Een sexy wielrenster in je wiel

Luister?

Na het werk de racefiets pakken is een heerlijke manier om de zinnen te verzetten. Na een paar kilometers denk je niet meer aan het werk, het belangrijke telefoontje van de volgende dag is niet meer zo belangrijk en de rust van de vroege avond doet beseffen dat het leven meer is dan stressen op een kantoor. Het is vaak lekker rustig op de weg, weinig auto’s en hooguit een collega-wielrenner, toerend zoals ik, met de handjes op het stuur.

Ik trapte een lekker tempo, rond een uur of half acht, en ik zag dat ik inliep op de wielrenner die ik in de verte zag fietsten. Ik zag een shirt met veel rood en een fleurige fietshelm. Dichterbij gekomen zag ik dat het een vrouw was. Ze zat mooi op de fiets, haar haar in een staart op haar rug en mooie billen in haar lycrabroek. Ik hield even in om van haar te genieten. Uiteindelijk besloot ik haar voorbij te steken en bij het inhalen groette ik haar even. Ze groette vriendelijk terug en ik werd even blij van haar knappe gezicht, zonder bijbedoeling, gewoon genieten van een mooi gezicht. Ik reed haar rustig voorbij en hoopte stiekem dat ze mij nu kon bekijken in m’n strakke fietskleding. Even later hoorde ik een tikje achter me van een versnelling en ik merkte dat ze nog achter me zat, in m’n wiel. Ik bleef m’n tempo houden en ze volgde precies.

Bij een kruispunt moesten we even op een auto wachten en stonden we naast elkaar. ‘Lekker tempo?’, vroeg ik haar retorisch. Ze knikte en vroeg: ‘vind je het niet vervelend dat ik in je wiel zit?’ ‘Tuurlijk niet joh’, antwoordde ik, ‘als je het een lekker tempo vindt, dan moet je dat gewoon doen.’ Voorbij het kruispunt bleef ik naast haar fietsen. Ze was een leuke vrouw en ik werd nieuwsgierig naar haar. Ze bleek in een dorp te wonen op zo’n 10 km van mijn stad en ze vertelde dat dit haar rondje was. Haar werk was in het ziekenhuis en dit was haar manier om de stress van het werk te verwerken. Haar vriend was niet zo van het fietsen en hij was nu voor z’n werk ook een paar dagen weg. Anders had ze alleen maar thuis gezeten.

We kletsten lekker door op de fiets richting haar dorp, zoals fietsers onbekommerd kunnen kletsen. Er is toch een band, door de fiets. Ik bedacht hoe ik haar moest vragen of we vaker konden afspreken voor een tochtje, toen ze ineens voorstelde dat ik met haar mee zou gaan naar haar huis, om iets te drinken. Ik ging daar graag op in en reed achter haar aan, door straten die ik niet kende, langs keurig nette voortuintjes in haar dorpswijk. Ze stuurde handig door een steegje waardoor we achter haar huis uitkwamen. ‘Wel handig om een beetje uit het zicht te blijven’, fluisterde ze met een knipoog, terwijl ze haar helm afzette en ik beter kon zien met wat voor een knappe vrouw ik mee was gefietst.

Bij haar op de bank dronk ik een glas Spa rood en in onze wielrenkleding kletsten we op ons gemak. Ik kon merken dat ze, nu haar vriend een paar dagen weg was, wel wat gezelschap kon gebruiken en waarschijnlijk had ze, als verpleegkundige met onregelmatige werktijden, geen grote vriendenkring. Aan haar persoonlijkheid en figuur lag het niet. Ze was vrolijk, open, knap en had een mooi afgetraind lichaam, met mooie borsten strak in haar fietsshirt ingepakt. Ik merkte dat we langzaam maar zeker dichter bij elkaar kwamen te zitten en ze raakte me steeds vaker en liever aan, strelend over m’n arm, tikje op m’n dij, stompje tegen m’n arm. Lachend om onze grapjes over werk.

Toen het gesprek even wat stilviel, keken we elkaar aan, ietsjes gespannen, opgewonden, en merkte ik hoe ik m’n lippen naar de hare bewoog. Ze zoende heerlijk en al snel had ik m’n vingers om de zoom van haar fietsshirt om deze over haar hoofd uit te trekken. Ze liet het allemaal toe en drukte haar blote buik en sportbh tegen m’n bovenlichaam aan. Ik voelde hoe ze aan m’n shirt friemelde en even later stak ik m’n handen bereidwillig in de lucht om haar de kans te geven m’n shirt uit te trekken. Ik nam het weer over en bevrijdde haar borsten door haar bh uit te doen. Ze had prachtige borsten en ik kon niet anders dan ze zachtjes masseren.

Langzaam duwde ik haar achterover, met haar rug op de bank en pakte de band van haar lycra fietsbroek beet. Terwijl onze ogen elkaar niet loslieten, trok ik de broek uit en ging op haar liggen, tussen haar benen. De bobbel in mijn eigen broek duwde lekker tegen haar kutje en ik begon haar hals te kussen, haar oorlelletjes. Ze streelde m’n rug en begon m’n broek over m’n billen uit te duwen. Ze richtte zich op en draaide zich om op de bank, ten teken dat ik op m’n rug moest liggen. ‘My home, my ride, baby’, zei ze met een knipoog en gewillig liet ik toe hoe ze m’n broek uittrok en op de grond gooide. Zittend op m’n dijen begon ze zich lekker te vingeren en toen ze voor haar gevoel nat genoeg was, kwam ze overeind en gleed haar kutje over m’n pik. Ik had gebiologeerd naar haar liggen kijken, en was inmiddels supergeil van haar geworden, van die wielrenster die ik achteloos had ingehaald en die in m’n wiel was blijven plakken.

Alsof ik haar paarse Giant-fiets was, bereed ze me lekker energiek, soms rechtop zittend, met haar handen knedend om haar borsten, dan weer voorover gebogen met haar handen naast m’n schouders, haar kettinkje met de naam van haar vriend vlak voor m’n ogen. Haar soepele bekken deden de rest en m’n pik werd hierdoor lekker verwend, zeker toen haar kutje steeds natter begon te worden. Het slotakkoord was dat ze met open mond, zwaar ademhalend, met toegeknepen ogen, vlak boven m’n gezicht, naar een climax toe bewoog. Met een gil kwam ze klaar, terwijl ik m’n pik zo diep mogelijk in haar duwde. Ze liet zich behaaglijk zakken op m’n borstkas, en dat was het moment dat ik over het randje ging en haar kutje volspoot met dikke stralen, m’n bekken schokkend tegen de hare. Ze sloot nogmaals de ogen, spande haar lichaam aan en kreunde zwoel bij m’n oor. Ze kwam nog een keer, al wist ik niet precies of het haar tweede of derde keer was.

Ik keek in haar lieve gezichtje en ze lachtte terug. Ze kwam overeind en keek, terwijl ze naakt naast de bank stond, naar buiten. ‘Het wordt donker lieverd, heb je licht op je fiets?’, vroeg ze. Ik realiseerde me dat ik moest opschieten. Niet alleen moest ik, zonder licht, voor zonsondergang weer in de stad zijn, maar m’n vrouw zou zich ook afvragen waar ik bleef. Ik kleedde me weer aan in m’n fietstenue en na nog een heerlijke afscheidszoen van haar, fietste ik terug naar de stad. Thuis zat m’n vrouw te lezen en ze stelde gelukkig geen vragen, zodat ik niet hoefde uit te leggen over lekke banden en andere pech onderweg. We dronken samen nog wat, maar ik dacht vooral aan de volgende week. We hadden geen nummers uitgewisseld, maar ze had me verzekerd dat ze op hetzelfde tijdstip dat rondje weer zou fietsen. Ik verheugde me erop haar weer in te halen en voelde m’n pik weer groeien. Tijd om te douchen…