Een stekende aangelegenheid

Luister?

Dat is wat ze zo vaak al had gezegd: jouw pijn is mijn plezier! En of ze er plezier in had. Ook nu weer. Ze stond vlak voor me en keek me aan met die donkere Hindoestaanse ogen van haar waar ik geen weerstand tegen kon bieden. En ze glansden van de voorpret. “Kijk me aan wanneer ik je pijnig”, zei Rita. “Ik wil de pijn in je ogen zien! Daar geniet ik het meest van”. Ik wist dat ze daar het meest op kickte. Ze wilde telkens weer mijn overgave aan haar zien, ze genoot van de macht die ze over me had. En ik? Ondanks dat ik wist dat het pijn ging doen, erge pijn, was dit waar ik al zo lang naar op zoek was geweest. Mezelf compleet overgeven aan een sterke vrouw die bijna nergens voor terug deinst en haar wil telkens opnieuw aan me oplegt. Zo ook vandaag.

Vorige week toen we op tv naar een reportage over een ziekenhuis zaten te kijken, waar het ging over het geven van bloed, had ik me laten ontvallen dat ik dat nooit zou kunnen, want ik was als de dood voor naalden. Ik word al onpasselijk wanneer ik nog maar een naald zie en wanneer ik bijvoorbeeld bloed moet laten prikken, dan vraag ik altijd of ik mag gaan liggen, anders bestaat er een gerede kans dat ik flauw val. Rita had me bij dat verhaal met opgetrokken wenkbrauwen aangekeken en gezegd dat het onzin was en dat ‘we’ daar maar eens wat aan moesten doen. Vervolgens liet ze het onderwerp rusten, tot vandaag.

Vandaag ging ze me van mijn fobie afhelpen. Was dat niet geweldig lief van haar?! Ik wist eerst niet waar ze het over had, maar toen dirigeerde ze me naar de badkamer en gebood me uit te kleden. Uiteraard gehoorzaamde ik, ze had me in al die tijd dat we samen waren al zover gedrild dat ik zonder tegensputteren aan haar verzoeken voldeed. Binnen een mum van tijd was ik ontkleed, behalve mijn kuisheidsgordel dan want die kon alleen Rita verwijderen. Het verhaal van de kuisheidsgordel vertel ik een andere keer…

Rita kwam in de badkamer met in haar rechterhand een schaaltje. “Ga tegen de muur staan”, commandeerde ze. Ik drukte me tegen de akelig koude tegels en rilde. Dat was van de kou, maar ook van de opwinding en wat angst, want ik zag wat er op het schaaltje lag: vier naaldjes. Rita zag mijn reactie en lachte allerliefst tegen me. “Ja schatje, ik ga je van je angst van naalden afhelpen, is dat niet geweldig?” Ze zag me benauwd kijken, want ineens lachte ze me uit en beet me toe om me niet zo aan te stellen. “Je weet toch dat ik slecht tegen naalden kan?” probeerde ik nog, maar ik wist dat ik net zo goed tegen de muur kon praten: Rita had wat in haar mooie hoofd gehaald en ik had niks in te brengen. Ik voelde me wel al warm worden en mijn hartslag ging omhoog. Rita merkte het verschil in me ook en kwam dit tegen me aan staan. “Je ondergaat dit, omdat IK dat wil en je blijft overeind, begrepen?”, siste ze in mijn oor en liet een klein sardonisch lachje horen. “Oké, we gaan beginnen!” en ze pakte het schaaltje en bracht het vlak voor mijn gezicht. “Waar wil je ze hebben?” Ik kon moeilijk ‘nergens’ zeggen, want dan zouden de rapen pas echt gaar zijn geweest. Ik kwam dan ook met een angsthazen antwoord: “Dat laat ik aan jou over”. Ze glimlachte en zei: “Ik had niet anders verwacht, zoiets kan ik toch niet aan jou overlaten? Ik heb het hier voor het zeggen en wat ik wil, dat gebeurt!! Toch?” “Ja, Rita, beslis jij maar…”

“Goed zo, je ziet dat het vier stuks zijn. Waar zal ik die eens plaatsen?” Ze deed alsof ze diep moest nadenken en zei toen: “Ik hou van symmetrie, dat worden dan twee naalden in elke tepel”. Ondanks dat ik wel wist waar het op zou uitdraaien, brak het zweet me toch uit en voelde het bloed in mijn oren suizen. Nu moest ik sterk zijn en niet als een juffertje flauw vallen. Rita zag dat ik wat bleekjes om de neus werd en waarschuwde me: “Wee je gebeente wanneer je dit verknalt, jongetje!” Ik wist wat de gevolgen konden zijn en wilde daar nu niet aan denken. “Ben je er klaar voor?” Uiteraard was ik dat niet maar dat kon ik natuurlijk niet zeggen, dus knikte ik maar. “Wat zei je?” zei ze gemeen. “Ik ben er klaar voor”, antwoordde ik en ondanks mijn angst was ik toch ook opgewonden geraakt.

Rita pakte het eerste naaldje, kwam voor me staan en pakte mijn rechtertepel tussen de mooie lange paars gelakte nagels en masseerde, trok en kneep gemeen. Ze wist dat ik dat lekker vond en ik sloot mijn ogen van genot. “Kijk me aan wanneer ik je pijnig”, zei Rita. “Ik wil de pijn in je ogen zien! Daar geniet ik het meest van”. Ik opende mijn ogen en keek in de hare. In dit soort ogenblikken waren we innig verbonden, ik in de rol van de onderdanige, incasserende partij, zij in de dominante, uitdelende partij. Zo wilden we het allebei. “Ik wil dat je je handen in je nek doet en dat je me blijft aankijken”. Ik gehoorzaamde en voelde door de beweging dat mijn tepels verder onder spanning kwamen te staan. Ondertussen waren door haar spel van haar nagels mijn tepels hard geworden en dat is precies wat zij wilde. “Oké, zet je schrap, hier komt de eerste”. Onwillekeurig hield ik mijn adem in, maar Rita gebood me mijn ademhaling te reguleren, anders ging het niet goed. Ik probeerde zoveel mogelijk te ontspannen. Dat viel niet mee toen ik de eerste naald zag naderen. Mijn hele wezen protesteerde tegen wat komen ging, maar ik moest het ondergaan, want Rita had dit beslist. En zo geschiedde.

Rita keek me indringend aan terwijl ze de eerste naald tegen mijn tepel plaatste. Ik voelde de scherpte en bad een schietgebedje dat ik toch maar sterk genoeg mocht wezen… Rita speelde nog een beetje door wat meer en dan wat minder druk op de tepel te zetten, waardoor ik toch wat knikkende knieën kreeg, maar toen zei ze: “Haal diep adem en kijk me aan”. Ik deed wat ze vroeg en plotseling duwde ze door. Een explosie van kleuren spetterde voor mijn ogen en gelijktijdig voelde ik een dunne stekende pijn. Ik haalde snel adem, maar Rita legde haar warme hand op mijn mond en gebood me rustig adem te halen. Binnen een paar seconden werd de pijn veel minder en verrassend dragelijk. Rita deed een stap naar achteren en keek naar haar handwerk. “Moest je daar nou zo bang voor zijn?” zei ze. Ik stond nog steeds wat wankel op mijn benen, maar ik had de test toch maar mooi doorstaan. Veel tijd om uit te rusten kreeg ik echter niet, want Rita begon direct aan mijn linkertepel. Eerst was er het genot van haar lange nagels die mijn tepel lekker martelde en toen was het tijd voor naald nummer twee. “Goed, je weet nu wat er komen gaat, ik wil dat je je als een vent gedraagt en niks laat merken van de pijn”, zei Rita. Ze plaatste de naald en ging in één keer dwars door mijn tepel. Ook nu opnieuw de sensatie van de pijn en ik kon een grom niet onderdrukken. “Wat ben je toch een watje!”, sneerde Rita en bewoog de beide naalden op en neer. Dat gaf een combinatie van dunne en doffe pijn en onwillekeurig sloot ik mijn ogen. Een klap op mijn wang maakte dat ik ze opende en Rita fluisterde: “Ik zei toch dat je me moest blijven aankijken?” Ik kon niet anders dan me verontschuldigen en hoopte dat het verder geen gevolgen zou hebben, want de ervaring had me geleerd dat ze ongehoorzaamheid van mijn kant hard kon afstraffen en ik had eerlijk gezegd hier al mijn krachten nodig…

Rita liet me het schaaltje nogmaals zien en zei dat het nu tijd was voor de andere twee. Opnieuw speelde ze met mijn tepel, maar nu was het behoorlijk onaangenaam omdat er natuurlijk al een naald in de tepel zat! “Leuk, hè?”, zei ze met een gemeen lachje. Toen pakte ze naald nummer drie en zonder dralen verdween ook die in mijn rechtertepel. Opnieuw de pijn, maar ik kon toch in Rita’s ogen blijven kijken, die me een beetje spottend, maar toch ook met een zweem van bewondering stond aan te kijken. Uiteraard kreeg ook de linkertepel nog dezelfde behandeling en toen stond ik daar: met de handen in mijn nek, vier naalden in mijn tepels en een stalen kooitje om mijn mannelijkheid. Rita stond er van een afstandje naar te kijken, haar ogen nog steeds glanzend en ik kon zien dat ze er geil van geworden was. Door een versnelde ademhaling bij Rita ging haar niet onaanzienlijke boezem op en neer. (Had ik al verteld dat ze een weelderige Hindoestaanse is, met alles op de juiste plaats, stevige armen en machtige dijen en met prachtig lang zwart haar dat tot halverwege haar rug kwam. Naar mijn bescheiden mening een prachtige vrouw, met lachkuiltjes in haar wangen, maar o wee…, enne twaalf jaar jonger dan mijn 55-jarige persoontje…) Ondanks de pijn (of misschien wel dankzij?!) had het gebeuren me ook niet onberoerd gelaten en ik was erg blij dat ik niet tegen de vlakte was gegaan. Wellicht had ze me toch wel van mijn fobie afgeholpen…

Na een poosje nam Rita me mee naar de slaapkamer. Ze ging op het bed liggen en gebood me eerst haar voeten te kussen en haar tenen te likken. Ze had haar benen opgetrokken, zodat haar rok naar boven was gegleden. Daardoor kon ik precies in haar heerlijke donkere kruis kijken terwijl ik haar voeten verwende. Door haar voeten plat op het bed te laten, was ik gedwongen om met mijn borst op het bed te gaan liggen, precies op de naalden die nog steeds in mijn tepels zaten. Door haar voeten telkens iets te verplaatsen, was ik ook gedwongen om zelf te bewegen, waardoor de naalden soms heel vervelend in de bedsprei bleven steken, wat pijnlijke steken in mijn tepels tot gevolg had. Uiteraard had Rita dat zo gepland en ik zag ze genieten van mijn ongemakkelijke positie. Uiteindelijk kwam voor mij de ultieme beloning. Rita zei dat ik haar klaar mocht likken. Dit deed ik uiteraard met veel enthousiasme, ik tijgerde naar haar rijpe donkerbruine poes met het verrassend contrasterende lichtroze genotsgrotje. Dat wond mij altijd uitermate op, zeker toen ik ook nog proefde hoe nat ze wel niet was geworden van het naaldenspel. Door ook haar kontgaatje te verwennen (dat was één van de weinige dingen die ik ongevraagd en ongestraft mocht doen) kwam ze snel en overvloedig klaar. Ze kneep mijn hoofd bijna fijn tussen haar sterke dijen zodat ik dreigde te stikken in haar sappen, maar al vrij snel ontspande Rita met een diepe, tevreden zucht. Het hele gebeuren liet mij niet onberoerd en mijn pik vocht een ongelijke strijd met mijn stalen gevangenis. Het was behoorlijk pijnlijk, zowel lichamelijk als door de geestelijke frustratie maar ik wist dat dit bij het spel hoorde.

Nadien werden de naalden verwijderd, wat ook niet geheel pijnvrij gebeurde. Ze ontsmette mijn tepels en daarna vreeën we nog een beetje. Jawel, ondanks dat de verhoudingen in onze relatie heel duidelijk zijn, is het niet alleen maar een SM-relatie. We houden ook ‘gewoon’ veel van elkaar en dat tonen we elkaar zeer regelmatig. Jammer genoeg bleef het voor mij daarbij, want de kuisheidsgordel zat er nog maar een week op en het zou nog een week duren voordat ik daaruit bevrijd zou worden (tenminste als ik in de tussentijd geen faux pas beging, anders kon het nog wel eens langer duren), al wilde dat nog niet zeggen dat ik dan aan mijn gerief zou komen. Dat moest ik wel verdienen en alleen Rita bepaalde of ik me genoeg verdienstelijk had gemaakt. Maar hoe dat allemaal zo gekomen is, is zoals ik al zei, een heel ander verhaal…
Laat maar horen of er belangstelling voor het hele verhaal is…