Betrapt

Luister?

“Wat ben jou nou aan het doen!” Ik schrok op uit mijn trance. Daar zat ik achter mijn bureau met mijn broek op mijn knieën me duchtig af te trekken op de porno op mijn beeldscherm. Dat was dus wel duidelijk, wat ik aan het doen was. “Ik dacht dat je het zo druk had,” zei Marian fel, terwijl ze me strak aankeek vanuit de deuropening. Ik bracht mijn ene hand naar de muis om de openstaande sites weg te klikken en met de andere probeerde ik mijn broek op te trekken. Kordaat beende Marian de werkkamer binnen, liep om het bureau heen en daar stond ze al achter me. “Nou wil ik wel eens weten waar jij je mee bezig houdt, “zei ze, terwijl ze haar blik op het scherm vestigde.

Er waren niet zo veel foto’s te zien, want ik was voornamelijk aan het scrollen geweest. Zo geil werd ik van al die beelden van mannen met een peniskooi, soms gekoesterd maar vaak vernederd door hun vrouwen die triomfantelijk met het sleuteltje van de kunststof of stalen chastity cages pronkten.
“Laat mij hier maar eens zitten,” zei ze met een stem die geen tegenspraak duldde. Ik trok mijn broek omhoog terwijl ik met een rood hoofd opstond, tegelijk heel ongerust en op een vreemde manier nog meer opgewonden dan ik al was.

Ze ging zitten, pakte de muis en begon te scrollen. Regelmatig opende ze een nieuw tabblad van de hele rij die ik het afgelopen uur had zitten bekijken. Na tien minuten stond ze rustig op, keek me aan en zei: “Oké, dat is duidelijk. Als dit is wat je wil, kun je het krijgen ook.” “Hoe bedoel je?”, vroeg ik onnozel. “Jij krijgt je peniskooi,” antwoordde ze. “En dan is het afgelopen met dat masturberen. Voortaan bepaal ik wanneer je klaarkomt.”

Zo kende ik mijn vrouwtje niet. Ze was juist altijd een beetje passief en meegaand. Blijkbaar had ze de foto’s en begeleidende teksten goed op zich in laten werken, want nu klonk ze ineens of ze het klappen van de zweep niet alleen kende, maar ook wel eens uit wilde proberen.

“Kleed je uit en ga hier voor het bureau staan.” Zei ze dat echt? “Nu.” Ik liep om het bureau heen en begon langzaam aan het bevel te gehoorzamen. Intussen zag ik haar rustig en doelbewust doorklikken. Intussen opende ze een bureaula en haalde daar een rolmaat tevoorschijn. Ze schoof hem over het bureau naar me toe. “We moeten wat maten hebben,” zei ze.

Toen ik de volgende dag thuiskwam van het werk was het pakketje al gearriveerd met de post. “Loop maar meteen door naar de slaapkamer,” zei Marian.