Burenplicht

Luister?

Wij waren aan het kaarten bij onze achterburen en ik had aardig wat borreltjes op toen we naar huis gingen. De volgende dag had ik een “kater” en wilde eigenlijk niet uit bed komen. Annie zei dat het moest omdat haar ouders zouden komen op de camping, waar wij de caravan hadden staan. Ze zouden komen met het openbaar vervoer. Ik voelde me een wrak en zei: “Het gaat niet.” Ze vroeg: “Hoe komen wij dan op de camping?” “Vraag Evert maar of hij jullie wil brengen,” antwoordde ik. Evert was de man van het echtpaar waar wij hadden gekaart. Annie vroeg het aan hem en hij had gisterenavond minder gedronken en wilde wel haar en de jongens weg brengen. Na een uur reden ze weg en Gerry, de echtgenoot van Evert, ontfermde zich over mij.

Na een paar uur besloot ik me te douchen, maar dat was geen succes; ik moest weer overgeven. Toch nam ik een douche en Gerry droogde me af, waarbij zij extra aandacht gaf aan mijn geslachtsdeel dat toch wel opgezwollen was. “Kruip maar in bed,” zei ze, en ik ging naakt in bed liggen. Na een poosje kwam ze met een kopje thee naar boven. “Lig je altijd naakt?” vroeg ze. “Nee, maar ik had geen zin om wat aan te trekken,” antwoordde ik. Haar hand gleed onder de deken en ze vond mijn geslachtsdeel, dat in haar hand nog dikker werd. “Je hebt een lekkere,” zei ze. “Mag ik hem pijpen?” Voordat ik iets kon zeggen, sloeg ze de deken weg en had ze hem al vast.

Toen ze aan het pijpen was, gleed mijn hand in haar bloesje en vond ik haar tepeltjes, waar ik in kneep. Ze kreunde en speelde met mijn ballen. “Trek je spijkerbroek uit,” zei ik, en dat deed ze. Nu zat ik gemakkelijk in haar slipje; ze was lekker nat. “Kom op mijn lul zitten,” zei ik, en dat deed ze. “Lekker,” was haar reactie, en ze wipte heerlijk op en neer. Ik kneep in haar tepeltjes. “Dat had ik vanmorgen niet verwacht,” zei ze.

Toen Evert terugkwam, vroeg hij hoe het met mij ging. “Goed,” zei ik. “Vraag het maar aan Gerry.” Die beaamde het. “Weet je, je schoonouders komen niet. Ze hebben naar de camping gebeld.” “Dan moet Annie maar zien hoe ze ermee omgaat,” zei ik. “Ik ga wel terug,” zei hij. “Dan vermaken wij ons wel samen.” “Doe maar,” zei ik, “want je bent als buren wel verplicht om elkaar bezig te houden.” “Dat zal wel lukken,” zei Evert. Hij vertrok en ging terug naar de voortent, waar ze lekker tegen elkaar aan stonden te rijden. “Ga maar snel terug,” zei ik tegen Gerry, “want zij heeft jou nodig.” “In elk geval,” voegde ik eraan toe, “en die van mij zal Gerry wel weer verwennen.” “Doe maar,” zei Evert en vertrok.