Ze vertelt dat ze over een paar weken gaan verhuizen. – Er hebben geen posters voor de ramen gehangen, alleen een paar buren wisten het. De flat was zo verkocht via internet. Voor de kinderen is het beter dat we dichter bij de grond gaan wonen. – Jammer dat je weggaat. Maar zoiets eenmaligs is wel beter, ik ben blij dat je jezelf zo hebt laten gaan. – Ik moet zo ophangen, weet nooit precies hoe laat mijn man thuiskomt. Dat begrijp ik en voeg er aan toe dat we die afspraak morgen maar beter niet door kunnen laten gaan. Daar is ze het mee eens, we zullen elkaar nog wel een andere keer spreken. En, lachend: ‘Als je jezelf straks toch lekker aftrekt denk dan maar aan mij’.

Dat beloof ik.