Een nieuw sexleven na een hersenbloeding

Luister?

Hier ben ik dan, voor de eerste keer.
Ik, een man van 47 jaar. Anderhalf jaar geleden ben ik getroffen door een hersenbloeding.
Na jaren lang sexverhalen gelezen te hebben, een mooie fantasie opgebouwd te hebben, probeer ik het nu eens zelf. Mijn verhaal is waargebeurd, het is echt.
Het speelt zich af na mijn hersenbloeding, in tijde van revalidatie en het ontdekken van mijn nieuwe sexleven, wat trouwens niet gemakkelijk is.
Verder kan ik vertellen dat ik een schitterend vrouwke heb, we zijn 18 jaar samen en ondanks alle miserie nog steeds dolgelukkig met mekaar.
Maar dan nu naar mijn verhaal…

Na een ziekenhuis opname van bijna 5 maanden kwam ik thuis, en eerlijk gezegd, daar beneden werkte het niet meer.
Het was simpel, mij erbij neerleggen of hulp gaan zoeken god weet waar.
Mijn zoektocht bracht me bij professor Bellings, en deze stelde voor om een prothese te plaatsen.
Het is een systeem met een pompje wat na enkele keren te hebben ingedrukt mijn joske weer op oorlogssterkte zou omtoveren.
Verder verandert er niets.

Ook wist hij me te vertellen dat er mannen zijn in de porno industrie die gekozen hebben voor dit systeem, ge zijt namelijk in staat om uren na mekaar sex te hebben,
en eerlijk waar, niemand die er wat van ziet. Zo gezegd, zo gedaan en nu lig ik hier, spannend, de eerste keer dat we het gaan proberen.
Eerlijk, het was een ramp, joske staat fier rechtop, maar lichamelijk lukte het niet.
De hersenbloeding heeft ervoor gezorgd dat ik rechts verlamd ben, maar door revalidatie is er toch verbetering in het spel,
wat ervoor zorgt dat rechts voor 20 procent functioneerd. Wat kun je dan, je hebt 1hand, je linkse hand, je bent rechts en je hebt je tong.
Verder heb je joske, fier omhoog maar enkel fijn voor het vrouwke om ééns op te zitten.
Niet gemakkelijk allemaal, voor mij niet maar voor mijn vrouwke ook niet, en ja, er kwamen tranen bij te pas, maar ook woorden,
woorden die me de moed gaven om weer te gaan denken, zoeken naar dat standje dat het voor mij mogelijk zou maken mijn vrouwke te geven wat ze verdiend,
want ja, zij verdiend het, voor haar doe ik het, voor haar vecht ik iedere dag om haar een zo normaal mogelijk leven te geven.
Zij verdient dat. Zij was er voor mij, alles heeft ze gedaan, niets was haar teveel.
En toen op een dag lukte het, ik kon rechtstaan, proberend naast het bed met een brace stond ik een beetje stabiel.
Joske stond fier vooruit, maar toch ben ik gevallen, terug opgestaan, weer geprobeerd maar het lukte niet.
Uiteindelijk na vele liefkozingen , met mijn tong op haar goddelijke kutje heb ik haar gegeven wat ze wou, maar eigenlijk ook niet.
Klaarkomen wil ze, klaarkomen door mijne Jos.

De volgende dag hebben we dan maar opnieuw geprobeerd.
Boven staat er een oud éénpersoonsbedje, zo ééntje van meer dan 100 jaar oud, hoger als normaal, en ijzeren stijlen waar ik me aan kan vast houden.
Vrouwke riep ik, nu moet het lukken, we maken het kamertje mooi, gezellig, een speciaal geurtje, een muziekje .
Deze keer doen we het anders, de eerste keer lag ze op haar rug , ik gleed uit en ben gevallen.
Schatje, zei ik, ik wil dat je op je knieën gaat, man wat een lekker kontje heb je.
Ik zakte door mijn benen, stak mijn tong uit, likte haar kutje, haar kontje, ze trilde van de spanning en van het genot.
Het gebeurde, ik stond terug recht, mijne Jos op oorlogssterkte, ik kwam in haar, ik kon me vasthouden aan het bed, en wisselend aan haar heup.
Verder stond ik tussen het bed en de muur, vallen kon ook niet meer.
Alles viel mee, man wat heb ik me gegeven, het vrouwke begon hijgen, ik begon te hijgen, zij kwam klaar, klaar zoals ze in geen tijden was klaargekomen.
Zij liet zich op het bedje vallen, ik kroop naast haar, nam haar vast, ze huilde, ik begon ook te huilen.
Wat wij net gedaan hebben heeft ons niemand ooit voorgedaan.
Na bekomen te zijn van de eerste emoties, nog een keertje, ja zeker zei ze, maar weet je wat, probeer het eens in mijn kontje, maar als ik stop zeg, dan stop je onmiddellijk,
Vrouwke ging weer op haar knieën, ik ging door mijn knieën, ik likte haar kontje, maakte het extra nat.
Zij beweegde uitnodigend van links naar rechts, ik ging in positie, joske op oorlogssterkte,
ik zei duwen, en ja, zij duwde haar kontje naar achteren, ik mijn joske naar voren.
Stop heeft ze nooit geroepen, wel hijgde ze en ja wat een genot, ze kwam klaar voor de 2de keer.
Klaarkomen was mij nog niet gelukt, maar geen nood, we lagen op het bedje, zij ging nogmaals op haar knieën,
wat een zicht, zij masseerde mijn ballen, en ik, ik trok me naar de 7de hemel.
Om het te zeggen gelijk het is.

Ik ben nu 14 maanden invalide, in het ziekenhuisis er geen weet dat er iemand na een hersenbloeding een prothese heeft laten plaatsen.
Ik ben de eerste, althans dat denk ik toch.
Normaal had ik moeten sterven, maar je ziet maar, waar hoop is, liefde is en een beetje geluk, daar is veel mogelijk.
Is het een goed verhaal, ik weet het niet, het is wel echt, dat weet ik wel.
De weg is nog lang, dat weet ik ook, en ja, ik schrijf mijn vervolg.