Shoppen

Luister?

Shoppen | Ik was via Facebook in contact gekomen met Patricia Kislinger. Een oud klasgenootje van de lagerschool en de MAVO. In die tijd noemde ik haar altijd Patricia kustlanger en mijn goede vriend Winifried noemde haar Kuslanger. Maar dat zal nu wel over zijn. Ze is net als ik 50 en zal de wilde haren wel kwijt zijn. Ze is journaliste en schrijft over de sterren van Nederland. Nu vroeg Patricia of ik met haar wilde shoppen in Amsterdam en daar zeg ik geen nee tegen. Zoals afgesproken belde ze netjes aan om 10 uur ’s morgens. Ik doe open en heb haar waarschijnlijk staan aan te gapen, want ik voelde haar vingers aan mijn kin. “Peter, lieverd, mondje dicht doen en mij gewoon binnen laten” zei ze. “Ja kom binnen Patricia. Wat zie je er goed uit” zei ik. Ze liep voor me de kamer in en wiegde met haar heupen. Ze was nog niets veranderd als zo ik me haar herinnerde van vroeger. Blonde haren, mooi gezicht, lekker volle borsten, een beetje bollend buikje met daar onder een paar stelten. Olala. En natuurlijk op een paar knappe hakjes. Zeker van een centimeter of 5. “Koffie of thee” vroeg ik. “Koffie en als het kan cappuccino” was het antwoord. “Dat kan” en 5 minuten later zaten we aan de koffie. Ze legde uit wat haar doel was voor de dag en of ik mee wilde. “Dat heb ik al gezegd” antwoordde ik, “ik ga mee”. “Nou niet gedraald dan, we gaan” was haar commando. Wij op naar de bus en het centrum van Amsterdam. Op naar de eerste stop, de Dam.

In bus begon Patricia te vertellen dat ze al weer een tijd gescheiden was. Ze had haar man betrapt met een andere vrouw. “Was jij dan zo heilige” pareerde ik haar. “Nee, natuurlijk niet, maar het idee dat hij een ander lag te krikken” zei ze. Ik voelde een beetje met haar mee. Op CS moesten we overstappen op de tram. Op de Dam eruit en naar de kledingbedrijf aldaar. Binnengekomen vroeg ik “waar wil je beginnen, wat zoek je eigenlijk?”. “Spanning, sensatie en ik wil ondeugend zijn” zei Patricia. Ik zag me geest even dwalen, maar Patricia niet. Die liep regelrecht op de dameskleding af. Zocht een paar mooie jurkjes en liep richting de pashokjes. Ik draalde een beetje. Patricia kwam me halen. “Je moet me helpen met het passen hoor. Je mag niet zomaar wegblijven” zei ze. Ik gedwee achter haar aan. Bij de paskamers, hokjes kunnen je het niet noemen, aangekomen werden we vriendelijk begroet door de paskamerbewaakster. Ze liet ons beide door. Dacht zeker vrouw en man. Dus niet. Patricia de paskamer in, deed haar jas uit en reikte mij die aan. De paskamerbewaakster wees me op de haakjes en ik hing Patricia’s jas daarop. De mijne ernaast, want het was warm zat. “Peter kom even helpen” riep Patricia. Ik naar de paskamer, hoofd om het gordijn en daar keek ik regelrecht naar een naakte dame. Eentje die, ondanks haar leeftijd, er nog lekker uit zag. Ze wenkte mij naar binnen en dat deed ik. Zodra ik binnen was kuste ze me vol op de mond. Daar kon ik geen weerstand aan bieden. Ik deed mee. Terwijl we daar stonden te tongen dacht ik “zo’n dag wordt het dus. Heerlijk”. Na een paar minuten hoorde ik geroezemoes aan de andere kant van het gordijn. Ik duwde Patricia van me af en zij hees zich snel in een jurkje. Keek in de spiegel, trok haar hakjes weer aan en ging de passage op. Paradeerde daar een paar keer heen en weer, waar ze ondertussen goed keek in de spiegels. Ze overlegde even met de paskamerbewaakster en die knikte van ja. Patricia weer de paskamer in, gordijn dicht en uit de jurk. “Peter, kan jij op je knieën gaan zitten” vroeg Patricia. Ik zakte op mijn knieën en meteen drukte ze haar kutje op mijn mond. Automatisch begon ik te beffen. Na een paar minuten beffen draaide Patricia zich om en drukte nu haar kontje op mijn gezicht. Ik weer met mijn tong aan het werk. Net op het moment dat ik lekker bezig was stapte Patricia van me gezicht af. Trok een jurkje aan en paradeerde weg richting gang. Ze kwam terug deed het jurkje weer uit, ging voor me staan en keek naar beneden. “Zo Peter” begon ze, al naakt staand voor me, “je bent het beffen en kontlikken nog niet verleert voel ik”. Ik antwoordde: “Dat kan ook niet met mijn levensstijl, Patricia”. Ik stond op gaf haar een stevige tongzoen. Ik wilde aanstalten maken om de paskamer te verlaten toen Patricia tegen me zei “Je laat me toch niet hier naakt staan Peter?”. “Nee hoor, zeg maar wat je nog meer wilt”. Nu had ik niet zo behoefte om daar haar uitgebreid te gaan staan neuken en gelukkig dat vond Patricia ook. Ze trok haar eigen kleren weer aan. Haar boven kleren welteverstaan. De lingerie en kousen verdwenen in haar tas. Je weet wel, zo hutkoffer waar alles in past.

Van de damesmode gingen we regelrecht naar de herenmode. Maar ik weet dat ze daar mijn smaak niet hebben konden we ook niets vinden. Patricia was een beetje beteuterd hierdoor. Ze trok een prullipje en siste in mijn oor “Hier loop ik niet in mijn blote kont voor rond Peter”. “Dat begrijp ik, maar om met niets naar de paskamers te gaan valt een beetje teveel op toch?”. Er waren nog meer afdelingen in het warenhuis, dus wij naar de volgende. Het huishoudelijk gereedschap, de potten en de pannen. Daar aangekomen zocht ik een mooie kleine koekenpan uit. Pakte die bij de steel en voor Patricia er erg in had trok ik haar jurkje omhoog van achteren en liet de koekenpan een paar keer op haar billen petsen. Koekenpan weer aan de haak in de stelling . Op naar het volgende item. Die had ik snel gevonden. Een afwasborstel. Die ging met de haren over de spleet van Patricia. Ze kreeg zowaar een rood hooft van deze lichte mishandeling. Borstel weer op zijn plek en kijken wat het volgende ‘speeltje’ zou worden. Een kleine garde. Die ging haar kutje in en ik draaide die rond. Als snel stond Patricia zwaar te ademen. Een verkoopster kwam naar ons toe. Ik liet de garde los en de jurk netjes. “Kan ik u misschien helpen?” vroeg de verkoopster. “Nee” hijgde Patricia, “ik kreeg het alleen een beetje warm. Je weet wel, van die heetloopmomenten van een vrouw op leeftijd”. De verkoopster lachte begrijpend en liep weer weg. Ik haalde de garde uit Patricia’s kutje en hing het weer terug. Ik zag dat er druppels kutvocht aanzaten. Wij naar een ander gangpad en vonden daar de pollepels. Een prachtige ijzeren met een lange steel verdween weldra in de anus van Patricia. Ik vond het tijd voor een kopje koffie. Wij op naar het restaurant. Patricia liep toch wat ongemakkelijk naast me met die pollepel in haar reet. “Peter, hoe moet ik straks zitten?” was haar toch wat angstige vraag. “We gaan ook niet zitten” zei ik, “ze hebben ook statafels”. Een paar minuten later stonden we aan de koffie met een stukje gebak. Ik voelde eventjes of de pollepel nog op je juiste plaats zat. Niet dat hij onder de jurk vandaan kwam, want dat zou een raar gezicht zijn.

Volgende week het vervolg. Dan op naar de herenmode en de schoenen.