Bijles Wiskunde

Luister?

Bram moest zich inhouden om niet hardop te zuchten. Die bijles wiskunde, het was noodzakelijk en hij had echt het idee dat het wat opleverde, maar op deze prachtige zomerse woensdagnamiddag had hij hier echt geen zin in. Dit was nu de vierde keer bij mevrouw Bekaert thuis, ze deed echt moeite voor hem, want jammer genoeg was dit in z’n laatste jaar middelbaar een heel belangrijk vak, en dat wiskunde was het enige waar hij moeite mee had, dus dit mocht de rest van z’n vakken niet mee naar beneden sleuren.

Toch was het vandaag lastig. Op z’n 18e verjaardag en bij dit weer kon hij zich wel wat leukers voorstellen. Z’n gedachten stonden er echt niet naar, en bovendien, dit was de eerste keer dat hij meer oog had voor z’n lerares dan voor z’n cursus. Mevrouw Bekaert, ook al liep ze er nooit mee te koop en gedroeg ze zich altijd vriendelijk en afstandelijk, mocht er best wel zijn. Voor het eerst zag hij haar schoonheid door haar gewone en saaie kleding. Echt wel lange benen, slank figuur en een stevige boezem. Haar grote donkere prachtige ogen, hoe kon het dat hij dit nu pas zag? Echt een prachtvrouw. Verdorie waar zat hij nu met z’n gedachten, ze is minimum 10 jaar ouder dan hij en in dit grote mooie huis zal ook wel haar man wonen, ook al had hij die nog nooit gezien …

“Bram? Bram! Een klein beetje aandacht alstublieft!” Verdorie, hij zat waarlijk naar haar borsten te staren, ze zal het wel niet door hebben gehad zeker … verdomme! Hij voelde zich rood worden … “Scheelt er wat jongen? Je bent er echt niet bij vandaag.” “Sorry mevrouw, vandaag is mijn verjaardag, en met die hitte en zo, sorry ik zal meer mijn best doen!” Verdomme, en ze ruikt eigenlijk echt wel lekker … wat haalde hij zich in z’n hoofd …”Meen je dat? Waarom zeg je dat niet! Dan is dit helemaal niet het moment voor die saaie wiskunde!” Waarlijk, ze zei het met de glimlach. Een prachtige, brede glimlach. Wat was ze mooi … “Weet je wat, we doen de boeken toe en we drinken er een glas op!”

Z’n hoofd duizelde … was dat een knipoog? Neen, dat beeldde hij zich in. Of niet? Ondertussen was ze opgestaan, hij volgde haar met z’n ogen, haar heupen… wat was ze van plan? Daar kwam ze terug uit de keuken met een fles witte wijn die ze op de salontafel zette, en daarna twee glazen uit de kast en een kurkentrekker uit de schuif … was dit echt? “Hier, ik veronderstel dat je weet hoe je een fles wijn opent? Schenk maar in, dan ga ik ondertussen wat anders aantrekken. Voor de rest van de namiddag ben ik je lerares niet meer, dus noem me maar Elsa. Maak het je maar gemakkelijk hoor, ben dadelijk terug!”

Weer die glimlach! Wat was er hier aan het gebeuren? Hij werd er wat nerveus van…wijn drinken in het huis van z’n lerares, dit had hij nooit gedacht, hij wist niet hoe zich te gedragen, hoe kan je nu gewoon vriendschappelijk doen van het ene moment op het andere … nu ja, inschenken maar en afwachten. Hij hoorde haar terug van de trap komen, en daar vielen z’n ogen bijna uit hun kassen.

Ze kwam binnen in een los zomerjurkje, op blote voeten en haar lange donkere haren los. Een prachtig geel zomerjurkje met spaghettibandjes, behoorlijk kort, redelijk wat decolleté, en verdorie had ze nu echt geen bh aan?? Hij wist niet waar eerst kijken, naar haar lange gespierde benen, of naar haar mooie grote borsten. Hij besloot weg te kijken en vlug aan wat anders te denken, want daar begon toch wat te groeien in z’n broek… “Ga maar zitten in de zetel hoor, dan heffen we het glas op je verjaardag!” Weer die glimlach… hij ging zitten en ze nam plaats recht tegenover hem, zo relaxed had hij haar nog nooit gezien.

Na wat koetjes en kalfjes volgde een tweede fles wijn, het was echt heel aangenaam, temeer daar ze erop stond haar Elsa te noemen, ze stelde hem echt op z’n gemak, maar gemakkelijk was dit niet. Zo’n schoonheid als vlak voor hem had hij nog nooit gezien, wat een prachtig lichaam, hij kon maar niet begrijpen dat hij dit vroeger nooit had gezien… “En, heb je een vriendin?” Ze vroeg het terloops…alsof het een vraag over sport was of zo. “Momenteel niet, sedert een goeie maand geniet ik weer van m’n vrijheid. Als ik een meisje heb voelt het meestal aan alsof ik er meer moet voor zorgen dan wat anders, dus laat ik het maar even zo. Ik laat het maar wat op me afkomen.” Dat hij geen enkel meisje kende dat nog maar aan de enkels van Elsa komt, daarover zweeg hij wijselijk.

“Hm, misschien ben jij wel volwassener dan de meisjes van jouw leeftijd en past iemand iets ouder wel meer bij jou?” Weer die glimlach… zijn fantasie sloeg op hol, wilde ze daar echt iets mee zeggen?? Snel over wat anders beginnen… “En u, hebt u een man?” “Niets te u, jij en jou is al meer dan goed genoeg! En ja, ik ben getrouwd …” Daar zweeg ze. Dit werd plots wat ongemakkelijk … “Tja, ik ben getrouwd met een man die ik zelden zie. Hij is heel vaak weg voor z’n werk, waar hij wel heel veel mee verdient. Ik hoef eigenlijk helemaal niet te werken, maar liever dat dan me hier thuis altijd te vervelen, begrijp je. En toen m’n dochter vier jaar geleden op internaat ging heb ik besloten om weer te gaan les geven.” “Oh, u hebt … ik bedoel, je hebt een dochter? Dat wist ik niet.” “Ja hoor, ze is 16, wacht ik toon je een foto van haar.” Ze liep naar de schuif waar ze een foto uithaalde. Hoe kan Elsa een dochter van 16 hebben? Daar kwam ze met de foto waarmee ze zich naast hem in de zetel zette, om niet te zeggen net niet tegen hem. Mijn god wat rook ze lekker … Hij nam de foto aan. Jawadde, wat een prachtig meisje! Nu ja, als hij Elsa bekeek was dit ook niet moeilijk te begrijpen natuurlijk. “Echt een mooie dochter hoor, dat meen ik. Maar eh, als zij 16 is, dan euh, hoe … ik bedoel…” “Ik ben 34 Bram, het is echt niet onbeleefd om dat te vragen hoor.” Weer een knipoog, hij begon weer beweging te voelen in z’n broek.

Toen begon ze te vertellen, ondertussen stond ze op om de foto weg te stoppen, waarna ze weer voor hem ging zitten. “Ik was pas 18 toen ik m’n man voor het eerst ontmoette. Echt een knappe man van toen 30 jaar. Het was liefde op het eerste gezicht en die nacht ging ik met hem mee. Hij is het die me heeft ontmaagd, en die nacht maakte hij me ook zwanger…ik wist wie hij was en dat hij een flierefluiter was, maar toch kon ik bij hem intrekken toen ik het hem vertelde. Sindsdien woon ik hier nog steeds met onze dochter Elise, en heel soms met hem erbij … ik weet dat hij me absoluut ontrouw is, maar wat kan ik doen. Ik leef goed en heb me erbij neergelegd. Hij zorgt goed voor ons en aan zijn testosteron kan ik nu niets meer veranderen …”

Bram was sprakeloos. Zo’n openhartigheid van zijn knappe wiskundelerares, hij voelde dat hij nu iets hoorde te zeggen, maar wat … Gelukkig nam ze zelf weer het woord. “Nogmaals, ik weet dat hij me bedriegt, maar ikzelf ben hem tot op vandaag trouw gebleven. De dagen dat hij thuis is voel ik dat hij me nog graag ziet en dan kom ik ook ruimschoots aan m’n trekken. De perioden dat hij er niet is zijn helaas langer, maar daarvoor heb ik m’n attributen …”

Met open mond zat Bram haar aan te kijken. Had ze dit nu echt gezegd? Was het de wijn die haar zo deed praten? Hij kreeg het echt kwaad. “Je kijkt zo? Attributen, je weet wel, mijn tarzans die in m’n nachtkastje liggen. Weet je, ik ben een jonge vrouw en heb ook m’n behoeftes. Ik masturbeer heel vaak, zo bedrieg ik m’n man niet. Normaal gezien meermaals per dag, ik kom heel erg graag klaar…” Weer die knipoog. Nu werd het hem te erg. Zijn erectie kwam nu op volle sterkte en dit kon hij niet meer verbergen. Toen hij keek naar de bobbel in z’n korte broek werd hij zo rood als een kreeft.

“Hou je het niet meer uit Bram? Maak ik je ongemakkelijk? Ik zie anders ook wel hoe je naar me kijkt hoor, mijn lichaam staat je wel aan he.” En weer een knipoog. Zijn hart bonsde nu in z’n keel, de hormonen gierden door z’n lichaam. “Doe jij het vaak? Masturberen bedoel ik?” Dit kon toch niet waar zijn … “Eh ja, minimum dagelijks, Elsa…” stamelde hij, ondertussen zich ervan weerhoudend om z’n lul wat gemakkelijker in z’n broek te duwen. Het voelde echt als een droom.

“Nou, als ik je zo bekijk denk ik wel dat je er nu ook zin in hebt? Neen?” Hij durfde niets meer te zeggen, bewegingloos zat hij te kijken naar haar. Dit kon hij toch niet lang meer volhouden.
“Neen? Misschien wat motivatie nodig dan?” Het volgende moment opende ze haar benen wat, en vlak voor hem zat ze zichzelf over haar slipje te wrijven, terwijl ze keek naar hem. “Komaan, laat ons dit samen doen Bram, trek je maar af terwijl je naar me kijkt…” Dit was er teveel aan. Hij haalde z’n paal uit z’n broek en begon hem af te trekken, samen met zijn wiskundelerares die zichzelf nu zat te vingeren. Dit zou hij toch niet lang meer kunnen volhouden, en dat kon hem niet schelen.

“Wacht even, stop!” Dit kon nu toch niet. “Je zal moeten opletten, heel ons huis is zonet gepoetst, dus zou het zonde zijn om het nu al weer vuil te maken nietwaar.” Hij keek haar aan en voelde zich plots onnozel met zijn lul in zijn hand. “Dus zal je moeten kiezen waar je wil klaarkomen, namelijk in mijn gezicht of op m’n borsten.” Terwijl ze dit zei kwam ze voor hem knielen en ontblootte ze haar boezem. Mijn god, de prachtigste borsten ooit, en hij had er nochtans al veel gezien. Ondertussen vingerde ze haar kutje in haar slipje. “Komaan Bram, leeg je ballen op mij, bewijs dat je me een mooie vrouw vindt.” Hij voelde dat z’n orgasme nabij was en liet zich gaan. Nog een tiental halen en daar kwam zijn sperma. In lange slierten spoot hij in haar haar, haar gezicht en op haar borsten. Snel daarna kwam zij ook klaar.

Daar zaten ze dan, hij met z’n halfslappe lul en zij op haar knieën, met al zijn sperma op haar gezicht en borsten. Toen stond ze recht. “Eh … ik ga even …” terwijl ze naar de keuken ging. Zich afvegend met een handdoek gooide ze er ook hem een toe. “Ik ga me even douchen Bram, het lijkt me dat het voor jou tijd is om naar huis te gaan. Ik gooi je niet buiten maar je ouders mogen zich niet ongerust maken, begrijp je?” Ze leek te twijfelen of ze nog wat ging zeggen maar toen draaide ze zich om. “Tot op school Bram, gewoon de deur dichttrekken alsjeblieft.”
Dit was de vreemdste verjaardag die hij ooit had meegemaakt.