Zomerkamp (3)

Luister?

Geheel onverwacht begint Nathan te schokschouderen en onbedaard te huilen. Zijn strakke piemel kijkt nog altijd met het ontblote oog omhoog. Met een schorre stem vraagt hij: “Maar als ik nou niet… niet kan, eh, spuiten, blijven mijn ballen dan… voor de rest van m’n leven… leeg?” Met zijn handen probeert de zichtbaar ontredderde jongen zijn tranen weg te vegen. Verschrikt kijken Sanne en Amber elkaar aan. Djiezus, dat joch gelooft echt dat…!? Misschien wordt het tijd om het spelletje af te ronden? De meiden wisselen een korte blik van verstandhouding en het is Sanne die de spreekwoordelijke knoop doorhakt: “Eh, Nathan, luister, dat wat ik zei over je balletjes, wat ik zei dat op die site stond, eh, dat heb ik gewoon verzonnen, hoor, dat is helemaal niet waar, joh! Geloofde jij dat echt? Welnee, man, je eitjes zullen nog wel een tijdje pijnlijk aanvoelen, maar verder is alles prima… Wedden trouwens dat je zometeen gewoon lekker klaar kan komen?…”
Nathan’s ademhaling schokkert en door zijn tranen verschijnt een glimlach van opluchting. “Echt waar?”
“Ja Naat, dacht jij nou echt dat we je niet als de wiedeweerga naar de dokter zouden brengen als je echt iets serieus aan je ballen hebt?”, vraagt Sanne. “Eigenlijk is het wel grappig toch, hè Am? Maar inderdaad, kerel, we zitten je de hele tijd gewoon te stangen, ha! ‘stangen’ – zeg dat wel!…”
“Ja, luister, het spijt ons,” gaat Amber verder, “maar je bent ook wel een afgrijselijke klootzak tegen ons geweest, dus je hebt het wel een beetje verdiend, vind je zelf ook niet?”
Nathan geeft een vluchtige knik.
“Nou, komt allemaal in orde. Geloof ons nou maar. En ik beloof dat we het voor je zullen goedmaken…”
Tot Sanne’s verbazing aait Amber ineens lief met één vinger over Nathan’s strakgespannen eikel. De lul steigert onder de streling en de verwarde jongen zucht diep, deze keer van intens genot. Amber vraagt speels: “Wil je alleen verder gaan, of liever dat ik…?” Nathan pakt zachtjes haar hand en legt die rond zijn schacht. Hij lacht een beetje en fluistert met smekende ogen: “Liever jij, asjeblief?”
Amber neemt zijn stijve tussen twee gestrekte vingers en begint hem tergend langzaam af te trekken. Met haar zwartgelakte vingernagels krast ze in zijn gezwollen eikel, die ze ook nog heel even in haar mond neemt. Nathan begint meteen te grommen en gooit zijn hoofd in zijn nek. In een impulsieve oerbeweging stoot hij zijn bekken naar voren. Verrast trekt Amber haar hoofd terug, maar het is al te laat: schokkend spuit de jongen zijn witte klodders zaad in golven over haar gezicht en over haar borsten. “Aargh, me ballen,” kreunt Nathan, “O godver… mmm, auw!”
Sanne haalt het koord van Nathan’s hals en zegt verzoenend: “Zie je wel dat alles het nog gewoon doet!” Spontaan geven de meiden allebei een kort applausje! En Sanne kan het niet laten om ook even over Nathan’s beursje te aaien. De glimlachende jongen vindt het prima…

“Nou,” zegt Amber, terwijl ze haar besmeurde topje uittrekt, “nu we we elkaar wat beter kennen, een flink stuk beter, zelfs…” Ze plaatst één gestrekte hand boven de andere naast Nathan’s erectie om meetkundig aan te geven hoeveel precies. “Het spijt ons, heel erg – ik bedoel van dat Sanne je precies daar heeft geraakt waar het bij jongens zo’n pijn doet.”
“Drie keer,” kucht Nathan.
“Ja, drie keer, sorry dus, Naat, echt, sorry.” Sanne bukt, legt voorzichtig haar hand onder zijn bungelende ballen en geeft er een kusje op. “Zo, zijn we weer vrienden?” Nathan glimlacht, stralend van opluchting en geluk.
Nadat Amber zichzelf en vooral de blote jongen zorgvuldig heeft schoongeveegd, vraagt Sanne: “Hé Am, waarom staat zijn piemel eigenlijk nog steeds omhoog!? Hoe kan dat, hij heeft toch net gespoten?”
Nathan kijkt naar de meiden en dan trots naar zijn pik die inderdaad weigert af te treden. Snel bestudeert Sanne de wandklok en concludeert: “Nou, we hebben nog wel even de tijd om te profiteren van wat de natuur ons schenkt, toch?”
Ze doet haar broekje uit, gaat wijdbeens op het bureau zitten en vraagt aan Nathan: “Schatje, zou je zo lief willen zijn mijn poesje te likken?” De jongen kijkt weifelend naar Amber. Die knikt en laat daarop twee vingers door Sanne’s blonde schaamhaartjes naar beneden glijden. Ze spreidt het roze schelpje van haar vriendin open, zodat bovenaan het klitje bloot komt te liggen.
“Kijk, zegt ze, dat is het kittelaartje, dat is bij meisjes ongeveer wat bij jouw je eikel is.” Ze neemt zijn paarse champignon tussen duim en wijsvinger en wrijft hard op en neer en vervolgens in cirkeltjes rondom. “Zo moet jij met je tong doen, Naat, dat vinden meisjes fijn, net zo fijn als jij wat ik bij jou doe. Of vind je het misschien niet lekker?”
Als enige antwoord geeft Nathan een krolse grom. Hij knielt, buigt zijn mond naar Sanne’s opengesperde spleetje en steekt zijn tong uit om contact te maken met de vochtige, wegkrullende schaamlipjes en de vrijgekomen clitoris. Sanne huivert even en begint te spinnen van genot. “Toe maar knul, lik m’n klitje hard. Harder. O, met je tong mag je ook best naar binnen als je wil. Ooohh…”
Amber bekijkt de twee tortelduifjes en kleedt zich nu ook uit. Ze gaat in kleermakerszit naast Sanne zitten en laat haar vingertjes speels over haar eigen natte grotje glijden. Ze ziet hoe Nathan haar buurvrouw enthousiast likt en zuigt.
Met haar handen trekt Sanne wild aan Nathan’s zwarte krullen. Ze slaakt een verstikte schreeuw: “Ja, ja, ja… aaah!…” Haar rug kromt hol als een ballerina wanneer ze haar toppunt bereikt. Dan duwt ze Nathan van zich af. Die kijkt beduusd naar Sanne’s wijd opengesperde glimmende liefdesgrotje. “Dankjewel, lieverd, dat was heel lekker. Ik ben nou even moe, maar gelukkig ben ik niet de enige meid hier.” Haar blik wijst naar Amber. Met gespreide benen op het bureaublad zittend, kijkt de brunette op haar beurt verlekkerd naar Nathan’s kloppende piemel. De jongen begrijpt haar vragende ogen.
“Mag ik in je spleetje?”
“Als het geen pijn doet… Hoe is het met je ballen?”
“Doen nog wel zeer maar gaat wel.”
“OK, kom maar dan.”
Sanne gaat achter Nathan staan zitten. Ze pakt zijn keiharde piemel en leidt hem voorzichtig naar het uitnodigende druipgrotje. Als de eikel eenmaal binnen is, stoot hij met een zucht in één keer door tot diep in Amber’s kutje en pompt in een traag ritme verder.
Ook Sanne kan zich niet inhouden. Als ze ziet hoe Nathan’s ballen ritmisch tegen Amber’s poesje klotsen, tikt ze onverwacht hard en gemeen giechelend met één hand tegen de achterkant van de zware zwabbernoten. Met een hese stem vloekt Nathan het uit: “Ohhh, shit, m’n ballen, ohhhh…”
De jongen trekt zijn harde paal terug en spuit onmiddellijk voor de tweede keer zijn roomsausje over een beteuterde Amber. Sanne voelt echter met haar hand dat Nathan’s hengstenpaal nog altijd hard blijft en duwt hem opnieuw naar binnen. Ze pakt zijn ballen vast en sist lachend: “Vergeten we Amber niet, egoïstje?” Ze leidt hem heen en weer in de drijfnatte poes van haar vriendin. Die slaat schichtig hijgend haar benen om zijn heupen heen en schreeuwt zachtjes: “Neuk me! Kom op, lieverd, zo diep als je kan, met die lekkere staaf!”