Vriendin gevingerd

Luister?

We zijn 2 koppels rond de veertig en al jaren bevriend met elkaar. We gaan weleens samen op stap of huren een huisje voor de vakantie. Nooit enige gedachte gehad om met elkaars vrouw wat te doen. Natuurlijk gaat dat tijdens het vrijen wel eens door je hoofd. Ik ben niet anders dan anderen. Voor ons groot verlof samen hadden we dit jaar een huisje gehuurd voor 2 volle weken. Het lag op zo’n 2 uurtjes rijafstand van onze woonplaats. Maar de timing was niet zo goed gekozen. Het was bij ons redelijk mooi weer, doch in de Ardennen was het miezerig en regenachtig weer. Dat kan je maanden op voorhand niet voorzien hé? Ach ja… Het zal ons niet tegen houden om plezier te maken en te wandelen.

Frank en Pascale, ons bevriend koppel, kregen een week voor het vertrek het bericht dat ze hun zetel, die stuk gegaan was tijdens de garantie, kwamen vervangen. Ze zouden het aan de buren kunnen vragen, maar Frank wou er toch liever zelf bij zijn en vond het zelf niet zo erg om even heen en weer te rijden. 2 uurtjes heen, een uurtje ter plaatse thuis en daarna weer 2 uurtjes terug rijden. Pakweg een vijftal uurtjes en aangezien het weer toch niet al te bijster geweest was… Dus ze zouden aanvankelijk die dag met hun beidjes effe over en weer rijden. Zij liever dan ik hoor, ik blijf lekker in de Ardennen, een ganse dag in de wagen zitten… Pascale had er ook niet zo veel zin in en vroeg het een probleem zou zijn moest ze ook niet mee rijden. Tenslotte kon ze er maar weinig bij verrichten. Het was geen probleem voor Frank. Maar mijn vrouw wou we mee rijden. Ze rijdt graag mee met de wagen. Pascale en ik, bleven in de Ardennen. Mijn vrouw en Frank zouden rijden. We beloofden hen om wat lekkers te maken tegen de tijd dat ze terug zouden zijn. Die ochtend bleef de regen uit, het was zelfs zonnig. De twee vertrokken na het ontbijt, ze moesten net na de middag thuis zijn. Wij ruimden de tafel af.

Het zonnetje kwam er steeds beter door, het werd zelfs prachtig. Te mooi om binnen te blijven zitten. Ik zei tegen Pascale dat ik een flinke wandeling wou maken, tot boven op de berg. Een wandelingetje van een uurtje naar boven en uurtje terug. Ze vond het een goed idee. We namen wat te drinken en te eten mee. Onze regenjasjes ook niet te vergeten, het weer kan snel omslagen in de bergen. Wij dus ook op weg. Na zo’n flink uurtje klimmen kwamen we boven op de berg. Daar stond een bankje met het zicht over het dal. We namen plaats om wat te drinken. Pascale had wat pijn door haar nieuwe bergschoenen. Eigenlijk zag ze er niet uit. Bergschoenen onder een kleedje… Ze deed haar schoenen uit en wou languit op de bank in het zonnetje liggen. Maar zo’n zitbank. Je kan daar zonder er iemand bij zit, er maar net op neerliggen. Ze nam haar jasje, vouwde het onder haar hoofd en legde haar benen op mijn schoot. Niet erg en waarom ook niet hé? Het was zalig om in het zonnetje te zitten en die stilte… Onbewust, masseerde ik haar voet en onderbeen. Geen enkele bij bedoeling, echt niet. Ik deed haar sok uit en wreef zo over haar voet. Met mijn andere hand, haar onderbeen. Ik ging niet verder dan haar knie. Ik ben niet gek hoor, ik wil geen ruzie. Het is een vriendin en ik denk dat ze het ook niet zou willen. Ik weet niet, nooit wat geprobeerd. De rust en de stilte deed deugd.

We zeiden geen van beide wat. Het leek of Pascale ingedut was. ik moet ook effe ingedut zijn. Ik hoorde plots mensen praten. Ik schrok wakker, ik keek en zag hen in de verte afkomen. “Oeie, mijn hand…” Mijn hand was, zonder ik het wist, afgezakt naar haar dijbeen tot vlak tegen haar slip aan. Haar benen lagen op mijn schoot en haar poep op de bank. Daardoor liepen haar dijbenen naar beneden af. Echt het was niet zo bedoeld, maar mijn hand lag daar wel. Ik dacht: “best niet bewegen en proberen om het in stilte weg te nemen”. Te laat, Pascale was ook wakker geworden door de mensen. Die mensen passeerden nu vlak achter onze rug door. Pascale nam mijn jas die over de rugleuning van de bank hing en wierp die over mijn hand en haar dijbenen. Haar kleedje was ook mee naar beneden gegleden, waarschijnlijk door mijn hand. Ik kon haar slip zien. Zo’n doorzichtig ding met kant. Ik hield me stil en knikte goeie dag naar de mensen. Die namen enkele foto’s van het uitzicht en trokken verder. Pascale nam mijn jasje terug weg en hing het weer over de leuning. “Dan kunnen mijn benen wat bruinen”, zei ze. Ik trok nietszeggend mijn hand weg en legde deze weer op haar onderbeen. “Jammer”, zei ze, niets meer. Jammer? Wat bedoelde ze nu? Haar slipje was nog zichtbaar en ik kon het niet laten om er toch eens naar te kijken. Je zag er zo goed als doorheen. Is dat niet wat raar, zo naar de vrouw van je vriend kijken? Ik had al wat meer gezien van haar maar nu zo half bloot, half gekleed, dat prikkelt toch wel meer dan geheel bloot hoor. Zeker als je haar ook nog eens aanraakt. Ze bewoog met haar been waarop mijn hand lag, zo van: “allée doe voort…”

Ik streelde haar voet en haar been verder maar wel tot aan haar knie. Ze zette haar andere been op de grond, het andere liet ze op mijn schoot liggen. “Ja zeg…” nu kon ik haar slip en wat het verhulde, nog beter zien. Ongewild werd ik stijf. Dat kan je niet tegen houden hé? Ik hoopte maar dat ze het niet voelde maar haar been lag er vlak tegen. Ze zei niets. Ik streelde haar voet en onderbeen. Dan plots en waarom weet ik ook niet, plaatste ze beide benen op mijn schoot, ze tilde haar poep op en jongens, wat doet ze nu?… Ze deed haar slip uit. Ze zette één voet op mijn stijve piemel, de andere weer op de grond. Haar benen wijd open en haar poes bloot… Ze zei niets, deed haar ogen niet open, ze lag daar gewoon. Wie zou daar kunnen aan weerstaan? Wat moet ik daarvan denken? Ik ging met mijn hand over haar dijbeen, de binnenkant, weer omhoog en weer langs de binnenzijde naar beneden tot net niet aan haar poes. Ik wist niet hoever ze wou gaan maar als ze haar slip uitdeed… dat was niet om te zonnen hé? Dus ik riskeerde het en kwam aan haar poes. Ze trok wel effe maar zei of deed niets. Ik bleef langs de buitenzijde van haar poes, streelde over haar venusheuvel, geen reactie. Dus haar schaamlippen… ik wreef er met een vinger doorheen, ze tilde haar poep effe op, alsof ze wou zeggen: dieper, ga er in. Ohja hoor, dat doe ik., ik trok mijn vinger door haar lipjes. Ze bewoog haar bekken. Ik ging er met mijn vinger in, steeds dieper. Ik ging heen en weer, ik vingerde haar zo goed als ik kon vanuit die houding. Niet de makkelijkste houding hoor. Ik draaide me een kwartslag op de bank, ze trok haar benen half op met haar voeten op de bank. Ze opende haar knieën en ik kreeg mooi zicht op haar poes en goede toegang. Ik ging er zachtjes met mijn vinger in, eerst voorzichtig maar ze bleek al goed nat te zijn. Ik vingerde haar langzaam en geduldig. Ik zag ze genieten. Waar waren we mee bezig? Ik vingerde onze vriendin zo maar op een bank. Het duurde slechts enkele minuten voor ze klaar kwam. Ik wist niet dat ze zo luidruchtig kon klaarkomen. Even dacht ik: “zou ik haar hier nu neuken ook?” Nee dat kon ik niet maken. Ik was al blij dat ik dit mocht doen. Maar daarmee was mijn probleem nog niet opgelost. Alsof ze mijn gedachten kon lezen, kwam ze rechtop naast me zitten.

Even later voelde ik haar aan mijn broek wriemelen. Ze maakte mijn broek los, ik stond effe recht zodat ze op mijn enkels kon vallen. Mijn slip trok ze ook meteen naar beneden. Daar stond ik me een stijve piemel voor haar. Wat zou ze nu doen? Me aftrekken? Maar lang hoefde ik niet op een antwoord te wachten, ze begon me te pijpen. Ze sloot haar warme lippen rond mijn staaf. Ze ging op en neer, soms geheel uit haar mond, dan draaide ze met haar tong rond mijn eikel. Jongens, ik word hier gepijpt door onze beste vriendin, in openlucht… Ze zat voor me, ik op de bank, zij tussen mijn benen op haar knieën… en pijpen dat ze deed… Je raakt er zeer opgewonden van en geloof me… Lang hou je dit niet vol hoor. Ik zei haar dat ik zou gaan komen en keek al uit in wat of naar waar ik mijn zaad zou kunnen spuiten. Maar dat bleek niet nodig, ze negeerde mijn waarschuwing en bleef verder pijpen. Ik kon het echt niet meer tegen houden. Ik spoot recht in haar mond. Ze slikte alles netjes door. Hetgeen dat uit haar mondhoeken kwam, likte ze netjes met haar tong op en slikte het ook door. Het was als in een ongeloofwaardige film. We waren beide net lekker klaargekomen. Ze stelde zich recht, gaf me een zoen op de mond en zei me dat dit ons geheim was. “Aan niemand vertellen. Maar dit gaat ook geen gewoonte worden”, voegde ze er aan toe. Daarna ging ze naast mij op de bank zitten, trok haar schoenen aan, nam haar regenjasje en stond recht. Klaar om weer te vertrekken. Ik mijn broek omhoog, de rugzak en mijn jasje en ook klaar om te vertrekken. Haar slip… die stak ze gewoon in haar zak. Zo liep ze naast me weer terug naar het huisje. Een tocht van al gauw weer een uurtje. Onderweg aten we tijdens het stappen een boterham. Niets dat er op wees wat er zo juist was gebeurd. Ik moest er tijdens de wandeling wel geregeld aan denken. Ook dat ze daar nu zonder slip liep. Maar zij zei er niets over, ik zei er niets over. Eens bij het huisje, ging ze zich omkleden. We bekeken wat we straks voor onze partners zouden klaar maken voor het eten dat we beloofd hadden. Ik liep nog snel naar de plaatselijke winkel voor wat gerei. Ze had net telefoon gekregen dat Frank en mijn vrouw net vertrokken waren. Dus ongeveer 2 uurtjes en ze zouden aankomen. Net op etenstijd. Mooi getimed. Samen met Pascale bereidde ik het eten voor. Alles voorzien, mooi gedekte tafel, glaasje wijn, lekker eten, dessertje… misschien omdat we beide dachten dat we wat goed moesten maken tegenover onze partners.