Bedrogen waar ik bij ben (1)

Luister?

Hilde lag topless naast mij. Verder had ze haar rode bikinibroekje aan. Het was niet de eerste keer dat ze topless ging, maar toch een van de eerste keren. Voor haar was het nog steeds een opwindend gebeuren en het was waarschijnlijk daardoor dat het haar opgeilde (dat kon ik zien aan haar fiere stijve tepeltjes), en dat ze die middag veel verder ging dan ik ooit had durven dromen.

We waren 24, nauwelijks een jaartje getrouwd en we genoten van een heerlijke vakantie aan de Costa Brava. Het zandstrand was een beetje afgelegen en veel volk viel er nooit te bespeuren. Ik denk dat er zon vijftig mensen en een paar vissers op een kilometer strand aanwezig waren. Een vijftal meter achter ons was er een klein zandheuveltje met wat woestijngras begroeid. Dit zandstrand was onze favoriete bestemming. We waren er al enkele dagen na elkaar naartoe gekomen. Waarschijnlijk door het afgelegen karakter van het strand en het feit dat er geen toezicht bestond golden er weinig regels. Iedereen gedroeg zich zoals hij of zij het wilde en men stoorde zich niet aan elkaar of probeerde ook de anderen niet te verstoren. Het was zeker geen naaktstrand, hoewel we de vorige dagen toch wel enkele naturisten hadden gezien.

Twee dames, ik schat rond de dertig, lagen gisteren volledig naakt, maar toch enigszins discreet te zonnen achter het woestijngras op het heuveltje. Een van beide stond regelmatig eens op om naar de einder te staren alsof ze elk moment een invasie van mars verwachtte. Ik dacht dat ze het erom deed. Een mooi figuur had ze in ieder geval wel. Dat vond ook Hilde, die mij plagend verweet meer oog te hebben voor die vrouw, dan voor haar. De dag daarvoor was zij echter een en al oog geweest voor een naakte man, die niet naast zijn vriendin, of vrouw bleef liggen maar die constant heen en weer liep te vliegeren. Ongegeneerd, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Vandaag was geen van beiden aanwezig, en we konden ook niet echt een of andere naturist ontwaren op het strand.

Omdat de zon hevig brandde en omdat Hilde maar zelden haar bovenstukje uitlaat moest ze zich wel regelmatig insmeren. Uiteraard hield ik mij graag aanbevolen. Zo nam ik na een halfuurtje opnieuw de crème en begon haar nog eens grondig in te smeren. Natuurlijk ging de meeste aandacht naar haar volle borstjes en haar stijve tepeltjes. Mijn smeren werd al gauw een masseren van die hemelse tieten en het moet haar ook behoorlijk hebben opgewonden want ze vroeg me plots om toch vooral ook de randjes van haar broekje niet te vergeten. Daar verbrand je namelijk het snelst. Ik begreep de hint. Ze lag nog steeds op haar rug. Ik deed opnieuw een beetje zonnecrème op mijn hand en begon haar onder de navel in te smeren, tegen de rand van het broekje aan. Natuurlijk ging ik altijd ook even in haar broekje en ik werd daar met de seconde vrijpostiger in. Ik deed nog eens extra crème in mijn hand en schoot diep in haar broekje, over haar blote venusheuvel tot aan haar klitje en haar spleetje.

Vind je dit lekker, vroeg ik. Ze bracht een zacht knorrend en instemmend geluidje voort wat zoveel wilde zeggen als ga maar door. Ik bleef met m’n vingers in haar broekje haar kutlippen en haar klitje beroeren. Vind je dit geil? fluisterde ik in haar oor. Ze bleef instemmend kreunen. Ik keek naar de visser die met zijn rug naar ons toe gekeerd was. Het windt je extra op, om hier gevingerd te worden terwijl die visser zich elk moment kan omkeren nietwaar? Ik ga het nog even spannender maken voor jou zei ik. Hoezo? hijgde ze. Zo dadelijk ga ik je broekje afstropen waardoor je hier helemaal in je blote spleet komt te liggen. De taal alleen al wond haar enorm op. Zou je dat doen Paul, vroeg ze me. Wat zullen de andere mensen wel niet denken? Ik bleef ondertussen haar kut beroeren. Vele mensen zullen dat maar sletterig vinden. Maar ja niemand die ons hier kent. De mensen zullen van jou hetzelfde denken als wat wij gisteren van die twee vrouwen en eergisteren van die man dachten. Ze zweeg en genoot verder van mijn vingers aan haar spleet.

Ik ondernam verder niets. Ik wist dat de gedachte alleen al haar enorm opgeilde. Ze bleef zwaar ademhalen, maar ik hoedde mij ervoor haar tot een orgasme te brengen. Niet nu, dat was nog te vroeg. Haar bekken begon al wel mee te bewegen. Oke, waar wacht je nog op? vroeg ze eindelijk. Nu was het mijn beurt. Tot haar verbazing, en ongeduld, ging ik niet onmiddellijk tot de actie over. Ik bleef zachtjes met haar schaamlippen spelen en rond haar kutgaatje bewegen. Doe maar hoor, hijgde ze. Je bent er wel voor te vinden hé, zei ik, het idee alleen al maakt je kletsnat. Ga je mn slipje nog uittrekken of moet ik het zelf doen, hijgde ze. Je mag het alleen doen als je de hele verdere namiddag zonder slip blijft, zei ik. Ze was te erg opgegeild om die consequenties echt in te schatten. Ze richtte haar kontje van de grond en stroopte haar broekje naar beneden. Waarop ze zich terug op haar rug liet vallen en haar benen nog iets verder opende om mijn vingers hun werk te laten doen. Ik hoef je niet te vertellen dat ook ik bijna in mijn broek spoot van opwinding.

Ze lag nu volledig bloot, in haar kale kut op het strand naast mij en ik vingerde haar. Niet veel later kwam ze tot een climax waarbij ze het geluid zoveel mogelijk onderdrukte en daar nog goed in slaagde ook. Nadat ze een beetje was uitgehijgd, maakte ze aanstalten om haar bikinibroekje weer aan te trekken. No way, zei ik haar, afspraak is afspraak. Oké dan, dan blijft het maar uit.

Ze bleef braaf liggen lezen. De benen het ene moment braafjes naast mekaar, het andere moment ongegeneerd gespreid. In de verte kwamen er een tweetal jongens aangewandeld. Hilde lag gelukkig met haar benen toe. Het begin van haar spleet was natuurlijk wel te zien. Naarmate de jongens naderden zag ik de ene de andere al zachtjes aantikken en voorzichtig in Hildes richting gebaren. Toen ze tot op zowat twee meter van ons genaderd waren deed Hilde (niet uit haar boek opkijkend), als was het om mij te pesten, haar benen wijd uit elkaar. De jongens kregen een vol zicht op haar blote kut. Zonder enige gêne passeerden ze ons terwijl hun blikken op haar spleet gefixeerd waren.

Ze liepen nog een beetje verder, bleven dan even staan dralen en kwamen terug onze richting uit. Ik verwachtte even dat ze ons opnieuw zouden passeren. Ze hadden echter nog een beter plan. Ze spreidden hun handdoeken uit op het heuveltje achter ons. Daar waar gisteren de blote dames hadden gelegen. Van daaruit en vanachter het woestijngras, konden ze ons de hele middag gadeslaan en hadden ze een ticket op de eerste rij om mijn vrouw haar hete gaatje te bewonderen. Ze trokken hun kleren uit tot op hun zwembroek en liepen ons voorbij, goed kijkend uiteraard, de zee in.

Begrijpelijk dat die wat willen afkoelen, dacht ik. Ik overwoog om net hetzelfde te gaan doen toen, maar Hilde was mij voor met de mededeling dat zij ook even een frisse plons ging doen. Dit betekent, want dat hadden we afgesproken, dat ik ondertussen bij onze spullen moest blijven. We namen namelijk altijd al ons geld mee en we wilden het risico niet lopen dat we vervroegd naar huis zouden moeten rijden omdat iemand er met onze spullen vandoor was. Hilde stond recht en wilde naar de zee lopen. Ik zei haar dat ze toch maar haar broekje moest aantrekken, maar eens temeer was haar wraak te zoet. Dat is toch tegen de afspraak, de hele middag had je gezegd. Voor ik kon reageren liep ze al naar het water. In haar blote kont. In haar kale kutje. Was dit mijn Hilde nog? Wat was er in hemelsnaam met haar gebeurd?

Nog twee mensen waar ze voorbij liep en ook de visser keken haar bewonderend of gniffelend na. Gelukkig was ze snel in het water en liep het strand hier nogal snel af, waardoor alles beneden haar navel al gauw onder water zat. Ze verfriste zich even van top tot teen, ze ging kopje onder en sprong een beetje in de kleine golven van de Middellandse Zee. Daarbij kwamen gelukkig alleen maar haar borsten steeds boven water. Geen vijf minuten later zag ik dat de twee jongens meer en meer naar haar toe bewogen en even later waren ze een praatje aan het maken. Mijn vrouw en die twee snaken. Ondertussen snakte ik zelf meer en meer naar dat verfrissende water. Ik voelde mij stilaan een rode kreeft worden.

Na nog enkele minuten kwam Hilde terug naar mij gelopen. Blij dat je er bent, ik ben bijna helemaal verbrand. Wie zijn die jongens? Oh, dat zijn twee Spanjaarden, Abelardo en Agustin. Lieve jongens, ze studeren Nederlands aan de universiteit, en vinden het daarom leuk om een praatje te kunnen maken. Nederlands, ach zo, goed, dan ga ik me nu even snel verfrissen, zei ik. En wie gaat me dan insmeren? Hilde was terug op haar buik gaan liggen. Doe dat zelf maar even schatje, ik moet dringend het water in. Jamaar, het is mijn rug die nu moet ingesmeerd worden. Ik liep al verder naar het water en riep haar nog na dat ik dat dan onmiddellijk na mijn verfrissende duik wel zou doen. Mijn tweede grote flater die namiddag.

Ik was nauwelijks in het water of die twee stuntels begonnen aanstalten te maken om eruit te gaan. Met mij is het blijkbaar minder leuk om een beetje Nederlands te praten. Tot mijn grote ergernis stonden ze een weinig later opnieuw met Hilde te praten. Gelukkig lag ze op haar buik en moesten ze zich dus tevreden stellen met een blik op haar kont, dacht ik. Terwijl ik in en uit het water dook, hield ik hen goed in het oog. Wat zouden ze te vertellen hebben, waarom beginnen ze met mij geen praatje, waarom vragen ze mijn naam niet? Wat ik daarna zag deed het bloed in mijn aderen zo’n 10 keer sneller lopen. Ik zag een van die snaken de zonnecrème nemen en uitsmeren over de rug van Hilde. De andere stond lachend toe te kijken. Van in de verte zag Hilde dat ik het geheel stond gade te slaan. Als om te zeggen van dit is toch de normaalste zaak ter wereld wuifde Hilde even naar me.

Ik zag hoe die jongen haar schouders insmeerde en een deel van haar rug. Ik wilde snel terug naar haar lopen, maar dat zou natuurlijk te belachelijk overkomen. Daarom dat ik zo rustig mogelijk terug uit het water op hen toe stapte. Bij hen aangekomen ging die knaap gewoon verder met haar rug in te smeren. Ja schat, Abelardo was zo vriendelijk om mijn rug even in te smeren. Abelardo keek me aan terwijl hij verder deed. Het is heel belangrijk om u goed tegen de zon te beschermen, zei hij belerend tegen mij. Dank je, zei ik, maar ik zal het nu wel even van je overnemen. Hij ging echter gewoon verder en zei me dat hij dit nog wel even zou afmaken en dat ik dan de benen kon doen. Terwijl hij haar zo insmeerde kwamen zijn handen steeds even in de buurt van haar blote kont. Het was me niet duidelijk of haar billen nu bij haar benen hoorden of bij het gedeelte dat Abelardo nog zou insmeren. Het werd me echter maar al te gauw duidelijk. Abelardo spoot nog eens flink wat zonnecrème in zijn handen en zei: Ik zie dat mevrouw niet altijd naakt zont. De billen zijn veel witter dan de rest van haar lichaam, die moeten dus zeker extra beschermd worden.

Hilde lag met haar gezicht naar beneden op de handdoek, maar ik zag aan haar schokschouderen dat ze er ongelooflijk veel plezier aan beleefde. Abelardo begon stevig haar billen in te smeren, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Daarbij trok hij zich niets van mij aan en ging met de crème ook vlot door haar bilnaad. De andere jongen, Agustin, stond er verlegen lachend bij. Je zag hem denken, wat voor een oen is die Belg, dat hij dat allemaal laat doen. De adrenaline, opgewekt door jaloezie en opwinding, raasde door mijn lichaam. Ze konden toch niet doen alsof dit normaal was. Ik zag duidelijk aan de bobbels in hun zwembroek dat ze allebei een paal van jewelste hadden. Het ergste was dat ik daar ook met een erectie stond. Dat was zomaar niet insmeren wat Abelardo daar deed, dat was van haar billen profiteren, strelen, kneden, masseren. Abelardo eindigde met nog wat extra crème op zijn wijsvinger te smeren. Met de andere hand hield hij haar billen even van mekaar. Met zijn drieën hadden we nu een perfect zicht op haar kontgaatje.

Zeer traag smeerde Abelardo de crème met zijn wijsvinger uit door haar bilnaad. Daarbij leek het zelfs of zijn vinger eventjes bleef haperen aan haar anus. Ik kon me niet langer bedwingen, nam de crème af, duwde hem weg en zei dat het zo wel genoeg geweest was. Ontdaan stond Abelardo recht en deed een stap achteruit. Meneer moet niet boos zijn. Wij wilden alleen maar even helpen. Wij wilden goed doen voor jullie. Hilde keek ook op en zei boos dat ik niet zo moest reageren. Die vriendelijke mensen wilden alleen maar helpen en ik stelde me aan als een bullebak. Ik voelde mij tegelijkertijd ongemakkelijk en verongelijkt, maar ik begon dan toch maar haar benen in de smeren. De jongens maakten echter geen aanstalten om terug naar hun plaats te gaan. Gerustgesteld door de uitval van Hilde tegen mij, zetten ze zich terug neer bij ons.

Ze vervolgden hun communicatie met Hilde, vroegen honderduit over waar we woonden, hoe het leven in België was, ze vertelden dat ze later tolk wilden worden, Spaans, Engels, Nederlands. Zolang die knapen bij ons bleven zitten was het voor mij onmogelijk om even een duchtig woordje te wisselen met Hilde. Maar wat zou ik kunnen zeggen. Het broekje uitdoen en uit laten was mijn idee geweest… Hilde lag nog steeds op haar buik terwijl ze met hen praatte, maar ze begon zich van tijd tot tijd meer op haar zij te keren, waarbij die jongens dan weer een blik kregen op haar borsten en soms ook op haar kale venusheuvel. Agustin zat al pratend over koetjes en kalfjes vaak ongegeneerd met zijn hand in zijn zwembroek, alsof hij een en ander terug goed moest steken. Na een halfuurtje zei Hilde dat ze weer in het water zou gaan. En natuurlijk, vonden die twee dat een goed idee. Beleefd vroegen ze me of ik mee wou gaan, maar Hilde zei dat ik op onze spullen moest letten.

Dat begrepen ze allebei, ze voegden er nog aan toe dat er wel vaker een en ander gestolen werd op de stranden en dat we maar best goed moesten oppassen. Doe dan op zijn minst je slipje terug aan, zei ik. Afspraak is afspraak, zei Hilde en ze maakte helemaal geen aanstalten om haar broekje terug aan te doen. Abelardo vervolgde: Dat kan absoluut geen kwaad hoor meneer, niemand die daar iets van zegt. Overigens, vooruit Agustin, wij zullen solidair zijn en onze zwembroeken ook uittrekken. Ze trokken beiden hun zwembroek uit waarbij hun halfstijve lullen zichtbaar werden. Ze waren allebei een stuk beter geschapen dan ik en ze konden tot overmaat van ramp dan nog rekenen op een bewonderende blik van Hilde: Wow, zie je dat Paul, dat is nog eens een ander formaat dan dat van jou hé. Dit was wel heel erg voor mij. Ze liepen met zn drieën naar het water en ik hoorde Abelardo haar nog lachend vragen of meneer dan maar een kleintje had.

Vanop het strand sloeg ik hen gade. Die twee Spaanse lullen met mijn Hilde. Ze speelden in het water, ze sloegen met water naar elkaar en ze gierden het uit. Erger was het wanneer ik soms een van de drie hoofden onder water zag verdwijnen. Dan begon ik mij van alles te verbeelden. Zou Hilde onder water aan hun lullen zitten? Met haar hand? Met haar mond? Ik vond dat die jongens soms vreselijk enthousiast reageerden als zij niet in zicht was. Ze begonnen mekaar ook kopje onder te duwen, wat hen ongetwijfeld de gelegenheid bood om mekaar per ongeluk eens goed te bevoelen. Ze maakten daarbij zo’n kabaal dat zij de aandacht genoten van iedereen die op het strand aanwezig was. Plots was weer het hoofd van Agustin verdwenen. Het volgende ogenblik zag ik mijn vrouw uit het water oprijzen, zittend in de nek van Agustin die dus tussen haar benen was door gezwommen.

Ze zat dus met haar kale kut in de nek van die jongen. Hoe moet dat aanvoelen? Ze zat voorovergebogen zodat haar borsten op zijn hoofd rustten. Gillend vielen ze beiden achterover terug het water in. Hilde liep een beetje terug naar het ondiepere gedeelte maar ze werd snel ingehaald door hen. Agustin nam haar beide armen vast en Abelardo nam haar beide benen vast. Die moet een fenomenaal zicht gehad hebben op haar blote kutje. Ze wiegden haar (lang genoeg om van het zicht te profiteren) om haar vervolgens los te laten zodat ze goed en wel een meter verder terug het water in plofte.

Het was genoeg geweest voor mij. Ik riep hen, gebaarde haar, naar mijn uurwerk wijzend, dat het tijd was om te vertrekken. Langzaam kwamen ze uit het water en stapten ze op mij toe. De lullen van die jongens waren zo mogelijk nog gegroeid. Toen ze bij me kwamen, gaf Hilde me onmiddellijk een dikke knuffel. Abelardo en Agustin nodigen ons vanavond uit voor een barbecue hier op het strand, zei ze. Dat doen we toch hé schatje? Ik wilde nog protesteren, maar ze zei me dat ze al had toegezegd. En of wij die jongens ook in het dorp konden afzetten? Ik kon niet anders dan instemmen. De jongens en ik hadden onze kleren terug aangetrokken, maar Hilde maakte geen aanstalten om dat te doen. Afspraak is afspraak zei ze, en ze liep met ons, in haar blootje naar de wagen. Alsof ze het hadden afgesproken haastte Agustin zich om zich naast mij te zetten, waardoor Hilde en Abelardo beiden achteraan in de wagen terechtkwamen.

Daar zat mijn vrouw dus, in haar nakie naast een vreemde (was het nog een vreemde) man. Zwijgend vertrok ik en reed ik richting stad. Ik probeerde hen zoveel mogelijk via de achteruitkijkspiegel gade te slaan, maar moest mijn ogen toch te veel op de weg houden. Wat er met de handen op zetelniveau gebeurde, daar had ik geen zicht op. Ik hoorde alleen maar af en toe wat gegiechel, en dat ging me door merg en been. Alvorens we in de stad aankwamen en de jongens er dropten had Hilde zich terug aangekleed. Eindelijk. We namen afscheid van Abelardo en Agustin, tijdelijk maar, want ’s avonds zouden we hen terug ontmoeten op het strand. Ze kregen allebei een hele dikke zoen van mijn vrouw. Mijn vrouw? Ik kende haar haast niet meer.
Die avond echter zou ze me nog meer verrassen…