Liefdevolle, poëtische plasseks

Luister?

Diverse relaties heeft het me reeds gekost, maar op de een of andere manier is het onoverkomelijk: vroeg of laat vraag ik mijn partner om plasseks met me te hebben. De meeste vrouwen vinden me direct een freak en vluchten gillend mijn bed uit, dus ik heb de laatste jaren geprobeerd om de vraag zo ver mogelijk in de relatie pas te stellen. De reactie blijft echter bij allen hetzelfde, namelijk: einde relatie. Een enkeling heeft het geprobeerd, maar kijkt na “de daad” anders tegen mij en zichzelf aan, waardoor de relatie geen stand houdt.

Aan vrouwelijke aandacht heb ik echter geen gebrek, dus ik probeer maar te genieten van de eendagsvliegen, waarmee ik in bed beland, die na een eenmalige vrijpartij, weer hun eigen weg gaan. Heel soms staat een vrouw toe dat ik haar lik, tijdens een eerste vrijpartij, waarbij ik soms toch iets mee krijg van de heerlijke nektar, die haar blaas voor me heeft achtergelaten tussen de schaamlipjes.

Om te voorkomen dat er over me geroddeld wordt bezoek ik uitgaansgelegenheden die ver van mijn woonplaats af liggen, want voor iemand in mijn positie is het niet handig dat de publieke beeldvorming negatief beïnvloed wordt. Ik geniet inderdaad enig aanzien en heb een goede “semi-publieke” functie, waar ik in dit verhaal uiteraard niet over kán en zal uitweiden. Als pseudoniem zal ik mezelf in dit verhaal Marc noemen. Mijn leeftijd ligt tussen de dertig en de veertig jaar.

Om de sleur van het stappen in mijn eigen provincie te ontvluchten boek ik een luxe hotelkamer in Amsterdam, zodat ik daar op vrijdag en zaterdag lekker de bloemetjes buiten kan zetten, zodat ik op zondag op tijd terug ben voor het familiefeest, dat op de agenda staat. Uiteraard ga ik alleen, zodat ik geen ballast ondervind van vrienden die ook willen scoren.

Nadat ik ingecheckt heb in het hotel fris ik me op, doe mijn hippe designerjeans aan, luchtig shirtje erop, makkelijke schoentjes aan, waarna ik mijn hotelkamer uit wandel. De lift is voor luiwammesen, dus fluitend loop ik de trap af, om de stad in te gaan. Ik open de deur van het trappenhuis en loop bijna een dame omver, die van schrik haar tas laat vallen. Galant als ik ben raap ik de tas voor haar op, waarna ik deze vergezeld van mijn excuses aan haar overhandig.

Alsof cupido bestaat kijk ik in haar mooie blauwe ogen en ik voel mijn knieën direct week worden. Zij lijkt het ook te ervaren, want terwijl ik van haar wegloop blijft ze staan om mij na te kijken, wat ik weet omdat ik zeker driemaal omgekeken heb om te checken of ze er nog stond. Met kriebeltjes in mijn buik loop ik langs de grachten en ik kan het niet helpen, maar de prachtige dame, die ondanks haar subtiel opgemaakte gezicht een erg naturelle indruk achterlaat, staat op mijn harde schijf gebrand. Zelf de momenten waarop ik omgekeken heb, om te zien of zij er nog stond staan als foto’s in mijn geheugen afgedrukt, waarbij ik opmerk dat zij een mantelpakje droeg en dus vermoedelijk vanwege werk in het hotel aanwezig is.

Na een aantal discotheken bezocht te hebben eindig ik een van de hipste tenten van Amsterdam, waar ik een leuke avond beleef, ondanks dat de gedachten aan haar mij niet los lijken te laten. In een taxi keer ik vroeg in de ochtend alleen richting het hotel, waar ik tot in de middag mijn roes uit slaap. Op het terras van het hotel geniet ik van een voortreffelijke lunch, als zij aan komt lopen. Eigenlijk zou ik willen roepen, maar dit doe ik uiteraard niet. Het is echter frappant, want juist als ze langs mij loopt, kijkt ze mijn kant op, waarop ik ingetogen “hallo” zeg. “Hoi” zegt een vrolijke stem terug. Ze stopt, kijkt op me neer, schuift haar zonnebril omlaag, zodat ze erover heen kan kijken en zegt “ja, ik heb het weer”. “Ik ook” zeg ik lachend en met overslaande stem “iets drinken dan maar?” “Kan niet, ik ben aan het werk” zegt ze. “Werk je hier dan?” vraag ik. “Nee, ik geef een seminar en ben over een uurtje of twee pas klaar” antwoord ze. “Dan zie ik je over twee uurtjes hier op terras, okay?” zeg ik vragend. “Uiteraard okay” zegt zij, terwijl ze haar hand uitsteekt en zegt “Marion”. “Marc” zeg ik. “Nou Marc, tot over twee uurtjes dan” zegt ze vrolijk. “Ja, tot over twee uurtjes” reageer ik zacht sprekend, omdat ik serieus onder de indruk ben.

Al wandelend door de stad, kijk ik om de vijf minuten op mijn horloge: de twee uur lijken maar niet voorbij te gaan, dus veel te vroeg zit ik op terras op haar te wachten. Zij is echter ook 10 minuten te vroeg en stapt op me af, zodra ze me ziet zitten: haar blonde haren wapperen in de wind, terwijl haar prachtige lijf zo sierlijk op me afkomt, dat ik spontaan dreig een stijve te krijgen, wat gelukkig niet gebeurt. “Hoi Marc” zegt ze wederom vrolijk, terwijl ik opsta om haar op elke wang een zoentje te geven, bij wijze van begroeting. “Hoi Marion” antwoord ik onder de indruk. “Terwijl mijn seminar als onderwerp heeft het vinden van je spirituele partner ontmoet ik hem ter plekke” zegt ze lachend, voordat ze gaat zitten. Aangezien ik open sta voor andere denkbeelden als de mainstream opvattingen reageer ik gepast, want ik oordeel niet, maar zeg “leg eens uit”. “Ik geloof dat iedereen in deze wereld verbonden is via een onzichtbaar draadje aan iemand anders. De spirituele partner dus” zegt ze haar seminar wel heel summier samenvattend. Ik glimlach, want ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar ik besluit haar toch een beetje te plagen, want ik reageer met “maar je kent me toch helemaal niet”. Ze lacht en zegt “het is heel simpel, ik zal een tipje van de sluier oplichten om het je te bewijzen”.

Ze wenkt de gereedstaande kelner, die snel op haar af komt gelopen. “Mevrouw wenst iets te nuttigen?” vraagt hij. “Ja” antwoordt ze “en meneer zal het bestellen”. Lachend zeg ik “doe maar champagne”, waarop zij direct zegt: ”en voor meneer een brandy”. “Verder nog iets” vraagt de kelner, waarop Marion antwoord “ja, doe meneer er maar een plat watertje bij”. Terwijl de kelner wegloopt valt mijn mond open van verbazing: ze kan nooit weten dat ik dit drink én in deze combinatie, terwijl ik spontaan voor haar besteld heb. Lachend tilt Marion mijn onderkaak omhoog, zodat mijn mond zich sluit, waarop ze zegt “snap je het een beetje?” “Dit is een trucje” reageer ik. “Nee” zegt zij met overslaande stem, die verraad dat ze echte emoties kent in deze “het is uniek dat spirituele partners elkaar vinden. De meeste mensen leven samen met hun tweede keuze en zijn net iets minder gelukkig als dat jij en ik zullen worden”.

Om me heen kijkend zoek ik een poosje naar de verborgen camera, terwijl de kelner arriveert met de bestelde drankjes, die hij keurig voor ons neerzet. “Het is moeilijk te geloven en te bevatten, dat begrijp ik” zegt Marion “maar het is echt waar”. We toosten, terwijl ik haar ademloos aan staar. Het lijkt wel alsof ik haar mijn hele leven al ken, of dat ik mijn hele leven al naar haar op zoek ben. Toch bevreemd mij een ding, waar ik haar mee besluit te confronteren, dus ik vraag “als jij dit allemaal weet, waarom heb je er gisteren dan niets mee gedaan?” Haar reactie klinkt alsof deze recht uit het hart komt, want ze zegt “ik was bang”. “Waarvoor?” vraag ik verbaasd. “Dat het niet echt was en dat ik teleurgesteld zou worden” is haar reactie. Mijn blik verraad dat haar antwoord mij niet duidelijk is, want ze vervolgt “kijk Marc, als het lot ons bij elkaar brengt, dan vinden we elkaar ook een tweede keer, dus daar heb ik op vertrouwd”. “Dapper” zeg ik lachend. “Nee, vertrouwen hebben” corrigeert ze mij. “Dus jij denkt echt dat wij voor elkaar bestemd zijn?” vraag ik. “Dat denk ik niet, dat weet ik en als jij je eraan over durft te geven dan weet jij het ook” antwoordt ze.

Als in een trance buig ik me naar haar toe, waarop ze mijn beweging spiegelt, dus terwijl onze gezichten elkaar halverwege ontmoeten kus ik haar en zij mij. Een tinteling trekt door mijn lijf en de altijd zo stoere vent smelt ter plekke voor deze vreemde onbekende bekende. “Ha ha, jij weet het ook” zegt ze lachend als ze mijn gezicht wit ziet wegtrekken. Nadat ik enkele malen diep heb adem gehaald, land er een gedachte in mijn hoofd, die er niet uit lijkt te gaan, want ik vraag me af of zij openstaat voor mijn voorliefde voor plasseks. Ze kijkt me echter ongegeneerd aan en ik word er zelfs verlegen van, daarbij deze vraag stellen hier op het terras van dit protserige hotel is natuurlijk “not done”. Marion lijkt echter dwars door me heen te kijken, dus ze vraagt “waar zit je mee, wat wil je weten?” De boodschap verpakkend vraag ik “ken jij dan ook mijn voorliefde?” Ze lacht en antwoord gevat “waarom denk je dat ik champagne drink? Wij delen dezelfde voorliefde”. Haar antwoord insinueert dat ze inderdaad hetzelfde denkt over plasseks als ik, maar toch is het mij een te open einde, dus ik kijk om me heen, om mezelf ervan te overtuigen dat er niemand mee luistert, waarna ik me naar haar toe buig en in haar oor fluister “o ja, en waar begint volgens jou dan een goede vrijpartij”. “Gewoon in bed” antwoord ze, waarna ze stil is, mij teleurgesteld ziet terugzakken in mijn stoel, waarna zij zich naar mij toe buigt en zegt “maar ik denk dat jij bedoelt in bad, zonder dat er water in zit”. Ze drinkt haar glas leeg, waarop ik hetzelfde doe, waarna ze zegt “kom, we gaan iets eten”.

Aan mijn arm loopt de wonderschone vrouw, die alles reeds van me lijkt te weten, met me door de stad, op zoek naar dat ene restaurantje. “Je houdt toch ook van een avontuurlijk dinertje” zegt ze terwijl ze me een klein restaurantje induwt, waarvan zij vindt dat dit het is. Binnen gekomen in de redelijk vervallen eetgelegenheid krijgen we een tafel aangeboden, waar we enige privacy genieten, waarop we een geweldige maaltijd voorgeschoteld krijgen, onder het mom “eten wat de pot schaft”. Een lang verhaal kort makend: leuk restaurant, veel eten en drinken, fantastisch gezelschap, kortom een heerlijke namiddag/avond.

Tijdens en na het eten kussen wij elkaar voortdurend, waarbij Marion na enkele drankjes zelfs geile taal uit blijkt te slaan, wat ik op mijn beurt wel kan waarderen. Zelfs op de terugweg naar het hotel kussen we elkaar regelmatig, waarbij we zelfs een keer moeten stoppen om een gepassioneerde tongzoen uit te wisselen. Op de hotelkamer gaat het echter snel: binnen twee minuten zijn we naakt en nog geen minuut later ligt zij op haar rug en breng ik mijn stijve geslacht bij haar in. Marion geniet met volle teugen en lijkt de godin te zijn, waar ik reeds mijn hele leven naar op zoek ben. Haar orgasme beleefd ze uitbundig, zonder enige schaamte, want dit lijkt ze naar mij niet te kennen. Na haar orgasme klampt ze zich stevig aan me vast en zegt terwijl ze me diep in mijn ogen kijkt “ik wil het ook Marc”. “Dit droom ik, dit kan niet waar zijn” weet ik slecht geëmotioneerd en met overslaande stem uit te brengen, maar zij reageert gedecideerd “kom, naar het bad”. Ik rol van haar af en volg haar, terwijl zij mijn hand vasthoudt, richting de badkamer, waar we zonder woorden het bad in stappen. Ik kniel voor haar neer, waarop zij met haar poesje boven mijn borst komt staan, zodat ik haar recht in haar ogen kan kijken als ik haar nektar over mijn borst, buik en benen voel stromen. Ze loopt leeg op mijn lichaam en pas als ze volledig klaar is met plassen, lik ik eenmaal door haar spleetje om haar smaak in me op te kunnen nemen, waarna ik opsta en mijn pik in haar druk, om binnen enkele stoten, al tongzoenend mijn zaad in haar te verliezen.

Ineengestrengeld staan we minutenlang na te genieten van dit intense en uiterst intieme moment. “Ik heb je gemist al die tijd” zegt zij de stilte doorbrekend terwijl ze de douche aanzet. “Anders ik jou wel” is het enige dat ik uit kan brengen. Ze spoelt me af en wrijft hierbij zo zachtjes over mijn huid, dat het lijkt alsof ik van zeer kwetsbaar materiaal gemaakt ben, waarna ze zegt “droog je maar alvast af, ik kom eraan”. Enkele minuten nadat ik in bed lig voegt zij zich bij me. Haar ogen zijn rood en ietwat opgezet, dus ik vraag bezorgd “heb je gehuild?” “Ja, van geluk” zegt ze snikkend, waarop ik haar tegen me aan trek en ze mijn borst streelt, waarbij ze in slaap valt. In haar slaap kruipt ze bijna op me: haar hoofd ligt op mijn borst, haar arm is volledig over me heen geslagen en ingestopt onder mijn rug, terwijl ze haar been over de mijne gelegd heeft, waarbij ze haar kruis strak tegen mijn heup gedrukt heeft. Met een glimlach van oor tot oor, geniet ik van de warmte van haar lichaam, terwijl het lijkt alsof mijn gemoedsrust me laat inslapen.

Ik word wakker op mijn buik, door een hand die over mijn billen streelt. Een zucht verlaat mijn mond tijdens het ontwaken, waarbij ik voel dat haar hoofd in de holling van mijn rug ligt en haar been over de mijne geslagen is. “Als ze merkt dat ik wakker ben zegt ze zacht “je hebt zulke mooie billetjes”. Het lukt me niet een lach te onderdrukken, maar tevens voel ik pijn. Een pijnlijke ochtenderectie om precies te zijn. Mijn pik is zo hard en opgezwollen door haar liefkozingen, dat deze hard in het matras gedrukt is en pijnlijk aan voelt. Al mijn bloed lijkt zich in deze ene erectie verzameld te hebben. Ik slaak een kreuntje, die mijn opwinding, maar ook mijn gevoelige kruis dient te duiden, waarop Marion direct vraagt “is het zo erg?” “Huh huh” antwoord ik bevestigend. Terwijl Marion van me wegschuift, rolt ze me om, zodat ik op mijn rug eindig. Haar hoofd legt ze nu op mijn onderbuik, terwijl ze met de topjes van haar vingers over mijn gezwollen lid streelt. “Jeetje, dat moet wel pijn doen” zegt ze “hij klopt helemaal en de aders zijn zelfs te zien”. “Arme jongen toch” zegt ze voordat ze haar lippen om mijn eikel sluit en ik verrast word door de warme en vochtigheid van haar mond. Haar hand streelt zachtjes over de gevoelige stam van mijn pik, terwijl ze met haar mond zuigende bewegingen maakt op mijn eikel. De warmte van haar mond lijkt het pijnlijke gevoel te laten verdwijnen, hoewel mijn pik nog immer gevoelig blijft aanvoelen, zij het nu meer aangenaam.

Het zal mijn ademhaling wel zijn geweest, want op de een of andere manier lijkt Marion het aan te voelen, want ze schuift haar mond dieper over mijn pik en maakt snelle rukkende bewegingen met haar hand over de schacht van mijn pik. Dit houdt natuurlijk geen man lang vol, dus ik ook niet. Ik zeg zachtjes dat ik klaar ga komen, zodat zij zelf kan beslissen of ze hem uit haar mond wil laten glippen. Als ze het niet doet en ik mijn zaad voel opborrelen, herhaal ik mijn aankondiging, maar Marion lijkt het juist in haar mond te willen hebben en zet haar zuigende en rukkende handelingen voort, zodat ik met een diepe zucht mijn zaad haar mond laat in stromen. Ze zuigt me helemaal schoon en blijft zelfs likken, als mijn erectie afneemt, wat door de hoeveelheid bloed in mijn pik, lang duurt. Ze blijft vrij lang met haar hoofd op mijn buik liggen, terwijl ik haar haren streel. Maar plots draait ze zich om, veert op, kijkt me strak aan en zegt lachend “je hoeft het me niet te vertellen als je klaarkomt, dat merk ik zelf ook wel”. Ik druk een kusje op haar lippen en trek haar bovenop me, waarna we minutenlang versmolten lijken in een zeer warme en intieme knuffel.

Tijdens het ontbijt licht ik haar in over het familiefeest dat ik later die dag ga bezoeken. “Belangrijk” zegt ze “familie”. “Als je wilt” zeg ik, maar ik hoef mijn zin niet af te maken, want ze zegt “natuurlijk wil ik mee, maar dan moet ik eerst langs huis, ik heb alleen mantelpakjes bij me”. Zij blijkt met de trein naar Amsterdam te zijn gereisd, dus we rijden samen in mijn auto naar haar woning, die slecht een kleine drie kwartier bij mijn appartement vandaan blijkt te liggen. Marion lijkt er geen gras over te laten groeien, want terwijl we bij haar thuis zijn zegt ze “wil je dat….?”, maar ook zij hoeft haar zin niet af te maken, want ik zeg “natuurlijk blijf je slapen”.

Tijdens de rit van haar huis naar mijn appartement voel ik haar ogen in mijn lijf priemen, dus ik besluit er een speelse opmerking van te maken “you see what you like?” “Je kan erover grappen Marc, maar eigenlijk is het waanzin dat wij elkaar getroffen hebben” zegt ze. “Daar gaat je seminar” zeg ik lachend. “Juist niet, die krijgt straks de lading die het verdient” antwoord ze. “Hoe zo dan?” vraag ik nieuwsgierig. “Al 3 jaar geef ik deze presentaties, die overigens druk bezocht worden, want de boodschap spreekt veel mensen aan, maar ik heb nooit de emotie kunnen overbrengen, die ik voor ogen heb” legt ze uit. “En die heb je nu wel?” vraag ik onnozel. “Doe eens een gok” zegt ze lachend en met overslaande stem.

Bij mij thuis aangekomen fris ik me snel op, kleed me om, terwijl zij mijn appartement verkent. “Je woont geweldig” zegt ze terwijl we gearmd de stad inlopen, op weg naar het 25-jarig huwelijksfeest van mijn oom en tante, dat in een lokaal zalencentrum gevierd wordt. “Dank je, jij wellicht binnenkort ook?” antwoord ik gevat. “Ik moet er niet aan denken” zegt zij cryptisch. “Waaraan?” zeg ik op angstige toon, aangezien ik direct de indruk heb dat ze niet wilt samenwonen binnen afzienbare tijd. “Om weer naar mijn eigen huis te moeten” antwoordt ze, luid lachend, tot mijn geruststelling. Lachend lopen we het zalencentrum in en volgen de bordjes die het feest van mijn oom en tante wijzen.

Het feest is al in volle gang, dus mijn hele familie stelt zich voor aan Marion. Ze blijkt goed in de smaak te vallen, want ze wordt direct bij me weggekaapt, door enkele nichtjes, die alles van haar willen weten. Terwijl ik enkele biertjes drink met de mannelijke kant van de familie hoort mijn neef (waar ik veel contact mee heb) me uit over de mooie vrouw, waarmee ik ben op komen dagen. Samenvattend stel ik haar voor als mijn toekomstige vrouw, ondanks dat ik haar slechts een dag ken.

Na het leuke feest lopen wij voldaan en ietwat dronken naar mijn huis, waar we al snel zoenend op de bank eindigen. Marion lijkt echter een aantal zaken duidelijk te willen stellen, want ze stopt met zoenen, neemt mijn beide handen vast en kijkt me indringend aan. “Ik weet dat het je allemaal overvalt en dat ik je wellicht beangstig, maar ik hoop vurig dat je oprecht blijft naar jezelf, en je durft over te geven aan je gevoel” zegt ze. Haar woorden hebben even nodig om te landen, want ze zegt natuurlijk wel heel veel in één zin, maar als ik de geest van haar bedoeling ontvangen heb reageer ik met “sinds onze ontmoeting vrijdag kan ik maar aan een iemand denken en dat ben jij. Ik ben in de achtbaan gestapt en zal niet meer uitstappen”. “Je voormalige teleurstellingen druipen van je af, maar ik hoop dat je ze van je af kunt schudden en gewoon aan geeft wat je wilt, want weet dat ik er ben voor je” vervolgt zij haar wazige, doch uiterst rake liefdesverklaring.

Het is onwerkelijk hoe zij de essentie van mijn wezen bloot legt, maar ik vind het ook prachtig dat ik me niet meer hoef te verbergen, dus ik groei met de minuut, maar op liefdesgebied ben ik een man van weinig woorden, dus ik zeg “ik vind het niet erg dat je erover praat, maar voor mij hoeft dat niet. Ik weet wie je bent, wat je bent en wat je voor me betekent”. Ze vliegt me om mijn nek en kust me zacht, maar ik wrik me los en zeg “champagne na bier zorgt voor plezier”, waarop ik de keuken in loop en terugkeer met een fles champagne en twee glazen.

We proosten op onze toekomst, waarna Marion laat blijken serieus van geile praat te houden gezien hetgeen er besproken wordt. Nadat ze haar eerste glaasje champagne ineens achterover heeft gekieperd, kijkt ze me speels aan en zegt “wat vond je er trouwens van, gisteren, in het bad”. Ietwat meewarrig kijk ik haar aan, want ik ben niet gewend dat dames over seks willen praten, laat staan over plasseks, immers de meeste vinden ze me een freak als het ter sprake komt. Haar woorden nodigen me echter uit om het nu wel te doen, zij het dat ik in eerste instantie voorzichtig reageer met “ik vond het heerlijk en intiem”. “Dus niet geil en opwindend?” reageert ze vragend. “Ja dat” antwoord ik bevestigend, maar ook beschaamd, terwijl ik mijn glas leegdrink, zodat ik onze beide glazen opnieuw kan vullen. “Schaam je je ervoor?” vraagt ze nu confronterend. “Ja en nee” antwoord ik, waarbij ze me vragend aankijkt om me uit te nodigen mijn woorden gestalte te geven. “Ja, want eigenlijk alle dames voor jou vonden me een freak, en nee want ik vind het werkelijk fantastisch om onder geplast te worden”. “En ik vind het geweldig om te doen” zegt ze vrolijk. “Maar waarom dan?” vraag ik, aangezien ik me dit oprecht afvraag, omdat het compleet afwijkt van de mening van de dames die ik voor haar als partner heb gehad. “Dat is moeilijk uit te leggen” reageert ze echter. “Probeer het eens” daag ik haar uit.

Ik zie haar nadenken, waarbij ze af en toe nipt van haar glas. Ze zoekt duidelijk de juiste bewoording en zegt dan “het heeft iets intiems, maar ook iets pervers. Het heeft iets onderdanigs, maar ook iets dominants. Daarbij geeft het me een gevoel van volledig vrijheid, omdat ik me eraan over durf te geven. Het commitment dat degene die ik onder plas naar mij heeft, geeft me een dermate oppermachtig gevoel dat ik me, op het moment dat ik het doe, heel eventjes de koningin van het universum voel: alleen voor hem. Voor jou dus”. Ik staar haar ademloos aan en vraag “heb je het met meerdere mannen gedaan dan?” “Uiteraard, maar daar kwam nooit liefde bij kijken, dus dat gevoel was anders” reageert ze op een vrij zakelijke toon. “Leg eens uit” zeg ik vragend naar de wellicht bekende weg, maar ik heb het waarschijnlijk nodig om het haar te horen zeggen. “Wil je het echt weten?” vraagt ze. Ik knik bevestigend. “Waar ik voorheen wel eens in een geile bui over een kerel heen piste zag ik altijd een reactie die louter gestoeld was op tijdelijke geilheid. Gisteren moest ik zelfs huilen van emotie vanwege de liefdevolle blik in je ogen toen je onder me zat” antwoordt ze in de meest vreemde liefdesverklaring die ik ooit gehoord heb. Ik lach verlegen, nip van mijn glas en zeg “klopt helemaal”. “Je ogen verraden je en mijn ogen verraden mij, we kunnen het niet ontkennen” zegt ze cryptisch, maar ik begrijp wat ze bedoelt, toch plaag ik haar door te vragen “hoe kunnen mijn ogen nu zeggen dat ik onder geplast wil worden?” Ze lacht hard en reageert met “jij wilt zelfs veel meer dan dat. In het moment kun jij je helemaal verliezen als je durft”. “Hoe bedoel je?” vraag ik. “Stel je voor je ligt naakt op de grond en ik sta naakt boven je” zegt ze, waarna ze een slokje neemt. Ik kijk haar gespannen aan, in afwachting van het vervolg, dat direct komt als ze zegt “ik begin te plassen over je hele lijf, waarbij ik aanstalten maak om boven je gezicht te hurken, zodat ik in je mond kan plassen”. “Ja en?” vraag ik nieuwsgierig, omdat ze midden in haar zin lijkt te stoppen. “Zou je slikken of zou je het uit spuwen?” vraagt ze. “Dat ligt aan de hoeveelheid” reageer ik nuchter. “Dat is het antwoord op je vraag” legt ze uit. “Hoe bedoel je?” vraag ik, maar de boodschap sijpelt vanzelf mijn hoofd in, want ik zou inderdaad haar urine drinken. “Heb je een stijve?” vraagt ze plotseling. “Wat denk je zelf?” vraag ik terug. “Laat eens zien?” vraagt ze ongegeneerd.

Nu ken ik naar haar geen schaamte, maar vind ik het wel vreemd om me zo maar voor haar uit te kleden, dus ik ga iets terug zitten en toon mijn stijve in mijn broek door de stof van mijn broek er strak overheen te trekken, zodat de bobbel goed zichtbaar is. “Durf je je niet uit te kleden?” vraagt ze echter om me uit te dagen. “Nee” lieg ik “jij wel?” “Ja hoor” zegt ze zelfverzekerd. “Doe dan” daag ik haar uit, waarop ze glimlacht, opstaat en zich recht voor mijn neus begint te ontdoen van haar kleding, waarbij haar ogen strak op die van mij gericht zijn. Als ze op haar slipje en BH na, naakt is gaat ze weer op de bank zitten, neemt haar glas in haar hand en zegt “de rest doe ik zo wel”. Mijn broek is te klein, nu ik haar welgevormde lichaam, bijna naakt, naast me op de bank aanschouw. “Je bent mooi” zeg ik zachtjes en ietwat verlegen. Ze streelt mijn wang en zegt “vergis je niet”. “Huh” reageer ik verward. “Ik ga je zo dadelijk toch helemaal onder pissen, of je me nu probeert te vleien of niet” zegt ze op een toon, die duidelijk maakt dat ze het meent. Ik slik een brok weg, weet even niets te zeggen, dus ik vul de glazen nogmaals, waarna ik haar verliefd aankijk en mijn glas hef. Wederom toosten we, maar nu zonder woorden.

“Vind je het vervelend om over seks te praten?” vraagt ze. Ik lach verlegen en zeg “laat ik het zo zeggen, ik ben het niet gewend”. “Mijn eigen inschatting was dat mijn spiritueel partner minder verlegen zou zijn” zegt ze ietwat confronterend en misschien ook wel op een beledigende toon. Mijn reactie zegt echter alles “of juist niet. Zijn het immers niet tegengestelden die elkaar aanvullen”. “Sorry, je hebt gelijk” zegt ze, waarna ze opstaat, voor me komt staan en haar BH uit trekt. Ik kijk omhoog in haar ogen, die lijken te zeggen “toe maar”, dus ik buk me iets voorover om haar borsten in mijn handen te nemen, waarna ik er zachtjes kusjes op geef, om vervolgens zacht en opwindend aan haar tepels te zuigen. Marion streelt gedurende mijn adoratie voor haar borsten voortdurend mijn wangen en lijkt me gerust te willen stellen, of zoiets, wat overigens niet nodig is, want ik voel me prima op mijn gemak lavend aan haar boezem.

Na een paar minuutjes richt ze mijn hoofd echter omhoog, door mijn kin op te tillen, waarna ze me kust en weer naast me op de bank komt zitten. “Weet je waar ik nog meer op kick?” vraagt ze terwijl ze het laatste restje champagne verdeeld over beide glazen. “Ja” zeg ik lachend, op een toon die duidelijk maakt, dat ik werkelijk geen idee heb welke kant dit opgaat. “Om je dat uit te leggen heb ik eerst een vraag voor je” zegt ze. “Be my guest” zeg ik. “Vind jij dat seks altijd gepaard dient te gaan met de daad zelf?” vraagt ze. “Vanochtend vond ik van niet” reageer ik lachend en refererend aan de blowjob. Ze kijkt me verveeld aan, omdat ik haar vraag ontwijk, dus ik geef antwoord door te zeggen “nee, niet altijd, hoewel ik me niet voor kan stellen dat ik geen orgasme bereik tijdens de seks”. “Dat is iets heel anders, maar daar hoef je niet naakt voor te zijn” reageert ze alsof er een logisch alternatief is, waarna het alternatief mij pas duidelijk wordt. “Ik ben nog nooit in mijn broek klaargekomen” zeg ik eerlijk. “Heb je als kind nooit een natte droom gehad dan?” vraagt ze. “Natuurlijk wel” reageer ik verbolgen. “Daar is je antwoord. Ik wil jouw natte droom zijn, en ja, dat bedoel ik tweeledig” zegt ze tot mijn verrassing. “Dus je wilt dat ik mijn broek aan houdt?” vraag ik ten overvloede. “Niet alleen mooi, maar ook slim” zegt ze, waarna ze haar glas achterover tikt, alsof het een shotje is.

Marion staat op, gaat met haar rug naar me toe staan, en bukt diep, met haar duimen achter de elastische band van haar slipje, zodat deze van haar billen afglijdt. Ik bedenk me geen moment, als het mooiste kontje dat ik ooit gezien heb, zich vlak voor mijn gezicht in de meest wenselijke vorm buigt, dus ik buk me ernaar toe en druk er zacht een paar kusjes op, terwijl ik de billen streel met beide handen, nadat ik mijn glas snel op de leuning van de bank heb gezet. Ze geeft me even de gelegenheid om van haar mooie achterste te genieten, maar gaat dan recht staan en draait zich om, waarbij ze direct door haar knieën zakt, zodat haar gezicht voor het mijne komt. “Mooie billen” zeg ik als haar gezicht traag op me afkomt en ze me gaat kussen. “Weet ik” antwoord ze zelfverzekerd tussen twee kusjes door.

Ze duwt me achterover tegen de rugleuning van de bank en kruipt met haar benen, aan weerszijden van mijn benen, bovenop me. Ze omklemt mijn hoofd met beide armen en brengt haar mond naar de mijne, waarna we verstrengeld raken in een tongzoen die uren lijkt te duren. Het zijn echter tientallen minuten, waarin we innig kussen, ik haar billen en borsten kneed en zij ongegeneerd tegen me oprijdt. Ik vind haar ongeremdheid dermate opwindend dat ik telkens een poging doe mijn kruis tegen haar aan te drukken, op het moment dat zij met haar middel over mijn middel schuurt.

Plots verbreekt ze de zoen en kijkt me strak aan, terwijl ze met beide handen mijn gezicht vast houdt. “Wil je me het laatste zetje met je tong geven?” vraagt ze. Ik antwoord niet in woorden, maar geef slechts een klein knikje, waarna zij opstaat, een voet achter mijn schouder op de leuning van de bank zet en haar kruis tegen mijn mond drukt. Het drijfnatte gleufje blijk inderdaad weinig stimulans meer nodig te hebben, want na een paar likjes over haar klit, als ik mijn tong in haar gaatje steek, trilt haar hele lichaam, terwijl zij zich met beide handen aan mijn hoofd vast houdt. De intensiteit van haar orgasme is dermate sterk, dat ik haar billen strak vast moet houden om haar boven mijn gezicht te houden, anders was ze gevallen, aangezien haar benen tijdelijk van rubber lijken gemaakt. Als de eerste trilling wegzakt, komt Marion weer gedeeltelijk tot haar positieven, waarna ze weer in de zittende houding over mijn benen plaatsneemt en als een ware perverseling haar sap van mijn mond en kin begint af te likken, terwijl ze af en toe een tongkus met me deelt.

Na enkele minuten schijnt de rust in haar lijf te zijn wedergekeerd, want haar ademhaling vertraagd, haar onderlijf schokt niet meer en haar opwindende tongkussen maken plaats voor zachte natte zoentjes op mijn mond, vergezeld van een permanent dankbaar oogcontact. “Heb je een bad?” vraagt ze opgewonden “En wat voor een” antwoord ik, aangezien ik een grote vijfpersoons jacuzzi heb laten installeren in mijn badkamer. Ze stapt van me af, neemt me bij de hand, trekt me overeind uit de bank en vraagt “waar?” “Achter de schuifdeur op de badkamer” antwoord ik, aangezien ik me realiseer dat ze de badkamer wel gezien heeft, maar de jacuzzi gemist heeft, omdat ik deze (vanwege het geluid) in een verlengde, extra geïsoleerde ruimte heb laten inbouwen. Hand in hand lopen we naar de badkamer, waar ik de schuifdeur open, zodat zij de ruimte kan betreden. “Wil je je broek aanhouden? Voor mij?” vraagt ze liefjes. Hoewel mijn pik er bijna uitspringt van opwinding, trek ik mijn shirt over mijn hoofd, schop ik mijn schoenen uit en stap, met mijn dunne jeans nog aan, in het bad. Het bad heeft een vlakke bodem en vijf zitjes, dus ik kniel neer op de vlakke bodem, terwijl Marion in het bad stapt. Wederom omklemt Marion mijn hoofd, en lijkt mij in zich te willen persen, zo strak houdt ze me vast, waarna ze los laat, een stapje terug zet en vraagt “wil je voor me gaan liggen”. Zonder te antwoorden neem ik liggend plaats op het vlakke gedeelte van het bad, waarbij ik in eerste instantie mijn knieën intrek, omdat ik niet pas op het niet al te grote vloertje. Onze ogen lijken permanent met elkaar verbonden, want het oogcontact verbreken we gedurende mijn gekluns niet. Het is Marion die mijn benen een voor een tegen de hoge wand van het bad legt, zodat ik wijdbeens, met mijn hakken op de badrand en mijn rug op het vlakke vloertje uiteindelijk redelijk comfortabel lig. Ook als zij haar voeten naast mijn buik plaatst verbreken wij het oogcontact niet. Pas als zij naar haar kruis kijkt, volg ik haar voorbeeld, zodat ik verlekkerd tegen haar geschoren, vochtige liefdestunneltje opkijk.

Ik kreun zacht terwijl de eerste druppeltjes haar vulva verlaten en warmpjes op mijn buik uiteen spatten. Ik kreun echter hard als na een poosje de druppels overgaan van een dun straaltje in een stortvloed en de urine in dikke stralen uiteen spat op mijn buik. Marion kantelt haar bekken gedurende het legen van haar blaas, zodat mijn broek, maar ook mijn borst geraakt worden door het, vrijwel transparante, vocht dat haar schede verlaat. Met een hand achter haar lijf, om te voorkomen dat ze uitglijdt land Marion met haar poesje op mijn mond, zodat ik de laatste druppels verlekkerd uit haar doosje in mijn mond mag ontvangen en terwijl ik haar schoon lik vindt de hand mijn stijve, ondergeplaste harde roede, die door mijn broek heen lijkt te willen komen op zoek naar bevrijding. Marion rukt met haar hand, door mijn broek, over de volle lengte van mijn erectie en gaat op mijn borst zitten zodra ze in de gaten heeft dat ik mijn orgasme ga beleven. Het oogcontact dat we hebben is onbeschrijflijk, maar duidt op de intensiteit van het moment en de liefde die we voor elkaar lijken te voelen, dus terwijl ik mijn zaad mijn broek in laat stromen, spat de dankbaarheid uit mijn ogen en laat Marion mijn pik los om zich, tot mijn verbazing en verrassing bovenop me te storten, om me te kussen en te liefkozen.

Minutenlang ligt ze kussend op me, zich niet storend aan de urine waarmee onze lichamen bevochtigd zijn. Dan richt ze zich op, kijkt me indringend aan en slaakt een zucht van verlichting als ze nog een straal over mijn broek laat lopen. “Viespeukje” reageer ik lachend, wat een ongemakkelijk situatie lijkt te voorkomen, want ze land weer op aarde en zegt melig “misschien moeten we ons even wassen”. Lachend spoelen we ons af met de douche die aan het bad hangt, waarbij zij me uit mijn natte broek helpt.