Liza 2.0

Luister?

Ik voel klapjes op m’n wangen. De stem van m’n trainer, ‘kom op joh, bijkomen, kom’. Langzaam maar zeker wordt het weer wat helder in m’n hoofd. Ik knipper een paar keer met de ogen om te zien waar ik ben. Ik zie de vloer van de boksring. Ik lig op m’n rug. Er gaat een pijnscheut door m’n hoofd. Aan m’n handen voel ik de bokshandschoenen, m’n armen voelen loom aan. Ik knipper nog eens met m’n ogen en zie mensen langs de ring staan. Vooral veel vrouwen, met hun mobiel foto’s nemend of filmend. Een paar meisjes staan spottend te lachen langs de ring, terwijl ze naar me kijken en wijzen. Dan zie ik haar stiletto hakken naast haar bokshandschoenen op de vloer. Ik draai m’n hoofd iets en zie de strakke leren broek om haar benen. Verder naar boven haar topje en dan haar blik, op me neer kijkend, haar handen in haar zij.… Liza.

Weer gaat er een pijnscheut door m’n hoofd en wordt het weer even wazig. Wat is er ook alweer gebeurd? Mijn trainer tikt nog eens op m’n wangen: ‘ben je er weer jongen? Gelukkig maar. Je bent hard knock out gegaan tegen die meid, herinner je je dat nog? Je bent 10 minuten buiten westen geweest. Herinner je je nog wat er is gebeurd?” M’n hoofd bonkt, terwijl ik probeer in m’n geheugen te graven. Langzaam maar zeker komt het weer terug.

Afgelopen weekend werd ik kampioen van de boksafdeling na m’n twaalfde overwinning op KO. Hierdoor ben ik ook landelijk in het sportnieuws gekomen, als een nieuw bokstalent. Iedereen beschrijft m’n wapen, de rechtse directe, een razendsnelle, lenige stoot, met een sterke arm, waarop tot nog toe niemand een antwoord heeft gehad. Maar bokskenners in de landelijke bladen hebben twijfels over de rest van m’n stijl. Sterk, maar te weinig voor de top, een typische krachtbokser. Tegen een goede, beweeglijke bokser met een goede verdediging krijg ik het moeilijk krijgen, volgens hen. Wat een zeurpieten, ik kon iedereen aan en zou dat laten zien!

Een tijdschrift, gericht op een vrouwelijk publiek, heeft me na m’n kampioenswedstrijd gevraagd om een interview. De persoon achter de kampioen, daar gaat het hun om, en we hebben afgesproken af bij de boksring waar ik altijd train. De journaliste is een lekker ding en ze heeft ook een hele knappe fotografe bij zich. Op hun verzoek maak ik in de ring een paar snelle bokmoves en zie hoe de fotografe inzoomt op m’n gespierde borstkas en armen. Sinds m’n kampioenschap heb ik een contract met een ondergoedmerk en zij hebben me gevraagd te poseren in een leren string. Terwijl de fotografe op me inzoomt, trek ik m’n boksbroek uit en laat haar m’n volle ornaat zien. Iedereen kan m’n gespierde billen zien en ik zie tot m’n plezier hoe de vrouwen in het publiek verlekkerd kijken naar de groeiende bult wat het leer van de string maar net aankan.

De journaliste vraagt naar m’n hobby’s, favoriete muziek, maar ze stelt ook een kritische vraag omdat ze heeft gehoord dat sommige kenners me vooral een krachtbokser vinden, te weinig technisch. Het irriteert me, en ik antwoord vrij bot dat die kenners wel anders zouden piepen als ze m’n rechtste zelf zouden voelen.

‘Dan zal hij ze toch eerst moeten raken’, hoor ik een van de jonge vrouw zeggen, die bij de ring staan. Ze is me al eerder opgevallen vanwege haar strakke leren broek om haar mooie benen, de stiletto-hakken, en haar donkere haar. Een heerlijke, spannende vrouw, waar ik graag even mee wil kennis maken straks na het interview… Haar opmerking stoort me echter. Hoezo raken? 12 keer winst op KO, ik raak m’n tegenstanders goed, en hard! Dat gezeur over m’n stijl begint me de keel uit te hangen en wat zou zo’n meisje daar nu van weten. Ik draai me naar haar toe en buig over de touwen in haar richting: ‘weet jij eigenlijk wel helemaal waar je het over hebt? Ik sla iedereen tot moes, dat heb je toch zaterdag kunnen zien?’

Ze lacht spottend terug, haar armen onder haar borsten gevouwen, defensief, maar haar antwoord is gedurfd: “tot nog toe heb je alleen maar tegen prutsers gebokst. Tegen een echte bokser maak je geen kans.” Ze doet een stap in m’n richting: “Tegen mij zou je gaan kans maken. Ik weet precies hoe en waar je te raken.”

WAT!? Wat zegt die chick daar? Ik kijk haar verbluft aan. Hoe durft? Stel je voor dat ik haar zou vragen dat even te laten zien. Ik zou haar vermorzelen. Wat een lef. Ik kijk haar aan en ze kijkt rustig terug, recht in m’n ogen. Ik voel voor het eerst een lichte twijfel.

‘Waarom laat je het niet even zien?’, stelt de journaliste aan de vrouw voor, ‘ik ben best benieuwd eigenlijk.’ Ze kijkt me aan: ‘vind je dat goed?’ Ik ben verward, maar knik instemmend. Als zij dat zo graag wil, mij best. De vrouw knikt en kruipt in de ring. Oh, wat is ze lekker, zo in die strakke broek, het topje dat een stel Cup C-borsten verborgen houdt. Ze is waanzinnig mooi en ik voel hoe m’n pik verder opstijft en nog meer druk op de string zet. Ze ziet het en glimlacht, tevreden over het effect dat ze op me heeft.

‘Hoe heet je?’ vraagt de journaliste.

‘Liza’

‘Vertel, wat heb jij met boksen?’.

‘Mijn tante bokste en ze heeft het me geleerd. Echt boksen’. Bij die laatste toevoeging kijkt Liza mij even aan. Het maakt me razend.

Liza geeft aan dat ze zich niet hoeft om te kleden, ‘niet nodig voor die paar minuten.’

‘Maar je stiletto’s dan?’, vraagt de fotografe bezorgd, ‘Meid, je breekt je enkels nog.’

‘Oh, dat valt best mee’ antwoordt Liza, ‘en…ik wil hem recht in de ogen kunnen kijken, wanneer hij neergaat. En met deze hakken heb je een mooiere victory pose.’ Ze knipoogt naar de fotografe.

Ik hoor de mensen om de ring mompelen over zoveel zelfvertrouwen bij de vrouw. De journaliste glundert. Ze krijgt een prachtverhaal in de schoot geworpen, ‘Bokskampioen uitgedaagd door vrouw op hoge hakken’.

Ik vind het niet leuk meer. Liza vernedert me met haar woorden, terwijl ik er bij sta met een stijve pik, slechts gekleed in een veel te krappe string. Ze verdient een stevige afranseling. Ik ben toch de kampioen?!

‘Ok,’ vraagt de journaliste, ‘waar spelen jullie om? Boksers spelen toch altijd ergens om.’

Ik weet zo gauw niet wat te zeggen, maar Liza is ad rem.

‘Ik sla hem neer en als ie weer bijkomt dan ga ik z’n kontje neuken met een strapon dildo.’

‘Heb je die dan bij je?’ vraagt de journaliste verrast.

‘Nee, maar ik weet zeker dat er genoeg meiden hier zijn die dat snel kunnen regelen.’

Lize kijkt naar de menigte rond de boksring aan en we zien drie meisjes giechelend de zaal uitlopen. De moed zakt me verder in de schoenen wetende dat die strapon dildo dus ook zo wel geregeld is.

‘En jij?’, vraagt de journaliste aan mij.

M’n hart klopt in m’n keel en doe net te lang over het antwoord, waardoor Liza me voor is.

‘Overbodige vraag. Hij wint niet.’

Mijn trainer geeft Liza een paar bokshandschoenen. Als scheidsrechter legt hij de regels uit, terwijl Liza en ik elkaar in de ogen kijken, dankzij haar stiletto’s. Ik zie niets van twijfel bij haar, terwijl ik lichtjes ril van spanning. Ze stapt dicht tegen me aan, precies genoeg om met haar onderbuik m’n stijf vooruitstekende pik te voelen. Ik tril even.

‘Jullie boksen drie ronden van elk drie minuten,’ legt m’n trainer uit, ‘heeft iemand een bel voor het einde van de ronde?

Liza kijkt even opzij: ‘Doe geen moeite hoor. Ik heb aan een ronde genoeg’.

Ik word gek.

We gaan los en ik ga meteen op zoek naar een opening. Dit moet zo snel mogelijk achter de rug zijn. Hoe lekker ook, dat brutale bekkie moet neer. Ik kom er echter niet door. Liza heeft een mooie gesloten verdediging, haar handschoenen netjes voor haar kaken, scherpe ogen die me precies volgen. Ik vertrouw op m’n kracht en weet zeker twee klappen op die handschoenen haar verdediging zal openen. Dan een snelle links-rechts combinatie en dan moet het klaar zijn.

Ik stoot hard met links, op haar handschoen, maar ze weer verrassend soepel af. Dan een keer met rechts, maar weer een gesloten verdediging. Ik stoot echt zo hard ik kan, maar haar verdediging is niet gebroken, integendeel. BAM! Haar stoot is vlug en hard, vol op m’n gezicht. M’n verdediging was even niet op orde, en ze profiteert er meteen van. Kom op! Focus!

Scherp zoek ik weer naar een kans om haar te raken. Ik dans om haar heen, maar ze beweegt soepel mee en haar verdediging laat niets toe. Dan maar op de buik. De stoot is snel en hard, maar ik raak alleen een zachte handschoen die razendsnel ter plekke is. Verdomme, dit meisje kan echt boksen. Dit is gênant. Ik, de kampioen, kan deze vrouw niet eens fatsoenlijk raken.

BAMM!

Ze slaat m’n rechter handschoen die even losjes bij m’n gezicht hing, weg en raakt m’n rechterkaak. Erger, deze klap op de kaak blijft ook even hangen. Niet dat ik dizzy ben, maar het trilt even door. Dit moet nu echt afgelopen zijn.

Razend van woede dans ik om haar heen, waarbij ze me strak volgt. Tijd voor m’n handelsmerk. Ik verzamel al m’n kracht in m’n rechterarm en bereid een volle mep vol op haar hoofd voor, dwars door de verdediging heen. Vol haal ik uit, op weg naar haar lichaam, haar handschoenen, haar hoofd, de genadeklap. Maar Liza ziet het aankomen en beweegt razendsnel haar bovenlichaam opzij om de klap te ontwijken. M’n volle gewicht zit achter de stoot, maar omdat alleen maar lucht raak, val ik licht voorover. Hierdoor krijgt Liza alle ruimte om over m’n schouder heen m’n rechterkaak te raken. Het gaat allemaal heel snel en de klap is erg raak. Iedere bokser weet dat je daar niet geraakt wilt worden en Liza weet dat ook. M’n evenwicht is weg, de klap dreunt door m’n hoofd. Ik tol op m’n linkerbeen en val rechtsom achterover op mijn rug op de grond. Liza staat boven me en slaat haar handschoenen hard tegen elkaar. Ze wil door, ze wil me afmaken.

Mijn trainer hurkt bezorgd bij me neer, maar ik verzamel m’n krachten om weer overeind te komen. Tijdens het overeind komen merk ik echter dat het goed mis is. Ik krijg een pak slaag… van een meisje. De zaal draait een beetje voor m’n ogen.

Mijn trainer kijkt me in de ogen en als scheidsrechter geeft hij aan dat we verder kunnen. Maar ik heb geen plan meer. M’n hoofd doet pijn van de klap. Liza weet dat ze me heeft waar ze me wilde hebben en verandert haar strategie. Niet meer verdedigen en ontwijken, maar aanvallen. M’n verdediging stelt niets meer voor, omdat ik moeite heb m’n armen omhoog te houden na die laatste klap van haar. Liza begint me weer te raken, stoot na stoot en ik kan er niets tegen in brengen. Ze is veel te snel voor me, drijft me in de touwen en gebruikt me, terwijl ik in de touwen hang, als een boksbal. Ze kijkt me eerst recht in de ogen terwijl ze me afranselt, maar na een reeks slagen hou ik m’n hoofd niet meer recht. Ik zie alleen nog maar haar borsten van links naar rechts dansen bij elke klap. Met een uiterste inspanning weet ik haar te omklemmen, om in ieder geval het stoten te stoppen.

De scheids stuurt ons terug naar het midden van de ring. Liza loopt om me heen, glimlachend, zelfverzekerd, dankzij haar stiletto’s me recht in de ogen kijkend. Ik kijk wanhopig terug, met wazige ogen van de tranen. Ze slaat haar handschoenen weer tegen elkaar.

‘Klaar om te slapen champ?’, vroeg ze.

Ik kan niets meer uitbrengen, m’n mond is droog, m’n hoofd bonkt, m’n armen hangen loom langs m’n zij. Ik zie hoe ze haar armspieren aanspant en haar schouder iets naar achteren trekt. Het is duidelijk wat er gaat komen, onvermijdelijk. Ze raakt me eerst met haar rechter vol op de kaak, gevolgd door een linkse uppercut.

Daarna wordt het zwart.

Het moet een tijd geduurd hebben voordat m’n trainer me weer wakker kreeg. Ik kom met moeite half overeind waarna Liza bij me hurkt. In haar hand houdt ze een dildo aan een strapon.

‘Weet je nog waar we om boksten, champ?’ vraagt ze.

Ik kijk haar glazig aan.

Liza staat op en richt zich tot het publiek dat inmiddels massaal toegestroomd is in de trainingzaal.

‘Wat was ook alweer de inzet?’

‘Neuk hem in z’n kontje!’, hoor ik vrouw roepen.

‘Je hoort het champ. Ga maar op je knieën zitten.’

Met al die vrouwen om de ring, joelend, schreeuwend, durf ik niet tegen te spreken, en gehoorzaam mijn overwinnares. Ik voel Liza’s hand om het leren koord van m’n string en dan hoe ze het leer over m’n heupen schuift. Ik leun op m’n ellebogen en wacht op het onvermijdelijke. De dildo duwt tussen m’n billen en Liza geeft genoeg druk om een beetje naar binnen te gaan. Ik voel hoe ze gelukkig een soort glijmiddel gebruikt waardoor de pijn nog iets te verdragen is. Ik, de KO-king van het boksen, word voor het ogen van tientallen vrouwen vernederd door een vrouw die me eerst knock out heeft gemept en me nu als een trofee in m’n kont neukt. Aan de reacties van de vrouwen maakt Liza er een mooie show van en tot m’n verbazing voel ik razende opwinding in me opkomen, waardoor m’n pik stijf naar de vloer wijst.

Na zo’n vijf minuten houdt Liza het voor gezien, gespt ze de strapon los en laat de dildo on m’n kont steken. Uitgeteld lig ik plat op de vloer. Dan voel ik een scherpe punt in m’n rug, Liza’s stiletto, gevolgd door een enorm juichen en flitsende mobieltjes. Liza heeft haar victory pose, zoals ze beloofde aan de fotografe. Moedeloos kijk ik in de camera van de fotografe, wanneer ze gehurkt vanaf de mat een foto van de poserende Liza maakt. Die foto’s zie ik pas later, wanneer m’n carrière definitief over is en Liza’s roem rondgaat op Facebook en Insta.

‘Laat maar liggen,’ hoor ik Liza zeggen tegen de journaliste, ‘de opruimploeg zal straks wel komen.’