Een kalweitje

Luister?

Mijn vrouwtje Eleni tikte tegen het vensterraam en wenkte me naar binnen. ‘Lu heeft gebeld. Ze heeft een ‘kalweitje’ voor jou,’ grapte ze!’ Nou, Lu had wel vaker een ‘kalweitje’ voor mij. Gewoonlijk als mijn vader voor een wat langere tijd van huis was. Dan kon ik mij aan ‘kalweitjes’ verwachten. Niet dat ik bezwaar had tegen het soort ‘kalweitjes’ waarop Lu doelde. Integendeel, ik was er gek op. Maar dat hoefde mijn Eleni niet te weten. ‘Het zal die verdomde kraan weer zijn, die lekt. Ik ga maar eens naar Lu toe!’ En weg was ik.

Op een nogal obscene manier stond ik, rechtstaande in bad, mijn piemel te zepen terwijl ik mijn gedoe bewonderde in de grote spiegel boven de wastafel. Te laat merkte ik dat Lu, mijn stiefmoeder, van in het deurgat naar me stond te kijken. Ze schudde het hoofd. ‘Lobelt, jij doen velkeeld. Piemel woldt was met watel. Ni zeep!’ Dat Lu de ‘R’ niet kon uitspreken was me al van dag één opgevallen maar ze deed haar best om het Nederlands onder de knie te krijgen. Van het Mandarijn had ik helemaal geen kaas gegeten en mijn Engels was op mijn zestiende ook nog niet je dat. Maar Lu begreep dat ik niet doorhad wat ze bedoelde. Ze plaatste het stapeltje handdoeken op de legger naast de wastafel en kwam naar me toe.

‘Lobelt, jij doen voolhuid naal achtel, maak bloot eikel, maken piemel gloot.’ Geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht om me te staan aftrekken voor mijn stiefmoeder maar Lu leek er anders over te denken. Ze greep de handsproeier, regelde de straalkracht van het water en begoot mijn heertje. Daarbij haalde ze de voorhuid van mijn piemel helemaal naar achter, besproeide de eikel en richtte ze het water op het toompje, er net onder. ‘Djii!’ Mijn piemel kwam tot bloei. Hij richtte zich op met schokjes en weldra stond hij stijf tegen mijn buik aan. ‘Lu, stop!’ Ik voelde het schaamrood op mijn wangen. ‘Lu, please!’ Mijn stiefmoeder keek me aan. ‘Lobelt, jij pik gloot, ni schaam zijn.’ Neen, ik schaamde me niet voor mijn pik maar voor wat er zat aan te komen. Lu’s behandeling zou weldra iets anders kunnen doen spuiten; niet alleen de sproeier. Lu leek het ook aan te voelen want opeens draaide ze de kraan dicht en plaatste de handdouche in de houder. Het water droop van mijn onderlichaam af maar er droop nog wat. Ik voelde een drup voorvocht uit mijn piesgaatje komen. Het slierde zich omlaag langs de schacht van mijn stijve en ook Lu was het niet ontgaan. ‘Ik zien jij glote kelel, sprak ze!’ Ja, ik was een grote kerel, op één na de grootste van mijn klas. Lu streek het geil weg met haar duim, ze proefde eraan. ‘Lekkel,’ hoorde ik haar zeggen terwijl ze zich boog en mijn eikel in haar mond nam. Hoe ze het deed wist ik niet maar de ene drup na de andere voelde ik heel langzaam door mijn plasbuis omhoog komen. Ze likte elke drop weg waarna ze weer op mijn eikel zoog. Het gevoel daarbij was zo zalig dat ik mijn ogen sloot maar ik keek wel even verschrikt op toen ze mijn stijve meneer met beide handen greep. Met de ene hand trok ze hem af terwijl ze met haar andere hand zachtjes over mijn testikels streek, me tussen de benen kittelde en over de billen wreef. ‘Gosh,’ wat deed ze me hemels, ik rilde.

‘Lobelt, ik wil ploef al. Jij kom in mond van Lu. Het kon me niks schelen waarin ik moest komen. Ik werd gek van de manier waarop mijn stiefmoeder mijn pik behandelde; zo zachtjes en toch o zo opwindend. Ik voelde een eerste samentrekken, nog eentje. Mijn benen gingen nog feller trillen. Ik zakte een beetje door de knieën, steunde met mijn handen op Lu’s schouders en daar was het. Kreunend spoot ik mijn zak leeg in Lu’s mond. ‘Lobelt, mm.. lekkel.. spelma jij echt lekkel,’ hoorde ik haar van ergens ver weg zeggen. ‘Lu, lelen jou seks!’ Het duurde even voor ik weer helemaal helder dacht en besefte wat mijn stiefmoeder wou. Ze ging me leren hoe ik als knaap mijn zaadlozing moest beheersen, iets wat elke Taiwanese jongen volgens haar kon: het ‘point of no return’ uitstellen. Ze zou me ook een vrouw leren doorgronden. Hoe ik haar erogene plekjes kon herkennen en die zones moest verwennen. Lu liet me veel oefenen en regelmatig moest ik op haar om mijn vooruitgang te bewijzen. Al vlug wilde ik mijn kunde ook is testen op meiden van mijn eigen leeftijd. Lu maakte daar geen bezwaar tegen. Ze stak me zelfs condooms toe. Wat jaren later leerde ik mijn vrouwtje kennen. En neen… Eleni was geen spleetoog ook al oogde haar spleet zeker even mooi als die van Lu. Op mijn trouwfeest, bij de vermenigvuldigingdans, fluisterde Lu me toe dat ze de seks met mij ging missen. Daarop had ik al een antwoord klaar. Ik zei haar dat ze me dan maar moest opbellen met een smoes. Dat ze een karweitje voor me had. Niemand hoefde te weten dat we iets gemeenschappelijks hadden: niet mijn pa, niet mijn vrouwtje, niemand.

Ik was aanbeland bij het ouderlijke huis, liep langszij op het tuinpad en trad binnen, via in de keuken achteraan. Ik omhelsde Lu. Ze zoende mij vol op de mond. Mijn hand gleed zich tussen de panden van haar kimono. Lu hijgde. ‘O, Lobelt.’ Ik corrigeerde: ‘Robert met de R van rrrr!’ Lu lachte. Ze stootte haar poesje tegen mijn hand aan. Ik duwde er een vinger in, een tweede en een derde. Inderdaad, mijn stiefmoeder zat met een lek .. een serieuze lek. Ik had echt een ‘kalweitje’ te doen 😉