Baantjes zwemmen (13) Heerlijke vrouwen, maar wie te vertrouwen

Luister?

Ik kijk in het besmeurde gezicht van Sophie. Haar haren hangen wild om haar hoofd en met de achterkant van haar hand veegt ze haar wang en mond schoner. Ik wil haar helpen. Sophie is mijn lekkere stoeipoesje, ook al moet ik haar binnenkort op kantoor aanspreken als Mevr. Mansveld. Ik kijk opzij naar haar lekkere borsten die bloot door het gescheurde shirt prijken. Ik wil…

‘Ja HALLOOO… Kan iemand mij losmaken?’ Ik zie hoe Suus liggend op haar buik naast Sophie heen en weer schommelt. Ze kan niet zien wat er achter haar gebeurt en probeert zo ver mogelijk over haar schouder te kijken. Suus is een slangenmens maar dat kan zelfs zij niet. Ik kan nog steeds niet begrijpen hoe Suus heeft kunnen verliezen van Petra en krijg medelijden met de knappe studente. Mijn Suus, op wier studentenkamer we het bed al zo vaak getest hebben. Ik kruip over Sophie heen om Suus los te maken en begin met de knopen los te maken.

‘Zeg Jeff,’ hoor ik Petra van de bank, ‘als jij Suus losmaakt, dan neem jij haar plaats in. Dan bind ik jou vast.’

Ik kijk naar Petra, mijn mooie zwemdiva. Ze kijkt beslist. Ik kijk naar Suus, naar haar mooie blote, vastgebonden lijf.

‘Als je mij los maakt, schat, dan weet je dat ik je zal belonen’, hoor ik Suus naast me zeggen. Wanneer ik me naar haar toedraai, likt ze haar lippen. Ik ken Suus haar beloningen en krijg alweer zin in haar.

‘Ik zal je als een pakketje vastbinden Jeff’, dreigt Petra weer.

Ik kijk naar Sophie, maar zij zwijgt. Ze is de slimme tacticus. Zwijgen is goud voor haar.

Ik moet nu snel beslissen en overweeg m’n kansen. Als ik Suus losmaak, zijn we samen tegen Petra. Loes en Sophie zullen zich niet in een worsteling mengen, vermoed ik. Petra bluft dus. Ik ga door met de knopen los maken.

Er gebeurt verder niets. Suus reageert dankbaar wanneer ze weer haar handen kan bewegen en draait zich op haar rug om haar enkels los te maken. Ik zit op m’n knieën toe te kijken, tevreden dat ik Suus blij heb kunnen maken. Dan voel ik ineens een arm stevig om m’n nek en hoe ik omhoog getrokken word. Ik probeer opzij te kijken en zie uit m’n uithoek hoe de bank leeg is. Wankel sta ik op m’n benen met de arm om m’n nek. Een arm wordt op m’n rug gedraaid. Het is geen sterke greep, deze vrouwenarm, het is meer de verrassing die me even uitschakelde. Maar net wanneer ik me uit de armklem los wil maken voel ik een hevige pijn in m’n kruis. Iemand heeft m’n ballen in een harde greep. Ik wil iets doen, maar wordt rechtop gehouden door Petra.

‘Hou jij z’n zak goed beet Loes? Dan binden wij hem vast,’ hoor ik Petra’s stem dichtbij m’n oor.

Ik zie hoe Sophie voor me komt staan en een touw om m’n armen en middel strak trekt.

‘Suus! Help!..’ probeer ik.