Jouw reactie op mijn advertentie

Luister?

Hoi! Ik weet je naam (nog) niet maar dat geeft niks. Ik ben echt enorm blij dat je op mijn advertentie hebt gereageerd! Je deed precies wat ik in die advertentie vroeg. Je hebt me echt een prachtige foto van jezelf gestuurd. Dank je wel daarvoor! Dank ook voor het vertrouwen!

Ik zal me nu aan mijn belofte houden. Ik zal je beschrijven wat die foto met me doet. Nou een heleboel! Dat kan ik vast verklappen. Je gezicht kan ik niet helemaal zien maar ook dat geeft niks. Ik snap heel goed dat je een wildvreemde geen foto gaat sturen waar je herkenbaar op te zien bent. Verstandig van je juist! Maar wat ik wel zie… Wow! Ik ben echt onder de indruk! En dat terwijl het niet eens een ‘ondeugende’ foto is. Ook dat element uit mijn advertentie heb je goed begrepen: rustig beginnen. Ohhh, geloof me… ik zou echt heel graag een ondeugende foto van je zien. Maar laat mij eerst maar eens heel goed mijn best doen. Laat mij maar beschrijven wat het met me doet als ik naar je kijk. Laat me – als dank voor het prachtige cadeau dat je me gaf – proberen om op afstand het vuur bij jou te doen ontbranden! Als je vindt dat ik het verdien, kun jij ervoor kiezen om je meer bloot te geven. Ik hoop natuurlijk heel erg dat je dat wilt doen en ik hoop vooral dat het je opwindt om dat te doen.

Maar ik ben nu al zo verschrikkelijk onder de indruk. Ik zie een zelfverzekerde vrouw. Dat zie ik aan je houding. Aan hoe je erbij staat.

Zo zou je gekleed kunnen zijn als je naar een receptie gaat. Een kokerrok en een mooie witte blouse. Ik denk dat het zijde is. Klopt hè? Volgens mij is die foto inderdaad gemaakt op een receptie. In je linkerhand heb je een wijnglas. Je drinkt witte wijn, zo te zien. Je ziet er gewoon keurig uit. Niemand zal aanstoot nemen aan je kleding. Waarom word ik dan toch zo enorm geil als ik naar je kijk? Mag ik dat zo zeggen, dat het me geil maakt om je zo te zien? Jawel hè? Ik denk dat wij hier allebei het meest van gaan genieten als we gewoon alle taboes laten varen en zo eerlijk mogelijk tegen elkaar zijn. Juist omdat we anoniem blijven en elkaar niet in het echt gaan treffen, kunnen we hopelijk heel ver gaan. Alles om elkaar te laten genieten!

Misschien windt het me op omdat ik de reden weet waarom je me deze foto hebt gestuurd. Omdat je het spannend hebt gevonden om jezelf te tonen; ook al is dat nog maar een heel klein beetje en heel keurig. En het windt me ook op omdat je graag van mij wilt horen wat dat met mij doet. Dat je me toestemming geeft om je te bewonderen en wilt weten wat ik van je lijf vind.

Maar er is ook een andere reden. Ik denk dat je gewoon een erg mooie vrouw bent. Een mooie vrouw met een prachtig lijf. Het kriebelt en het borrelt in mijn lendenen. Terwijl ik dit schrijf overweeg ik om mijn broek open te ritsen. Ik zou het willen maar ik doe het niet. Nog niet maar misschien is het gevoel straks toch te sterk.

Nog een keer glijden mijn ogen over de foto. Langs jouw lijf, van onder tot boven. Ik zie je mooie rode pumps met de hele hoge hakken. Je prachtige gespannen kuiten. Dat is eigenlijk het enige onbedekte deel van je lijf dat ik zie. Mijn hemel, wat heb je een mooie benen! De rok valt best strak. Je heupen worden goed geaccentueerd. Ze zijn heerlijk. Niet te smal. Dat vind ik prachtig. Zeker als dan – zoals bij jou – weer een mooie wat smallere taille volgt.

En ehhh… ik kan mijn ogen natuurlijk niet afhouden van je borsten. Ze zijn in ieder geval groot. Dat kan ik zien. En zijn vast prachtig. Ik denk dat je een goed zittende beha aan hebt. Eentje die ze een beetje naar voren duwt. Ik wilde dat je één knoopje van je blouse meer had opengelaten. Maar ik moet niet klagen. Ik heb niks te willen. Ik moet heel blij zijn met wat je me geeft.

Ohhh je mond! Dat deel van je gezicht kan ik gelukkig nog nèt zien. Je hebt je mond iets open. Je snapt vast wat er in mijn hoofd allemaal op hol slaat als ik daar naar kijk. Ik rits nu toch mijn broek open. Misschien is het ordinair om dat zo te zeggen maar ik had dus beloofd steeds eerlijk te zijn. Gewoon voor heel eventjes. Om heel even mijn opwinding de ruimte te geven. Ik vraag me wel af wat jij daarvan vindt. Schrikt het je af dat ik dat doe terwijl ik naar je foto kijk? Of vind je het opwindend? Maakt het je misschien zelfs trots? Of wil ik dat te graag geloven?

Ik vind het moeilijk om je leeftijd te schatten. Begin veertig? Ik kan er heel erg naast zitten. Dat spijt me dan echt. Je zou een collega van me kunnen zijn.

Misschien zijn we samen op een borrel van ons werk. Je zou me kunnen wenken. Met de wijsvinger van die mooie slanke hand van je. Je zou me kunnen meetronen naar een verlaten kantoor in het gebouw.

Wat zou ik doen? Wat zou ik durven?

Ik stel me voor dat je tegen de muur staat en me met een glimlachje aankijkt. Misschien is het meer een grijns. Je bent helemaal in control. Zo iemand ben jij.

Ik denk dat ik op mijn knieën voor je zou gaan zitten. Met mijn hoofd niet ver van die mooie heupen van je. Ik zou willen dat je je er een voorstelling van zou kunnen maken hoe het zal zijn als je die rok niet aan zou hebben. Hoe je dan je benen iets uit elkaar zou kunnen doen en hoe ik mijn hoofd… mijn mond… schaamteloos tussen jouw benen zou begraven. Ik zou dan heel goed luisteren naar de geluiden die je maakt. Ik hoop dat ik je kan laten kreunen. Ik hou daar enorm van; van een vrouw die gromt en kreunt van genot. Ik zou niet rusten voordat ik door zou hebben hoe ik mijn tong zó zijn werk zou kunnen laten doen dat het voor jou echt het allerlekkerste voelt.

Nu zou ik dat nog niet durven. Ik denk dat ik – zo voor jou zittend – misschien mijn handen om je kuiten zou durven leggen. Ik zou ze zacht strelen. Niet meer dan een kleine voorbode van wat zou kunnen volgen.

En dan zou ik gaan staan. Er is – denk ik – nog iets dat ik nu zou durven. Ik zou je beide dunne polsen in mijn linkerhand kunnen nemen en je armen boven je hoofd, tegen de muur kunnen duwen. Ik zal doen alsof ik je wil gaan kussen, jij doet je mond al wat open, maar ik bedenk me. Ik breng mijn hoofd in je nek en snuif je op… je geur. Ik denk dat je heerlijk zult ruiken. Zachtjes lik ik met mijn tong eventjes in je nek.

Als ik weer afstand heb genomen, je armen nog steeds boven je hoofd, zal ik het waarschijnlijk niet kunnen laten mijn rechterhand op je borsten te leggen. Eerst je linkerborst… dan de rechter. Ik zal zacht wrijven op de plek waar ik je tepels vermoed. Ik hoop zó dat dat lekker voor je voelt… dat het je stimuleert. Ik hoop dat ik je op deze manier net zo opgewonden kan maken als ik inmiddels ben. Dat ik je kan laten verlangen naar een vervolg!

Durf je meer van jezelf te laten zien? Wil je je nog wat verder bloot geven? Stuur alsjeblieft weer een foto? Het zal me in de zevende hemel brengen en ik ben er zeker van dat ik je vervolgens niet teleur zal stellen. Je zult je immers nog kwetsbaarder aan me tonen en dan kan ik alleen maar in nog meer detail beschrijven wat voor gevoelens en fantasieën een blik op jouw prachtige lijf bij mij oproepen. Laat mij je virtueel beminnen!

Mail je me? Alsjeblieft! Ik kan haast niet wachten!

Kus!

Jacob