Doen wat gezegd wordt (3)

Luister?

Of was je dat misschien al vergeten ? Nou ik niet”, grinnikte ze vals. Ze boog zich naar voren, waardoor het contact tussen mijn mond en haar heerlijke kutje werd verbroken. Ze boog zich iets voorover en pakte de houten lepel en de spatel van de bank. Ze wreef nog even met haar hand over mijn blanke billen. Het voelde heerlijk koel aan. Toen liet ze mijn billen los en ik voelde de houten lepel op mijn linkerbil terecht komen. Meteen daarna raakte de spatel mijn rechter bil.Tussen haar dijen hoorde ik haar kirren: “Dit is leuk zeg”. Ze liet weer de lepel op mijn linkerbil terechtkomen, meteen gevolgd door de spatel op de rechter bil. De slagen volgden elkaar in een gestaag tempo op. Mijn billen werden gevoeliger door de constante klappen die werden toegediend. Even plotseling als ze was begonnen stopte ze met het toedienen. Ze pakte de beide houten slagvoorwerpen in één hand en wreef met de andere over mijn gevoelige billen. “Hmmm”, hoorde ik haar zeggen, “ze beginnen al een beetje te kleuren. Voel je dat ?” Van tussen haar dijen liet ik een gesmoord “Ja Lady” horen. “En ik zie het. Maar ik vind het nog niet genoeg. Dus gaan we nog even verder”. Haar hand streek nog één keer over mijn billen. Het was een verkoelend gevoel. Mijn Lady klom van de bank en ging naast de bank op het krukje zitten. Het krukje stond ter hoogte van mijn billen. Ze pakte de beide houten voorwerpen en streelde er speels mee over mijn billen. Toen hief ze de beide slag instrumenten op en vrijwel meteen raakten ze mijn achterste. Ik merkte, dat ze de lepel en spatel nu iets harder liet neerkomen. Ik kreunde van het gevoel dat het veroorzaakte. De slagen kwamen om en om op mijn billen terecht. “Straks mag je me weer verder likken”, kondigde ze aan. Nadat ze dat had gezegd voerde ze het tempo van de slagen een beetje op. Ook spaarde ze mijn billen niet. Het leek net een persoon die aan boord van een galei schip het tempo aangaf, waarin de roei-slaven de spanen moesten bewegen.

De actie liet mijn Meesteres blijkbaar niet onberoerd, want ze drukte haar heerlijke kutje het ene moment vol op het krukje en wipte daarna weer omhoog Tussen haar slagen door hoorde ik haar gekreun. Het verschil tussen haar gekreun en het mijne was echter volkomen duidelijk. Haar gekreun werd teweeggebracht door het plezier, dat ze blijkbaar aan mijn behandeling beleefde. Mijn gekreun werd veroorzaakt door haar behandeling van mijn billen. Mijn Meesteres kon zich ongestoord laten gaan. Na een flinke serie slagen stopte ze weer even en legde ze de houten keukenspullen op mijn rug. Met haar handen vrij streek ze weer over mijn billen. Het was een heerlijk gevoel. Ik voelde hoe mijn billen onder haar koele handen gloeiden. Ze stond op en schoof weer op de bank. Haar onderlichaam positioneerde ze weer voor mijn gezicht. Ze schoof haar onderlichaam naar voren en drukte het onderlichaam weer tegen mijn mond en gromde : ”Lik me maar weer verder”. Ze had het touwtje weer gepakt en trok het een beetje aan. Het gevolg was een luide kreun. Ondertussen likte ik haar geslacht. Ik proefde hoe ze meer en meer opgewonden raakte. Haar schaamlippen werden van vochtig tot nat. Door de opgewonden bewegingen van haar bekken werd mijn kreunen vakkundig gesmoord. “Blijf likken, mannetje”, beval ze me hijgend. Ik deed wat ze verlangde en proefde haar vocht. Het was inmiddels zoveel geworden, dat likken niet meer genoeg was. Ik slurpte om het vocht tot me te nemen. “Gedraag jezelf slaaf”, hoorde ik haar bevel. “Je bent immers geen varken. Het lijkt wel alsof je geen opvoeding hebt genoten”. Ze hield even op met het trekken aan het touwtje. De pijnsensatie verdween. Onverwacht pakte ze het touwtje weer beet en trok het aan. Door de beweging schoot er een sterke pijnscheut door mijn ballen. Mijn kreet van pijn werd in haar kruis gesmoord. “Dat zal je leren je te gedragen. En nou likken…. tot ik klaarkom. Ondertussen zal ik je ballen blijven bewerken. Dus… slaafje, hoe sneller jij mij klaar krijgt, hoe eerder jouw ongemak stopt”. Ze liet het touwtje vieren en trok het weer aan. Ik gebruikte mijn tong afwisselend over haar kut lippen, ertussen door en zocht soms haar klitje op. Ze was erg opgewonden, want haar onderlichaam kronkelde onder mijn tongbewegingen. Ze kreunde van genot en hijgde steeds heftiger. Ik kreunde ook, maar mijn gekreun was van een andere aard. Want ondanks mijn lik bewegingen langs alle delen van het heerlijke en voor mij heilig lichaamsdeel van mijn Meesteres, vergat zij niet, dat ik nog steeds bestraft moest worden. Ze trok onverwacht het touwtje aan mijn ballen strak en liet het even onverwacht weer vieren. Bij elke beweging voelde ik de naaldjes in mijn zak bewegen. Ik deed, ondanks de vervelende situatie waarin ik me bevond, zo goed mogelijk mijn best om mijn Lady opnieuw genot te laten beleven. Het genot wat zij van haar slaaf mocht verwachten. Eén van de belangrijkste dingen die ik, als haar slaaf, moest volbrengen. De bewegingen van mijn Domina werden steeds heftiger en ik bleef haar geslacht met mijn tong bewerken. Door haar bewegingen en het vocht dat door haar intiemste deel werd voortgebracht merkte ik, dat zij heel dicht bij haar hoogtepunt was aangekomen. De staat van opwinding, waarin zij zich bevond, zorgde ervoor, dat zij het touwtje om mijn ballen vergeten leek te zijn. Ik kon mij ongestoord concentreren op mijn taak. Met mijn tong strak vooruit likte ik haar klit. Ik maakte er een paar stotende bewegingen mee tegen haar genotsknopje. Vervolgens liet ik mijn tong rond haar knopje gaan. Haar gekreun ging over in een onbedaarlijke kreet toen ik mijn tong zo snel als ik kon langs de bovenkant van haar kutje liet gaan. “Oooooh, aaaaahhhrg, slaa…aaaafje”, ik… gge..loof…dat ik… mmmhhhh, dat ik,,,, aaaahrrrrrr,,,al.weeeeheeer… klaaaaar kkkkkommmm….” stootte mijn Lady uit, Haar kreet ging gepaard met een grote hoeveelheid geil vocht, waarin ik me bijna verslikte. Ik tuitte mijn lippen en zoog het zo veel mogelijk op. De rest likte ik met mijn tong van haar schaamlippen. Ik bleef de lik bewegingen herhalen terwijl mijn Meesteres lag bij te komen. Plotseling werd het touwtje strak getrokken en een ferme pijnscheut schoot door mijn ballen. Door de heerlijke taak die ik had mogen uitvoeren was ik de martelinstrumenten in mijn ballen helemaal vergeten. De beweging van haar hand had daarin wreed verandering gebracht. Ik jankte kort van het ongemakkelijke gevoel dat werd opgewekt. Helemaal bijgekomen van haar orgasme, wijdde mijn Heerseres zich nu weer helemaal aan mijn gefolterde ballen. “Dát”, sprak ze. “was nog even nodig, knul, om je eraan te herinneren dat je straf nog niet klaar is”. Ze schoof naar achteren en verbrak het contact met mijn mond. Ze klom van de bank en ging weer op het krukje zitten. “Zo knul”, ging ze verder, “nu moet je even heel goed opletten. Ik zal de naaldjes uit je zak halen. En terwijl ik dat doe komt er geen piep uit jouw mond. Geen enkel geluid wens ik van je te horen. Als ik daarmee klaar ben, heb je een beloning verdiend. Maar alleen als het volledig geluidloos door jou wordt volbracht”. Ze pauzeerde even om haar woorden door te laten dringen. Toen sprak ze verder: “Maar als ik ook maar iéts van jou hoor, is je kans op de beloning verkeken. Dan doe ik je de Cipier om en die houd je om, tot ik bepaal dat hij weer af mag. Bovendien krijg je de naaldjes die ik heb verwijderd onverbiddelijk weer terug en ik verdubbel het aantal met nog acht erbij. Is dat helemaal duidelijk, ventje ?” Angstig piepte ik zachtjes en benepen: “Ja Lady”. “Wat was dat ? Spreek duidelijk, ik hoor je bijna niet !”, beval ze streng. “Ja Lady”, zei ik iets harder, maar nog net zo benepen. “Beter”, gaf ze aan. “Goed, geen piep dus, anders weet je wat er gebeuren zal”. Ze boog zich voorover en maakte de polsboeien los. Ook de enkelboeien werden door haar losgemaakt. “Handen in je nek…. Benen spreiden”, beval ze kortaf. “Niet bewegen”. Met mijn handen in mijn nek en mijn benen gespreid lag ik, ondanks dat ik niet meer gebonden was, volledig aan mijn Lady overgeleverd. Ik kneep mijn lippen op elkaar en wachtte tot zij aan mijn zak aan de slag ging. Een pijnscheut schoot door mijn ballen, toen ze mijn zak beetpakte. Ik voelde hoe ze de eerste naald uit mijn zak trok. De beweging bracht een nieuwe pijnscheut teweeg, want de nog aanwezige naalden bewogen mee. Ik moest alles op alles zetten om geen geluid te laten horen. De nare sensatie herhaalde zich, toen mijn Meesteres de tweede naald verwijderde. Ik kneep mijn lippen nog stijver op elkaar en onderdrukte met moeite een kreun.

“Goed zo, ventje”, kreeg ik te horen. Ze omvatte mijn zak met haar hand en de speldjes bewogen zich. Glimlachend om de grimas die ik maakte bij het gevoel dat dit voortbracht, sprak ze: “Prima mannetje, nog maar zes te gaan. Je doet het aardig”. Haar hand liet mijn zak weer los en opnieuw bewogen de zes overgebleven naaldjes gemeen, toen de ballen hun vrijheid terug kregen. Met grote moeite wist ik opnieuw een kreun en grom te onderdrukken. Het leek mijn Lady erom te doen me een geluid te ontlokken, zodat ze me ongebreideld kon bestraffen. Maar nog steeds voldeed ik aan haar bevel geen piep te laten horen. “Heb je het moeilijk, slaafje ?”, vroeg ze me poeslief. Haar hand pakte het derde naaldje beet en ze trok het een klein beetje omhoog. Maar ze zorgde ervoor, dat het niet los kwam. Ze was wreed, mijn Meesteres en ik bewonderde haar om de manier waarop ze mij, als haar slaaf, folterde. Ze was een volleerde Meesteres geworden in de korte tijd, dat ze mij nog maar domineerde. Met een kort rukje kwam de derde speld omhoog en los. Ik schokte bij de beweging en klemde mijn lippen stijf opeen. “Braaf, slaafje, braaf”, hoorde ik haar zeggen. “Nog steeds geen piepje. Je weet je goed te beheersen. Nog vijf”. Ze trok weer een naaldje uit mijn zak en tikte ermee tegen de nog overgebleven vier. Ik wist nu, dat ze me bewust aan het pesten was. Ik kon het niet bewijzen, maar ik voelde dat ze er op uit was mij een geluid te laten maken, zodat ze haar aangekondigde maatregelen kon nemen. Ik bedacht me, dat mijn Lady sadistischer was ingesteld dan ik aanvankelijk had gedacht. Ze was zeer zeker wreder en stukken minder toegeeflijk dan haar moeder, mijn Meesteres. Ik voelde hoe ze het vijfde naaldje beetpakte en er aan trok. Plotseling werd het in plaats van uit mijn zak getrokken er verder ingedrukt. Ik moest mij heel erg beheersen om niets te laten horen. Wel bewoog ik mijn benen in een poging mijn edele delen te beschermen. “Oeps, de verkeerde kant op”, giechelde mijn Lady. “Ik duwde in plaats van dat ik trok. Doe je benen maar weer wijd, slaafje. Zo kan ik er niet bij. Vooruit !”. Aarzelend voldeed ik aan haar bevel. Mijn Lady trok alsnog naaldje nummer vijf uit mijn zak. “Ik zal je niet meer plagen”, kondigde ze aan. “Je hebt je heel goed gedragen. Ondanks dat ik het je niet gemakkelijk heb gemaakt. Ik geef toe, dat ik probeerde een geluid uit je te krijgen. Ik wilde weten of je echt gehoorzaam zou zijn. Vergis je niet, slaaf, als je gepiept had was ik beslist niet coulant geweest. Maar… je hebt me niet teleur gesteld en je gedragen zoals ik dat van mijn slaaf verwacht. Dus je hebt de beloning die ik je beloofde echt verdiend. Nog even de laatste drie eruit en dan krijg je je beloning. Oh ja, Lekkertje, de piepregel geldt natuurlijk nog steeds, dus je bent gewaarschuwd”. Mijn Meesteres bracht haar hand naar mijn zak en ze legde haar duim en wijsvinger om de drie overgebleven naaldjes. Het kostte haar moeite ze alle drie tegelijk beet te pakken. Door de beweging, die ze moest maken. bewogen en gingen er twee pijnlijk heen en weer en ik kromp ineen van pijn. Bijna had ik een geluid gemaakt, maar met heel veel moeite kon ik mijn geluid binnenhouden. Ik pufte snel om het nare gevoel te onderdrukken. “Oei, dat was lastig voor je hè ? Maar weer heb je het goed gedaan, Lekkertje. Ik ben trots op je. Daarom verwijder ik ze nu alle drie tegelijk. Dan zijn we maar klaar, hè”. Meteen na deze woorden trok ze alle drie de overgebleven naaldjes uit mijn zak. Het gevoel dat dit voortbracht ebde snel weg. Ik was weer naaldloos. Opgelucht haalde ik nu rustig adem.

“Zo knul, dan wordt het nu tijd voor de beloning. Maar eerst ruim jij deze spullen op. En als dat is gebeurd, wil ik iets te drinken. Ik heb wel trek in een flinke beker koffie. Vooruit, aan de slag”. Ze stond op en nam plaats in mijn gemakkelijke stoel. Bevallig sloeg ze haar benen over elkaar en vanaf haar zitplaats bekeek ze mijn opruim werkzaamheden. Toen ik hiermee klaar was, wilde ik naar de keuken gaan om de opgedragen beker koffie klaar te maken voor mijn Lady. Na de eerste stap hoorde ik: “Uh uh, wat ga jij doen ?” “Koffie voor U maken, Lady”. “En hoe beweeg jij je ook al weer…in Mijn bijzijn ?” Ik begreep mijn fout en liet me op mijn knieën zakken. “Beter,,,,maar te laat. Kom Hier !” Ik kroop naar de gemakkelijke stoel. “Omhoog”. Ik nam houding drie aan en zat op mijn knieën recht op. Mijn Lady boog zich voorover en diende me een aantal oorvijgen toe. En ze was niet zachtzinnig. Me nog na suizende oren hoorde ik haar zeggen: “Je blijft een sukkel. Steeds vergeet je dingen en daar ben ik niet van gediend. Maar geen zorgen, ik krijg het er wel uit. Kom hier. Omhoog”. Ik stond op. Ze legde haar hand om mijn zak en keek me recht aan. “Denk erom hè, geen piep”. Meteen kneep ze. Ze hield mijn zak met haar ene hand vast en voerde de druk op. Met haar andere hand kreeg ik opnieuw een aantal oorvijgen toegediend. Ze liet mijn zak los en verwisselde van hand, Weer voelde ik haar hand mijn zak omklemmen en de druk opvoeren. Nu kreeg ik met de andere hand de oorvijgen. Hierna liet ze me los en wees met haar wijsvinger op de vloer voor zich. Ik zakte weer op mijn knieën. “En hoe gaan we nu dus naar de keuken ?” “Ja Meesteres, kruipend op mijn handen en knieën”. “Uitstekend, ik ben blij, dat we elkaar weer begrijpen. Toe maar. Je het mijn permissie te gaan”. Ik draaide mij om en kroop naar de gang. Vlak voor de keuken stond ik op en liep de keuken in. Daar maakte ik de koffie voor mijn Lady en met de koffie ging ik terug naar de huiskamer. Ze nam de koffie in ontvangst en nestelde zich behaaglijk in de gemakkelijke stoel. Tussen de slokjes van haar koffie sprak ze me toe: “Tja, slaafje, dat van daarnet was een min puntje. Oh, wees maar gerust, je krijgt je beloning nog wel, maar ik heb besloten die ietsje aan te passen. Jij haalt voor mij de volgende drie dingen. Een schoteltje, een theelepel en een glas. Toe maar, dan drink ik nog even mijn koffie”. Ik draaide me weer om en kroop opnieuw naar de keuken. Daar pakte ik de opgedragen spullen en keerde in de huiskamer terug.

“Mooi, geef maar hier”. Ik overhandigde het gevraagde. “Ik wil, dat je op de bank plaatsneemt. Je gaat in houding één op de bank zitten, daar !” Ze wees op de plek voor het krukje dat er nog stond. Ik klom op de bank en ging daar op mijn knieën zitten. “Omhoog en blijf”, klonk het. Met mijn onderbenen gebogen zat ik met mijn geslacht recht voor het krukje. Mijn Meesteres stond op vanuit de gemakkelijke stoel en nam op het krukje plaats.