Even snel erin nu Paul. Vind ik lekker.

Luister?

Ze had haar blouse al aardig open staan toen de deur open ging. “Kom maar snel naar binnen.” Ze sloot de deur en keek mij aan. “Ga ik te ver als ik zo mijn blouse open heb staan?” “Je weet niet altijd wie er voor de deur staat.” “Jawel, ik kan jou zien. Beveiliging. Ben toch altijd ongerust als er mensen komen.” Ik zette mijn hand onder haar borst en pakte hem zachtjes beet. “Ook een geen BH aan he.” “Nee, klopt, ben ik vergeten.” Lachte ze. “Broekje ligt ook nog in de slaapkamer.” Ze pakte mijn hand en legde hem op haar borsten. “Ik heb een beetje jeuk tussen mijn borsten. Kan jij erbij?” Ik duwde mijn vingers tussen haar bosten en begon te wrijven. Zo beter?” “Veel beter.” “Zullen we anders even naar de woonkamer gaan Karin.” “Nee, even wachten nog.” Ze liep naar de hoek van de hal en deed het licht uit. “Even nog zo. Even zoenen.” Ze had weinig zin om te wachten en trok mijn hoofd omlaag. “Ik vind dat wel wat hebben zo in het donker.” Ik stak mijn hand in haar blouse en pakte haar vast bij de tepel. “Waarom heb je eigenlijk nog die blouse aan?” “Gewoonte denk ik.” Ze knoopte haar blouse verder los en gooide hem op de grond. “Ik zal even jou overhemd losmaken, dan voelt dat ook beter aan.” Even later voelde ik haar harde tepels. “Je bent al aardig heet volgens mij.” “Klopt. Ik loop al de hele dag te fantaseren.” “Kon helaas niet eerder.” “Geeft niet, fantaseren is ook leuk.” Ik begon haar te zoenen en streelde haar borst. “Kan jij ook beneden even strelen?” “Ik weet waar ik zijn moet.” Ik haar gleuf en die was ook al behoorlijk nat. “Even zachtjes strelen daar. Moet ik mijn been nog optillen?” “Lukt dat dan?” “Kan het toch proberen. Als jij dan ook een beetje helpt.” “Kom maar dan.” “Niet hoger, niet hoger, dan loop ik de rest van het weekend ongelukkig.” “Zo beter?” “Ja, zo gaat het wel.” Ze was nu lekker open en het masseren van haar klitjes was makkelijk. “Hoe vind je dit zo Karin?” “Valt niet tegen zo. Krijg wel een pijn in mijn andere been.” Ik vingerde sneller door waardoor ze schokkend klaar kwam. “Dank je wel.” Ze ging weer op twee benen staan en begon te zoenen. “Dank je wel. Was lekker zo even snel. Trek alles weer even aan en dan zie ik je zo.” Even later kwam ze in een mooie jurk de kamer weer in. “Zo, nu ziet het vrouwtje er weer prima uit.” “Ik kan het niet beter onder woorden brengen.” Ze kwam tegen mij aan staan en liet zich even lekker zoenen. “Mooi begin zo Paul. Gewoon heerlijk.” Ze trok mijn naar zich toe. “Hou mij ook eens lekker vast. Voelt lekker aan zo.” Op de bank zat ze tegen mij aan.

“He, we kennen elkaar nu ongeveer een jaar denk ik.” “Ja, dat zou zomaar kunnen.” “Ik zou wel eens willen weten wat je nu van al die seks vind.” “Heerlijk.” “Echt?” “Als ik het niks zou vinden, zou ik toch niet naar je toe komen.” “Ja, dat wel maar misschien ben je het wel eens zat.” “Ik ben jou niet zat Karin. Eerlijk gezegd kan ik gewoon niet zonder je. Je bent een schat van een vrouw, mooi, netjes, leuk, je bent altijd verzorgd gekleed, echt een plaatje.” Ze gaf mij zachtjes een paar heerlijke zoenen. “Dank je wel. Ik kan ook niet zonder jou. Die week in Zwitserland, dat heb ik nog steeds geen woord voor. Ik denk er vaak aan terug. Je was super lief voor mij en we hadden het gewoon heerlijk. Ik had nooit gedacht dat ik dit nog zou meemaken.” Ze begon weer te zoenen. “Wat hebben we het toch goed samen.” “Ik ga niet meer voor minder.” “Wil je al naar bed of zullen we nog wat gaan doen. Filmpje kijken?” “Of filmpjes misschien?” “Filmpjes zelfs? Zal ik even mijn laptop pakken?” “Wat we ook nog kunnen doen Karin.” “Ja, wat?” “Zullen we in bed filmpjes kijken?” “Jeetje Paul, dat is echt een idee. Kom je ook over een kwartiertje?” “Ik wacht wel even.” In bed lagen we strak tegen elkaar aan. De laptop hield Karin vast. Zij was opvallend handig met de bediening. Haar snelle vingers gingen moeiteloos over te toetsenbord. “Kijk, hier kijk ik vaak. Meestal is het niks maar soms zie je van die hele mooie modellen en hebben ze ook nog iets moois aan. Wat ze dan doen is vaak minder. Kijk deze, dit vind ik echt een heel mooi korset. Mooi leer, mooie kleur, mooie vorm en ruimte voor grote borsten.” Ik ging Karin lekker zoenen. “Zo kan ik niks zien op het scherm Paul.” “Sorry.” “Waar kijk jij voor je filmpjes?” Ik kon met moeite wat typen. “Lijkt een beetje op jouw stijl. Ik vind de filmpjes vaak wat mooier. Kijk jij ook wel eens bij latex Karin?’ “Latex? Wat is dat?” “Dat is eigenlijk kleding, hele sexy kleding wat heel strak zit, soort van plastic. Misschien wel een stuk goedkoper dan leer.” “Ja leer is inderdaad heel duur.” Ze klapte de laptop dicht. “Ik ga volgende week eens kijken wat het is.” “Mooi hoor maar je moet wel even wennen aan dat gladde. En het zit ook vaak heel strak over je borsten heen. Maar het is ook veel soepeler.” “Nou, klinkt toch wel goed, ik ga kijken. Blijven we zo liggen?” We gingen lekker zoenen. “Ik ga mij omdraaien. Zorg jij nog even voor de massage?” “Ga maar liggen.” Karin duwde zich tegen mij aan. Ik wachtte even op haar hand om de mijne bij haar borst te leggen maar die bleef uit. Ik hoorde haar ademhalen. Ze was al vertrokken.

Het was een prachtig gezicht om haar zo te zien liggen. We werden bijna tegelijk wakker. Karin trok zich naar mij toe en gaf een zoen. “Gaat wel steeds beter zo met het slapen he.” “Ongelofelijk. Sinds ik af en toe die muziek opzet voor het slapen, gaat het super.” Ze kroop nog wat omhoog en lag lekker tegen mij aan. “Zullen we nog wat gaan doen vandaag? Wordt wel aardig weer volgens mij.” “Misschien ga ik vanmiddag wel gek doen.” “Gek doen?” “Ja, misschien ga ik wel iets doen wat ik nooit had verwacht.” “Wat dan?” “Even afwachten. Zullen we vanmorgen nog even naar het centrum gaan? Even wat lunchen?” “Heb jij nog wat nodig dan?” “Weet je nooit he met mij.” Ze stond op en ging zich aankleden. “Niet te lang blijven liggen he.” We waren vroeg in de stad en het was daardoor nog lekker rustig. “Zoek je iets specials?” Vroeg ik voorzichtig. “Nou, misschien wel misschien niet.” “Hebben ze hier ook van die mooie avondjurken?” “Ja, dat kan je hier wel vinden. Voor vanavond bedoel je?” “Bijvoorbeeld. Je kan ook die jurk aan doen die je al hebt.” “Kan altijd nog als we niks vinden. Misschien moeten we even teruglopen. Kijk, hier Paul. Hoe vind je die zwarte?” “Die is denk ik net zo als die je nu hebt.” “Wel nee man, kijk toch goed. Deze is toch heel anders.” “Ik loop even naar binnen.” Dat even duurde bijna een half uur toen ze weer naar buiten kwam. “Geslaagd, en gelijk nog bijpassende lingerie gekocht.” “Heb je er nog wel plek voor?” “Man zeur toch niet zo. Plek zat, kom op.” “Koffie? Of een vroege lunch?” “We gingen lunchen en waren snel voorzien van heerlijk brood met lekker beleg. “En wat ga je nou vanmiddag doen?” “Als het zonnetje blijft ga ik op het terras zitten.” “Nee, echt? Op je eigen dakterras. Dat mag in de krant.” “Ja, ja, ik weet het.” “Heb je al iets van een bank?” “Nee, maar ik kijk rustig rond. Misschien hang ik wel een briefje op in de lift.” “Kan zomaar werken.” We liepen terug naar het appartement. In de lift drukte ik op de bovenste etage. Wat Karin niet zag is dat ik daarna gelijk op de rem drukte. De lift stopte. “Gadver, hebben wij weer. Er zit hier ergens een knop dat je om hulp kan roepen.” Snel stak ik mij hand uit naar haar borst. “He joh, wat doe je nou?” “Ik wil even spelen.” “Hier? Jij bent knetter.” “Kom, even snel zoals gisteren.” “Dat gaat toch niet goed Paul, dadelijk gaat die lift weer verder.” “Kom, even proberen.” Ik begon Karin te zoenen. Even later voelde ik haar hand over mijn broek gaan. “Hoe snel moeten we zijn eigenlijk?” “Een paar minuten, meer niet.” “Als jij je broek losmaakt, ga ik ook beginnen.” Even later reden we heerlijk tegen elkaar aan. De ruimte was maar beperkt maar viel niet tegen. “Even snel erin nu Paul. Vind ik lekker.” Dat viel even tegen door de kleine ruimte. Ik besloot te gaan vingeren. “Ook lekker, ook lekker, hmmmmm. Zo nu snel weer kleren aan.” Even later startte ik de lift weer en gingen we verder naar boven. Op de etage was verder niemand toe we uitstapten. “Jij bent ook helemaal gek he.” “Hoezo?” “Dat doe je toch niet.” Ze gingen lachen. “Wel spannend, zo onverwacht. Kom, we gaan naar binnen voordat iemand vragen gaat stellen.”