Bezwangerd

Luister?

“Wanneer zou hij er zijn?” De zenuwen waren voelbaar in de meisjeskamer van Anna. Beau keek uit het raam. Het was druk op straat, maar ze herkende niemand. Waarom was ze zo nerveus? Het was vandaag Anna die als eerste aan de beurt kwam. Ze keek naar haar mooie, tengere vriendin en stelde zich voor hoe hij haar zou vertellen hoe ze zou moeten gaan liggen en hoe hij zich over haar heen zou buigen. “Ben je bang,” vroeg ze. Anna wachtte even met haar antwoord. “Ik vind het spannend,” zei ze. De meisjes zwegen een poosje, beide gevangen in hun eigen gedachten. “Ik hoop echt dat hij me lekker vindt,” fluisterde ze toen. Typisch Anna, altijd onzeker, ook al staarden alle mannen altijd en overal naar haar mooie lichaam. Toen ging de bel. Beau sprong op, rende de trap af en daar stond hij. In een regenjas, een zonnebril op. Kennelijk wilde hij onopvallend voor onze deur staan, maar volgens mij keek iedereen onze kant uit toen ik hem haastig naar binnen trok. Ook hij was zichtbaar nerveus toen hij zich uit zijn jas wurmde, zijn jas ophing en de zonnebril op het kastje naast de kapstok legde. Ik wenkte hem mee naar boven, waar we Anna op haar rug liggend op bed aantroffen. Ze glimlachte naar hem.
“U bent er,” sprak ze simpel en hij knikte. “Mag ik gelijk?” zei hij. “Ik heb hier zo naar verlangd.” Anna zei niets, maar het spreiden van haar knieën zag er uit als een welkom. “M-mag ik eerst j-jou uitkleden?” stotterde hij. Ze knikte. Hij hielp haar omhoog tot ze naast hem stond. Het was me nooit opgevallen dat Anna zo lang was, maar zo staand keek ze hem bijna recht in de ogen. Ze gaf hem een kus op zijn wang. “Doe maar,” wenkte ze hem om te beginnen. Hij pakte haar katoenen truitje en trok het langzaam omhoog. Als vanzelf gingen haar armen mee en toen hij de stof over haar hoofd heen trok, waren zijn ogen onafgebroken op de vorm van haar kleine, mooie borsten gericht. Met een korte ruk trok hij het shirtje omhoog en wierp het op het bed. Zijn handen gingen nu naar het gespje van haar bh’tje. Ik zag hoe zijn vingers trilden. Ook aan haar zag ik spanning toen hij het wat onhandig losmaakte. “Ik heb het los,” slikte hij. “Durf je?” Ze knikte nauwelijks zichtbaar. En toen stond ze daar topless voor hem. Zijn ogen op haar blote meisjesborstjes deden Beau wat. Ze was nu al zo trots haar vriendin, maar hij moest nog veel meer te zien krijgen.
Hij legde zijn handen op haar slanke heupen. “Mag ik verder gaan?”, vroeg hij. Ik keek naar een forse bobbel die in zijn broek zijn opgewonden mannelijkheid verried. Maar eerst zou zij haar onschuld aan hem tonen. Ze pakte zijn hand en leidde die naar de knoop van haar spijkerbroek. “Ga maar,” zei ze, “u mag.” “Vind je het spannend?” vroeg hij. Ze knikte. “Heel spannend”, zei ze. “Maar doe maar wat u zo graag wilt.”
Hij knielde voor haar, pakte haar rits en deed deze omlaag. Het knoopje ging weer moeizaam. Toen pakte hij de pijpen van haar broek en trok ze voorzichtig omlaag. Terwijl ze op één been de broek over haar voeten liet zakken, staarde hij strak naar haar platte broekje. “Ik heb nog nooit een meisje in het echt naakt gezien,” fluisterde hij. “wat ben je stoer meid.”
“Nou toe, je mag het,” giechelde ze een beetje hees terwijl ze met haar handen door zijn haar streek, “doe maar.” Hij trok eerst haar sokken uit, pakte het elastiek van haar slip, gaf een kus op haar buik en trok haar onderbroekje naar beneden.
Het leek heel even of de wereld in slow-motion ging. We hadden het afgesproken dat het zo zou gaan. Toch was het heftig. Alles wat een jeugd lang verborgen was gebleven voor het mannenoog, werd nu geopenbaard aan deze oudere man die ze zo vertrouwde, maar die vandaag haar leven misschien compleet zou gaan veranderen.

Anna was de eerste die het stilzwijgen verbrak. “Hoe vind je het?” vroeg ze zachtjes, nog steeds met haar handen door zijn haar strijkend. Hij keek naar haar op, zijn ogen straalde. “Je bent geweldig,” zei hij schor, “ik vind je spleet zo mooi.”

Beau liep op hen af. “Zullen we hem alles laten zien An?” Ze duwde Anna richting het bed. Anna ging zitten. “Ga maar liggen.” Beau had de leiding genomen. “Kom”, ze wenkte hem. “Ga maar bij haar voeten zitten. Je mag nog veel meer zien.”
Beau duwde de knieën van haar vriendin uit elkaar. Gespannen keek hij naar de zichtbaar wordende schaamlippen. Wanhopig wreef hij over zijn geslachtsdeel dat zo oncomfortabel klem zat in z’n mannenbroek. “Vind je het mooi een lichaam zonder piemel?” Beau keek hem lachend aan. “Wil je tussen haar schaamlippen kijken?”
Of hij dat wilde. Hij wilde voelen hoe zacht ze was, hoe meisje ze was. Maar hij durfde nog niet aan haar te komen. Hij besefte hoe kwetsbaar het meisje voor hem lag. “Vind je het eng dat ik je zo bloot zie?”, vroeg hij. Even sloot ze haar ogen. Hij hield zijn adem in. Als ze nou maar niet op zou springen om zich aan te kleden en weg te rennen. Toen deed ze haar ogen weer open en glimlachte naar hem. “Nee, ik vind het heerlijk dat u me ziet. Ik ben blij dat u mijn plaskontje mooi vindt”
“Maar nu de volgende stap,” zei Beau. “we moeten het er eens over hebben dat ze zwanger gaat worden. Dat betekent dat u Anna zult laten baren.” HIj knikte. “Vraag eerst of ze het wil.” Beau klonk ineens streng. Hij schrok zelfs een beetje van haar stem. Hij keek naar Anna’s gezicht, ze leek wat gespannen. “D-durf je voor mij te baren lieve meid?” vroeg hij zachtjes. “Wacht,” zei Beau. “Ik wil u iets laten zien.”
Ze legde Anna’s knieën wijder uit elkaar. Hij zag hoe het leek dat haar lipjes nog probeerden tegen elkaar te plakken om nog iets te verbergen. Maar Beau schoof met haar lange vingers de schaamspleet open. “Kijk,” zei ze. “Kijk hoe nauw het baargaatje van een meisje is en voel eens met je vingers.”
Een meisje. Ja, Anna was nog een meisje. Hij moest zich dat realiseren. Hij had natuurlijk wel eens gehoord hoe zwaar het is voor een vrouw om te bevallen, maar Anna was nog zo jong. En Beau wilde hem er over na laten denken bij het zien van haar vagina.
Hij besloot het haar te vragen: “Anna, vind je het eng om te baren?” Hij wist het antwoord. Natuurlijk. Elk meisje is er ook bang voor. Maar hij bedacht zichzelf ook dat ze er voor gemaakt was. En hij kon niet anders dan het idee vreselijk opwindend te vinden als zij met dat prachtige spleetje open zou liggen te bevallen voor hem.
Anna keek hem aan. Hij zag tranen in haar ogen. Hij schoof naar haar toe tot hij naast haar lag. Hij pakte haar vast en hield haar lichaam tegen zich aan. “Baren is een wonder van de natuur, maar voor jou zal het pijn doen meisje. ik beloof je dat ik dan bij je ben.” Hij streelde haar over haar rug en door haar haar. Het was heerlijk om haar borsten zo dichtbij te voelen. Hij genoot stilletjes van de geur van haar meisjeslichaam.
Hij voelde hoe Anna naar hem keek. Hij keek haar in de ogen. Ze keek wat zekerder. “Ik wil het graag voor u doen,” fluisterde ze. “Ik voel me trots als ik er aan denk dat ik een meisje ben en voor u zal baren.”
Beau nam de leiding. Ze liet Anna haar voeten ver uit elkaar zetten. “Til je billen maar op.” Anna deed het zoals ze zich nu aan alles overgaf. Beau legde er een kussentje onder. Anna lag helemaal open. “Kijk maar,” zei Beau, uit dit spleetje komt het kindje, maar eigenlijk komt het maar uit dit kleine, strakke meisjesbaargaatje.” Ze wees het hem. “Spannend he? Ik ben ook bang hoor om ooit te moeten bevallen. Ieder meisje wel die het nog nooit gedaan heeft.”
Straks zou hij zijn piemel in dat gaatje duwen. Hij zou zachtjes op en neer gaan en een heerlijk gevoel vanuit zijn ballen in heel zijn lichaam voelen als zijn eikel werd gestreeld door haar baarmoederhals. Dan zou hij zijn zaad mogen spuiten in dit heerlijke jonge lichaam. Maar deze meiden dachten al vooruit: Anna zou moeten baren. Met alle pijn en moeite die daar voor een meid bij hoort.
“Ik voel dat ik al bijna moet spuiten”, stamelde hij. “Ik ben zo opgewonden. Mag ik al in je komen?” Hij keek haar zo smekend aan dat beide meisjes lachten. “Goed,” zei Beau. “Anna, ontspan je”. Ze haalde het kussentje onder haar billen vandaan en ging bij haar hoofd zitten. Anna legde haar hoofd op de schoot van Beau en wenkte hem. Even leek ze te aarzelen. Haar benen lagen bij elkaar en haar handen had ze op haar spleetje gelegd. Hij wachtte tot ze zover was. Toen haalde ze haar handen weg, opende haar benen en sloot haar ogen.
Hij ontdeed zich zo snel hij kon van zijn kleren en ik zag hoe stijf en groot zijn geslacht was. Mijn hart klopte in mijn keel toen hij met zijn hand zijn paal richting de schede van Anna bewoog. Zou hij even inhouden of meteen in haar stoten? Ik hoopte voor haar het eerste, het werd het laatste. Ze kreunde. Hij hield meteen stil. ‘Deed ik je pijn lieverd?’, hij keek zo verschrikt dat Anna en ik in de lach schoten. Maar Anna wreef wel over haar schaamlipjes. Ze had het echt flink gevoeld.
Nog voorzichtiger dan de eerste keer boog hij over haar heen. Beau hielp hem zijn piemel richting haar vagina te bewegen. Ze legde haar benen zo wijd als ze kon en terwijl Beau haar hand op zijn billen legde begon hij zachtjes te pompen. Anna voelde zijn mannenstijve in haar op en neer gaan. Het duurde maar een paar seconde voor hij kwam. Zijn zaad was in haar. Uitgeput legde hij zich naast haar neer. Ze gaf hem een zoen. Hun leven kon voorgoed veranderd zijn. Maar dat was afwachten.