Een onverstandige ontmoeting? (13) In het hol van de leeuw

Luister?

Ik rijd met Sophie naar onze nieuwe klant, waarvan ik weet dat het gaat om een internationale kledingketen. Stiekem bewonder ik Sophie dat ze dit toch weer heeft binnen gehaald. Terwijl ik rij zit ze druk te kijken op haar telefoon en belt ze met klanten en collega’s, waardoor ze niet merkt dat ik zo nu en dan naar haar donkere panties kijk die onder haar rok zichtbaar zijn. Ze draagt een mooi gesneden mantelpak, iets wat goed past bij haar nieuwe status als Mevrouw Mansveld, de manager.

We rijden naar de stad waar ik ook een tijdje terug was voor het congres. Petra woont er. Het is aan haar waar ik tijdens de rit steeds aan denk. Na de actie van Sophie om me in haar kantoor af te trekken en m’n zaad in haar koffie als creamer te roeren moest ik Petra bellen. Ik moest het haar vertellen. Petra en Sophie. Zusjes bleken ze van elkaar te zijn. Elk alleen kan ik nauwelijks aan, laat staan samen. Toen ik laatst in haar stad was, was ze afstandelijk, maar gisteren aan de telefoon was ze weer ouderwets op dreef. Ik hoorde duidelijk hoe ze met haar vingers in een haar drijfnatte kutje heen en weer gleed, en hoewel ik net stevig gespoten had ingeklemd tussen Sophie’s lenige vingers, spoot ik weer een behoorlijke lading sperma in m’n eigen koffiemok. Ze had het over snel een keer koffiedrinken en nu reden haar zus en ik naar de stad waar ze woont. Zou het…? Hoe dan?

We komen aan bij het bedrijf waar we om 11.00 hebben afgesproken en worden door de directeur hartelijk ontvangen. Hij kent Sophie blijkbaar al goed, valt me op. ‘Hoe is het met m’n lieve tantezeggers?’ hoor ik Sophie vragen, terwijl de secretaresse koffie voor ons neerzet. Zwart, met een kuipje melk en staafje suiker. Ontspannen vertelt de man over z’n kinderen. Dan zie ik de foto… Ik zie de man met vrolijke kinderen in de camera kijken, naast z’n vrouw,… Petra. Een rilling gaat door m’n lichaam en ik kijk naar de man, dan naar Sophie. Ik zit hier bij de man van Petra, zij die hem met mij en René bedroog tijdens haar detachering. Heb ik spijt? Of haat ik hem? Het voelt niet goed…

Sophie vertelt over de Plan de Campagne die we met het bedrijf hebben. Ze legt de man, haar zwager blijkbaar, uit over de opportunities die er zijn wanneer we upstream efficiencyslagen maken en downstream fiscale inhaalslagen maken. De man luistert aandachtig en ik kijk toch wel bewonderend naar het gemak waarmee Sophie al die managementtaal in een mooi betoog vlecht, terwijl ze haar zwager betovert met haar soepel bewegende, mooi rood gestifte lippen. Ik zit erbij en luister. Ik ben Sophie’s mierenneukertje voor de belastingdetails, details waar zij zelf geen tijd meer voor heeft als Mevrouw Mansveld. Daar heeft ze haar mensen voor….

Er wordt op de deur geklopt.

‘Ja!’, roept de man en de deur gaat open. Een vrouw steekt haar hoofd om de deur en opnieuw zit ik geschokt en vast op m’n stoel. De vrouw die binnenkomt is Petra! Wat? Hier?
‘Petra!!’. Sophie springt op van haar stoel en omhelst haar zus innig, ‘zo leuk je te zien. Mag ik je voorstellen: Jeffrey, mijn collega’. Ik merk gelukkig een vlugge knipoog van Sophie op. Wat een toneelspel.

‘Dag, aangenaam kennis te maken’, antwoord ik terwijl ik Petra een nette hand geef. Even, een seconde maar, kijken we elkaar recht in de ogen. Het zijn Petra’s ogen van wanneer ze op oorlogspad is, spannende ogen, heerlijk geile ogen. Ze durft maar. Petra loopt om en geeft haar man een zoen. Ze kijkt ons aan: ‘gaan we zo nog iets drinken, koffie of zo?’

Haar man haakt in: ‘ik denk dat we wel klaar zijn.’ Sophie staat op en geeft haar zwager een hand: ‘we are in business.’ Ik volg haar voorbeeld en mompel vertwijfeld, ‘bedankt voor de opdracht, we gaan ons best doen.’ Joviaal antwoordt de man: ‘met Sophie in charge heb ik daar alle vertrouwen in’. Auchh… Die Mevrouw Mansveld toch, wat is ze toch weer geweldig zeg.

Maar wat ziet ze er weer geweldig uit, zo van haar zijkant bekeken. Het mantelpakje staat haar prachtig en accentueert haar heerlijk kontje zo mooi. Ik merk dat Petra me betrapt bij het staren naar de billen van haar zus. Ze glimlacht vlug, bijna onzichtbaar naar me. Het verbaast haar niets.

‘Koffie dan maar?’, verbreekt Petra de bezegeling van de opdracht. We stemmen allemaal in en Petra’s man legt vriendelijk z’n arm op m’n rug wanneer ik z’n kantoor verlaat, na Petra en Sophie. Ik moet nog wel even naar het toilet en verontschuldig me snel. Rustig sta ik even later bij het urinoir wanneer ik de deur open zie gaan. Een vrouw glipt naar binnen. Petra. Ze zegt niets, maar duwt me vlug naar een van de cabines, m’n rits nog open. Ze dwingt me te gaan zitten en gaat op m’n schoot zitten. Zonder ook maar een woord te zeggen duwt ze haar lippen stevig op de mijne, haar vingers klemmend om m’n kaken. Gulzig glijdt haar tong in m’n mond en voel ik hoe haar handen m’n jasje ruw uittrekken tot op m’n ellebogen. Ik kan daardoor m’n armen niet meer bewegen en alleen maar toekijken hoe Petra m’n broek snel open rukt.

De aanwezigheid van deze spannende vrouw, de spanning van de ontmoeting, het risico betrapt te worden, de heerlijke tong van Petra na zo lange tijd weer gevoeld en geproefd te hebben, het zorgt ervoor dat ze geen moeite hoeft te doen m’n pik stijf te krijgen. Alsof ie blij is het vrouwtje weer te zien, staat ie rechtop, zachtjes heen en weer te buigen, met al een klein drupje voorvocht trots op de eikel. Petra trekt me overeind, draait me een slag, zodat ze half achter me staand haar hand stevig om m’n pik brengt. Zelf kan ik er niets tegen in brengen, omdat ze me met m’n jasje op m’n rug handig geboeid heeft. Ik heb wel speling, maar kan haar niet tegenhouden.
Niets in me wil haar tegenhouden. Trillend, met gesloten ogen voel ik de bewegingen van haar hand om m’n pik, stevig, vast, Petra’s heerlijke greep. M’n reactie is snel en wanneer ik licht voorovergebogen met slappe knieën, m’n ogen open om vol schaamte te kijken waar ik naar toe spuit, zie ik dat Petra een bekertje bij zich heeft en m’n sperma er in opvangt. Ze doet er een dekseltje op en stopt het vlug in haar tas. Behulpzaam helpt ze me weer m’n kleding in orde te brengen en veegt ze m’n wangen schoon van haar lippenstift. Dan steekt ze snel haar hand in haar rokje om erna haar vingers voor m’n mond te houden. Natuurlijk lik ik die af. Haar smaak in m’n mond brengt me terug naar het natte hok in het zwembad en de keren erna dat ik Petra’s kutje mocht likken.

Wanneer ik m’n handen gewassen heb en mezelf voor de spiegel goed heb gecheckt op tekenen van Petra’s overval, keer ik terug naar Sophie, haar zwager en Petra. ‘Zo, dat duurde lang’, hoor ik Sophie quasi klagend. Ik mompel een excuus over lange autorit en koffie, maar weet dat ik Sophie niet voor de gek kan houden. Ze kent haar zus en weet wat die gedaan heeft. Slim als ze is heeft ze er voor gezorgd dat haar zwager niets gemerkt heeft.

‘Koffie dan maar?’, zegt hij.

‘Goed idee schat’, zegt Petra, en ze geeft haar man een kusje op z’n wang.

Terwijl ik Petra en haar man volg, voel ik een tik tegen m’n bil van Sophie en haar mond dicht bij m’n oor: ‘ben benieuwd naar de creamer…’