Verbeteren van de conditie door te Fietsen over de heide…

Luister?

Hallo, Piet is de naam. Een man van ergens in de 40. Door gebrek aan beweging, laten we het positief houden, heb ik een maatje te veel. Vrijgezel… laten we het zo zeggen: Mijn schoonmoeder kon geen kinderen krijgen waar ik mee op kon schieten. Ik heb wel eens naar vrouwen gekeken, maar er was altijd wel iets waar ik op afknapte… claimen, zeuren, zijn te kwezelig, geen humor of wat dan ook. Of ze zagen niks in mij. Kort om: Laat maar.

Het is op een ochtend eind mei. Ik ben voeg wakker, Na wat water, een versnapering voor onderweg, een handdoek en wc papier (je weet maar nooit) gepakt te hebben, pak ik mijn mountainbike en ga zoals gebruikelijk een rondje “telescoop” fietsen. Een rondje dat ik wel vaker fiets. Het is ongeveer 25 km en bestaat uit een opwarm gedeelte en nadat ik het pad over de heide heb bereikt een stukje vals plat omhoog. Daarna wat omlaag en daarna plat naar de eerste pauze. Daarna zijn er wat opties. Vandaag is het mistig op de heide. Het fietspad met daarnaast een karrenspoor en groene heide gaat over in een witte mist waardoor het zicht beperkt is en een surrealistisch beeld geeft . Door de opkomende zon zal de mist weldra verdwijnen. Na de pauze besluit ik naar het meertje op de heide te fietsen om daar het ontwaken van de natuur te aanschouwen. Op die plek staat een berkenboom… die ik graag met mezelf associeer. De boom staat eenzaam op een mooie plek aan het water en kijkt uit over een vlakte van heide met mooie vergezichten. De grond is daar glooiend waardoor je, niet ver van het wandelpad, waar een aftakking naar het meer loopt (waar nauwelijks iemand komt) ongezien kan zitten, liggen of wat dan ook.

Zo ook deze ochtend… De zon staat al hoger aan de horizon en wint al aardig aan kracht waardoor de temperatuur al lekker stijgt. Ik leg mijn fiets neer en settle me op mijn handdoek tegen de schuine heideheuvel.

Na wat gedronken te hebben, komt er en konijn voorbij gewipt… even later komt er ook een hertje voorbij. Ik soezel wat weg in het sterker wordende ochtendzonnetje.
Ik wordt wat wakker door een stem die me vraagt of alles goed is. Ik kijk loom op en zie daar iemand in hardloop kleren met een klein rugzakje… en tja hoe noemen ze dat tegenwoordig… o ja een persoon met een baarmoeder. Zucht waar gaat de wereld naar toe vraag ik me wel eens af. Ik zeg “ja hoor, Ik rust hier even wat uit en geniet van de omgeving.” “O vind u het erg als ik er ook bij kom zitten?”
Ik heb geen pretenties en zeg, “Kom er maar bij ruimte genoeg. Het is een vrije wereld.”
“tnx het is namelijk mijn favoriete plekje om ongestoord te kunnen genieten van de omgeving.”
Ze zoekt een plekje niet ver van me vandaan en pakt een handdoek uit haar rugzak en legt die op de grond.
“grappig dat u zegt vrije wereld…”
“hoezo is dat grappig? Het is toch zo?”
Het is even stil waarna ze nadat ze op de handdoek is gaan zitten zegt “volgens mijn moeder was de wereld vroeger vrijer dan tegenwoordig…”
nu was ik geïntrigeerd “hmmm hoe bedoel je dat precies Vrouwen mogen tegenwoordig hetzelfde zo niet meer dan mannen en ze hebben alle kansen die ze maar willen?”
“Nou tot een paar jaar geleden was het “normaal” als een vrouw topless aan het zonnen was… tegenwoordig kan dat niet meer.”
“tja die tijd ken ik nog wel… er was altijd wel iets fascinerends te zien als je naar een recreatieplas ging. Hoe dat tegenwoordig is, weet ik niet…ik kom daar niet meer. Maar idd met de moderne technieken is het wel heel eenvoudig stiekem foto’s te maken en te delen”
“Het probleem is niet zozeer de foto’s en het bekeken worden, Het zijn meer de mensen die er niet mee om kunnen gaan.”
“Dat klinkt raar… de meeste mensen “groeien” er zo gezegd toch mee op… Het is toch een deel van de opvoeding geworden dacht ik. En als ze daar niet mee om weten te gaan, wordt dat door hun omgeving wel gecorrigeerd lijkt me.”
“tja dat zou je denken. Echter komen er groepen “vrouwen en mannen” die er niet mee zijn opgegroeid en ook niet het respect naar een vrouw kunnen opbrengen om de keuzes te respecteren.”
“ahhh…. duidelijk. Van die kant had ik het nog niet bekeken. tja wel jammer… ze zeggen dat die mensen een verrijking van de cultuur zijn. Eigenlijk wel jammer dat een stukje cultuur daardoor verdwijnt. Ik kon er altijd wel van genieten… al die vormen en maten.”
“U bent een stille genieter neem ik aan?”
“In mijn situatie…. ja zo kun je het wel zeggen”
“Vind u het erg als ik topless ga?”
“nee hoor, als u het niet erg vind als ik zo nu en dan even kijk” en ik zak weer terug op mijn handdoek… genietend van het ochtend zonnetje.”
“Waarom trekt u niet uw shirt uit? of wilt u niet wat bruiner worden”
“Tja waarom ook niet eigenlijk” Ik trek mijn shirt uit, maar doe dat op een dus danige 9onhandige) manier dat door een combinatie van mijn armen, te strakke shirt en mijn bril, ik het shirt niet over mijn hoofd krijg en klem kom te zitten met mijn shirt over mijn hoofd waardoor ik niets mee zie.. Ik slaag een kreetje van paniek.
“Wacht blijf zitten. ik kom je helpen” Ik blijf stil zitten en ze komt me van achter helpen. Nadat ze mijn bril heeft veilig weten te stellen, draait ze zich voor me en zit half op mijn benen en trekt mijn shirt over mijn hoofd. Nu mijn hoofd bevrijd is van mijn shirt, kijk ik met mijn bijziende ogen recht tegen twee parmantige staande tietjes aan. Met stomheid geslagen blijf ik, waarschijnlijk iets te lang, kijken totdat mijn kin door haar wijsvinger wordt opgetild waardoor ik nu in twee prettige ogen kijk die omsloten wordt door een mooi gezicht voorzien van een bijpassende glimlach.
“Mathilde is de naam” zegt ze.
“Piet” stamel ik “bedankt… ik had het even niet meer… last van claustrofobie denk ik”
Ze kijkt even omlaag en weer in mijn ogen en zegt: “Zo te merken ben jij niet de enige die daar last van heeft” en nu voel ik het ook. Gelukkig stapt ze van mijn schoot af en loopt naar haar handdoek. Dat gaf me net ff de tijd om ongezien het zaakje “goed” te leggen.
We liggen beide op de handdoeken en laten de zonnestralen op onze lichamen stralen. We praten ondertussen over waar we vandaan komen, hobby’s, relaties (of te wel het ontbreken van daarvan), werk en zelfs politiek. Als iets een showstopper is, is dat wel politiek… we blijken daar redelijk hetzelfde daarover te denken. Het is dat ik ben wat en wie ik ben, anders had ik haar graag op een date gevraagd. Het leek me een leuke meid waarmee ik het wel mee zou kunnen vinden.

Na verloop van tijd zeg ik dat ik maar weer eens moet gaan. “wacht er iemand dan op je?”
“Nee, maar de zon wordt zo sterker en dan verbrand ik nog. Pas jij ook maar op.” Ik sta op en pak mijn handdoek.
“Och das waar ook. Ik heb zonnebrandcrème mee. Wilt je dat even op mijn rug smeren” Ze pakt haar rugzakje en graait er in… Zonder dat ze bewust is van dat ik zie wat ze doet, pakt ze wat spullen op en legt deze weer terug. Blijkt dat ze ook een condoom vast te houden en mompelt “deze hebben we vandaag niet nodig” en legt hem terug in de rugzak.
Geheel in lijn der verwachting. Ik zucht zacht “jammer maar was te verwachten” ze hoort me niet en zegt: “Wat zeg je” “Ik zei dat je goed voorbereid bent. Ik had er niet aan gedacht”.. “tja je moet als vrouw overal bedacht op zijn” en draait met een glimlach en zonnebrandcrème naar me toe. “kun je me rug insmeren?”
Dit kunnen ze me niet afnemen en geniet met alle teugen van het insmeren van haar rug. Als wederdienst smeert ze ook mijn rug uitgebreid in. Nu moet ik wel blijven. Ik vraag of ik de zonnebrand nog even mag gebruiken voor de voorkant. “Dat mag pas als we op onze rug liggen…” zegt ze met een knipoog. Daar zit wat in.
Na een tijdje zegt ze dat het tijd is om om te draaien en pakt de zonnebrand om ons in te smeren…. Jammer ze doet het zelf. Hoe ze het voor elkaar krijgt, weet ik niet, maar ze schiet uit en de hele inhoud van de zonnebrand ligt op haar bovenlichaam. “Kom hier snel” roept ze. “pak de crème en smeren snel voordat het op de handdoek druipt”
Snel smeren we ongecontroleerd de crème uit. Ik smeer het op haar benen, zij pakt crème en smeert het snel en ongecontroleerd uit op haar en mijn buik, borst en elke andere plek die nog niet is bedekt. Het gaat zo ongecontroleerd dat we bij onszelf niet goed kunnen zien wat nu wel en niet geraakt is.

Sorry zegt ze. “Ga tegenover me zitten, ik gaan dit oplossen”. We zitten tegenover elkaar en ze smeert de crème uit op mijn lichaam. “Je mag wel helpen hoor. Of ben je naast een stille genieter ook een passieve genieter?” zegt ze met een knipoog.
Ik begin me nu ook in te smeren. Ze stop even, laat haar schouders zakken, zucht en kijkt me meewarig aan. “ik bedoel mij insmeren…” “okke-e-e Hoe actief mag ik zijn dan? ” “dat mannetje, zeg ik wel als je te ver gaat” en Mathilde gaat weer opgewekt verder.
Ik smeer haar bovenbeen en haar armen… “mag actiever” oke dan smeer ik ook haar schouders.. “nog wat actiever svp” Ik spiegel haar nu en smeer nu ook bij haar wat ze ook bij mij smeert.. maar stop bij haar borst. “hoger…” oke dan… voorzichtig ook haar bosten. “dat begint er op te lijken…” ze lijkt het haast kreunend te zeggen. En ik smeer wat steviger en langer wat ze geen probleem lijkt te vinden. Na alles bij elkaar ingesmeerd te hebben, is er nog wat over. “tja, dat is nou ook zonde… dan de rest ook maar doen.” ze trok prompt haar broek naar beneden en vroeg of ik ook haar billen wilde insmeren. Geen probleem en smeert en kneed haar billen stevig in. “Klaar” “Nope nu jij nog” zegt ze plagerig met een grimas. Dit is meer dan ik verwacht had. Ze trekt mijn fietsbroek naar beneden en ze smeert alles is, behalve mijn piemel die inmiddels weer gekrompen is tot mini formaat. “Gek net was hij toch echt groter” “ja klopt hij gaat van klein tot ongeveer 13 cm en weer terug.. niet echt groot te noemen.”
“Mag ik even wat proberen…” Voor ik het in de gaten had, zat hij met mijn balletjes en al in haar mond. Crap… Hij groeide in notime in haar mond. Met haar tong bewerkte ze de balletjes en eikel. Zo lekker daar kan een handjob niet tegen op. Ze liet het uit haar mond glijden en beval me te gaan liggen. Staan kon ik toch niet meer en ging liggen. Was hij nu groter dan anders? Lang kon ik niet kijken want ze ging op mijn piemel zitten die soepel bij haar naar binnen gleed. Ik zei nog “stop, moeten we geen condoom gebruiken?” “Nee ik ben aan de pil” We keken elkaar recht in de ogen en zaten still, maar ze deed iets waardoor mijn piemel het toch zwaar kreeg. Ik vroeg wat ze deed… “Bekkenbodem training” zei ze met een geil gezicht. Een heerlijk pulserende beweging ging langs mijn penis en leek me uit te melken. Ik hield het niet meer en kwam vol in haar klaar. Bijna tegelijk bereikte Mathilde ook haar hoogte punt. We kusten elkaar innig en zeiden tegelijk “tnx daar was ik wel even aan toe” we lachten en lagen naast elkaar nog na te genieten.
Kennelijk was ik in slaap gevallen want toen ik wakker werd, was ze verdwenen. Behalve een fijn gevoel en zonnebrand op mijn huid was er niets wat kon bevestigen van wat er gebeurd was.

Jammer Tijd om naar huis te gaan…