De biecht van Wiesje

Luister?

In de overwegend Katholieke gemeente in Limburg waar het leek of de tijd stil had gestaan, en waar oude normen en waarden nog hoog in het vaandel stonden zwaaide sinds kort de 52 jarige Pastoor Pielemans de scepter. Wiesje was een schuchter wereldvreemd meisje, dat ondanks haar leeftijd nog nooit een vriendje had gehad en niets gewend was, zelfs seksuele voorlichting was een taboe omdat daar nooit over gesproken werd. Ze was een half jaar geleden 18 jaar geworden en ging wekelijks trouw met haar streng gelovige ouders naar de kerk en hoorde de Pastoor aan die predikte over goed en kwaad. De bulderende stem van de Pastoor maakte grote indruk op Wiesje, die een groot geheim bij zich droeg, en het met niemand deelde.

Dagelijks bezocht Wiesje haar oude hulpbehoevende buurman van 76 jaar die niet gelovig was om boodschappen voor hem te doen en een praatje te maken met de oude baas. Hij leidde een teruggetrokken bestaan in het kleine verwaarloosde huisje, en had met bijna niemand contact, behalve met Wiesje die zich over hem bekommerde. Haar ouders prezen Liesje om haar inzet voor de bejaarde buurman. Ze dronk er wel eens een kopje thee, en de oude man vertelde haar graag over zijn vrouw, die een paar jaar geleden was overleden. Toen ze 18 werd had hij Wiesje 100 Euro gegeven en gezegd dat ze er maar iets moois voor moest kopen als dank voor haar inzet, en ze gaf hem dankbaar een zoen op zijn wang.
In de maanden daarna veranderde er iets wat de wereld voor Wiesje op zijn kop zette. Ze was verward en wist niet hoe ze met haar gevoelens moest omgaan. Ten einde raad besloot ze alles op te biechten aan Meneer Pastoor.

Met knikkende knieën betrad ze het kerkgebouw en zag aan het groene lampje dat het biechthokje niet bezet en de Pastoor aanwezig was. Ze nam plaats in het duistere biechthokje en wachtte zenuwachtig af. Na een paar minuten hoorde ze voetstappen en gescheiden door een gordijntje nam Pastoor Pielemans plaats.
‘Wat kan ik doen’, hoorde ze de Pastoor vragen.
‘Ik heb gezondigd, en wil vergiffenis vragen’, zei Wiesje.
De Pastoor hoorde aan haar stem dat er naast hem een jong meisje had plaatsgenomen.
‘Vertel het maar, mijn kind, wat zit je dwars’, vroeg de Pastoor op vaderlijke toon.
Wiesje durfde het bijna niet te vertellen, en met horten en stoten ging ze vertellen.
‘Ik heb mijn vleselijke lusten niet onder controle weten te houden’, stotterde Wiesje.
‘Begin maar bij het begin’, zei Meneer Pastoor.
‘Ik heb mijn naaktheid getoond en vieze spelletjes met een ouder iemand gespeeld’, zei ze.
‘Hoe is dat begonnen’, vroeg Meneer Pastoor.

Wiesje brandde los en vertelde dat ze zich bekommerde om haar buurman, waar ze zich op een dag door had laten verleiden, wat onschuldig begon, en hij haar vertelde dat ze mooi was.
Hij had haar gevraagd op zijn schoot te komen zitten en had aan haar borstjes gevoeld.
Daarna had hij haar “dingetje” aangeraakt.
‘Wat bedoel je met je “dingetje”, kind’, vroeg de Pastoor.
‘Hij had met zijn hand onder mijn rokje aan langs mijn broekje aan mijn foefje gevoeld, en eigenlijk vond ik dat wel fijn, hoewel ik wist dat het fout was’.
‘Ga door’, zei Meneer Pastoor.
‘Daarna deed hij mijn broekje uit en stak er een vinger in, maar het werd nog erger’, zei Wiesje.
‘Tja, dat is inderdaad niet zo fraai, genoot je ervan ? ‘, zei de Pastoor.
‘Ja, meneer Pastoor ik vond het een fijn gevoel’, zei Wiesje.
Meneer Pastoor hoorde dit aan en vroeg haar verder te vertellen.
‘Daarna opende hij zijn broek en liet zijn piemel zien en vroeg of ik hem even vast wilde houden, wat ik eerst niet wilde, maar het vlees was zwak en hij speelde zo lekker met mijn foefje dat ik toegaf en hem in mijn hand nam, waarbij hij groot en stijf werd’.
Meneer Pastoor hoorde het aan, dit meisje had zwaar gezondigd, maar hij was ook niet van steen en wilde weten hoe dit verder ging, omdat het verhaal hem wel opwond.
‘Daarna trok hij mijn rokje en bloesje uit en zat ik naakt bij hem op schoot’, zei Wiesje.
Ze hoorde dat de Pastoor in het biechthokje zwaar ging ademen.

‘Wat gebeurde er toen, vertel het maar, mijn kind’, zei Pastoor Pielemans.
‘Daarna nam hij me mee naar zijn krakende ledikant en ging zich ook helemaal uitkleden, ik had nog nooit een blote man gezien’, vertelde Wiesje, die nu alles maar vertelde.
De buurman had met zijn tong haar borstjes gelikt en daarna had hij het sneetje tussen haar benen gekust.
Ze moest de plasser van de buurman in haar mond nemen waarbij de buurman ging hijgen.
Hij had daarna een rubber hoesje om zijn plasser gedaan en zijn plasser in haar foefje gestopt wat vreselijk pijn deed.
‘En jij liet dat zomaar toe ?, vroeg de pastoor.
‘Ja, ik was erg bang, maar na een tijdje verdween de pijn en ging hij langzaam op en neer, terwijl hij allemaal rare woorden gebruikte, zoals “lekker neuken” en “geil sletje”, zei Wiesje.
‘Uiteindelijk haalde hij zijn plasser uit me en het rubbertje zal vol met een slijmerige vloeistof’, en zei dat ik een heel lief meisje was.
De pastoor werd opgewonden door het verhaal van het meisje, en ze hoorde hem nog zwaarder ademen.
‘Dat is inderdaad erg zondig’, zei de Pastoor, die nu een beetje schor en onvast ging praten.

Wiesje ging zich een beetje zorgen maken om de vreemde geluiden van de Pastoor en schoof voorzichtig het gordijntje in het biechthokje een klein beetje opzij, zodat ze nét de Pastoor kon zien, die zijn soutane had opgetrokken.
Naast hem lag zijn witte onderbroek en hij zat aan zijn plasser te trekken !
Snel deed ze het gordijntje weer dicht en wachtte op wat er komen zou,.
‘Kom maar eens even naar mijn kant van het hokje, vroeg hij.
Schoorvoetend opende ze het deurtje en stapte in het gedeelte waar Meneer Pastoor zat.
Hij had zijn soutane weer naar beneden gedaan en naast hem lag nog steeds zijn witte onderbroek.
‘Je hebt je inderdaad heel zondig gedragen, en ik zal je een gepaste straf moeten geven, buk maar eens en ga op mijn schoot liggen’, zei hij streng.
Hij tilde haar rokje op en trok haar onderbroek uit, wat was hij van plan ?.
Hij wreef over haar zachte billen en gaf een paar harde tikken met zijn hand op haar billen.
‘Auw, dat doet zeer’, schreeuwde Wiesje, maar Meneer Pastoor bleef haar slaan tot haar billetjes rood werden.
‘Een goede kastijding zal je leren’, zei hij, en ze onderging de middeleeuwse lijfstraf.
Daarna stopte hij en voelde met zijn vinger tussen haar benen aan haar foefje, dat vochtig was geworden.
‘Vind je dat lekker ?’, vroeg hij, terwijl hij een vinger bij haar naar binnen stak.

‘Ga op je knieën voor me zitten’, zei hij, terwijl haar billen pijnlijk aanvoelden van het pak slaag.
Hij hees zijn soutane omhoog en ze zag een enorme harde plasser verschijnen.
‘En nu pijpen, kreng, zuig eraan’,
‘Pijpen, wat is dat’, vroeg ze verbaasd.
‘Neem hem in je mond en zuig eraan, kom op, opschieten’, zei hij.
Wiesje deed maar wat hij vroeg, want ze was bang dat ze nog een pak slaag zou krijgen.
Ze nam zijn vieze harde plasser in haar mond, begon eraan te zuigen en proefde de zoute smaak van zijn plasser.
Meneer Pastoor begon te hijgen en plotseling voelde ze een straal vettige vloeistof die haar mond en keelholte vulde.
Met een voldaan gevoel keek hij haar aan.
‘Zo, en nu mag je gaan, en elke dag 12 weesgegroetjes en 4 onze vaders’, zei hij.
‘En geen woord hierover met anderen, want dan zal je ervan lusten, volgende week zie ik je weer, want dan ga ik je seksuele voorlichting geven’.
Met een zeer kontje en een kleverige mond verliet Wiesje het kerkgebouw.