Annie

Luister?

Was het nu liefde op het eerste gezicht of loops worden van bij de eerste blik, telkens als Annie van achter de toog naar de man aan het tafeltje in de hoek keek, voelde ze het gefladder van vlinders in haar buik, net zoals bij die eerste keer toen ze hem de kroeg had zien binnen komen. Ze was helemaal gefascineerd geraakt door die onbekende. In tegenstelling tot de meeste enkelingen, die plaats namen op een kruk aan de bar om een praatje te kunnen slaan, had deze man een plaats gekozen van waaruit hij alles kon overzien, hij leek geen behoefte te hebben aan een babbel. De ene keer zag ze in hem de dromer, starende in een mist zo grijs als zijn ogen. De andere keer leek hij een voyeur die klanten van kop tot teen op een onopvallende manier observeerde. Soms leek hij op een denker die plots een inval kreeg en zijn notitieboekje bovenhaalde om snel een krabbel neer te zetten. Maar hoe ze hem ook bekeek, het effect in haar slipje bleef hetzelfde. Ze werd door hem betoverd, door zijn ‘Hallo’ bij het binnenkomen, door zijn ‘Een dubbele Espresso en een glas water graag’ bij het opnemen van zijn bestelling en door zijn ‘Tot ziens’ bij het verlaten van de kroeg… en nog lang daarna. Ja, die man had echt wel iets, vond ze. Een leuke stem ondanks de weinige woorden die ze van hem al had gehoord. Hij was netjes gekleed en uiterlijk verzorgd, een hoofd groter dan zij, had een normaal postuur en leek een stille water te zijn met misschien wel erg diepe gronden. ‘ Ja Annie, als je hem wil binnenhalen moet je iets gaan ondernemen’ besefte ze.

– Onopvallend had ze het bovenste knoopje van haar blouse losgemaakt. Tegen alle etiquetteregels in zou ze hem niet bedienen van rechts-achter maar op zo een manier dat ze haar vrouwelijke troeven ten volle kon uitspelen. ‘Een koffietje en een watertje voor meneer’ sprak ze en ze boog zich voorover om de bestelling zo vόόr hem neer te zetten dat hij een inkijk had op de aanzet van haar borsten en het dal er tussen. Vervolgens rechte ze haar rug en zei: ‘ Zal ik het lege al wegnemen ?’ De man knikte vriendelijk waarop Annie zich weer zo vooroverboog dat je haast blind moest zijn om niet te begrijpen welk cadeau je werd voorgeschoteld. Maar tot haar grote spijt was ‘ Mag ik de rekening ?’ , niet de conversatie waarop zij gehoopt had. ‘ Ik ben zo terug !’ haastte ze zich te zeggen. Mens toch, wat had die vent een dierlijke aantrekkingskracht. Toen ze terug liep om het kasticket te halen schreeuwde alles in haar ‘Binnenhalen die kerel’… en ze peuterde discreet nog een extra knoopje van haar blouse los. Als ze zich nu vooroverboog moest hij kunnen zien dat ze zelfs een open-cup-bh droeg. De roep was onmiskenbaar: ik wil je ! Annie schoof hem het bonnetje toe, weer van die kant van het tafeltje waardoor ze zich moest vooroverbuigen maar hierdoor had ze net het pretlichtje gemist in de ogen van de onbekende. De man betaalde te groot waardoor ze kleingeld moest weergeven en bleef haar strak in de ogen kijken toen ze zich nogmaals vooroverboog. ‘Dank je wel’ was het meest teleurstellende antwoord dat Annie ooit gekregen had, haar slipje plakte tegen haar doos.

Enkele tientallen minuutjes later, ietsje voor achttien uur, kwam Tanja, haar zus, de kroeg binnen lopen voor de avondshift en vroeg:

‘ Hoi, alles in orde hier?’ – ‘ Ja hoor! Even nog wat spulletjes van boven afhalen en dan is de studio vrij.’ ‘ Goed zo, want onze nieuwe serveuse heeft haar huurflatje opgezegd en het begint haar te dringen om de woonst !” – ‘ Geen probleem zus. Ten laatste morgenavond is alles weg.’ ‘ Zeker weten.., zeker weten dat alles ok is ?’ vroeg Tanja haar onderzoekend. – ‘ Tuurlijk !’ antwoordde Annie.
Maar in feite was er niks ok. Ze stond hitsig, ze was geil. En dat allemaal door die vent, daar in de hoek, die niet op haar avances inging, was ie homo misschien ?

Tanja hield het gordijn opzij die de trap naar de studio verborg. Annie kwam met een grote kartonnen doos beneden en naar de manier waarop ze die vasthield zat er meer gewicht in dan ze echt dragen kon. Net voorbij de toog plofte ze de doos op een leeg tafeltje neer. ‘Laat mij maar, waar staat je wagen ?’ zei een mannenstem achter haar. Annie keek om en daar stond meneertje: Niet Geïnteresseerd van het tafeltje in de hoek. Ze begon te blozen. ‘ Euh.., eu.., ik heb geen wagen. Die doos moet naar mijn appartement, hier enkele straatjes verderop !’ De man keek haar aan en zei met zachte stem: ‘ Waarop wacht je.., laten we gaan!’

Was het nu de drukte in de straat, lag het aan de smalle voetpaden, of waren het de vlinders in Annie ’s buik die enkel aandacht hadden voor de man met de doos die naast haar liep, dankzij zijn ‘Kijk uit’ was ze net ontsnapt aan een frontale botsing met een tegemoet komende voetganger. ‘Loop jij maar voorop’ had hij gezegd, ‘ ik volg je wel’ en hierdoor was de mogelijkheid om over hem meer te weten te komen vakkundig de nek omgedraaid. Het pretlichtje in zijn grijze ogen had ze ook hier gemist, maar haar verlangen naar hem groeide gestaag. Zijn nabijheid maakte haar poesje knetter, het zou en moest gepaald worden. Annie besefte dat ze het ultieme middel moest inzetten om deze vent binnen te halen, gans haar vrouw zijn. Toen ze het appartement betraden zei Annie: ‘Zet maar ergens neer die doos en excuseer mij even. Kijk ondertussen maar gerust wat rond!’ In de badkamer trok ze snel haar kleren uit, friste haar poesje op en verstoof een vleugje parfum op haar huid.

‘Heum’ kuchte Annie en de man die geïnteresseerd naar de titels van enkele romans op het rekje aan de muur zat te kijken draaide zich om. Naakt stond ze voor hem. Ze voelde hoe een blos op haar wangen verscheen toen hij haar strak in de ogen keek, hoe zijn blik via haar mond en haar hals een weg vond naar haar volle borsten, hoe die blik daar even bleef rusten en vervolgens langzaam verder daalde tot de piercing in haar navel om daarna verder af te zakken naar het getatoeëerde roosje boven haar heuveltje. Ze voelde zijn blik rusten op haar haarloze poesje en op haar binnenste schaamlipjes die kwamen piepen. Ze voelde hoe zijn ogen afgleden langs haar dijen, langs haar knieën en onderbenen, tot aan het kettinkje rond haar enkel waarop zijn blik even bleef hangen. En uiteindelijk zagen zijn ogen haar voeten met de roodgelakte nagels. De ongegeneerde keuring maakte haar nog geiler. De man kwam naderbij.., zeer dichtbij. Annie richtte haar hoofd op. Keek in zijn mistige ogen en drukte haar lippen op de zijne. Zacht zoende ze hem en plots voelde ze zijn warme tong een weg zoeken naar de hare. Annie sloot de ogen en ging met de handen opzoek naar de sluiting van zijn broek.

De volgende morgen was meneer: Niet Geïnteresseerd van het tafeltje in de hoek, verdwenen en ze wist niet eens zijn naam. Ze hadden eerst gepaard als de beesten, ruw en snel, en waren vervolgens naar de slaapkamer getrokken waar ze teder en lang gevreeën hadden. Verschillende orgasmen hadden Annie overspoeld. Nog nooit was ze zo bevredigd geweest. Ze was in slaap gevallen, had hem niet horen opstaan en nu was die weg.

Gans de voor -en namiddag werd er één van pure ellende. Ze kon zich niet concentreren op haar werk, maakte vergissingen. Ze schonk soms in… in een verkeerd glas. Pinten werden getapt met teveel kraag en steeds keek ze naar het tafeltje in de hoek als ze even naar achteren was geweest om een snelle snack te bereiden. ‘Waarom.., waarom liet meneertje zonder naam niks van zich horen’ spookte het constant door haar hoofd. ‘Waarom ?’

Net voor haar shift afliep kwam ze weer eens terug van uit het keukentje nabij de toog en zag dat er een bekend gezicht zat aan het tafeltje in de hoek. Alle vlinders in haar buik vlogen plots op. Annie maakte snel een dubbele Espresso klaar, schonk een glas water in en liep op het tafeltje toe. Ze wou hem spreken maar nog voor ze iets kon zeggen zei hij al: ‘ Zet je.., ik moet je iets laten zien !’ Hij haalde enkele vellen beschreven papier boven en ze kreeg die overhandigd. Annie begon te lezen:

‘Annie’ door Stef Barron.
– Was het nu liefde op het eerste gezicht of loops worden van bij de eerste blik………

Als snel begon het Annie te dagen. ‘ Die Annie in dit schrijven dat ben ik en die Tanja is mijn zus hé, dus die Stef Barron zal ook geen echte naam zijn, toch ?’ Hij boog zich naar haar toe en fluisterde: ‘Mijn naam is…… !’ ‘ Oo.., dat is een leuke naam’ sprak Annie. ‘Maar.., dit verhaal heeft geen einde, daar moet toch nog een slot aan gebreid worden, niet ?’ vroeg ze. Ongegeneerd week zijn blik van haar gezicht weg naar de lage halsuitsnijding in haar blouse, bleef daar even hangen en keerde vervolgens terug. Ze zag opeens de pretlichtjes in zijn ogen en hoorde hem zeggen: ‘ Een seksverhaal moet toch eindigen met seks, niet ?’

‘Alles goed zus ?’ hoorde ze Tanja vragen die net haar shift begon en de laatste zin van het gesprek had gehoord. – ‘ Ja hoor !’ antwoordde Annie. Een “ja hoor” die de verwachting van elk invulde. Annie stond recht en knipoogde – een-kom-laten-we-gaan – naar meneertje Wel Geïnteresseerd. Die knipoogde lachend terug en zette zich eveneens recht. Tanja die alles zag proestte het uit en draaide zich om want er moest dringend getapt worden. Aan de toog hadden ze dorst ! En de dubbele Espresso.., die bleef onaangeroerd achter op het tafeltje in de hoek.

EINDE

Stef Barron.