Straf voor de schrijfster

Luister?

“Hier komen en vlug,” snauwt Klaas terwijl hij me streng aankijkt van achter zijn bureau. Ik ben me van geen kwaad bewust dus verwacht dat het nog wel mee zal vallen.
Helaas is niets minder waar en wanneer ik bij hem aan kom word ik hardhandig over zijn schoot gelegd en slaat hij me ongenadig hard op mijn kont en trekt daarna mijn broek en slip van mijn kont.
“Je moest vandaag je manuscript inleveren bij je schrijfcoach las ik net in de mail.” Klaas is furieus en terwijl hij me af blijft snauwen slaat hij mijn kont roodgloeiend. Ik weet dat hij in principe gelijk heeft, maar hij weet niet dat ik uitstel heb gevraagd en gekregen. Ik hou ondanks dat mijn mond en laat de slagen op mijn kont neerkomen. Ik heb er een lekker gevoel bij en hoop dat de straf nog een tijdje door zal gaan. Ik heb er grote behoefte aan om streng gestraft te worden. De pijn in mijn kont maakt me gemotiveerder dan ooit om mijn boek af te schrijven.
“Wat ben je toch een luie trut. Ik denk dat ik je maar elke dag een uur aan je schrijven zet en je dan in de gaten ga houden of je wel doorgaat. Ook eis ik dat je een straks afgesproken aantal woorden zal schrijven in dat uur. Ik heb niet voor niets je boek al bij heel veel mensen aangeprezen en door je luie gedrag loop ik straks voor aap omdat je het niet gehaald hebt.”
Ik bedenk me bij de straf dat het me nog meer inspiratie voor het boek geeft en besluit de lat qua aantal woorden erg hoog te leggen.
“Elke vrijdag krijg je een straf van 5 keer het missende aantal woorden van die week en dat niet met mijn blote hand maar met de vanmorgen gekochte zweep.”
Na die woorden grijpt hij mijn shirt en trekt die ook uit. “Zo lekker mokkeltje geef je meester maar eens een geil showtje, dan zal ik je eens filmen terwijl je jezelf vernederend pijnigt.
Na een uur mag ik stoppen nadat we hebben afgesproken dat ik elke dag 500 woorden geschreven moet hebben.