Harry Potter – een avondje avontuur

Luister?

“Hey Potter, weet je wat mijn moeder zegt?” een jongen draaide zich naar Harry toe die net naar de jongenslaapzalen wou gaan. “Ik mocht bijna niet naar school, omdat jij allemaal onzinverhalen uitkraamt over jeweetwel” de jongen staarde Harry woedend aan. “Het is waar! ik zag hem ontwaken! Wie anders heeft Carlo vermoordt?! Voldemort leeft!” Harry keek hem wederzijds woedend aan. “Jij vuile leugenaar!” schreeuwde de jongen. “De Ochtendprofeet verteld altijd de waarheid!” raasde de jongen maar door. Een groep jongens verzamelde zich bij hem en knikte instemmend. Harry stond op het punt uit te barsten en rende de leerlingenkamer uit.

Op de gang liep hij bijna Ron omver gevolgd door Hermelien. “Harry, wat is er?” Ron greep Harry vast aan het gewaad, dat bijna scheurde. “Niks” zei Harry wegkijkend omdat hij tranen in zijn ogen voelde branden. Hij rukte zich los en rende weg. “Ik ga wel achter hem aan. Ga jij maar vast naar de leerlingenkamer” zei hij en rende in de richting waar Harry ook was gerend.

Ron vond Harry op de oude meisjestoiletten. “Hé- gaat het een beetje?” vroeg Ron aan Harry en pakte hem bij zijn schouder vast. “Raak me niet aan!” riep Harry en verborg zijn gezicht in zijn schoot. “Oké, oké” zei Ron en trok zijn hand terug. Er stond nog een oud krukje en Ron ging erop zitten. “Waar is Jammerende Jenny?” vroeg Ron. “Ze is naar de 532 verjaardag van haast onthoofde Henk” zei Harry met zijn hoofd nog steeds in zijn schoot gedrukt. “Maar waarvan ben je zo overstuur?” vroeg Ron en keek naar Harry’s zwarte haar. “Ze zijn weer aan het zeiken over de ochtendprofeet en Voldemort” snikte Harry. “Ze begrijpen er niks van, ze moeten gewoon luisteren het is gewoon de waarheid!” Harry stond op, zijn gezicht overgelopen met tranen. Hij trok zijn toverstaf en was kennelijk van plan dat als ze niet wouden luisteren, ze wel zouden voelen. “Hola” zei Ron en pakte Harry’s pols. Harry probeerde zich los te rukken maar Ron duwde Harry tegen de muur aan. “Dat kun je me als vriend niet aandoen” zei Ron en legde zijn hoofd tegen Harry’s borst. Tot Ron’s verbazing voelde hij de tepel van Harry stijf tegen zijn slaap drukken. “Is het alleen de ochtendprofeet?” vroeg Ron. Harry, die nog een beetje verdwaast was van de situatie, wist even geen antwoord te geven. “Nee, het is ook dat mens van een Omber” zei Harry. “Is dat écht alles?” vroeg Ron, die voelde dat hij een stijve kreeg van Harry’s harde tepel die bij elke ademhaling over zijn slaap streek. “Oké, dat getortelduif van jouw met Broom maakt me gek” gaf Harry eerlijk toe.

Deze hele conversatie en Harry’s tepel maakte het niet beter op voor Ron. Hij begon zwaarder te ademen en voelde hoe zijn lul schuurde in zijn op dit moment te strakke broek. “Ron, is alles oké?” vroeg Harry, die weer rustig was geworden en merkte dat zijn vriend zwaar ademde. Het geadem van Ron over zijn tepel maakte hem gek. Ron’s greep verzwakte en Harry stopte zijn toverstok weer terug. Harry bukte een beetje en zijn hand streek licht over de voorkant van de broek van Ron. Harry’s hart ging als een gek tekeer. Zonder enige waarschuwing herstelde Ron zijn houding en drukte Harry weer strak tegen de muur aan. Hij kuste Harry. “Hij kan goed kussen” dacht Harry toen Ron’s warme tong naar binnen gleed. Langzaam zakten ze naar beneden en Harry kwam op de w.c. te zitten. “Ron” zei Harry. Ron wist best wat Harry probeerde te zeggen. “Het is oké. Jammerende Jenny komt pas over een paar uur terug en wie zou ons toch gaan zoeken” zei Ron en grinnikte. Hij schoof Harry’s trui op en begon te spelen en te zuigen aan zijn tepels. Ron ging naar beneden en trok zijn broek uit. De keiharde penis van Harry stak vier uit zijn onderbroek. Harry kreunde toen Ron er wat mee speelde maar besloot bezig te gaan met Harry’s sterretje. “Je hebt er zin in hé?” zei Ron ondeugend terwijl hij zijn ondertussen drie vingers in Harry’s sterretje had gepropt. Harry zat al een tijdje zwaar te hijgen en zijn lichaam reageerde heftig op de bewegingen van Ron’s vingers. Ron haalde zijn vingers eruit en Harry kwam. Hij spoot het Ron recht in het gezicht. Eest keek hij wat verbaast, totdat Harry rechterop ging zitten en zijn sperma van Ron’s gezicht aflikte. Ron pakte zijn nog altijd stijve lul en dreef hem door het sterretje van Harry. Die kreunde heftig. Ron begon heel rustig in Harry te pompen en voerde het tempo geleidelijk op. Harry’s sterretje knepen elke keer rond Ron’s penis samen en het duurde niet heel lang voor ook Ron op zijn hoogtepunt was. Hij kwam tegelijk met Harry in hem.

Harry was totaal uitgeput en viel in slaap. Ron knapte zichzelf en Harry een beetje op en droeg Harry naar de leerlingenkamer. “Waarom duurde het zo lang?!” vroeg Hermelien ongerust toen ze Ron binnen zag lopen met Harry in zijn armen. “Hij moest even uitrazen” legde Ron uit. “Zie wat er van komt als je hem zo gespannen maakt?!” riep Ron naar de jongen en tilde hem de trap op.