Eindelijk iemand die echt van mij houdt (3)

Luister?

Na lang aarzelen heb ik het besluit genomen om toch door te gaan met het vertellen over wat ik in mijn jeugd en ook later als jonge vrouw heb meegemaakt.
Wat ik hieronder moet vertellen is een van de zwartste episodes van mijn leven geweest. Ik twijfel er aan of ik alles tot in de kleinste details moet weergeven om niet het risico te lopen dat dit verhaal geweigerd wordt. Ik gok het er op.

Na het incident met Der Moritz had ik een rustige periode zodat ik alle aandacht kon geven aan mijn studie. Na mijn studie kreeg ik een baan bij Hapag-Lloyd een grote rederij in Hamburg. Ik leerde daar Fräulein Wulff kennen. Gertrud was haar voornaam. We raakten erg bevriend ongeacht dat ik lesbisch was of misschien toch bi en zij niet. We woonden allebei op een klein flatje en we dachten er zelfs over om samen te gaan wonen, vanwege de hoge huurprijzen in Hamburg. Gertrud was al eens in Nederland op vakantie geweest met haar ouders en haar een jaar jongere broer. Ze hadden in Katwijk aan Zee een duinhuisje gehuurd op een camping. Haar ouders deden het jaar daarop iets anders en Gertrud vroeg of ik met haar en haar broer Wolgang en zijn vriend Günther mee wilde gaan naar Katwijk aan Zee. Het leek mij wel wat en zo kwam ik voor de eerste keer in Nederland. We kwamen op een vrijdag in juni aan en na onze spullen naar binnen gebracht te hebben gingen we meteen naar het strand. Toen we terugkwamen pakten we alles uit en gingen met een wijntje voor het huisje zitten. De meeste huisjes waren nog niet bezet. We hadden elke dag mooi weer en gingen elke dag naar het strand. Op de donderdagmiddag was er iets te doen in het dorp en namen om 7 uur ergens een hapje. Ik had een wijntje op maar de anderen meer. We gingen omdat het mooie avond was een stuk langs het strand terug en namen bij een strandpaviljoen Gertrud en ik een wijntje en de jongens wel een stuk of 3. Na ongeveer anderhalf uur later gingen we terug naar huisje. Onderweg liepen liepen Gertrud en Günther met de armen om elkaar heen geslagen elkaar te zoenen. Wolgang kwam ook naast mij lopen en sloeg ook zijn arm om me heen en probeerde mij te zoenen. Ik duwde hem weg en zei dat ik dat niet wilde. Maar hij probeerde het steeds weer en toen begonnen Getrud en Günther er zich mee te bemoeien. Ik moest niet zo kinderachtig doen en van een enkel zoentje ga je niet dood. Toen we binnen in het huisje waren bleef der Wolfgang mij lastig vallen en ondanks ik me verweerde pakte hij mijn borsten. Hij probeerde de knoopjes van mijn blouse los te maken wat door mijn verzet niet lukte. Toen gebeurde er iets van ik van Gertrud totaal niet verwachtte. Zij wist toch dat ik lesbisch of bi was en dan nog. Zij had mij moeten beschermen maar deed dat niet. Zij en Günther pakten mijn armen beet en hielden die achter mijn rug stevig vast. Wolfgang zag zijn kans schoon en knoopte mijn blouse los en duwde mijn bh omhoog zodat hij mijn borsten kon pakken. Hij kneedde mijn borsten en likte aan mijn tepels. Ondanks mijn geschreeuw en verzet kon ik niet voorkomen dat hij mijn broek losmaakte en tegelijk met mijn broekje stroopte. Meteen ging zijn hand naar mijn kutje en ging heen en weer over mijn lipjes. Omdat ik bleef schreeuwen duwde Gertrud mijn broekje in mijn mond. Ik werd opgepakt en op de rand van de tafel gezet en Günther trok mij achterover en Wolfgang trok mijn benen op en spreidde ze. Met zijn duim ging hij over mijn kutje heen. Hij opende mijn lipjes en raakte mijn klitje aan. En terwijl Gertrud toekeek liet Wolfgang zijn broek zakken en legde zijn lul op mijn kutje en ging heen en weer. Günther bleef maar mijn borsten kneedden. Hij ging me naaien de smeerlap. Gertrud greep in en trok Wolfgang naar achteren en zei vooral niet naaien, je weet maar nooit. Wat nooit zei ze niet. Ze lieten me los en ik pakte mijn kleren en vluchtte naar de slaapkamer. Ik kleedde mij aan en pakte mijn spullen bij elkaar en ging door de tuindeur naar buiten.

Wat moest ik doen? Ik was ten einde raad. Ik besloot langs de weg naar het dorp te lopen en daar maar een hotel te nemen. Het begon al aardig donker te worden en toen er een auto naast me stopte was ik als de dood dat het volgende onheil me te wachten stond. Ik liep snel door maar de auto reed door en stopte 20 meter voor me. Er stapte een dame uit van een jaar of 45 en kwam op me toe. Ze schrok toen ze mijn gezicht zag waar de sporen van mijn tranen nog te zien waren Ze sprak Nederlands maar ik begreep wat ze bedoelde. Ze vroeg me in te stappen en toen ik zat vroeg ze wat er aan de hand was. Ik vertelde haar wat me was overkomen en eerst stelde ze voor naar de politie te gaan. Wat schoot ik daarmee op. Ik wilde naar een hotel en dan gauw mogelijk naar huis maar dat vond ze geen goed idee. Kom met me mee dat kan je tot rust komen van wat er gebeurt is. Ik stemde toe en zij reed naar haar huis in Maassluis. Daar aangekomen plofte ik neer op de bank en zei dat ik me vreselijk vies voelde. Zij bracht mij naar de badkamer en gaf me een paar handdoeken. Ik douchte wel een kwartier en kleedde me aan met andere kleren. Maartje, zo heette ze, wachtte me op met warme thee. Ik zei dat ik niet wist hoe ik weer thuis in Hamburg moest komen. Ze wuifde alle problemen weg en zei dat ik maar eens eerst goed moet gaan slapen en dat ze morgen alles regelen zou. Ze wees me de logeerkamer en ik kleedde mij uit en trok een nachthemd aan. Toen ik in bed lag kwam zij nog even kijken en stopte me onder en gaf me een zoen op min wang. Gelukkig viel ik gauw in slaap. De volgende morgen had Maartje al een treinkaartje voor de volgend dag geregeld van Amsterdam Centraal met één overstap in Osnabrück naar Hamburg. We hebben de hele dag zitten praten en de volgende dag heeft ze mij in Rotterdam op de trein gezet naar Amsterdam Centraal. Ik beloofde haar het bedrag van het treinkaartje te zullen overmaken. Maar dat wilde ze niet. Terug in Hamburg ging ik de maandag er op met lood in mijn schoenen naar mijn werk. Ik kon merken op de manier waarop mijn collega’s naar me keken dat Gertrud wat verteld moest hebben. Ik ging meteen naar de vertrouwenspersoon van Hapag-Lloyd. Ik vertelde wat me was overkomen en ik het niet zag zitten dat ik Gertrud elke dag zou tegenkomen. Zij kon echter weinig uitrichten en mijn conclusie was dat ik beter een andere baan kon opzoeken. Ik ging terug naar mijn werkplek en ging tussen de middag niet naar de kantine. Ik wilde net naar personeelszaken gaan om mijn ontslag aan te bieden en dat ik het liefst morgen niet meer hoefde te komen toen ik een telefoontje kreeg van de vertrouwenspersoon. Wat ik daar te horen kreeg had ik van mijn leven niet kunnen bedenken. Ze had met personeelszaken en mijn afdelingschef gesproken en had geregeld dat ik een stageplek kon krijgen op een van de vestigingen van Hapag-Lloyd in een paar havensteden in Europa. Daar was ook Rotterdam ook bij. Ik nam het aanbod met beide handen aan. ‘s Avonds belde ik meteen Maartje en vertelde haar het goede nieuws. Ze zei dat ik voor korte of lange tijd bij haar kon komen wonen want met de trein bij je zo in Rotterdam. Ik nam het aanbod met beide handen aan.
Hoe het verder ging met mij in Nederland hoop ik nog een volgende keer te vertellen.

N.B. Gelukkig voor mij komt in dit verhaal niet al te veel seks voor, het was al verschrikkelijk genoeg. Ik begrijp dat sommigen zich storen aan het gemis aan seks in mijn levensverhaal en willen dat ik niet alleen non-fictie gebruik maar ook dat ik een portie fictie(seks) toevoeg. Sorry, ik ben dat niet van plan.