Het personeelsfeest (1)

Luister?

Ik ben al aangekleed in mijn zwarte smoking, Monique is nog bezig. ‘Schiet je op’, roep ik terwijl ik in een fauteuil door een kier van de badkamerdeur naar haar zit te kijken. Ze is bezig met haar make-up: smokey eyes, fel rode lippenstift. Straks doet ze haar strapless zwarte galajurk aan, maar nu staat ze nog in een doorzichtig korset, een piepklein stringetje, hold-ups en heels. Ze komt zelfbewust de hotelkamer ingelopen en zonder zich ogenschijnlijk iets van mij aan te trekken trekt ze haar galajurk aan. Ik kijk verlangend naar haar: ‘Ik zou het liefste nu stoute dingen met je willen doen op de hotelkamer ….de hele avond! Laten we maar niet naar dat personeelsfeest gaan.’Ik weet echter dat we dat niet kunnen maken, het is ons personeelsfeest en als directielid mag ik niet verzaken. Bovendien kijkt Monique er al een tijdje naar uit om zichzelf weer eens tiptop te presenteren aan mijn collega’s. ‘Kom rits me even dicht! Anders komen we te laat’. Ik rits haar dicht, maar kan het niet nalaten haar bij de heupen te pakken en mijn onderlichaam tegen haar billen te drukken. Ze draait zich om en grijpt in het kruis van mijn smokingbroek. ‘Rustig maar, je zal er geen spijt van krijgen’. Ze kijkt me diep in de ogen aan en lacht sensueel, ‘Kom meneer de directeur, laten we maar snel gaan!’ Je gooit je veren boa om je nek, je trenchcoat aan en we gaan.

Wij lopen door de lobby van het hotel naar buiten, een stukje door het bos richting het voetbalstadion waar het personeelsfeest wordt gehouden. Onderweg worden we door collega’s begroet en plezier gewenst op de avond, het ontgaat ons niet dat er ook blikken onze kant opkomen die op andere manieren uit te leggen zijn. ‘Ze kijken allemaal naar jou’, fluistert Monique lachend in mijn oor. ‘Je ziet er ook zooo geil uit in je smoking’. ‘Nou daar ben ik nog niet zo zeker van’, lach ik terug. ‘Volgens mij zijn die blikken voor jou bedoeld’. Na vijf minuten lopen zijn we bij de ingang van de businessclub die boven in het stadion ligt waarmee het een een perfect uitzicht geeft over het voetbalveld, als sponsor van de club ken ik het erg goed. Bij het omhoog lopen van de steile trap vallen haar trenchcoat en split van haar jurk iets open en zie ik het kant van haar hold-ups. Te veel van dit soort momenten gaan me niet helpen om mijn gespannen gevoel in mijn kruis te reduceren. Ze knipoogt naar me en loopt sensueel heupwiegend door.

Boven aan de trap is de garderobe. Galant help ik Monique uit haar trenchcoat. Met de jas over mijn arm, wachtend in de rij, leg ik mijn arm om haar heen met mijn hand op haar rechterbil. ‘Hmmm, inderdaad geen randjes’, fluister ik in haar oor, terwijl ik terug denk aan haar kleine doorzichtige stringetje. Achter de garderobe staan het ontvangst- en organisatie comite: Sandra, Marie-José en Steven van de marketing afdeling. ‘Goedenavond, meneer en mevrouw Córneo! Welkom op het feest,’ Monique kent ze ook nog van het vorige jaar toen ze een beachfeest hadden georganiseerd met een DJ, BBQ, geweldige lichtshow en vuurwerk als afsluiting. Gezien het doorslaande succes van vorig jaar hebben de drie ook dit jaar de verantwoordelijkheid voor het feest gekregen. Monique maakt een praatje met ze, terwijl ik haar jas afgeef. Ik bedank hen voor de geweldige ambiance en uitstraling, waarna we naar de feestzaal lopen. Overal mensen in galakleding, mannen in smoking en vrouwen in chique zinneprikkelende jurken.

‘Jij ziet ook niets, hé?!’. ‘Wat dan?’, vraag ik naïef. ‘Steven’s gulp stond open en het puntje van zijn overhemd er uit stak.’ ‘Waarschijnlijk vergeten dicht te doen na het toilet’, zeg ik schaapachtig. ‘Dat zou kunnen’, zeg ze, ‘maar het haar van Marie-José zag er niet zo strak opgestoken meer uit als dat je zou verwachten aan het begin van de avond’. Ik glimlach, ‘ach jij altijd met je ondeugende gedachten! Die zijn de hele dag al bezig met de laatste puntjes van de organisatie, logisch toch’. Rondkijkend over de zaal dwalen mijn gedachte echter af, naar wat Monique’s ondeugende gedachten zouden kunnen inhouden. Ik zie de Marie-José op een afstandje bij de bar staan. De 26-jarige blondine, heeft 5 jaar geleden tijdens haar studie bij ons haar afstudeerstage gedaan en is vervolgens ons bedrijf ingerold. Een lotje uit de loterij als je het mij vraagt: beauty & brains met een gezonde dosis aan enthousiasme en ambitie. Daar waar de meeste collega’s niet gewend zijn om galakleding te dragen en kiezen voor een veilige kleur, staat Marie-José daar in een hemelsblauwe glinsterende nauwsluitende galajurk met blauw suede heels, alsof ze de sterrenhemel draagt, De jurk reikt van haar enkels tot aan haar nek als ware het een halsband. Ajj, een tweede moment dat ik mijn gedachten moet ordenen om ervoor te zorgen dat mijn inmiddels weer halfharde pik niet te veel gaat opvallen, toch ben ik benieuwd. ‘Wil je ook wat drinken?, vraag ik Monique. ‘Ja lekker, doe maar een mimosa’. Ik loop naar de bar waar Marie-José staat.

Als ik naast haar sta bestel ik de mimosa voor mijn vrouw en een whiskey voor mezelf. ‘Het ziet er geweldig uit, Marie-José. Hoe zijn jullie dit keer op het idee gekomen?’ Marie-José legt uit dat zij, Sandra en Steven graag iets wilde doen waar de medewerkers van het bedrijf ook moeite voor moesten doen om het te laten slagen. Vorig jaar met het beachfeest bijvoorbeeld wisten we dat mensen er natuurlijk goed wilden uitzien in hun zwembroeken en bikini’s. Dus hebben we in aanloop naar het feest allerlei activiteiten georganiseerd om mensen daarbij te helpen: We hebben sport gefaciliteerd, dieet- en voedingsadviezen beschikbaar gesteld zodat een ieder tijdens het beachfeest op hun best voor de dag kon komen. De positieve draai voor het bedrijf was dat de verzuim- en medewerkerstevredenheidscijfers in jaren niet zo hoog zijn geweest’. ‘Wow, slim hoor en inderdaad ken ik de cijfers’, zeg ik haar. ‘Maar ik herinner me ook de beelden van de medewerkers, sommige zagen er heel afgetraind en strak uit inderdaad ’, terwijl ik langs haar lichaam omlaag en weer omhoog kijk. ‘Damn, ik kan dit helemaal niet maken’, denk ik en om de aandacht af te leiden geef ik haar snel de mimosa die eigenlijk voor Monique bedoeld was. ‘Dank u meneer Córneo. Ik ben er wel aan toe, het was een lange dag maar het feest is op gang dus even stoom afblazen’. Ze pakt het glas aan met haar ranke handen en strak gemanicuurde nagels en neemt een klein sipje waarna ze haar rode kersen lippen zachtjes aflikt met het puntje van haar tong. Beeld ik het me in of was dit een bewuste reactie op mij opmerking?!

Marie-José draait zich naar de bar toe waardoor ik een blik krijg op haar rug. Waar ik meer stof en een rits had verwacht, zie ik slechts een door de zon licht getinte huid die tot net boven haar stuitje reikt. Het kan niet anders dan dat ze geen bh draagt met zo’n open rug. Als Marie-José vervolgens haar bovenlichaam op haar kruiste armen op de bar laat rusten, weet ik het zeker. Ik moet me ook omdraaien draaien naar de bar om mijn inmiddels harde pik onopvallend goed te leggen in mijn short zodat deze niet opvalt. Ík neem een slokje van mijn whiskey, bestel een nieuwe mimosa terwijl ik weer bij mijn positieve probeer te komen. ‘Ik ga maar eens een ronde maken’, zegt Marie-José. ‘Nou ik wens je nog een fijne avond en geniet er ook van hé, want het is niet allemaal werk hier!’ ‘Ik zal er aan denken, meneer Córneo’. ‘Vanavond zijn we ook gewoon allemaal collega’s dus ik heet ook gewoon Renzo’. ‘Oke, meneer .. uhh Renzo’. Als ze weg loopt zie ik hoe strak de stof van haar jurk om haar lichaam sluit en hoe weinig dit aan de fantasie over laat: deze meid heeft fantastische billen!

Monique staat ineens naast me en vraagt waar haar drankje blijft. Ik geef haar de als tweede bestelde mimosa aan en zie Marie-José met de eerste mimosa in de hand langzaam tussen de mensen door uit zicht verdwijnen. Monique grijpt andermaal in mijn kruis terwijl ook zij de laatste beelden van Marie-José’s achterzijde ziet verdwijnen als ik er naar kijk. ‘Je hebt een harde pik boefje! Ik weet niet hoe het komt en het interesseert me nú ook even niet, maar je moet over een half uur het podium op voor je speech. Ga je dat redden of moet ik je afzuigen?’, fluistert ze heel direct in mijn oor. Ze heeft gelijk, ik kan natuurlijk niet met een harde paal 250 medewerkers toespreken. Ik kijk haar vragend aan…maar waar dan? ‘Meekomen jij! We hebben twintig minuten’ beveelt ze half. We lopen richting de WC’s, maar zien een toiletjuf zitten. ‘Verdomme…’, hoor ik haar zacht vloeken. Vervolgens trekt ze me mee een gang in en na een aantal deuren die op slot zaten is de vijfde deur raak. Het blijkt de bestuurskamer te zijn. Dikke hoogpolige vloerbedekking, een met spiegels aangekleedde bar, grote ramen met uitzicht over het voetbalveld en een paar dikke lederen Chesterfields. Monique sleurt me mee en zet me in een van de fauteuils.

De strakke jurk voorkomt dat ze niet goed voorover kan bukken. Snel en doelmatig trekt ze haar jurk omhoog tot over haar billen. In haar heels, hold-ups en doorzichtige miniscule string staat ze voor me. Ze buigt voorover om mijn riem en rits open te maken en trekt mijn broek tot op mijn enkels. Ze laat mijn pik een aantal keren door haar hand glijden terwijl er een lichte kreun aan mijn lippen ontsnapt. Er komen er dikke druppels voorvocht omhoog die mijn eikel nat maken. ‘Ook maar even je shirt openknopen voor er ongelukjes gebeuren’. Nu met mijn shirt open en broek op de enkels ben ik er klaar voor. Monique buigt zich nu helemaal voorover en laat mijn lul in haar rood gestifte mondje glijden. Ze begint zacht…, haar warme tong gaat rond mijn eikel alsof ze het smeltende ijs van een soft-ijsje aan het weglikken is. Heerlijk draait ze rond, langzaam zuigend. Ze proeft mijn voorvocht op haar tong en slikt het met genot door. Ze voert het tempo op, begint harder te zuigen en tegelijkertijd aan mijn pik te trekken. Via de spiegels van de bar heb ik zicht op haar strakke geile kont, met het kleine stukje stof van haar string dat maar net haar lippen omsluit. Ze beweegt een beetje op en neer alsof ze met kleine schokjes een pik aan het berijden is, duidelijk dat het haar ook niet ombewogen laat. Ondanks dat Monique’s kontje er geil en sexy uitziet zo, kan ik er niks aan doen om te fantaseren dat het Marie-José is die zo staat en tevens denk ik terug aan het beachfeest waar Marie-José in haar Daisy Duke’s ook zo met haar billen stond te draaien op de beat van de muziek.. De aanblik en de gedachte doet me dieper kreunen. ‘Harder!’, spoor ik haar aan. Ze geeft gehoor aan mijn bevel. Harder en sneller, steeds harder en sneller. Zoals ze van mij gewend is, als teken dat ik ga komen, pak ik Monique’s hoofd vast en stoot mijn pik diep in haar keel, Haar mondje schuift helemaal over mijn pik zodat mijn eikel tot achter in haar keel pompt. Op datzelfde moment komt mijn zaad onder hoge druk uit mijn eikel gespoten en vult haar mondje. Ik laat haar hoofd los terwijl ze nog even zachtjes napijpt en rustig het laatste zaad uit mijn pik melkt. Terwijl mijn pik uit haar mond glijdt blijft er een beetje zaad achter op haar lippen. Ze veegt het op met haar vinger, gaat recht staan, opent haar stringetje van de bovenkant en smeert het over haar kale lipjes, waarbij ze zacht kreunt. ‘Nu jij nog’, zeg ik. ‘Ga in die fauteuil zitten met je benen wijd over beide armleuningen, hoe wil je het hebben?’ Maar met een duivels lachje om je lippen laat je jurk naar beneden zakken: ‘Geen tijd voor meneer de directeur, je medewerkers zullen je gaan missen en je moet je speech doen’.

Ze gaat de WC van de bestuurskamer op, terwijl ik mijn smoking weer in orde maak. Terwijl ik voor de grote ramen het donkere stadion bekijk komt Monique weer helemaal tiptop naar me toegelopen. Ze komt naast me staan, legt haar hoofd op mijn schouders en vraagt me hoe het is met de ‘spanning’? ‘Voorlopig wel oke’, zeg ik. ‘Voorlopig?’, vraagt ze retorisch met een geile blijk in haar ogen, terwijl ze met haar venusheuvel tegen me aanwrijft. Het belooft een hete avond te worden