Onverwacht (12)

Luister?

“Voorover bukken en je billen van elkaar trekken. Ik wil zien of je in ieder geval dáár tenminste goed werk hebt geleverd”, sprak Meesteres Anke, de dochter van mijn Meesteres. Ik nam de bevolen houding aan en bleef stil staan. Ik voelde hoe een vinger langs mijn gaatje werd gestreken. Even later werd de vingertop steviger tegen mijn sluitspier gedrukt en verdween het mijn gat in. Kort daarna werd de vinger terug getrokken. Ik wist niet wie haar vinger gebruikt had om mij te controleren. “Nou, bewijs dan maar, dat je het goed hebt gedaan..bek open”. Ik opende mijn mond. “Wijder” klonk het. Ik deed mijn kaken verder van elkaar. Meteen werd de vinger in mijn mond gestoken. “Sabbel en zuig maar en zorg dat mijn vinger schoon wordt”, sprak Meesteres Anke. Ik wilde iets overeind komen, maar kreeg meteen een klets voor mijn rode en gevoelige billen. “Had mijn dochter gezegd, dat je overeind kon komen, slaaf ?” “Nee Meesteres”. “Blijf dan gebukt staan, sukkel”. “Ja Meesteres”. “Niet praten, sukkel, zuigen en likken”, beet Meesteres Anke me toe. Terwijl ik aan haar bevel voldeed, voelde ik hoe opnieuw een vinger in mijn hol werd gestoken. Ik vermoedde, dat deze vinger van mijn Meesteres was. Ze ging dieper dan Meesteres Anke net had gedaan en werd een beetje rondgedraaid, voordat de vinger werd terug getrokken. De vinger in mijn mond werd weggehaald. “Hou open die bek…”, sprak mijn Meesteres. Ik deed wat ze zei en voelde hoe ze haar vinger mijn mond in duwde. “Zuigen en likken”, was de opdracht weer. Ook de vinger van mijn Meesteres likte ik schoon. Ik proefde wel, dat ze de vinger in mijn kont had gestoken, maar gelukkig had ik me redelijk schoon gemaakt.

Nadat ook mijn Meesteres haar vinger uit mijn mond had weggenomen gaf Meesteres Anke me de opdracht: “Zo mannetje, ga maar weer op je buik op bed liggen, want ik ben nog niet met je klaar”. Ik deed wat ze verlangde en was toch wel een beetje angstig opgewonden. Op mijn buik gelegen wachtte ik op wat er verder zou gebeuren. “Armen vooruit”, klonk de volgende opdracht. Ik voelde hoe de touwtjes aan mijn polsboeien werd strak getrokken. Korte tijd later kom ik mijn armen niet meer verplaatsen en lag ik onbeweeglijk vast. Ook mijn enkel boeien werden aan de andere kant van de bank vastgesnoerd. “Bek open”, kreeg ik te horen. Ik opende mijn mond en de mondknevel werd weer aangebracht. Het riempje werd aangetrokken en vastgegespt. Ik wist niet wat Meesteres Anke met me van plan was, maar ik vreesde dat het niet zachtzinnig zou zijn, want met deze bondage smoorde ze bij voorbaat al gekreun en mogelijke kreten. “Prima, vind je ook niet mam ?”, vroeg de dochter haar moeder. “Ik wet niet wat je nu nog van plan bent, maar ik denk, dat je heerlijk je gang kunt gaan. Het hier kan geen kant op en ik denk, dat je ook geen last zult hebben van luide kreten. Je hebt de hele zaak behoorlijk onder controle, zo te zien. Ik ben benieuwd”. Ik hoorde hoe mijn Meesteres weer in de gemakkelijke stoel plaats-nam. “Ja en met het derde en laatste deel van zijn straf kan hij zich echt bewijzen. Let op jij, ik heb het nu ook tegen jou, Hij heeft al in de gaten gekregen, dat wanneer wij iets opdragen, hij dient te gehoorzamen. Toch, slaafje ?” Ik kon niks uit-brengen door de mondbal die ik in gekregen had. “Ach dat is ook zo, je bent stom gemaakt. Knik maar, dan”. Ik bewoog mijn hoofd zoals bevolen. “Prima”, vervolgde Meesteres Anke. “Ik ben blij, dat je het met me eens bent”, grinnikte ze. “Niet dat het wat uitmaakt, maar toch. Waar was ik…. oh ja, jij dient te gehoorzamen als je van ons een opdracht krijgt. Dat is in feite regel één. Heb je geleerd. Toch ?” Ik knikte weer. “Goed”. Er waren echter een paar kleine foutjes tijdens de erste twee delen van toegepaste straffen. En daarom heb ik besloten een derde deel aan de straffen toe te voegen. Het is iets wat ik al eerder op je heb toegepast, maar nu is mijn moeder aanwezig en ik wil graag, dat zij het ziet. Misschien krijgt ze dan ok de smaak te pakken. Ik wil, dat jij je gedraagt. Je mag kreunen, maar je blijft doodstil liggen. Mam, noem eens een getal, alsjeblieft”. “Schatje wat ga je doen ?’ “Dat zie je zo, mag ik een getal ?” “Eeh, nou wat vind je van de vierentwintig van daarnet ? Is dat te veel ?” “Nee, geweldig”. Meesteres Anke klapte verrukt in haar handen en vervolgde met een stem vol plezier:”Heerlijk zelfs. Het is helemaal goed. Een perfecte voortzetting en afsluiten van zijn straf”.

Ik wist nu wat ging komen. Mijn billen zouden nog meer te verduren krijgen. Meesteres Anke had kennelijk de benodigde attributen gepakt, want ik voelde hoe een doosje op mijn onderrug werd gelegd. Ik merkte hoe het werd opengemaakt . “Ik heb geprobeerd het te doen, maar het lukte mij niet”, vertelde mijn Meesteres haar dochter. “ Ach mam, het is echt niet zo moeilijk. Kijk maar”. Meteen voelde ik de eerste prik en de kopspeld vond zijn weg in mijn linker kadet . Het viel mee, want in tegenstelling tot wat Meesteres Anke bij haar thuis had gedaan, prikte ze snel. De volgende speld verdween eveneens vlot in mijn vlees. Rustig ging ze door, tot er zeven in mijn linkerbil waren geprikt. Naarmate ze de kopspelden verder liet verdwijnen in min bil, voelde ik het ongemakkelijke gevoel toenemen. Bij nummer tien kreunde ik achter mijn mond knevel. “Oh oh”, smaalde Meesteres Anke, :”wat hoor ik nu…krijg je het moeilijk, mannetje ?” Ik knikte als bevestiging. “Tja, sprak ze meedogenloos, :”dat is dan jammer. Zonder dat je wat voelt is het geen straf, hè ? Je moet toch begrijpen, dat ik je iets probeer te leren. Als het alleen maar lekker zou zijn, schiet ik mijn doel voorbij. Dat begrijp je toch hopelijk wel ?” Weer knikte ik. Ik had meegeteld en voelde, dat de twaalfde kopspeld werd geprikt. Ze zaten allemaal links. “Zo, dat was de ene helft. Nu rechts. Wil jij misschien even, mam ?” “Ik weet het niet, lieverd. Ik heb al eens een poging gedaan, maar het lukt me niet zo. Ik moet alleen wel toegeven, dat het minder moeilijk lijkt, dan ik dacht”. “Het is helemaal niet moeilijk. Probeer het maar. Jij voelt er niets van”, zei haar dochter vrolijk. Ik voelde hoe een speld uit het doosje werd gepakt. Ik wist echter niet wie ‘m eruit had gehaald. Ik kreeg een waarschuwing waar de speld zou komen, want een vinger werd op mijn rechter bil geplaatst. Meteen nadat de vinger werd weggenomen voelde ik de prik van de kopspeld. Aan de manier waarop werd geprikt, merkte ik, dat mijn Meesteres deze speld hanteerde. Meesteres Anke zei tegen haar moeder: “Ok, dat was prima. Hij piepte niet eens. Er zijn twee manieren om hem te bewerken. Je kunt heel snel de speld prikken. In één keer erin, maar je kunt ook de speld plaatsen en dan langzaam doordrukken. Als je wilt, dat hij er echt iets van voelt, is die laatste manier beter. Probeer maar eens”. Een nieuwe speld werd gepakt en ik voelde, dat de punt ervan op mijn bil werd gezet. De speld werd daar even vastgehouden en toen werd de druk opgevoerd. Ik voelde de speld langzaam mijn vlees binnendringen. De dochter van mijn Meesteres had gelijk. Deze manier van prikken deed meer pijn, dan wanneer de speld snel werd ingesto-ken. Ik gromde van ongemak. Het geluid werd gesmoord door de mondknevel. “Hoor je het verschil ? Deze manier heeft veel meer effect. Leuk he?”, merkte Meesteres Anke op. “ Als ik heel eerlijk ben”, vervolgde ze: “word ik hier echt opge- wonden van. Het gevoel van deze macht over hem is zo opwindend,zo …zo lustopwekkend. Ik voel het nu alweer tussen mijn benen nat worden. Heerlijk. Daar mag ons slaafje dus straks zijn aandacht aan wijden”. Met hijgende stem van opwin-ding vervolgde ze: “Maar eerst nog een paar prikkers. Doe er nog maar een”. De derde rechts werd aangezet en ook langzaam doorgedrukt. Ik kreunde en liet merken, dat ik het behoorlijk te verduren had. “ Oooeh, wat een ongemak. Misschien moet ik mijn spelden er allemaal maar uithalen en ze daarna ook op deze manier toedienen. Ik vind dit echt zo erotiserend. Zoo geil. Normaal zou ik dat niet tegen je zeggen, mam, maar ik sta hier echt te soppen”. “Malle meid”, zei mijn Meesteres: “ik had niet gedacht dat je zoveel plezier zou beleven aan het domineren van mijn, eeeh, ons slaafje. Ik ben echt blij voor je, dat ik heb besloten jou ook zijn Meesteres te maken. Want die titel heb je nu wel verdiend. Aanvankelijk was je nog wat voorzichtig en misschien terughoudend, maar je hebt je echt al ontwikkeld –en dat binnen zo’n korte tijd- tot een echte strenge Domina”. “Ik had ook niet gedacht, toen je voorstelde dat ik ook over hem kon beschikken, dat ik het zo leuk zou vinden. Het is echt geweldig. Ik geniet er echt van. Dank je wel mam”. Ik hoorde hoe er zoenen werden uitgewisseld tussen moeder en dochter, mijn beide Meesteressen. En ondanks mijn ongemak, was ik ook blij, dat ik het bevel had gekregen, ook voor de dochter van mijn Meesteres de onderdanige te zijn. Ze was wel strenger dan mijn eigen Meesteres, maar ik voelde me toch trots, dat ik ook voor haar plezier mocht zorgen. Kan een slaaf nou nog meer wensen ? Terwijl ik dit bedacht, werd al weer de vierde speld aangezet. Hij werd op mijn bil gezet en ik voelde de prik ervan. De druk nam toe en ik voelde de speld mijn vlees binnendringen. Het gebeurde net als zojuist langzaam. Al bij de druk die langzaam werd opgevoerd, moest ik weer kreunen. “Hoor je”, kirde Meesteres Anke: “hoe heerlijk dat klinkt. Hij heeft het er echt moeilijk mee. En dat hoort ook bij de straf die hij heeft verdiend. Mag ik de volgende ?”. “Natuurlijk schatje, ga je gang”. Er werd in het doosje gegrabbeld en meteen voelde ik de vijfde op mijn huid gezet worden. De speld werd even opgetild en toen weer neergezet. Het puntje ervan prikte in mijn bil. Dit herhaalde My Lady nog een keer. Pas bij de derde keer drukte ze het martel werktuigje langzaam naar beneden. Ik wist dit keer geluid te onderdrukken. “ Ach, geen geluid”, klonk het op een enigszins teleurgestelde toon. Een nieuwe speld werd aangebracht. Ze drukte de speld langzaam maar stevig aan. Wreed werd hij naar boven getrokken en meteen herhaalde ze de handeling. Ik merkte, dat ze precies dezelfde plek had gekozen en ik voelde de speld heftig op mijn vlees drukken. Nu kon ik een kreun niet onderdrukken. “Juist, dat is beter”, sprak Meesteres Anke. “Dat is de muziek die ik wil horen”. Nog negen volgde en ik liet bij bijna elke nieuwe die werd gezet een kreun horen.

“Dat gekreun klinkt heerlijk”, sprak Meesteres Anke, :”maar toch wil ik vanaf nu weer bedankt worden. Bedankt voor het genot dat ik wij je geven, slaaf”. Ik voelde hoe de gesp van de mondknevel werd losgemaakt. “Open”, was het bevel. Ik deed mijn kaken van elkaar en de mondbal werd verwijderd. “Dus bij elke volgende speld bedank je mij of mijn moeder. Is dat begrepen?”. “Ja Meesteres Anke”. “Mooi, begin dan maar meteen”. Ze pakte een nieuwe kopspeld en zette die aan op mijn vel. Tergend langzaam voerde ze de druk op en de speld zakte even langzaam mijn bil in. “Vijftien, dank U wel, Meesteres Anke”, kreunde ik gehoorzaam. “Blijf maar netjes zo doorgaan, slaafje. Dit vind ik echt heel erg lekker”, sprak Meesteres Anke terwijl ze kopspeld zestien op mijn blil plaatste. “Zestien, dank U wel Meesteres Anke”, vertelde ik haar gehoorzaam. Hierna voelde ik de speld zakken en ik gromde het uit. “Mooi lekkertje, het gaat prima”, prees de dochter van mijn Meesteres me. “Wil jij nog een paar, mam ?” “Nee hoor, schat, ga jij maar lekker door. Ik geniet wel van het toekijken”, antwoordde mijn Meesteres. Eerlijk gezegd, vond ik het jammer, dat mijn Meesteres niet nog een paar spelden wilde plaatsen, want zij deed het toch iets milder. Bij elke speld die hierna werd geplaatst telde ik dapper verder. Ook vergat ik niet Meesteres Anke elke keer te bedanken. “En dan nog de laatste”, kondigde Meesteres Anke aan. De laatste kopspeld werd aangezet. Ze drukte de punt op mijn vlees en oefende een beetje druk uit. Maar ze drukte niet door. De speld werd weer teruggetrokken en opnieuw aangezet. Ik wilde al “Vierentwintig, dank U wel Meesteres Anke” zeggen, maar opnieuw werd de speld teruggetrokken. Meteen werd de speld weer in mijn vel geprikt. “Vierentwin…” “Oh oh, te vroeg”, klonk het wreed.. Ze herhaalde het aanzetten en weghalen nog een paar keer. Het weghalen gebeurde steeds wanneer ik met mijn bedankje begon en nam dan de speld weer terug. “Je moet hem niet zo plagen”, zei mijn Meesteres. “Jawel juist”, antwoordde de dochter van mijn Meesteres: “Dat vind ik juist leuk”, vervolgde ze. “En als ik dat wil, dan mag ik dat toch gewoon doen ? Ik ben toch zijn Meesteres en hij is er toch voor mijn plezier ?” “Ja, daar heb je gelijk in”, was het antwoord van mijn Meesteres. Onverwacht stak ze de speld krachtig in mijn bil. Ik kreunde hard en herhaalde “Vierentwintig, dank U wel Meesteres Anke”. “Graag gedaan, lekkertje”, was het antwoord. “Draai je nu maar om”, sprak ze onverbiddelijk. Ik kreeg het Spaans benauwd bij de gedachte, dat ik op mijn rug en dus ook op mijn billen moest gaan liggen. Het zou niet prettig zijn, terwijl de spelden nog in mijn kont staken. “Nou, beleef ik het nog ?”, klonk het ongeduldig. Voorzichtig draai ik me op mijn rug. Ik liet mijn billen nog iets boven de bank zweven. “Plat”, klonk het bars. Ik liet me zakken. Mijn Meesteres slaakte een zucht. Ik kreunde toen de spelden door de druk behoorlijk in mijn billen staken. “Blijf maar mooi stil liggen, lekkertje”, kreeg ik het advies. Meesteres Anke pakte mijn pik beet en begon die te masseren. Ondanks de sensatie die de spelden door deze bewegingen veroorzaakten begon mijn pik zich al snel te verheffen. Meesteres Anke had mijn pik in korte tijd op volle sterkte. Toen trok ze mijn leuter helemaal strak en hield hem met haar hand strak. De onderkant van haar hand rustte op mijn ballen. “Mam, wil je mij dat doosje daar even geven”, vroeg ze haar moeder. “Wat ben je van plan, meisje ?” “Dit wordt het laatste deel van de straf”, was het antwoord. Tegen mij sprak ze, terwijl ze mijn pik strak bleef houden: “Jij beweegt niet en ik wil geen piep van je horen. Bewijs me, dat je kunt gehoorzamen en ik zal je belonen. Zo niet, dan zetten we de straf maatregelen nog even voort. Aan jou de keuze, lekkertje”. “Ja, dank je wel, mam”. Ik voelde hoe mijn pik met haar andere hand werd beetgepakt. De voorhuid werd strak gehouden en ik merkte een beweging aan het stukje huid onderaan mijn eikel. Ik voelde daar een scherp prikje en ik merkte, dat het strengetje net onder mijn eikel werd doorboord. Het naaldje was dunner en scherper dan een kopspeld, maar het gevoel op dat tere plekje was zeker niet minder onaangenaam.