Opgeroepen (6)

Luister?

“Ik zal ze nog wel vergelijken met de tekst die jij bij mijn moeder hebt opgeschreven. Ik hoop voor jou, dat deze teksten foutloos overeenkomen met de oorspronkelijke regels en houdingen. Zo niet, dan is regel…ik dacht vier… even kijken… ja, regel vier van toepassing.” Ik hoopte dat ik de regels foutloos opgeschreven had, maar kon er nu niets meer aan doen. Ik had de blocnote immers al aan haar overhandigd. Mijn uit het hoofd opgeschreven regels waren niet meer in mijn bezit en dus onveranderbaar. Ik moest er maar het beste van geloven. “Glas”. Ik draaide me half om en pakte het glas van de dochter van mijn Meesteres aan. Ik zag, dat het tijdens mijn schrijverij half leeg was gemaakt, toen ik het op tafel zette. “Zo en dan komen we nu aan het volgende deel van het huiswerk. Maar eerst moet ik nog even iets regelen. Blijf zitten. Ik ben zo terug. Oh ja, neem jij eens snel houding drie aan.” Ik legde mijn handen in mijn nek. “Uitstekend. Zie je wel, dat je kunt gehoorzamen. Je weet wel hoe het hoort. Als je maar vol-doende gestimuleerd wordt. Prima hoor knul.” Ze stond op en liep weer de kamer door. Omdat ik met mijn rug naar de rest van de huiskamer zat, kon ik niet zien waar de dochter van mijn Meesteres nu heen ging. Ik hoorde wel haar voetstappen, maar kon niet opmaken waar ze – eenmaal uit de huiskamer – verder naar toe was gegaan.

Korte tijd later was de dochter van mijn Meesteres weer in de huiskamer terug. Ze nam weer plaats op de bank. “Draai je maar even om. Ik heb wat voor je”. Ik voldeed aan haar opdracht. “Wijn.” Ik pakte haar wijnglas en overhandigde het. Ze nam het aan en ik zag in haar andere hand de babyfles. Ze stak haar hand uit en reikte mij de zuigfles aan. “Je zult ook wel dorst hebben van mijn behandeling en van het schrijven. En het is niet eerlijk, als ik alleen aan het drinken ben. Dus dacht ik, weet je wat ik zal mijn slaafje ook iets te drinken geven. Is dat nou niet aardig van mij ?”, vroeg ze poeslief. “Ja MyLady, dank U wel.” “Goed zo slaafje. Prima. Je hanteert je manieren op een goede wijze. Het accentueert de afstand die er tussen jou en mij is. Ik als jouw Meerdere en jij als mijn ondergeschikte. Prima.” Ik wilde van de zuigfles drinken en bracht ‘m in de richting van mijn mond. “Ho ho”, zet neer. Drinken mag je pas met mijn toestemming. Ik begrijp, dat je graag mijn drankje tot je wilt nemen, maar ik eis beheersing. Bovendien”, ze pakte het blaadje met de net door mij opgeschreven tekst. Ik zag, dat ze het van de blocnote had losgemaakt. “… is er nog de laatste van de regels. En daarin heb je zelf opgeschreven, dat je…Vertel het me maar !”. “Voor elke handeling die ik wil gaan doen, moet ik eerst toestemming vragen aan en krijgen van mijn Meesteres, voordat ik mag beginnen.” “Tja, dat klopt niet helemaal, hè. De strekking is wel goed, maar de tekst is niet compleet. Luister maar goed. Als onderdanige van mijn Meesteres moet ik voor elke handeling die ik wil gaan verrichten, toestemming vragen aan en krijgen van mijn Meesteres, vóórdat ik mag beginnen. Wel een beetje dom, hè. Als je het net opgeschreven hebt en het nu al niet meer weet.
Regel 4 wordt dat dus. Ik onthou dat wel en moet nog even bedenken wat ik zal doen. Daar kom ik later op terug. Draai je nu maar weer om en pak de pen.” Ik ging met mijn rug naar de dochter van mijn Meesteres zitten en pakte de pen op. “Zorg ervoor dat je netjes leesbaar schrijft. Als ik ook maar één woord niet kan ontcijferen, laat ik je alles vijftig keer overdoen. Schrijf op ! Ach nee, ik doe het anders. Jij schrijft zelf het verhaal over wat je tot nu toe hebt meegemaakt. Als je klaar bent, zal ik het nalezen en als ik tevreden ben, zal ik het ondertekenen. Dan mag je dat, nee moet je dat aan je Meesteres afgeven, zodat die ook haar handtekening kan zetten. Begin maar !”

Ik begon te schrijven. Ik schreef hoe ik haar telefonische oproep had ontvangen en op de fiets naar haar huis was gegaan. Hoe ik was ontvangen en wijn voor haar had gehaald. Hoe ik mijn speeltjes aan haar had getoond. Hoe uitermate geïnteresseerd zij was geweest in de inhoud van mijn tas en hoe ze vond dat het haar mogelijkheden als Dominante vergrootte. Hoe ik de boeien had moeten omdoen en hoe zij mijn armen langs mijn lichaam had gebonden.Hoe ik naar haar slaapkamer was meegenomen. Hoe ik op mijn rug op het bed was vastgelegd. Hoe ik de blinddoek om had gekregen. Hoe ik de trechter in mijn mond had gekregen en hoe zij me vervolgens had laten drinken. Hoe ik naar de huiskamer was terug gebracht en hoe ik haar voeten had gemasseerd. Hoe ik haar ongenoegen had opgewekt, door onder haar rokje te kijken. Hoe ik was geblinddoekt en als paardje haar op mijn rug naar de slaapkamer had gereden. Hoe de tepelklemmen als leidsel waren gebruikt. Hoe ik op het bed op mijn buik strak was vastgebonden. Hoe ik mondknevel in had gekregen. Hoe ik voor de overtreding van het onder haar rokje kijken streng gestraft was, met vijfentwintig slagen op mijn billen met een houten spatel. Hoe de straf was voortgezet met achtentwintig kopspelden in mijn billen. Hoe ik haar als paardje weer naar de huiskamer had gebracht. En hoe ik daar de opdracht had ontvangen mijn ervaringen op papier te zetten, zodat mijn Meesteres kon lezen hoe het me vergaan was. Met het verslag was ik een half uur bezig geweest. Toen ik klaar was legde ik mijn pen neer. “Geeft maar hier. Glas.” Ik pakte haar, nu lege glas aan en zette het op tafel. “Haal wijn.” Ik kroop met het glas naar de keuken en schonk nog een glas wijn. Daarmee liep ik terug naar de dochter van mijn Meesteres. Ze zat mijn verslag geconcentreerd te lezen. Nadat ik me had laten zakken zei ze, zonder haar ogen van mijn tekst af te houden: Houding één en drie.” Ik ging op mijn kont zitten en legde mijn handen in mijn nek. “Hmmm…”, hoorde ik haar op een gegeven moment zeggen. “Bepaalde dingen had ik anders beschreven, maar het kan ermee door. Het geeft een redelijk nauwkeurig beeld van wat er is gebeurd. Wijn”. Ik pakte het glas van tafel en gaf het haar. Ze bracht het naar haar lippen en zei nog voor ze een slokje nam: “Jij mag nu ook drinken.” Ik pakte de zuigfles. “Draai je een kwart slag. Naar links. Ik wil controleren of je ook daadwerkelijk drinkt.” Ik ging verzitten en stopte de speen van de zuigfles in mijn mond. Ik zag, dat de dochter van mijn Meesteres mij nauwlettend gade sloeg toen ik de zuigfles naar boven kantelde. Terwijl ik haar lichaamsvocht door mijn keel voelde glijden, toen ik aan de speen zoog, nam de dochter van mijn Meesteres genoeglijk een slokje van haar wijn. “Zuig maar goed aan de speen, slaaf. Dan kan ik tenminste zien, dat je mijn sap ook echt binnenkrijgt.” Ik deed wat me werd opgedragen. Door goed aan de speen te zuigen, borrelde haar plas in de zuigfles als ik het deel in de speen mijn keel in liet stromen. “Prima, slaafje, prima. Ik zie de belletjes in de fles en hoor het goed borrelen. Ga door… blijf zuigen aan die speen.” Zelf nam ze tevreden weer een slokje van haar wijn. Ze bleef me bekijken en ik voelde me echt helemaal onder controle staan. Ik kon niets anders doen dan haar gehoorzamen. Ik was helemaal in de ban van de dochter van mijn Meesteres. Bedwelmd door haar vakkundige overheersing van mij en haar volledige controle over mij. Ik bedacht me, hoe ze een week geleden nog niets geweten had van mijn slaaf zijn en hoe geweldig zij zich nu als Meesteres had ontpopt. Ik was diep onder de indruk. En ik prijsde mezelf gelukkig, dat ze haar moeder en mij had betrapt. Ik had het nooit durven dromen, alhoewel ik vaak genoeg heimelijke fantasieën had gehad over de situatie waarin ik nu verkeerde.

“Glas.” Ik wilde mijn zuigfles wegzetten om haar glas aan te pakken. “Blijf zuigen aan die speen. Die fles moet leeg. Je heb nóg een hand over, daar pak je mijn glas maar mee aan.” Ik deed wat ze beval. Terwijl het vocht met belletjes in de zuigfles borrelde en haar jus d’orange haar weg vond in mijn lichaam, pakte ik haar glas aan en zette het op de tafel. “Pen”. Ik overhandigde haar de pen. “Is die fles nou nog niet leeg, slaaf ? Je doet er wel erg lang over. Het lijkt wel, alsof je het niet lekker vindt.” “Nee MyLady. Dat is het niet. Als ik het zeggen mag, ben ik niet gewend een zuigfles te gebruiken. Daarom gaat het niet zo snel… MyLady.” “Kutsmoesjes. Moet ik je soms even helpen ? Geef die fles maar eens hier.” Ze legde de pen naast zich neer op de bank. Ik nam de fles uit mijn mond en overhandigde hem aan de dochter van mijn Meesteres. Ze hield de zuigfles zo vast, dat ze aan de maatverdeling kon zien hoeveel ik al binnen had gekregen. “Hmm, je hebt inderdaad gedronken, zie ik. Maar er zit nog zeker dertig milliliter in. Kom hier… leg je hoofd in mijn schoot… Nee sukkel, met je gezicht naar boven natuurlijk.” Met mijn achterhoofd op haar dijen keek ik, langs de mooie borsten van de dochter van mijn Meesteres, naar haar gezicht. Ze draaide de zuigfles om en zei: “Mond open !” Voordat ze de speen van de fles in mijn mond stopte vielen er een paar druppels op mijn neus en bovenlip. “Laat maar zitten, dat mag je straks oplikken. Nu zuig je flink door, want ik wil die dertig milliliter zien verdwijnen.” Ik zoog aan de speen en hoorde de vloeistof in de zuigfles borrelen. “Juist… Goed zo…slaafje…nou zie ik ook echt, dat je drinkt. Ga door. Vooruit… Goed zo… Nog een klein beetje en dan is je flesje leeg.” Het was alsof ze een kind op haar schoot de fles gaf. Zo sprak ze tenminste de laatste woorden uit. Ik bedacht me, dat het me niet kon schelen, zolang ik maar met mijn hoofd op haar heerlijke dijen kon blijven liggen. Helaas was door mijn zuigen de fles nu helemaal leeg. De zuigfles werd uit mijn mond gehaald en weggezet. “Lik nu je lippen maar af, slaaf.” Ik haalde de gevallen druppels met mijn tong van mijn gezicht. “Omhoog.. met je gezicht naar mij gericht”, klonk haar opdracht. Ik nam de bevolen houding aan. “Slaaf, ik vind dat je goed je best hebt gedaan. Daarvoor krijg je nu een beloning van me. Je mag je ogen open houden en kijken. Houding drie.” Ik legde mijn handen snel in mijn nek. De dochter van mijn Meesteres leunde iets naar achteren en legde haar armen kruislings over haar schouders. Ademloos volgde ik haar bewegingen. Toen ze langzaam de bandjes van haar bh van haar schouders af liet glijden, voelde ik mijn pik groeien. De bandjes vielen langs haar bovenarmen naar beneden en bleven ter hoogte van haar ellebogen losjes hangen. Ze legde haar handen op haar borsten en stroopte de cups van haar bh naar beneden. Langzaam kwamen haar borsten bloot. Ik keek bewegingloos naar dit prachtige schouwspel. Mijn pik was inmiddels tot volle lengte gegroeid en ik voelde hoe mijn bloed in mijn gezwollen geslacht klopte. Ze keek langs haar blote borsten naar beneden en zag hoe fier mijn pik omhoog was gekomen. “Aah, dat bevalt je dus. Lekker. Ik zie een slaaf die zich kan beheersen, afgezien van die stijve. En dat bevalt me. Als ik je ook maar enige aanstalten had zien maken om een ongeoorloofde beweging te maken, dan had ik dit moois onmiddellijk weer opgeborgen. En dan had je ervan langs gekregen. Maar…. aangezien je beheersing hebt getoond, mag je even aan mijn tepels zuigen.” “Dank U wel, MyLady.” Ik bleef zitten en keek naar haar prachtige naakte borsten met de mooie tepelhoven en stevige tepels. Ik wachtte op de toestemming mijn mond naar haar borsten te kunnen brengen. “Uitstekend, slaafje.” Je laat een hele goede beheersing zien. Ik ben heel tevreden. Je mag nu aan mijn linker tepel zuigen.” Langzaam bracht ik mijn hoofd naar voren en maakte contact met haar borst. Ik zocht de tepel met mijn mond en zoog er zachtjes aan. Meteen merkte ik, dat het haar ook niet onberoerd liet. De dochter van mijn Meesteres hijgde licht bij de aanraking. Ondanks dat er, in tegenstelling tot de zuigfles, geen vocht in mond terecht kwam, was de sensatie van het zuigen aan haar tepel een geweldige ervaring.