Wraak op dorpsgenoten (5) De veldwachter

Luister?

Dit verhaal, geschreven naar aanleiding van een opmerking bij een eerder verhaal, is een andere wending van hoofdstuk vijf in de serie “Wraak op Dorpsgenoten” en vervangt daarmee het hoofdstuk van 14 december 2015; Wraak op dorpsgenoten (5) – Huisslaafje

Twee maanden later was alles geregeld. Anita had haar man nog eenmaal gezien, toen de rechter de scheiding formeel afrondde. Sindsdien was hij verdwenen. Haar dochter Angela woonde in haar eigen woning bij de bakkerszaak. Een kennis van Inge huurde de bakkerij van Angela, zodat het dorp een nieuwe bakker had en Angela voldoende inkomen om het huis betaalbaar te bewonen. Het geheel had veel stof doen opwaaien in het dorp. In één nacht waren de bakker en zijn vrouw totaal verdwenen. Niemand wist waar naartoe en de meest bizarre speculaties deden de ronde. De nieuwe bakker was import. Dat was natuurlijk verschrikkelijk. Maar zijn brood en banket waren wel veel beter dan die van bakker Bram en het was de enige bakker in de omtrek. De omzet steeg gestaag en de nieuwe bakker werd steeds meer geaccepteerd.

Anita woonde nu twee maanden bij Daan en Inge en hoewel het een straf en verbanning uit de bakkerij was, beviel de nieuwe rol haar uitstekend. Ze woonde bij Daan en Inge in huis. Ze was vrij om te gaan, maar de chanterende video’s weerhielden haar om te vetrekken. Er werd nooit meer mee gedreigd, maar Anita had geen idee wat ze er mee zouden doen als ze zomaar wegliep.
Maar ze had geen spijt en wilde ook helemaal niet weglopen. Het leven bij Daan en Inge was vele malen beter dan het met haar man ooit was geweest en eigenlijk genoot ze steeds weer als ze werd gebruikt door Daan, Inge of één van de anderen. Ze had een thuis, voelde zich op haar gemak bij Daan en Inge en ja, ze was af en toe hun sexslaafje en dat vond ze best lekker… Ze hielp mee in huis en als Daan en Inge werkten, maakte ze schoon, deed de was en kookte ze het eten. Als Daan of Inge zin in haar hadden, dirigeerden ze Anita naar hun speelkamer en gebruikten haar zoals ze op dat moment wilden.

Ondertussen werd het meesterplan voortgezet. Het was tijd om de macht aan te pakken. Kerk en Staat. Ze besloten te beginnen met de wijkagent, Cor de Bruijn. Daan vond hem echt een hufter en zat vol wraak om deze ellendige wetsdienaar eens goed aan te pakken. Gisteren nog had hij weer eens Daan staande gehouden, zijn hele auto doorzocht, niets gevonden en toen, volgens Daan expres, een lampje gebroken. En daar kreeg Daan een boete voor. Systematisch liep hij het import-stel te pesten, in de hoop dat ze eens zouden vertrekken.

Een goed plan leek lastig, omdat deze chagrijnige veldwachter geen vrienden had en altijd op zichzelf was. Het zwakke punt leek te liggen bij zijn oudste dochter Elze, die, nu Peter en Menno waren gestopt, een beetje de aanvoerdersrol van de hangjeugd had overgenomen. Ze konden wel de jongens gebruiken om Elze te pakken te nemen, maar Daan hield vol bij het ‘verdeel en heers model’. Niet iedereen hoefde te weten wie, hoe, waarmee werd gechanteerd: De kans op slagen was groter als de dorpelingen van elkaar niet wisten wie onder de macht van Daan en Inge vielen. Ze moesten het dus zelf opknappen. Veel opties werden besproken, enkelen uitgewerkt en waarna bijna alle opties in de prullenbak eindigden. Steeds weer kwamen ze bij één plan uit. Riskant, maar de meeste kans van slagen.

’s Avonds laat nog ging de telefoon van Cor de Bruijn. Vermoeid en narrig omdat iemand hem na tienen nog belde, nam hij op, “Ja, de Bruijn”. “Agent”, sprak een onbekende, “ik heb een tip voor u in de ontvoeringszaak van de bakkersvrouw”. Cor veerde op. De verdwijning van de bakker en zijn vrouw, bleef een mysterie in het dorp. Vele verhalen deden de ronde. En nu belde iemand hem ’s avonds laat op met informatie over een ontvoering? Cor bromde dat hij één en al oor was. “Niet over de telefoon. Over twintig minuten bij het vennetje, vlak bij de boshut. Daar kunnen we veilig praten”. De onbekend hing op, Cor vertwijfeld achterlatend. Over twintig minuten. Zou hij versterking oproepen? Of de recherche erop af sturen? Nee Cor vond het beter om eerst zelf het verhaal aan te horen. Hij was immers gebeld en de onbekende verwachtte hem. Niet één of andere stadse rechercheur. En een grote stap naar de oplossing in een ontvoeringszaak kon hem natuurlijk een goede promotie opleveren. Cor schoot zijn uniform aan, verruilde pantoffels voor schoenen en vertrok naar het vennetje in het bos bij het oude huis van ‘Willem met dun schève tahnd’.

Aangekomen op de afgesproken plaats, zag Cor iemand met een donkere lange jas langzaam op hem aflopen. Geconcentreerd en volledig op zijn hoede hield hij de donkere gedaante angstvallig in de gaten. Niet bemerkend dat Daan achter hem langs sloop. De truc met de chloroform werkte weer. Voordat Cor doorhad wat er gebeurde viel hij slap op de koude bosgrond. Inge kwam in haar donkere jas snel toegerend om Daan te helpen. Snel tilden ze de wijkagent de boshut in, waar Anita al op haar plaats stond. Daan legde de agent halfzittend tegen de wan tegenover Anita, terwijl Inge eerst zijn schoenen uittrok en daarna zijn uniformbroek en onderbroek over zijn voeten heen trok. Zijn kleren gooide ze naar buiten, waarna ze snel terugkeerde naar de bewusteloze man. Daan knikte, alles leek onder controle, en hij verliet alvast de hut. Inge concentreerde zich op het slappe lid van de wijkagent. Hij was niet groot, maar wel lekker dik. En gelukkig schoon. Ze kneedde onder het nette uniformjasje zijn slappe penis en merkte dat er langzaam wat leven in kwam. Timing was nu van groot belang. Ze boog voorover en nam de brede paal in haar mond. Mmm, dat viel echt niet tegen. De warmte van haar mond maakte dat zijn paal in zijn onderbewustzijn toch reageerde en langzaam werd hij groter en harder. Toen hij lekker hard werd, bond ze een bandje om zijn ballen en trok het als een tie-wrap strak aan. Ze controleerde of het ledlampje knipperde en trok het bandje nog net wat strakker. Zo bleef zijn pik een tijdje zo stijf en zou het bandje zeker werken… Zo, ze was klaar. Ze hoorde Cor nu ook kreunen en wist dat ze weg moest. In ieder geval voordat hij zijn ogen opende. Snel keek ze nog even naar Anita die haar een luchtkusje teruggaf. Alles was oké!

Daan keek op honderd meter afstand op zijn laptop naar de webcams. Inge verliet de hut en sloot de deur af, mooi voordat de wijkagent bijkwam. Pfff, timing gelukt.
Toen Cor langzaam bijkwam, had hij een zeurende koppijn. Maar ook een heel goed gevoel. Een rare combinatie die in de eerste seconden van bewustwording hem enorm verwarde. Langzaam opende hij zijn ogen. Waar was hij? Hij zat tegen een houten muur geleund in een schaars verlichte hut. Knipperend keek hij verder. Wat?! Tegenover hem stond de ontvoerde vrouw van de bakker! Naakt?! Wat was hier aan de hand? Hij wilde opstaan, maar zijn slappe hoofd weerhield hem. Opeens merkte hij dat hij ook naakt was. Wat was hier aan de hand? Zijn broek was uit. En hij zat met een enorme stijve. Vandaar dat lekkere gevoel. Terwijl langzaam de mist voor zijn ogen wegtrok, bleef hij even de bakkersvrouw stiekem bekijken. Wouw, die zag er goed uit! Misschien vanwege zijn stijve pik, vond hij het toch wel geil. Hij had haar eigenlijk nooit als een lekkere vrouw gezien, maar ondanks de absurde situatie, keek hij nu best wel een beetje verlekkerd naar haar. Ze stond helemaal gespreid. Haar armen schuin omhoog gespannen, bij de polsen vastgebonden. Haar benen waren ook licht gespreid en vastgezet bij de enkels. Door deze houding kon hij haar helemaal bewonderen. Ze had mooie stevige borsten en hij gluurde naar haar schaamstreek en zag dat deze mooi kaal was en, zag hij dat nou goed, licht glinsterde. Dat mens was volgens hem ook geil. O ja, ze keek natuurlijk naar zijn stijve pik. Een beetje beschamend, kon Cor dit toch wel waarderen. Die vrouw werd geil van zijn stevige geslacht!

Langzaam werd Cor wat helderder en schudde hij de geile gedachten van hem af. Hij moest wat doen. Hij kreeg weer energie en probeerde overeind te komen. De vrouw jammerde. Hij keek haar aan en zag nu pas dat ze een soort bal in haar mond had. “Ik kom je helpen”, kraste zijn stem. Zijn keel voelde een beetje rauw en droog en de eerste woorden kwamen er daarom wat haperend uit. Hij krabbelde meer overeind, en steunend op zijn handen, probeerde hij op te staan. Pfff, dat ging. Snel liep hij naar de naakte bakkersvrouw. Hij wist even niet wat hij moest doen. De knopen om de polsen zaten vrij hoog, dus misschien eerst de enkels losmaken. Verdomme, waar waren zijn telefoon en portofoon; hij had gewoon backup nodig. “Steek uw handen in de lucht” Voordat hij iets kon doen, klonk er een vervormde stem door een krakerig geluidsboxje in de hut. Verward keek hij rond. Wat was dat nou. Aaaaauuuuuuuwwwww!!! Een intense pijn schoot via zijn ballen dwars door zijn stijve pik. Cor viel dubbel en greep naar zijn geslacht en voelde daar een bandje om zijn harde ballen dat de hevige pijn veroorzaakte. De pijn stopte “Ik denk dat u geleerd hebt dat u direct moet doen wat ik u vraag”, klonk er door de hut. Cor stak direct zijn handen in de lucht. Verdomme, ja, hij zou doen wat er werd gezegd! “Waar ben ik… Aaaauuuwwww!” Nog niet uitgesproken volgde er weer de hevige pijn. Het was niet te houden, Cor viel op de grond en greep met beide handen naar zijn geslacht, alsof dat de pijn kon minderen. De pijn stopte. “Ik denk dat u geleerd hebt dat u geen vragen moet stellen” Cor lag in foetushouding op de grond en knikte lichtjes met z’n hoofd. Jezus wat deed dat pijn. “Ga tegenover de vrouw staan en wacht uw opdrachten af” Jazeker, dat zou hij doen. Cor kroop voorzichtig omhoog en steunend tegen de achterwand stond hij af te wachten…

Buiten keken Inge en Daan vergenoegend naar de laptop. Inge bediende de rode knop en kon niet wachten om de smerige wijkagent nog een keer een stevige stroomstoot te geven. Het bandje werkte fantastisch. Ze hadden getwijfeld of de hoogste stand niet te zwaar was, maar hun hekel aan de agent had hen doen besluiten toch de stroomstoten op de hoogste stand toe te dienen. En dat werkte prima, de agent leerde snel en was nu volkomen in hun macht. “gaat het nog goed”, vroeg Daan via een oortje dat Anita in had. Op de webcams zagen ze Anita lichtjes ja knikken. Oké, op naar fase twee.

“Pak de zweep die naast u staat”. Huh? Cor keek even rond, zag een zeep aan de wand bevestigd en pakte deze uit de houder. Het was een soort paardrijdzweepje. “Onze gevangene heeft straf verdiend. Sla haar twintig keer hard over haar borsten” Cor keek naar het zweepje en naar de vastgebonden bakkersvrouw. Nee, dat kon hij niet doen. Hij was agent, hij was zelfs in dienst, dan kon hij niet zomaar iemand slaan Aaaaaauuuuuwwww!! De pijn sloeg genadeloos toe en leek zijn pik van zijn romp af te willen trekken. Het zweepje vloog uit zijn hand en Cor greep weer met twee handen intuïtief naar zijn ballen, alsof hij ze zo kon beschermen. Eindelijk stopte de pijn. Cor lag op de vloer ineengekrompen. Jezus, wat deed dit zeer. Aauuuww! Een korte kleine stoot deed hem weer schudden op de grond, “ik denk dat u geleerd hebt dat we geen opdrachten herhalen”. Bang voor meer pijn, krabbelde Cor overeind, vond de zweep en liep naar de naakte vrouw toe, “sorry”, fluisterde hij.

Daan en Inge zagen Anita heftig nee schudden, prachtig gespeelde angst in haar ogen. De zweep die ze hadden gekozen zou mooie rode striemen maken, maar de pijn die hij gaf zou Anita makkelijk kunnen hebben. De agent stond mooi in beeld. Uniformjas aan, onderlichaam naakt met duidelijk zichtbaar een stijve opgewonden penis die vanonder zijn uniform omhoog stak. Met een zweep sloeg hij een weerloze naakte vrouw die al maanden vermist was. Prachtig beeldmateriaal.

Na twintig slagen had Cor het helemaal warm. Fysiek, van het slaan. Maar ook omdat hij opgewonden werd van de situatie. Zijn macht die hij op de vrouw uitoefende, het kronkelen van de pijn bij iedere slag die hij aanbracht. Hij wist niet waarom, maar verdomd, het wond hem op. “Haal de bal uit de mond van onze gevangene”. Cor gehoorzaamde direct. Legde de zweep op de grond en liep op de naakte vrouw toe en maakte het riempje achter haar hoofd los om de mandgag te verwijderen. De vrouw hapte naar adem en dankte hem voor het losmaken. Aaaaaaauuuuuwwwww!! Wat minder lang dit keer, maar wat was die pijn hevig! Weer klapte Cor dubbel, bleef wel staan omdat de stoot vrij kort was, maar niet minder heftig. Verward keek hij op “ik denk dat onze gevangene heeft geleerd dat zij niet geacht wordt te spreken” Anita glimlachte inwendig, maar speelde de angst en knikte heftig ja; ze had het begrepen. “Onze gevangene verdient een lesje in nederigheid. Neuk haar” Wat?! Oké, oké, weer verward om deze opdracht, maar bang voor een volgende pijnstoot, keek Cor in de ogen van de vrouw. “Neee, gilde ze, neuk me niet, neuk me niet..” Sorry, fluisterde Cor zonder overtuiging. Hij moest dit wel doen. Maar wilde dit stiekem ook wel graag. Hij greep zijn pik en begeleide zij harde staaf zonder dralen naar de kale licht openstaande kut van deze vrouw. Zijn eikel voelde de vochtige schaamlippen en Cor stootte langzaam zijn geile pik in de warme vagina van de ontvoerde bakkersvrouw die maar bleef roepen dat hij haar verkrachtte…

Het beeld was compleet. Ze hadden op video hoe de wijkagent een vermiste vrouw eerst mishandelde en daarna verkrachtte. Dit zou voldoende zijn om die eikel onder de duim te houden. Ze wachtten stilletjes net buiten de deur, totdat ze zagen hoe de wijkagent klaarkwam en zijn zaad in de weerloze geboeide vrouw spoot. Toen klapte Daan de laptop dicht en openden ze resoluut de deur, “maar wijkagent, wat doet u nu?!”

Cor schrok zich een ongeluk. Enerzijds was hij blij dat er mensen binnenkwamen, die hen konden bevrijden, maar heel snel snapte hij dat het er wel heel erg raar uitzag. Hij, een officiële wetdienaar, stond halfnaakt met zijn penis nog in een ontvoerde vrouw, “Di is niet wat het lijkt, dit is echt niet wat het lijkt…”, stamelde hij verward…
“Beste wijkagent”, begon Daan, “We weten dat dit niet is wat het lijkt”. Even keek Cor opgelucht. “Maar ja, wat denken de mensen die straks deze video op internet zien…?” Daan liet een deel van de opgenomen beelden zien aan Cor. Verbouwereerd keek Cor naar de laptop. Zag hoe hij met een harde pik een hulpeloze vrouw sloeg en hoe hij haar daarna neukte. “De situatie lijkt me duidelijk, toch agent?” Cor kon niet antwoorden. Hij zag de wereld om hem heen wegvallen. Hij móest die beelden hebben! Een dierlijk gegrom kwam uit zijn mond en hij spurtte op Daan en de laptop af. Met een grote grijns drukte Inge op de rode knop. Nog voordat Cor één stap had gezet, stopte hij abrupt en greep naar zijn ballen. Gillend van pijn kronkelde hij over de vloer. Het duurde lang dit keer en hij kon de pijn niet meer aan. Vlak voordat hij het bewustzijn leek te verliezen, stopte de pijn. Het duurde misschien wel twee minuten, voordat Cor weer een beetje overeind kwam. “Door al jouw pesterijen hebben we er een groot genoegen in om dat bandje vaker te gebruiken, hoor. Maar hij mag straks af. Jammer voor ons, maar we hebben gelukkig de beelden nog”, sprak Daan smalend. “En die staan in de cloud, dus mijn laptop stelen heeft niet veel zin, agentje…”

Cor wist niet wat te doen. “Ik kan deze beelden naar de recherche sturen, naar interne zaken van het districtsbureau en uiteraard op allerlei sociale media plaatsen, zodat al jouw lieve kennissen en vrienden in dit dorp zien dat jij al maanden een vrouw gevangen houdt, mishandelt en misbruikt. En Anita zal alles hierover bevestigen” Anita knikte vol overtuiging. “Maar we kunnen het ook anders oplossen…” Net als alle eerdere slachtoffers, was ook Cor snel bereid om een alternatieve oplossing te kiezen. Hij zou vanaf vandaag alles doen wat deze twee mensen van hem vroegen. Liever dat, dan zijn baan, status en hele sociale leven naar de knoppen! Gedwee tekende hij een contract dat Daan voor hem hield. In tweevoud. Ook getekend door Anita, Inge en Daan. Daarin verklaarden ze alle vier dat Cor de bakkersvrouw had ontvoerd en misbruikt, Daan en Inge de vrouw hadden bevrijd, maar Anita vanwege de schande in het dorp geen aangifte durfde te doen en opgevangen zou worden door Daan en Inge. Binnen drie minuten had hij Cor een schuldbekentenis omtrent ontvoering getekend. Dat, samen met de overtuigende video’s, maakte hen totaal afhankelijk van Daan en Inge…

“En nou wil ik even met hem spelen, hoor”, sprak Inge terwijl ze op de agent afstapte en hem op zijn rug op de grond dirigeerde. “Hij heeft namelijk een lekkere dikke pik, zag ik”. Inge ging wijdbeens over Cors gezicht staan, waardoor de wijkagent een mooi uitzicht had op haar glinsterende slipje. “Kijk nou, hij reageert al als hij een slipje ziet”, sprak Inge smalend wijzend op de harder wordende pik. Langzaam zakte ze over Cor heen, haar rokje over zijn gezicht, haar slipje op zijn mond duwend. “Ver wen me, lieve agent”. Cor rook sterke de geile geur waarmee het slipje op zijn neus mee was doordrenkt, waarop zijn pik nog heftiger reageerde. Wat een lekker wijf! Met twee handen greep hij onder het rokje haar billen en trok haar slipje schuin weg uit haar spleet zodat zijn tong naar binnen kon. Zacht strelend vond zijn tong een weg tussen de natte schaamlipjes. Wouw wat smaakte ze lekker! En terwijl Cor steeds harder de geile kut van Inge verwende, maakten de zachte warme handen van Inge zijn paal harder en harder. Het was een wat korte brede pik met een grote glinsterende eikel. Die wilde ze wel hebben! Langzaam stond ze op, bijna jammer dat ze de heerlijke tong verliet. Haar rokje viel op de grond, haar slipje volgde snel dezelfde weg. Cor keek naar het naakte kale geile kutje van Inge en gromde van verlangen.

Ondertussen had Daan Anita bevrijd, die na de ontlading van Cor zelf niet was klaargekomen en geil de agent tegemoet kwam. Inge zakte met haar blik op Cors ogen gericht over de stijve harde pik en voelde hem in haar glijden. Diep zakte ze over zijn liezen, de ballen voelend tegen haar ingang. Ooooh, wat een lekkere dikke staaf had hij. Anita zakte voor Inge over het gezicht van Cor, die niet wist wat hem overkwam. De ene mooie vrouw bereed zijn pik en de andere liet haar hete mooie flamoes nu over zijn mond zakken. Anita trok haar schaamlippen wat uit elkaar en Cor zag zijn eigen zaag nog in haar opening zitten. Iets weerhield hem, maar slechts kort. Hij zou zijn eigen zaad likken… Inge greep over de schouders van Anita de mooie borsten van deze bakkersvrouw en kneedde de stijve tepels terwijl ze haar eigen tepels tegen de rug van Anita wreef. Mmmm. Beiden bereden nu de agent, die kreunend en grommend, ondertussen druk likkend, alles onderging. De dames waren er bijna. Ze voelden hun orgasme opkomen, toen Inge weer op de rode knop drukte. Onder hen schokte de wijkagent van de pijn, brulde het uit maar zijn schreeuwen werden gesmoord door de hete kut van Anita. De hevige reactie van Cor bracht hen beiden tegelijk naar hun orgasme en terwijl Cor de pijn niet meer aankon, vielen de vrouwen bevredigd over elkaar heen.

Cor werd naar huis gestuurd. Na hun orgasme moest hij zich aftrekken waarbij Anita hem hielp en Daan natuurlijk op video vastlegde hoe de agent zichzelf liet bevredigen door een ontvoerde vrouw. Grommend spoot de agent zijn zaad over de vloer, waarna Inge vrij klinisch zijn eikel schoonmaakte, het kwellende bandje om zijn ballen doorknipte en aankwam met een stalen peniskooi. Gedwee liet Cor alles toe, keek hoe Inge een metalen ring om zijn ballen schoof, zijn slappe penis in haar hand pakte en de ringen van de krappe peniskooi om zijn lid schoof en deze open kooi met een slotje aan de balring afsloot. Zijn penis zat nu strak omsloten door metalen ringen. Zijn pik lag aan de buitenlucht, maar hij kon er niet bij. Stijf worden was geen optie, daar was geen ruimte voor in deze krappe peniskooi. Daan klikte op een app op zijn telefoon en meteen voelde Cor een stroomstoot over zijn hele pik lopen. Hij verkromp van pijn. De boodschap was duidelijk. Of, wanneer, met wie en hoe hij seks had in de toekomst, werd bepaald door zijn chanteurs. Elke drie dagen werd hij verwacht bij Daan en Inge en zou Anita zijn peniskooi reinigen en de afspraken maken voor de drie dagen daarna. De peniskooi bleef altijd om, behalve als hij toestemming had van Inge en Daan. En ja, op afstand konden ze hem pijnigen. Als straf, als herinnering of gewoon voor de lol. “en nu naar huis, klootzak. Als je je nog één keer tegen ons misdraagt, weet je dat je hele wereld in zal storten. Daar zorgen we dan wel voor!”