Bikini losgetrokken door 5 jongens (1)

Luister?

Mijn naam is Didi en het verhaal dat ik met jullie wil delen, gebeurde vorig jaar toen ik 25 was. Ik lag heerlijk op het strand muziek te luisteren op mijn iPhone. Het was bloedheet en ik wist niet meteen dat er 5 18-jarige jongens om me heen waren komen zitten. Met hun ogen namen ze alle tijd om mijn lichaam te bekijken. Ik had een gele bikini aan, het broekje was links en rechts vast gestrikt en het bovenstukje was achter mijn nek en achter mijn rug vast gestrikt. Ik ben niet dik, maar eerlijk gezegd zou ik zo’n touwtjes-bikini nooit meer dragen op het strand. Elk meisje zal dit wel herkennen, zo’n bikini is voor meisjes met kleine of bijna geen borsten. Ik daarentegen, heb helaas al jaren cup DD. Super onhandig en ik schaam me ook steeds meer voor mijn borsten, ik durf bijvoorbeeld al jaren niet meer te sporten omdat mijn borsten zelfs in de strakste sport-BH’s alle kanten opschudden.

Plotseling schrok ik wakker toen meerdere handen mijn lichaam gingen insmeren met mijn eigen olie die ze uit mijn tas hadden geroofd. Eerst keek ik toe hoe hun handen mijn armen, benen, buik en nek gingen insmeren, maar al snel voelde ik mijn hoofd knalrood worden van schaamte. Ik deed mijn iPhone in mijn strandtas en ging snel op mijn buik liggen. Eigenlijk had ik mijn grenzen direct moeten aangeven, maar in plaats daarvan liet ik de jongens het halve flesje olie over mijn lichaam gieten. Ik probeerde me voor te stellen dat dit slechts een nare droom was.

“Hoe heet je?” vroeg Timo, de stoerste jongen. “Didi” zei ik verlegen. “Toepasselijke naam” zei Kofi, een donkere jongen van 1 meter 90. Alle jongens moesten heel hard lachen.
Heb je toevallig ook dubbel D? “vroeg Kofi. “Sukkel, zoiets vraag je toch niet aan zo’n mooie meid?” “Ik zie sowieso wel dat ze haar naam eer aan doet” zei Timo. Ik zei niets, maar ik kon wel door de grond zakken.

“Hier je flesje olie” zei Mo, een heel dikke jongen. Ik ging overeind zitten, pakte het flesje en deed het in mijn strandtas. “Sorry, er zit niet meer zo veel olie in” zei Tom, een irritante jongen die bijna zeker ADHD moest hebben. Manni was de ergste, hij bleef maar aan me zitten en riep “wat chill, je krijgt steeds kippenvel als ik je been kriebel?” Ik durfde niet meer te gaan liggen omdat ik deze jongens doodeng vond. Ik wilde precies weten wat ze uitspookten. Kofi ging helaas achter me zitten en maakte het knotje op mijn hoofd los. “Wow, wat een lang haar!” zei hij. Kofi begon vervolgens mijn haar te kammen met de borstel die hij kennelijk uit mijn strandtas had gepakt. “Hé, als ik haar armen aai, krijgt ze ook overal kippenvel” zei Mo. Tom begon te lachen en zei “ik heb nog een paar flesjes ijskoud water in mijn tas”. “Hoe zou ze daarop reageren?” “Neeeee, alsjeblieft, geen koud water” zei ik smekend.

Plotseling begon Kofi langzaam, maar steeds harder aan mijn lange haar te trekken waardoor ik bijna op zijn schoot lag. Timo hield ineens mijn linkerenkel vast en Manni pakte mijn rechterenkel vast. Ik begon steeds nerveuzer te spartelen omdat Tom naast me stond met 2 flesjes ijskoud water. Mo had mijn arm vast, waardoor ik maar één arm had om me te beschermen. “Ooooaaaaaaiiiiiii, woooaaaa, stoppen, alsjeblieft, neeeee!!!” gilde ik. De jongens om me heen bleven lachen en ik bleef uit reflex spartelen en met mijn vrije hand veegde ik het koude water zoveel mogelijk van mijn bibberende lichaam af. “O shit check die blonde chick ff met haar kippenvel!” zei Timo

Tom bleef maar om me heen rennen en riep vernederende dingen dingen als “check die borstennnn, wat een tietenn!” Kofi bleef mijn haar pijnlijk strak vasthouden en fluisterde in mijn oren “weet je wat een prachtig uitzicht ik heb op die huge tepels van je?” Manni bleef mijn voet en mijn enkel vasthouden en vroeg brutaal “wil je zélf je benen iets uit elkaar doen of mogen Timo en ik dat doen?” “Nee, jongens, alsjeblieft, ik wil niet meer, laat me nou alsjeblieft even los”, smeekte ik hopeloos. Timo en Manni begonnen daarna heel vals te lachen. Als reactie begon ik mijn benen heel hard bij elkaar te houden. Helaas merkte ik al bijna meteen dat Timo en Manni al ontzettend sterke jongens waren geworden. Wat ik ook probeerde, het leek wel alsof hun handen en armen van ijzer waren. Eerst waren mijn benen nog maar een klein beetje uit elkaar, maar langzaam maar zeker begonnen ze mijn benen steeds wijder uit elkaar te trekken. “Nee, jongens, laat mijn benen nou gewoon los” piepte ik. Mo riep ineens “laat maar komen, Tom, het volgende flesje”…