Sollicitatie

Luister?

Het was een natte herfstdag waarop ik ging solliciteren. Ik had mezelf voorgenomen om het openbaar vervoer te gebruiken. Ginds aangekomen bleek dat ik helemaal niet de enige was die me kandidaat stelde voor deze job (vertegenwoordiger drank). Voor de sollicitatie moesten we onze persoonlijke informatie noteren en wat doelgerichte vragen schriftelijk beantwoordden. Nadien volgde de mondelinge proef. Ik denk dat we met een 10 personen waren voor maar 2 werkplaatsen. De schriftelijke taak gebeurde gezamenlijk maar de mondelinge natuurlijk niet. Indien iedereen klaar was met de schriftelijke mochten we een broodje nuttigen en nadien volgde het belangrijkste: het mondelinge. Ik dacht bij mezelf al dat het wel eens laat zou kunnen worden indien ik bij de laatste mocht gaan. We informeerden ons op welke basis ze ons ging laten komen qua volgorde. De vrouw antwoordde dat het via sollicitatiedatum ging. Na wat onderling gepolst te hebben bleek dat ik inderdaad helemaal achteraan zat. Enfin, wat buiten gewandeld, gelezen, wat gepraat met de anderen,… . Na lang wachten was ik bijna aan de beurt. Ik keek naar buiten en merkte dat het weer regende. Ik hoopte maar dat ik niet te lang op de bus moest wachten die richting station reed. Daar kwam eindelijk mevrouw aan die me vriendelijk uitnodigde voor het gesprek. Ze verontschuldigde zich voor het lange wachten. “Er moet iemand de laatste zijn”, zei ik. “We zullen het wat korter houden vanwege het uitlopen”, goed zo dacht ik bij mezelf.

Mevrouw was een doorsnee vrouw van achteraan de dertig. Ze was vriendelijk en leek begripvol, geen bitcherig type. Ze stelde me wat vragen die ik ook al eens schriftelijk beantwoord had en ze doorblaadde m’n profiel. “Ahzo je bent nog vrijgezel en geen kinderen, dat is positief voor deze functie omdat we met flexibele uren werken.” Ja, dat is voor mij geen probleem zei ik. Nog enkele vragen beantwoord tot ze het gesprek afrondde en ze me een veilige terugweg toewenste. Ik aanvaardde vriendelijk en zei haar tot ziens.

De buitendeur van het bedrijf bijna bereikt merkte ik dat het nog steeds plensde. Ik moest nog ongeveer een halve km wandelen tot het bushokje. Na enkele tientallen meters hoorde ik een wagen vertragen die langs achter kwam. Gewoon doorlopen dacht ik, geen tijd verliezen. Opeens claxonneerde hij, ik keek op en zag dat het mevrouw was. Ze deed haar raam open en vroeg naar waar ik moest. “Ik neem hier wat verderop de bus richting station liet ik haar weten.” Stap maar in zei ze, “ik woon vlakbij het station.” Ik bedankte haar vriendelijk en stapte als een verzopen ventje naast haar in de wagen. Ze vertelde onderweg over haar voorbije vakantie in Mallorca. Het weer was er zeker beter dan hier.

Na ongeveer 10 min waren we bijna aangekomen aan het station. Het water lekte nog steeds van mijn gezicht af en kuiste het misschien al voor de vijfde maal af. Mevrouw stelde me plotsklaps voor om me bij haar even te komen opfrissen, “je lijkt net een waterkuiken”, zei ze gniffelend. “ja, als het je past wil ik dat wel doen, dank u”, zei ik. Jazeker je bent welkom hoor, als je zo nog de trein op moet, dat is niet zo leuk, zei ze. Ze parkeerde haar wagen in de garage en ik volgde haar naar het appartement dat ze bewoonde. “We zullen de lift maar nemen want het is helemaal bovenaan”, zei ze. We stonden kort bij elkaar in de lift en het viel me op dat mevrouw wel wat werk steek in schminken en dergelijke, ze was mooi opgetut. Ze opende haar deur en vertelde me dat ik maar even in de zetel moest plaatsnemen. “Ik ga me snel verkleden”, zei ze. Ze droeg een rok tot boven de knie, panty’s, knielaarzen, een blouse en truitje. Eigenlijk zag ze er wel aantrekkelijk uit dacht ik bij mezelf toen ik me neerplofte in de sofa.

Ik las wat in de reclamefolders die op tafel lagen en enkele minuten later kwam ze opdagen met haar vrijetijdskleding. Ik kon haar vormen goed waarnemen nu, een strakke pull met dito legging. Ze had een mooie kont waar wel wat ‘pak’ aan was, en ik denk een c-cup. Als je wil kan je snel een douche nemen zei ze, ik weet niet hoe laat je trein komt. Ik heb nog wel even zei ik dat lukt me wel. Ze vergezelde me tot de douche en gaf me een handdoek. Ik bedankte haar en begon me uit te kleden. Het voelde goed aan, dat warme water, heerlijk. Ik had ongeveer nog een half uurtje tot de volgende trein. Terwijl ik me waste, kwam mevrouw eraan en ze zei me dat ze de wasmachine kwam opzetten. Ok zei ik, ik kon haar zien door een klein spleetje van de douchedeur. Ze bukte zich om de vuile was in de machine te stoppen en ik merkte dat ze gestringd rondliep. Haar achterwerk was goed zichtbaar nu, ik werd er weliswaar geil van en kreeg een stijve. Ik kon me niet meer in de hand houden. Het duurde niet lang voor ze weer weg was. Ik waste me maar verder, maar kon m’n gedachten niet van haar afhouden. Nog steeds stond m’n piemel in een houding die ik liever niet zag op dat moment. Ik besloot om me snel af te drogen en zo spoedig mogelijk m’n broek aan te schieten. Ik zag in de wasmand nog een slip liggen die ze vergeten was erin te steken. Ik kon me niet inhouden en nam de slip in m’n hand en begon eraan te ruiken terwijl ik me aftrok.

Opeens ging de badkamerdeur open en wie stond daar, inderdaad mevrouw. Ik bleef als het ware stokstijf staan en keek haar aan. Ze bekeek me en merkte snel dat m’n penis rechtop stond. Excuseer me mooie jongen zei ze en ze verdween terug. Hier stond ik nu met m’n erectie en haar slip in m’n hand. De goesting was over nu, ik was betrapt. Ik begon me maar gewoon aan te kleden en de trein richting huis te nemen. In de living aangekomen zat ze in de zetel en had ze een flesje wijn geopend. Ze schonk 2 glazen in en kwam met het ene naar me toe. Kom hier maar even bijzitten zei ze. Ik kon natuurlijk geen nee zeggen. Noem me maar Vero, is de afkorting van Veronique. Proost Vero zei ik, proost zei ze terug. Ik heet Koen zei ik, maar dat wist je al zeker? Ja, dat wist ik al zei ze en ze vertelde me dat ze ook nog vrijgezel was en nooit getrouwd geweest, en heel de boel. Carpe diem was haar motto, zei ze. Ik weet niet waarom maar ik was aan het denken dat me er nog wel wat te wachten stond. De fles was half leeg en tussen het geklets over haar leven tot nu toe door vroeg ze me gewoon op de man af, “geen zin in seks?” Euheuh, ja waarom niet zei ik. Haar manier van aanpak was niet rond de pot, maar gewoon rechtdoor. Ze zei; “we zullen eerst de fles ledigen en dan kunnen we eraan beginnen.” Goed zo zei ik, ik moet zeggen dat die fles niet lang meer halfleeg op de glazen tafel stond te pronken.

Ze begon me in de sofa te strelen, door m’n haar, m’n borststreek, en steeds lager. Ik liet ze op me afkomen. Je bent een mooie man zei ze terwijl ze verder ging. Het duurde niet lang tot ze met haar hand in m’n broek ging. Ik hielp haar wat en opende m’n broek. Kijk eens aan, mooie piemel zei ze. Ik werd er bloedgeil van. Ik kwam korter bij haar en begon haar intens te zoenen. Ik streelde haar borsten en probeerde me van mijn broek te ontdoen. Ze nam m’n hemd vast en deed het uit zodat ik helemaal naakt in de zetel zat. Ik begon haar kledij eveneens uit te trekken tot we beiden poedelnaakt waren. Ik begon aan haar harde tepels te zuigen en haar mooie tieten te masseren. Ik zakte af richting haar mooie kale kutje en vingerde haar, ze begon in haar borsten te knijpen om nog wat geiler te worden. Ik likte m’n vingers schoon die uit haar poesje kwamen en legde Vero plat in de zetel. Terwijl ik haar prachtige poesje likte stak zij m’n pik in haar mond. Ze zoog eraan als een kind aan een lolly. Na enkele minuten stopten we en ging ik rechtop in de zetel zitten. Vero stond recht en kwam met haar poesje over m’n piemel geleund en liet zich er mooi opzakken. Ik nam haar borsten langs achteren vast en zij ging fel op en weer tekeer. Ze kreunde lichtjes terwijl ze op m’n piemel reed.

Ik wist het nu wel zeker dat ze aantrekkelijk was. Vero ging hevig te keer op m’n piemel en dat had z’n gevolgen, m’n eerste lozing was een feit. Al het zaad had ik in Vero gespoten, en ze merkte het dat hij minder stevig was en even moest bekomen. Ze ging op haar knieën op het tapijt zitten en nam m’n piemel met de zaadresten nog aanwezig gezwind in de mond. Mmmm lekker zei ze, ze zoog werkelijk heel m’n spel schoon, ze lustte blijkbaar graag sperma. Toen m’n soldaat terug geladen was ging ik eveneens het tapijt op en nam achter haar plaats. Ik stak m’n soldaat in haar mooie poes en nam haar op z’n hondjes. Het duurde even maar bij deze stand kreunde ze werkelijk als een bezetene. Haar c-cup ging heen en weer en m’n ballen kletsten tegen haar leuke kont. Ik ging maar door en door tot ze bijna begon te gillen van genot. Eindelijk was het zover, Vero was klaargekomen.Ik nam m’n piemel eruit en hielp haar overeind terug de sofa in. Haar poesje was nat en ik likte haar eveneens schoon. Geweldig zei ze en ze legde zich op haar rug plat. Ze nam m’n piemel vast en stak hem tussen haar tieten. Rij je maar eens flink klaar hiertussen, zei ze. Ze plette haar tieten bijeen en ik begon aan een hemelse tocht tussen haar pronkstukken. Ik moet toegeven dat dit de eerste maal was dat ik dat gedaan heb. Het duurde dan ook niet zolang voor ik m’n zaad weer voelde opkomen. Ik spoot alles tussen haar tieten.

Vero bracht het zaad met haar vingers tot haar mond en slikte alles door. Nog was het niet gedaan, ze leunde voorover met haar handen op de lage wandkast en beval me haar in de kont te nemen terwijl ze wat speeksel tegen haar kontgaatje smeerde. Ik sta voor veel open, Koen, begin er maar aan. Hier ben ik meestal voorzichtig in en begon dus ook zo maar blijkbaar was ze meer gewoon. Duw je pik er maar helemaal in zei ze. Ik besloot maar te luisteren en maar flink door te geven. Goed zo, goed bezig zei ze. Ze begon zichzelf nu te vingeren en te strelen. Na enkele minuten kwam ze weer klaar en ze spoot alles op het tapijt. Ze droop als een vergiet. Ik nam weer in de sofa plaats en ze volgde me. Heerlijk zei ze en ze begon me af te trekken. Spuit maar op het tapijt zei ze, laat je maar eens gaan. Ze trok me heerlijk af en ik kwam voor de derde keer klaar. We zaten allebei moe maar voldaan naast mekaar in de sofa. Vero kleedde zich moeizaam terug aan en ik deed hetzelfde. Nu heb je je trein gemist zei ze. Geen probleem zei ik de volgende komt ook nog. Ze vertrouwde me toe dat ik zeker een plaats tewerkgesteld kreeg. Ik bedankte haar hiervoor.

Ik nam m’n bijna droge jas en nam afscheid van Vero, we kusten elkaar nog en zeiden mekaar tot ziens. Zo zie je maar dat je met het openbaar vervoer niet alleen miserie kunt hebben.