Studio Obscura

Luister?

UPDATE: Voor de laatste keer gingen we naar binnen. We keuvelden tijdens het ophangen van onze jassen en zetten zenuwachtig de oppervlakkige gesprekken voort op de plastic stoeltjes. Ze hadden de diepgang van de ontboezemingen van mensen die elkaar regelmatig zien en een beetje beter kennen dan anderen, maar dat zo vluchtig doen dat ze als schepen langs elkaar drijven. Die avond zouden we meer van onszelf blootgeven. Niet van ons innerlijk maar van onze lichamen. De medecursisten zouden elk vetrolletje of spierbundel zien, en de intieme delen zouden door meer gekend worden dan onszelf en onze intimi. Ik vroeg me af hoe ze mij zouden vinden, met mijn grote borsten die slapper waren geworden na het zogen en mijn buik en billen die mijn broek strak deden zitten. Ik had er geen bezwaar tegen als iemand me naakt zag maar was nerveus omdat dit anders was dan in een sauna of een club.

In het laatste zonlicht van een voorbije cursusdag hadden we landschapsfoto’s gemaakt. In donkere boerderijen hadden we gefotografeerd en in de studio kiekjes van fel verlichte stillevens geschoten. We hadden alles geleerd over diafragma’s en de sluitertijd had geen geheimen meer.
Ook hadden we als inleiding op de cursus van vandaag sensuele kiekjes van geklede stenen torso’s gemaakt. Het mooist vond ik foto’s die veel maar niet alles lieten zien zodat er wat te raden overbleef. Een torso droeg een jurk met een diep decolleté waarin door schaduwen de zorgvuldig uitgebeitelde tepels net niet zichtbaar waren.
‘’Dat wind me op,’’ zei ik tegen degene die naast me stond.
‘’De jurk wel, het steen niet,’’ zei ze.
‘’Dat bedoel ik ook.’’
De andere nam ik van onderen. De gebeitelde edele delen hingen in het duister onder het overhemd maar de realistisch nagemaakte penis was net zichtbaar.

Die avond stond naaktfotografie op het programma. Al een paar weken waren ze daar giechelig over. De meesten vonden het spannend. Een aantal cursisten was thuisgebleven, volgens mij omdat ze het niet zagen zitten. Voor ons twee was het net als in de sauna. Alle borsten, billen en piemels leken op elkaar; alleen de grootte verschilde en er kon er wel eens één per ongeluk hard worden.

De cursusleider, Klaas, liet plaatjes uit een boek zien. Er waren, zei hij, erotische en pornografische opnamen. Hij legde het verschil uit, en vertelde dat wat vroeger pornografisch gevonden werd nu als mild beoordeeld wordt. Toch mochten we niet zulke opnamen maken. Na een overzicht van de historie van sensuele fotografie in de kunst, ging hij in op de rol die het speelt in de reclame: de kunst van het verleiden.
Lacherig ondertekenden we een document waarin we verklaarden met niemand over deze avond te praten behalve met degenen die er waren. Ook beloofden we de foto’s die we maakten alleen te delen met de aanwezigen.
“Alles blijft tussen deze muren en jullie oren.’’
“Er gebeuren dingen die het daglicht niet kan verdragen,” fluisterde ik met een horror stem tegen mijn man.
“In het duister; de studio doet zijn naam eer aan.”

In de pauze werden we nerveuzer en slurpten zenuwachtig uit onze hete bekertjes. Het moment van de waarheid kwam dichterbij. We werden in twee groepen verdeeld. De assistentes verdeelden zich ook, en Klaas zou heen en weer lopen. Mijn man en ik zorgden dat we in verschillende groepjes kwamen. Ik zat er in één met Donna, Sascha, Anton, die ik Ton mocht noemen, twee mannen van wie ik weinig tot niets wist, en met de assistente die Jackie heette; een jonge vrouw die haar hele linkerarm getatoeëerd had en piercings droeg in haar navel en tepels.
Met die dames had ik in de pauzes van vorige cursussen leuk gekletst en ik wist iets meer van hen dan van de anderen behalve van een vrouw die in het andere groepje zat. Dat gold ook voor Anton of Ton die ik stiekem Tonio noemde en die bij een concurrerende makelaardij werkte. Met de andere heren had ik niet gesproken maar wist wel dat de ene een glazenwassersbedrijf had. Hij was van het type Jerommeke en had armen die vol stonden met tatoeages. De derde man was een mysterie omdat hij vrijwel niets zei. Toen ik hem eens aangesproken had, hadden er niets meer dan beleefdheden af gekund.
Donna was ouder dan mij, huisvrouw en net als ik moeder van drie kinderen. Ze was door haar echtgenoot aangezet om eens iets buiten het huis te doen. De keuze was gevallen op deze cursus, waarmee ze net als wij haar vaardigheid als amateurfotograaf hoopte te verbeteren. Eén avond had ze haar portfolio meegenomen en had mij en Klaas de mooiste opnamen van bloemen en insecten laten zien. Ik vond het jammer dat ik haar na deze avond niet meer zou zien.
Ook met Sascha had ik fijn gekletst. Ondanks het leeftijdsverschil kon ik goed met de studente kunstgeschiedenis opschieten.
We trokken onze bovenkleding uit en legden die op stapeltjes aan de kant. Ik deed mijn beha los, stapte uit mijn slip en trok mijn overhemd weer aan maar knoopte het niet dicht. Lacherig keken ze naar afwisselend naar elkaar en naar de grond. Jackie drukte onafgebroken af.

De borsten van de huisvrouw waren zwaarder dan die van mij, terwijl ik niet echt te klagen had. Ze had een brede kont, vond ik. De borsten van Sascha waren aanzienlijk kleiner; minitietjes die er uit zagen of ze nog maar pas ontluikt waren. De stille man had een kleine piemel, kleiner dan gemiddeld. Die van Ton was groter en ik vroeg me af hoe groot hij zou zijn in opgewonden toestand. Maar ik kon het natuurlijk niet maken om hem aan te raken, laat staan te stimuleren. Hij had haartjes op zijn borst en zijn benen. Het moest heerlijk zijn om er mee te spelen. Wegdromend staarde ik naar die van de ramenwasser, die er qua lengte tussenin zat.
Doordat Klaas langs kwam met een stel kaarten, schrok ik wakker uit mijn droom. We moesten er allemaal één trekken, een kaart bedoel ik, en wie het laagste had moest als eerste. Een kwartier poseren per persoon, zodat we na anderhalf uur van iedereen behalve onszelf foto’s zouden hebben. We mochten zoals wij wilden: zittend, staand of liggend. Hij wees ons op diverse accessoires en de kleine studio’s.

Als eerste in mijn groepje was Sascha aan de beurt. Zij ging op een omgekeerde emmer zitten en nam een denkende houding aan. Jackie zette de achtergrond goed en stelde de lichten in. De studente liet zich gewillig vanuit alle richtingen fotograferen. Een belletje ging: de volgende.
De ramenwasser maakte een bruggetje door zijn rug te hollen en op handen en voeten te gaan staan. Zijn piemel lag als een jong vogeltje in een nestje van ongeordende haren en zijn ballen hingen tussen zijn benen naar beneden. Ik maakte daar close-ups van. Ook schoot ik een paar kiekjes van de getatoeëerde slang die van zijn buik via zijn lies naar zijn linker bovenbeen kronkelde. Net als de anderen loerde hij naar het vlindertje dat mijn onderbuik sierde. Langer dan tien minuten hield hij het standje niet vol. Hij wreef over zijn rug en ik zorgde voor een paar extra handen. Ik complimenteerde hem; want ik had het zelf nooit zo lang uitgehouden. De rest van de tijd bracht hij in kleermakerszit door, soms met de handen achter zich. Ik merkte dat de heren keken naar mijn geschoren kutje, de enige in ons groepje die dat was. Alleen Joyce in de andere groep en de assistentes waren kaal.
De stille kwam onverwacht leuk uit de hoek met een Amerikaanse brandweerhelm en een spuitmond. Hij propte zijn piemel tussen zijn benen naar achter en hield het spuitstuk er voor zodat het leek of hij een harde koperen met een kraantje had. Daarna nam hij verschillende poses aan met de helm op zijn hoofd en onder een arm.
Donna pakte een houten stoel. Ze boog daar vervaarlijk overheen zodat haar grote borsten naar beneden hingen. We klikten er op los en namen allerlei houdingen aan om goede opnamen te maken. Daarna bracht ze de rugleuning dicht bij haar onderlichaam, zodat het leek of een punt daar naar binnen ging; iets ondeugend wat ik niet van haar verwacht had.
‘’Als je me je emailadres geeft, stuur ik ze door,’’ fluisterde ik haar toe.
Onafgebroken klikten de camera’s.
Ik was aan de beurt. Ik pakte een bal en een bolhoed, zette de hoed op mijn hoofd en stopte de bal tussen m’n tieten. Ik drukte de bal met mijn armen aan en maakte een eendenbek met mijn lippen tot hij wegsprong. Sascha bracht hem weer, en ik ging er wijdbeens op zitten. Ik plooide mijn mond zodat het leek of ik een kus gaf. Daarna legde ik de bal terug en probeerde kort het standje dat de ramenwasser gedaan had. Zo kort dat ze nauwelijks tijd hadden om af te drukken. Ik sleepte een ledikant onder de lampen, ging er op mijn zij op liggen en deed alsof ik sliep. Klaas legde een kussen onder mijn hoofd en een deken over mij heen. Teder streelde hij door mijn haar en raakte mijn schouder aan. Ik merkte dat er verschillende foto’s gemaakt werden, ook door hem, van heel dichtbij tot zo ver weg als mogelijk. De wekker ging: wisselen. Voordat ik opstond maakte ik zelf nog een paar opnamen.
Misschien had ik hem opgewonden want ik zag dat de leuter van Ton groter geworden was. Jackie maakte er ongegeneerd een foto van. Ik durfde dat niet maar hij zag wel dat ik er naar loerde. In respons werd hij nog groter, een harde van groot formaat.
De dames giechelden, en Klaas zei: “geeft niet. Dat gebeurt regelmatig.”
Ik richtte mijn camera toch op zijn erectie, en drukte af. Liep om hem heen, en fluisterde: “neem hem in je handen. Doe alsof.”
Een moment keek hij verbaasd.
“Dit?”
Hij deed of hij zich aftrok. De oude huisvrouw stond met open mond te kijken. Ik maakte weer een paar foto’s. Hij stond op en duwde zijn buik naar voren. Ik zette een lamp naast hem en nam een foto van opzij. Zijn pik wees fier omhoog.

‘’Geen porno, Diane.’’
Ik verstijfde en realiseerde me dat ik te ver gegaan was.
‘’Sorry, ik zal het niet meer doen.’’
“Wil jij straks nog wat langer blijven?” fluisterde Klaas in mijn oor.
Oh god ik ga straf krijgen, schoot er door me heen.
“Niet schrikken. Je mag langer blijven omdat je het mooiste lichaam van allemaal hebt.”
Goddank geen boetedoening. Toen ik van de angststeek bekomen was, voelde ik me vereerd en kreeg het heet. Aan zijn gezicht zag ik dat hij het meende.
“Ik ben hier niet alleen,” zei ik zacht.
“Weet ik. Je man is er ook. Hij is welkom.”
Ik keek naar zijn krullen. De stekels van zijn drie dagen baard zouden me prikken als ik hem zou zoenen. Maar waarom zou ik dat doen? Omdat mijn onderbuik kriebelde na zijn compliment. Een golf van geilheid overspoelde me. Zou ik hem pijpen, waar ze bij stonden? Iedereen een beurt geven als ze dat wilden? Nee, dat kon ik niet maken, het was geen club. Bovendien, het mocht hier niet en de haren rond zijn pik zouden onaangenaam kriebelen als ik dat zou doen.
“Ik wil foto’s van je maken,” fluisterde hij. Nog zachter, bijna onhoorbaar: “We zijn op zoek naar een voluptueuze vrouw zoals jij.”
Onbewust streelde ik de kleine haartjes op mijn buik. Ik had ze gisteren geschoren maar ze staken alweer kun kopjes boven de huid. Het kriebelde in mijn kruis, en ik krabde. Ik keek naar hem. Weer kon ik geen leugen in zijn ogen ontdekken.

De haartjes op het dunne dijbeen van Klaas kriebelden tegen mijn dikke dijen en zorgden er voor dat er tintelingen door mijn lijf liepen.
“Je man heeft een paar mooie foto’s genomen.”
Hij liet ze zien.
‘’Ik heb een paar fraaie van jullie gemaakt.”
Met mijn rechter hand op zijn schouder en de andere op zijn buik tuurde ik naar het schermpje van de camera. Ik houd er niet van om naar me zelf te kijken maar moet zeggen dat het een mooie sessie was. Nadat ik iets aangewezen had, raakte ik per ongeluk zijn piemel. Ik mompelde een excuus en hij zei: ‘’geeft niet.’’

Met twee glazen Fanta in zijn handen keek mijn man naar de opwinding die ik had veroorzaakt. Ik stak mijn handen op om mijn onschuld te tonen.
‘’Ik kon er niets aan doen,’’ zei ik, onhoorbaar voor Klaas, in de richting van mijn man.
“Jaja. Hier is afkoeling. Ik zal er nog één pakken.”
Met rode hoofden namen we de glazen aan. Hij liep weg om zijn eigen drinken te halen en ik ging met een hand door met strelen. Toen mijn man terug was ging hij aan de andere kant naast me zitten en begon mijn buik te aaien. Toen zijn vingers verder wilden afdalen, kneep ik uit zelfbescherming mijn dijen samen want ik wist dat ik me niet zou kunnen inhouden als hij mijn knopje eenmaal te pakken had. Het hoofd van Klaas draaide naar mij toe zodat hij niet meer alleen uit zijn ooghoeken zag wat er tussen mijn benen gebeurde.
“Niet doen. Hij wil dat ik blijf,” fluisterde ik zo zacht in het oor van mijn man dat Klaas het weer niet kon horen.
“Seks?” sprak mijn echtgenoot nauwelijks hoorbaar terug.
“Denk ik niet. Een photo shoot.”
“Onderonsje? Laten we de foto’s projecteren, dan kan iedereen ze zien,” zei Klaas, en haalde het fotokaartje uit zijn camera.
Mijn man en ik deden dat ook, en gaven onze kaartjes aan Klaas die er mee naar de laptop liep.
De andere cursisten waren naar huis op een vrouw uit het andere groepje na die ook uitgenodigd was. Alleen Donna, Ton en een man uit de andere groep waren naar me toe gekomen om met een kus afscheid te nemen. De geklede mensen en de blote Moi moeten een rare gewaarwording geweest zijn voor degenen die het zagen. Donna had me een klein briefje gegeven. Ik keek of ik het handschrift kon lezen.
‘’Ik zal de foto’s opsturen,’’ zei ik.
‘’Dit is de eerste keer dat ik een concullega zo gezien heb’’, fluisterde Ton. Daarna omarmde hij me en vertrouwde me toe dat ik een lekker ding was.
Mijn nek ging kloppen en ik kreeg het warm. Ik hoopte dat het niet te zien was en zei zo zacht dat alleen wij het konden horen: ‘’Niet op kantoor vertellen. Wie weet komen we elkaar nog eens tegen’’
‘’Mag ik je eens uitnodigen voor een lunch?’’
Zijn vraag galmde door mijn hoofd.
Al duurt die lunch de hele middag, zei een stem in mij. Boek het gewoon als werkoverleg.
“Ja hoor,’’ antwoordde ik kort.
Daarna waren ze naar hun jassen gelopen. Jackie en Mariska, de tweede assistente, kwamen bij ons zitten.

De beamer toonde de ene na de andere sensuele foto. Klaas had gelijk: mijn man had sexy kiekjes gemaakt. Ik zag nu pas de opnamen die Klaas van mij genomen had. Ze waren best verleidelijk, al zei ik het zelf. Over de foto’s die van Ton gemaakt hadden, was ik heel tevreden.
“Hij heeft een forse”, fluisterde mijn man.
‘’Een porno pik.’’
De aanblik van de foto’s joeg een warme vlaag door mijn onderlichaam. Het volgende moment rilde ik omdat onverwachte koude tocht over mijn blote huid blies. Klaas haalde badjassen voor mij en de vrouw en sloot de deur achter zich.
“Ik wil nog wat foto’s met jullie maken,” zei hij.
‘’Is goed,’’ antwoordde de vrouw.
Ze heette Angela; nu herinnerde ik me het weer. Een paar keer terug hadden we kort met elkaar gesproken. Hij had vast tegen haar hetzelfde gezegd.
Het was al na elven zodat ik twijfelde en voor het antwoord naar mijn man keek.
‘’Wat wil jij?’’
“Ik vind het wel leuk om professioneel vereeuwigd te worden.’’
“We kunnen nog een uurtje blijven.”
“Goed,” zei ik, en liep naar een studio.
Een cursist had een barkruk laten staan. Ik pakte het ding en ging er op zitten. Donna kwam naast me en Mariska gaf ons een wijnglas.

De fotografen zwermden als bijen om ons heen: Klaas, mijn man, de twee meiden. Na een paar minuten knoopte Klaas de riem van mijn badjas los en hielp mij er uit. Ik rilde weer en hij fotografeerde het kippenvel dat over mijn armen en benen rende. Hij trok voorzichtig aan mijn armen en pakte me bij de heup zodat ik in de positie kwam die hij wilde. Ik rook zijn geur: parfumlucht vermengd met wat zweet. Daarna hielp hij Angela uit haar badjas en maneuvreerde haar in de stand die hij wilde. Weer klikten de camera’s.
“We gaan erotische cijfers maken”, zei Klaas na een tijdje.
We liepen naar een andere ruimte waar een rode matras op de grond lag.
‘’De orgiemat,’’ fluisterde ik tegen mijn man.
‘’Wat zei je?’’ vroeg Klaas.
‘’We hoeven niet op de harde en koude grond,’’ antwoordde ik.
“Een vriend van mij is op zoek naar modellen om te schilderen,” fluisterde Klaas.
“Naaktmodellen?” vroeg ik.
“Yep. Denk er maar over.”
Eigenlijk hoefde ik dat niet want ik wist het antwoord al. Maar dat zou te gretig zijn en ik beloofde uiterlijk zondag erover te bellen.

De nul maakten we met vijf personen, die op hun zij op de mat lagen. Mariska nam de foto’s. Ook de één deden we zo. Wat hielp was dat Klaas schetsen gemaakt had hoe hij het wou zien.
De twee had wat meer voeten in aarde. We concludeerden dat we die het best met z’n allen konden maken. Maar in dat geval was er geen fotograaf. De oplossing was dat Klaas een statief haalde en de timer instelde. Na wat mislukte pogingen waarin hij net te laat in positie lag, slaagden de foto’s.
De drie had wat ondeugends omdat mijn man me bij m’n achterwerk moest vast pakken en ik en we, hoe zal ik het zeggen, innig verstrengeld waren. Ook daar bracht de timer uitkomst.
We hadden plezier als kinderen en namen de tijd om de andere cijfers te maken. Klaas en de meiden waren duidelijk niet vies van elkaar, en hij schroomde niet om een arm op mijn schouder of om mijn middel te doen. Mijn man was aanvankelijk geremder maar na een tijdje zag ik dat hij closer werd met Jackie en Mariska. Na de acht kusten ze elkaar, wat ze herhaalden na de negen. Toen kreeg ook ik heerlijke tongzoenen, van Klaas en van de meiden. Tijdens een knuffel drukte mijn man bijna de lucht uit mijn longen. Angela nam niet deel aan het gekus en geknuffel.

We liepen terug naar de eerste ruimte, waar we ons aankleedden. Onderweg kwamen we langs een klok, en ik rekende snel uit dat we er bijna drie kwartier langer over hadden gedaan.

In de auto vertelde ik dat ik Klaas me gevraagd had om te poseren in de schilderklas van een vriend.
“Model zijn wilde je altijd al, toch?’’
‘’Uhuh,’’ bromde ik, ‘’Ik hoop dat ik lang genoeg stil kan blijven zitten.’’
‘’Wat ga je doen?”
“Wat denk je?” antwoordde ik.
Door de glimlach rond zijn mond wist ik hij mij begreep zodat ik zijn vraag niet hoefde te beantwoorden.
‘’De avond is anders gelopen dan je gedacht had, niet?’’ vroeg hij onverwacht.
‘’Hoezo?’’
‘’Door die Anton en door Klaas.’’
‘’Dat was een ongelukje.’’
Een ongelukje met interessante gevolgen.
‘’Ik zag het beide keren aan je gezicht. Bij Anton kreeg trouwens een kleur toen hij afscheid nam.’’
‘’Het was warm in die ruimte’’ loog ik.
Niets ontging hem na al die jaren samen. Ik zou hem niet willen missen, maar ook niet de kicks die ik nog steeds van anderen kreeg. Door de duisternis kon hij gelukkig niet zien dat ik het opnieuw zo warm kreeg dat ik van kleur verschoot.