De rollen omgedraaid – Wendy zorgt voor lekkere dressing op Peter’s lunch

Luister?

Terwijl z’n chauffeur de auto soepel door het drukke verkeer stuurt, kijkt Peter de stukken door voor z’n dag op kantoor. Wendy, z’n secretaresse, heeft alles netjes voor hem geordend en hij ziet dat hij het meeste gewoon hoeft te ondertekenen. Hij kijkt door z’n agenda, een telefoonafspraak en een lunchafspraak. Lekker rustig dagje, zo lijkt het. Peter neemt nog een slok van z’n koffie en kijkt naar buiten naar de herfstkleuren door de wolken en in de bomen. Starend geniet hij van wat hij ziet, wanneer hij wordt opgeschrikt door het beeldschermpje in de stoelleuning voor hem, dat oplicht. Hij slikt wanneer hij het gezicht van Wendy ziet. ‘Dag Peter, goedemorgen. Is alles gelukt?’ Peter knikt. Ze kan het niet zien door z’n kostuum, maar hij heeft vanochtend precies gedaan wat hem was opgedragen. Het roze stringetje zit strak tussen z’n billen en kan maar net z’n stijve pik in bedwang houden. De cup-A bh schijnt lichtjes door z’n witte overhemd, maar dat is precies wat ze wil. Ze wil zien hoe hij zich voor haar in sexy lingerie kleedt. ‘Ik zie je zo in je kantoor,’ hoort hij haar streng zeggen voordat het beeld verdwijnt. Peter kijkt naar voren naar z’n chauffeur en hoopt dat zij niets gemerkt heeft. Schijnbaar onbewogen lijkt ze zich te concentreren op het verkeer.

Op de gang groet Peter z’n medewerkers. Ze zijn aardig en de begroetingen zijn vriendelijk, maar toch voelt hij zich ongemakkelijk, exposed. Kunnen ze zien dat hij lingerie draagt? Voor de zekerheid trekt hij z’n jasje wat beter dicht. Twee minuten nadat hij op z’n kantoor achter z’n bureau zit, gaat de deur al open en stapt ze naar binnen. Hoog op scherpe hakken, strakke benen in stijlvolle panty’s, een fraaie, nauwsluitende rok om haar dijen en heupen met een witte bloes erboven. De zijkanten schijnen door waardoor haar blauwe bh goed te zien is. Wendy maakt haar entree, zoals ze dat dagelijks doet. Midden in het grote directiekantoor staat ze stil en wijst met haar arm strak naar de vloer voor haar. Als door een adder gebeten springt Peter op en staat in een paar seconden voor haar, z’n secretaresse, z’n Meesteres.

‘Strip!’ Hij kijkt haar recht in de ogen aan en ziet een volkomen rustige, zelfverzekerde vrouw, knap gezicht, een bovenlip die van licht plezier krult, lange krullende haren over haar schouders. Peter begint zich aarzelend uit te kleden, ogen gericht op de deur, hopend dat niemand aanklopt. Maar er is geen ontkomen aan en binnen een paar tellen staat Peter, de directeur, vrijwel naakt voor Wendy, de secretaresse. Hij mag alleen de lingerie nog aanhouden, die zij voor hem heeft uitgekozen. Keurend loopt Wendy een rondje om hem heen, haar baas, maar vooral haar slaafje.

Het begon een maand of twee geleden toen Peter na een lange dag met zware vergaderingen zin had in wat ontspanning. Het kantoor was verder leeg, omdat het na zessen was en alle medewerkers al naar huis waren. Tenminste dat dacht hij. Hij logde in op een webcamkanaal en had een leuke klik met een knap meisje van begin twintig. Hij liet zich meevoeren met haar striptease show op z’n scherm en was op haar vraag ingegaan om ook iets van zichzelf te laten zien. Pas toen hij volkomen naakt voor z’n webcam stond en het meisje op de pc met haar tong over haar lippen likte bij het zien van m’n mooie stijve pik, was Wendy binnen gekomen. Ze was kalm gebleven en had rustig een eind aan de chat gemaakt. Toen hij vol schaamte ’s avonds probeerde te werken aan de stukken van de volgende dag had Wendy hem gemaild. Hij zag zichzelf terug in actie in de bijlage die ze meestuurde. Die rustige, nette Wendy, z’n leuke, sexy secretaresse, had weinig woorden nodig gehad om hem duidelijk te maken hoe de rollen omgekeerd waren. Ze kon hem breken met deze beelden. Ze hoefde geen geld, ze wilde hem als haar slaafje, haar speeltje.

Sindsdien is er veel veranderd. Wendy woont inmiddels in het penthouse appartement van Peter, terwijl hij het moet doen met haar flatje op 8-hoog tegen het industrieterrein. Hij is regelmatig in z’n vorige woning geweest, op bevel van Wendy, als haar hulp in de huishouding, haar slaafje. Ze is ook z’n vaste reisgezellin naar buitenlandse reizen voor de zaak, hoewel haar business facilitation niet verder gaat dan heerlijk zonnen aan het zwembad in luxe hotels. Momenteel werkt een belastingadviseur aan een geheime constructie om Wendy te laten meedelen in het vermogen van het bedrijf van Peter en klanten komen pas binnen als zij hem daarvoor toestemming geeft. Ze speelt het spel geweldig, ogenschijnlijk onschuldig, maar Peter kan er niets tegen in brengen. Belangrijker nog, hij is eraan verslaafd geraakt, verslaafd aan die mooie, jonge vrouw die hem domineert, zijn Meesteres.

Staand, midden in z’n kantoor krimpt Peter even ineen als hij de nagels van z’n Meesteres in z’n billen voelt. Ze staat achter hem en heeft net z’n string wat netter aangetrokken en knijpt hem nu hard in z’n kont. Het is een gewoonte van haar, omdat ze zelf ook zo vaak geknepen werd vroeger, bij concerten, in de volle trein. Ze houdt ervan om haar slaafje zo te knijpen, vooral omdat ze het vrij en ongestraft kan doen. Wendy bukt om z’n kostuum van de grond op te rapen en gebiedt hem om in z’n bureaulade te kijken. Gehoorzaam loopt hij er naar toe en ziet dan een zweepje liggen en een paar hoge hakken. ‘Leg het zweepje op het bureau, doe de hakken aan en ga voorover gebogen over je bureau staan. Ben zo terug.’

Even later staat Peter met z’n rug naar de deur, met zweet in z’n handen tegen z’n bureau. Hij is inmiddels een beetje gewend aan het lopen op hakken, omdat Wendy hem dat vaker laat doen, maar hij blijft het killing vinden. De zweep kent hij ook. Ze houdt ervan hem met zweepjes te bewerken. Ze zegt dat het hun dingetje is.

Hij hoort de deur achter hem weer open gaan en ziet even later haar hand naast hem de zweep pakken. Peter weet dat hij niet mag omkijken zonder toestemming en weet ook niet hoe z’n Meesteres achter hem staat. Wel dat.. ‘Aauuuu’. De klap is niet onverwacht, maar toch voelt Peter de pijn alsof het z’n eerste afranseling is. Wendy mept hem stevig op beide billen en Peter moet alles bijzetten om het niet uit te schreeuwen. Van schreeuwende slaafjes houdt Wendy niet. Ze verdubbelt dan gewoon het aantal slagen. Peter weet dat, door schade wijs geworden. Wanneer ze klaar is, streelt ze hem over z’n gloeiende billen en fluistert in z’n oor dat hij de rest van de ochtend zo aan het werk gaat. Wanneer de lunchafspraak er is, zal Wendy op tijd terug zijn. Pas als de deur weer dicht is en hij haar hakken op de plavuizen niet meer hoort, durft Peter weer achter z’n bureau te gaan zitten, vrijwel naakt, slechts gekleed in sexy roze lingerie. Hij wil door z’n agenda gaan, als het telefoonlampje op z’n bureau flikkert. Hij hoort door de speaker z’n secretaresse, alsof er niets aan de hand is: ‘Ms Bernard uit Manchester op lijn 1.’ Gelukkig kan z’n Engelse zakenpartner hem zo niet zien zitten.  Ook niet hoe onder z’n bureau de string strak wordt opgerekt door een stijve pik bij het horen van de sexy stem met een lekker Brits accent.

Na het gesprek met Engeland concentreert Peter zich verder op z’n werk. Hij went er zelfs aan dat hij de ochtend doorkomt terwijl hij slechts gekleed is in een lingeriesetje. Alleen wanneer hij z’n naakte huid moet losrukken van het leer van z’n stoel als hij weer eens verzit, wordt hij er aan herinnerd. Rond elf uur is hij zo geconcentreerd op z’n werk dat hij bijna ja zegt op de vraag van een collega of het schikt om nu even langs te komen voor een bespreking. Op de valreep weet hij een excuus te bedenken, terwijl het kant van z’n bh even streelt. Tegen twaalven is Peter echter helemaal scherp als er een appje komt. Het is van ‘M’ en Peter weet heel goed wie dat is; Wendy komt in actie. ‘Midden van de kamer. Knieën. Blinddoek voor. Handen geboeid op je rug.’ Hij kent de staccato-stijl van z’n Meesteres, maar wennen doet het nooit. Vooral de implicatie ervan vindt hij vreselijk, wanneer hij even later geblinddoekt op de grond zit en achter z’n rug de handboeien om z’n polsen klikt. Hij haat dit, want hij is nu volledig machteloos. Alleen Zij kan hem nu verlossen en hij moet hopen en bidden dat niemand nu per ongeluk z’n kamer binnenloopt. Het is dezelfde machteloosheid die hem mateloos opwindt.

Scherp op ieder geluid wacht Peter af. Hij spitst z’n oren wanneer hij de deur hoort opengaan. Tot z’n opluchting hoort hij de naaldhakken van Wendy op de plavuizen, maar meteen erna hoort hij het tikken van nog een paar hakken. Er is nog een vrouw bij!! Paniek kruipt in Peter op. Nog nooit heeft z’n Meesteres hun geheim gedeeld met iemand anders en nu loopt er een vrouw met haar mee z’n werkkamer in. Hij kan niets zien, maar voelt haar handen om z’n kin. Hij weet dat ze op hem neerkijkt. Peter’s hoofd tolt. Heeft hij de deur horen dichtgaan? Wie is de andere vrouw? Hij hoort stoelen schuiven. Geritsel van jurken of broeken.

Hij voelt Wendy dicht achter hem. Haar vingers pakken z’n polsen vast en hij merkt hoe ze z’n handboeien los maakt. ‘Ok Peter,’ hoort hij z’n Meesteres zeggen, ‘je hebt je handen vrij om je lekker af te trekken. Maak er gebruik van schatje. Voor jou is het een mysterie, maar ik kan je verzekeren dat je aandachtig en dankbaar publiek hebt.’ De vrouw houdt zich stil en toch denkt Peter een zacht lachje van haar te horen. Hij kan het niet thuisbrengen en hoopt maar dat z’n Meesteres niet zo gemeen is geweest haar geheim met een collega te delen. ‘Trekken!’, klinkt het streng van Wendy, en Peter begint met z’n rechterhand z’n voorhuid over z’n pik te bewegen. Hij is gewend aan de commando’s van Wendy, waarop hij versnelt of vertraagt. Ze weet hem zo minutenlang in haar greep te houden, tegen de rand van een orgasme, tot hij haar wanhopig gaat smeken om te mogen komen.

Wendy laat hem nu minutenlang langzaam trekken om de duidelijk nerveuze Peter in de stemming te brengen. Vervolgens begint haar piramidespel en laat ze Peter in ronden steeds een keertje vaker trekken.

1

De hand van Peter gaat een keer op en neer.

2

Twee rukbewegingen gevolgd door een pauze. Pas als Wendy ‘3’ roept mag Peter verder met 3 rukken.

4

5

6

Peter begint de druk te voelen in z’n ballen, dat fantastische gevoel van de aanstaande ontlading. Het is ook het moment om waakzaam te blijven, want hij heeft nog geen toestemming om te komen.

7

Wendy maant hem om het tempo op te voeren, niet te sloom. Ze ziet hoe haar slaafje het lastig krijgt en besluit hem nog wat dichter tegen het randje te brengen.

8

Het is bijna niet meer te houden voor Peter en paniekerig voelt hij na de achtste ruk een samentrekking in z’n ballen. Gelukkig weet hij het spuiten nog net tegen te houden.

‘Goed gedaan slaafje. Je gaat vooruit. Ik ben trots op je,’ krijgt Peter complimentjes van z’n Meesteres, maar wanneer hij, opgelucht en trots, haar wil vragen of hij mag komen, klinkt Haar stem weer: ‘Nu gaan we kijken hoe goed jij je kunt beheersen wanneer onze gast je gaat tellen in de piramide.’ Peter schrikt en voelt z’n hart stevig kloppen.

De stilte is killing, totdat hij de stem van de andere vrouw hoort.

1

Hij herkent de stem niet. Het is geen vrouw die in z’n bedrijf werkt, wat hem oplucht. Haar stem is mooi met een zelfverzekerde uitspraak. Peter wroet driftig in z’n geheugen of hij deze stem herkent.

2

Gehoorzaam trekt hij tweemaal aan z’n pik, gevolgd door een pauze. Hij merkt dat z’n handen vochtiger worden omdat z’n eikel begint te lekken, waardoor het trekken nog lekkerder wordt.

3

4

5

6

De vrouw geeft hem nauwelijks rust en het tempo dat ze hem opdraagt is hoog. Peter is zoooo dichtbij, maar beseft dat hij geen toestemming krijgt. Hij probeert aan vervelende dingen te denken, maar z’n gedachten worden steeds getrokken naar z’n fantasie over de vrouwen die zo dichtbij hem op hun stoelen zitten, in strakke jurken en rokken. Hij houdt het niet meer.

7

Peter sjoemelt een beetje door z’n vuist lichtjes om z’n pik te houden, maar de vrouwen zijn daarvoor te scherp.

‘7’ klinkt ineens Wendy, terwijl ze bij hem knielt en met haar hand om z’n pik stevig zeven trekbewegingen maakt. Met z’n handen op z’n rug knijpt Peter z’n ogen achter z’n blinddoek dicht, hopend en biddend dat hij het kan volhouden.

8

Wendy trekt stevig door op het commando van de vrouw en Peter houdt het niet meer. De achterkant van z’n blinddoek wordt vochtig van z’n tranende ogen en de vrouwen horen hem smeken of hij alstublieft maken komen. Wendy houdt z’n pik vast en Peter laat z’n zaad de vrije loop, wanhopig ook, omdat hij weet dat hij ongehoorzaam is geweest. Hij hoort hoe het spat tegen iets plastics en merkt dan dat z’n Meesteres z’n zaad in een bekertje opvangt.

‘Ga tegen je bureau staan, voorover gebogen!’. Moeizaam komt Peter overeind en gaat op de tast naar z’n bureau waar hij z’n handen op het blad plaatst, in afwachting van wat komen gaat. Hij merkt hoe de vrouwen om hem heen komen staan en hoort Wendy tegen de andere vrouw zeggen: ‘je hebt gezien dat dit mannetje zelfs met een gast erbij niet goed kan luisteren en gehoorzamen. Ik denk dat hij het expres doet om zo gestraft te worden. Zullen we hem dat genot geven?’

Peter kan niet zien wat de reactie van de gast is, maar uit de reactie van Wendy blijkt dat ze ingestemd heeft. ‘Hier is het zweepje lieverd. Geef hem maar een lekker pak slaag. Vind ie lekker.’ Zonder aankondiging en nog steeds zwijgend laat de vrouw een paar stevige klappen met de zweep op z’n kont los en Peter moet z’n best doen om het niet uit te schreeuwen. De tel is ie al lang kwijt en pas wanneer Peter met vochtige ogen z’n blinddoek verder nat maakt en hulpeloos leunend op z’n ellebogen over het bureau hangt, stopt de vrouw met de afranseling. Z’n billen gloeien en de striemen voelen pijnlijk. En Wendy liet dat gewoon toe!

Peter hoort hoe de vrouwen innig afscheid van elkaar nemen en pas als de deur van z’n kantoor weer dicht is, haalt z’n Meesteres de blinddoek van z’n hoofd en fatsoeneert z’n lingerie. Ze veegt z’n tranen weg en wijst op het bordje dat op z’n bureau staat. Wendy kijkt hem zelfverzekerd glimlachend aan, terwijl hij zich diep vernederd en gebroken voelt met kapotte billen. ‘Aan het werk maar weer slaafje. Je hebt me lekker vermaakt en als beloning heb ik een broodje voor je klaargezet.’ Ze draait zich om en loopt naar de deur, haar mooie figuur met krullende lange zwarte haren showend, zelfverzekerd op haar hoge hakken. Bij de deur kijkt ze Peter nog een keer aan: ‘ik hoop dat je de saus op het broodje lekker vindt.’ Lachend loopt ze de gang op.