Nieuwe slips 1983

Luister?

Het was een warme augustusmiddag in 1983, de vrijdag voor ons weekendje weg. We waren een kerkelijk gezin, best streng in de leer, en mijn moeder had me vlak voor sluitingstijd naar de herenmodewinkel van Van Dijk gestuurd. “Bob, je hebt nog nieuwe onderbroeken nodig,” zei ze resoluut, terwijl ze bezig was aardappels te schillen. “Minstens vijf. En geen discussie, we vertrekken morgenochtend vroeg.” Ik, een jongensachtige laatbloeier, sputterde tegen maar wist dat verzet zinloos was. Met een zucht fietste ik naar de winkel. De winkel waarvan mijn vriendjes zeiden dat de eigenaar van de verkeerde kant was en ik pas later begreep wat ze daarmee bedoelden.

De winkel, een kleine zaak met een etalage vol keurige pantalons en overhemden, was bijna verlaten toen ik binnenstapte. De bel boven de deur rinkelde schel. Achter de toonbank stond meneer Van Dijk, een man van in de veertig met een smalle snor, een strak overhemd en een glanzende pantalon. Hij keek op van zijn kasboek en glimlachte breed. “Zo, jongeman, nog net op tijd. Wat kan ik voor je doen?”
Ik voelde mijn wangen rood worden. “Eh… onderbroeken. Vijf stuks. Voor mij.” Mijn stem was zacht, bijna fluisterend. Van Dijk knikte en gebaarde naar een rek met keurige stapels witte badstoffen slips. “Die zijn perfect voor een nette jongen zoals jij. Laten we even kijken welke maat je nodig hebt.” Hij liep naar het rek, pakte een paar slips en hield ze omhoog. “Deze zijn comfortabel, ademend. Wil je ze passen?”
Ik aarzelde. “Passen? Eh… dat hoeft niet, denk ik.” Maar Van Dijk was al naar een pashokje gelopen, een smal hokje met een verschoten groen gordijn. “Onzin, jongen. Je moet zeker weten dat ze goed zitten. Kom maar mee.” Zijn toon was vriendelijk, maar er lag iets dwingends in zijn stem. Ik volgde hem, mijn hart bonzend. Het was stil in de winkel, op het tikken van een klok na.
In het pashokje trok ik mijn schoenen en broek uit, mijn vingers trillend. Ik stond in mijn oude onderbroek, een versleten exemplaar dat mijn moeder al jaren geleden had gekocht. Van Dijk stond buiten het gordijn, maar ik hoorde hem bewegen. “Trek je maar aan, ik kijk zo even of de pasvorm goed is,” zei hij. Ik slikte, trok mijn onderbroek uit en stapte in de witte badstoffen slip. Het materiaal voelde zacht, maar prettig tegen mijn huid. Mijn schaamhaar kriebelde tegen de stof, maar ik voelde me bloot, kwetsbaar.
Voor ik iets kon zeggen, schoof het gordijn abrupt open. Van Dijk stond daar, zijn ogen glijdend over mijn lichaam. “Zo, dat ziet er goed uit,” zei hij, zijn stem lager nu. Ik deinsde achteruit, maar het hokje was klein, en mijn rug raakte de muur. “Ik… ik denk dat ze goed zijn,” stamelde ik, mijn handen voor mijn kruis houdend.

Van Dijk stapte het hokje in en trok het gordijn achter zich open latend. Er was niemand meer in de winkel.
“Laat mij even kijken,” zei hij, en voor ik kon protesteren, legde hij zijn handen op mijn heupen. Zijn vingers gleden over de rand van de slip, zogenaamd om de pasvorm te controleren. “Ja, dit zit mooi strak,” mompelde hij. Ik voelde zijn adem op mijn nek, warm en zwaar. Mijn ogen schoten naar de grond, en toen zag ik het: een duidelijke bobbel in zijn pantalon, strak gespannen tegen de stof.
Ik wilde iets zeggen, maar mijn keel zat dicht. Zijn handen gleden naar mijn billen, knedend, en ik voelde zijn erectie tegen mijn onderbuik drukken. “Rustig maar, jongen,” fluisterde hij, zijn lippen gevaarlijk dicht bij mijn oor. “Dit blijft tussen ons.” Voor ik kon reageren, drukte hij zijn mond in mijn nek en kuste me daar. Ik rook zijn aftershave. Ik verstijfde, mijn hoofd tolde. Dit was verkeerd, zondig, maar mijn lichaam reageerde tegen mijn wil, een warme gloed verspreidde zich in mijn onderbuik en ik voelde mijn lul groeien in de onderbroek.
Zijn hand gleed naar voren, over de slip, en hij begon me te strelen, langzaam maar vastberaden. Ik hapte naar adem, mijn benen trilden. “Goed zo,” mompelde hij, terwijl hij mijn hand pakte en naar zijn kruis leidde. “Voel maar.” Ik voelde de harde vorm van zijn pik onder de stof, en het bonzen van mijn hart , maar ik durfde niet te weigeren. Hij maakte zijn gulp open en leidde mijn hand naar binnen, zijn erectie warm en kloppend in mijn palm. “Trek maar, het mag” zei hij, zijn stem schor.
Ik deed het, mechanisch, mijn hoofd leeg van paniek maar desondanks bleef ik met grote ogen naar zijn lul kijken . Hij kreunde zacht, en toen duwde hij me op mijn knieën. “Open je mond,” zei hij, en voor ik kon protesteren, duwde hij zijn warme pik naar binnen. De smaak was lekker, overweldigend, en hij hield mijn hoofd vast. “Goed zo, knul,” fluisterde hij, terwijl hij begon te bewegen “we willen dit samen toch, jij en ik. Het is goed”.
Na een paar minuten trok hij zich terug en draaide me om, mijn handen tegen de spiegel, mijn billen naar hem toe. Ik voelde zijn vingers over mijn billen glijden, de slip naar beneden trekkend. Een vinger, nat van zijn speeksel, vond mijn anus, en ik kromp ineen toen hij naar binnen drong. Een vreemde, lekkere, verwarrende sensatie, een vochtige warmte die ik niet kon plaatsen.

“Ontspan,” gromde hij, terwijl hij sneller bewoog.
Het duurde niet lang. Ik voelde mijn eigen lichaam verlangen naar meer, een spanning die zich opbouwde en explodeerde in de slip, een warme, kleverige golf sperma doorweekte in de badstof. Van Dijk kreunde, en ik voelde hem tegen mijn rug schokken, zijn eigen ontlading warm over en tussen mijn billen. Hij stapte achteruit, zijn ademhaling zwaar, en trok zijn broek dicht. “Goed jongen,” zei hij, alsof het een gewone transactie was. “Neem die slips maar mee. Geen kosten”.
Ik griste mijn kleren van de grond, trok ze aan over de besmeurde slip en strompelde het pashokje uit. De winkel was inmiddels donker; hij had de deur op slot gedaan. Hij opende hem voor me. “En jongen, dit blijft onder ons”. Dat laatste zei hij op een toon die geen tegenspraak duldde”. Ik rende naar buiten, de koele avondlucht in. Op mijn fiets trapte ik zo hard ik kon. Schaamte en schuldgevoel overvielen me terwijl ik het kleverige geil rondom mijn anus voelde.

Thuis deed ik de vier schone slips in mijn tas, waste mijn gezicht en kroop even in bed met mijn vieze onderbroekje nog aan. Ik dacht na over het ongewone en onverwachte voorval en terwijl mijn schaamte langzaam weg ebde voelde ik opkomende opwinding en verlangen. Ik rook de geur van het sperma in mijn broekje en voelde mijn pik weer hard worden. Langzaam en loom trok ik me nu zelf af, denkend aan wat me was overkomen. Met een dierlijke kreun kwam ik klaar. Voor de tweede keer m’n zaad golvend in mijn onderbroek.
De volgende ochtend, in de auto op weg naar onze vakantie, zei ik niets. Ik genoot na van mijn avontuur. Ik dacht aan meneer Van Dijk. Ik dacht na over mijn gevoelens. Verwarrend was het wel, maar ik had het hele weekend de tijd om mijn gedachten te ordenen. Mijn moeder kletste over van alles en nog wat, mijn vader neuriede een liedje. Maar ik voelde het nog: zijn handen, zijn adem, de zonde die aan me kleefde. En diep van binnen wist ik dat ik nooit meer dezelfde zou zijn. Ik was van de verkeerde kant.