Extreem pervers geheugen

Luister?

“Wat is dit? Waar ben ik? Wie ben ik?” Deze gedachten schieten door mij heen als ik wakker word, zittend op de grond, met een rugleuning onder mijn rug en hoofd in een hoek van exact 33 graden, waaronder mijn handen en armen zijn vastgemaakt. Ik ben naakt, kan me nauwelijks bewegen en ben helemaal de weg kwijt: letterlijk, want de vragen die ik mezelf zojuist gesteld heb, kan ik daadwerkelijk niet beantwoorden, behalve de graden van de hoek, want die weet ik precies te produceren. Mijn lijf voelt prima, fit en gezond zelfs, dus ik voel me uitstekend, doch los komen is onmogelijk. Ik zie niets, hoor niets en als ik om hulp wil roepen komt er geen geluid uit mijn mond. Paniek maakt zich van mij meester, opdat ik pareltjes zweet over mijn voorhoofd voel lopen.
Uren gaan voorbij: uren waarin ik mijn geheugen teister op zoek naar herinnering, maar ik vind er geen een in mijn gedachten.
Analytisch scan ik mijn lijf en gesteldheid: ik ben een gezonde man, die vastgemaakt is aan zijn armen, onder zijn rug; mijn benen kan ik vrij bewegen, maar ik zie niets, hoor niets en mijn stem weigert dienst. Wie ik ben, weet ik niet, want er is iets mis met mijn geheugen, maar als ik begin te rekenen kan ik feilloos spelen met de tafeltjes van 1 tot en met 99 en heb ik ook met decimalen geen enkel probleem. Is dat normaal, of ben ik erg slim? Ik weet het niet.

Plots hoor ik een geluid: het is alsof er een deur open en weer dichtgaat. Een deur! Ik weet dus wat een deur is, maar niet wie ik ben! Er klinken stemmen: twee vrouwenstemmen vullen de ruimte, maar het duurt enkele seconden voordat ik de taal van de stemmen kan herkennen, want ze klinken Frans.
“Il est réveillé” (hij is wakker) hoor ik een zangerige vrouwenstem zeggen.
“Ja, en maak me nu alsjeblieft los” schreeuw ik terug, maar mijn stem is niet hoorbaar.
“Zal alles goed gegaan zijn?” vraagt een andere vrouwenstem, die duidelijk dichterbij klinkt én ik even later zelfs haar ademhaling heel erg dichtbij duidelijk waarneem.
“Ik ben hier! Help! Maak me los” wil mijn stem produceren, maar ik maak geen geluid en raak nog verder in paniek. Mijn lijf beeft, ik probeer me los te rukken of in elk geval duidelijk te maken dat ik wakker ben en hulp nodig heb, maar de stem zegt slechts “oui, réussi” (ja, gelukt).
Heel even blijft het stil, totdat ik iets vochtigs tegen het puntje van mijn neus voel en ik probeer te ontwaren waarvan dit komt.
Het duurt enkele seconden voordat ik het doorheb, maar als ik eenmaal vermoed wat er gebeurt, ga ik op onderzoek uit. Ik weet niet wie ik ben, waar ik vandaan kom of hoe ik heet. Ik weet niet eens hoe oud ik ben of hoe ik eruit zien, maar wat ik zonder enige twijfel ruik is geil: vrouwengeil!
Voorzichtig steek ik mijn tong uit mijn mond en proef ….. om direct bevestigd te krijgen dat een natte doos zich vlak boven mijn mond bevindt.
“Als je dorst hebt, open dan je mond” zegt de stem in het Frans, waarbij mijn gedachten kort de tijd nodig hebben om de taal om te zetten in mijn eigen taal: de Nederlandse taal, want ik versta het wel, maar het is overduidelijk niet mijn oorspronkelijke taal.
‘Dorst? Behoefte aan vocht? Ja, dat heb ik!’ schiet er door mijn gedachten, opdat ik mijn mond open en afwacht.
Een straaltje vocht vult mijn mond, dus ik slik het af en denk ‘lekker! Geef me meer!’, opdat ik mijn mond weer open.
Een sijpelend staartje vult een kleine 30 seconden mijn mond. Een halve minuut waarin ik gulzig slik en het vocht tot mij neem, niet wetend wat ik drink. Als het straaltje stopt analyseer ik wat ik gedronken heb en voel ik opnieuw het natte puntje tegen mijn neus. Nu lik ik en proef ik van het natte poesje, waar ik urine vermengd met kutsap van proef.
‘Iemand heeft in mijn mond geplast en houdt haar kutje vlak boven mijn mond’ constateer ik, al likkend aan het kutje.
‘Waarom ken ik de smaak van vrouwengeil en urine, maar weet ik mijn eigen naam niet eens?’ denk ik angstig in mijzelf, als ik me overgeef aan deze heerlijkheden én daarbij een hand op mijn erectie voel.
‘Hoe heet je dan?’ vraag ik denkend aan mezelf, de paniek verdringend, als ik genotvol door de spleet lik, die mij gepresenteerd wordt.
‘Het is zeker weten een vrouw die boven me staat en mij haar onderkant voorhoudt’ denk ik al likkend aan de natte gleuf, die mij evenveel doet genieten als de dame, die het al kreunend ondergaat.
“My turn” klinkt er in het Engels van een afstandje, als ik bedenk dat dit betekent ‘mijn beurt’; dus Engels versta ik ook: maar waarom?
De heerlijkheid verdwijnt boven mijn gezicht en maakt plaats voor een iets karakteristiekere, sterkere, uiterst aangename, penetrante geur.
‘Ook een kutje, maar van een Afro-Amerikaanse’ weet ik, waarop paniek opnieuw bezit van me neemt, want waarom weet ik dit wel, maar weet ik niet wie en waar ik ben?
“Open” zegt een donkere, doch vrouwelijke stem, boven me.
‘Gaat ze plassen?’ vraag ik me af, als mijn mond met een sterke straal gevuld word en ik moeite heb om niet te morsen, doch het lukt me om alles te verorberen, ondanks dat deze dame haar plas in enkele sterke stralen mijn mond in spuit. Daarna landt haar doosje op mijn mond, dus ik lik instinctief, druk mijn tong diep in haar en voel hoe zij na een minuutje haar bekken naar voren schuift en ik besef dat ik haar kontgaatje begin te likken. De bitterzoete smaak van haar aars brengt mijn pik bijna spontaan tot eruptie, maar voordat dit gebeurt, verdwijnt haar onderkant boven mijn gezicht.
“Ach gut, hij likt in het luchtledige” hoor ik iemand in mijn moerstaal zeggen. Het is een man die het zegt, dus mijn logische conclusie is dat er, buiten mij, minimaal drie personen in de ruimte zijn waarin ik me bevind.

Aan weerszijden voel ik een hand onder mijn oksel en in mijn knieholten, waarna mijn lichaam over de rugleuning heen wordt geschoven. Ik hang in het luchtledige, tussen twee sterke personen in, als ik voel dat ze me laten zakken. De derde persoon begeleidt mijn daling, want ik voel twee handen onder mijn billen, waarna ik iets tegen mijn kontgat voel. De derde persoon beweegt met het ding tegen mijn kontgat, waarna de andere twee mij eroverheen laten zakken. Het doet zeer, dus ik spartel met mijn benen, maar de twee personen die me vast hebben, controleren mijn tegenstribbelen, opdat zij mij over de staaf kunnen laten zakken. Als ik eenmaal zit, heb ik het gevoel dat ik van onderen volledig opgevuld ben, ondanks dat de lengte van het ding in mij slechts 16 centimeter is.
‘Hoe kan het dat ik weet dat de staaf in mij precies deze lengte heeft, maar dat ik niet weet wie ik ben, waar ik ben of waarom dit met mij gebeurt?’ vraag ik mezelf af, als ik een duwtje tegen mijn voorhoofd voel en ik steun vind aan iets dat lijkt op een metalen paal in de grond.
Iemand frommelt achter mijn hoofd, waarna de blinddoek verdwijnt en ik moeite heb om te kijken, want de transformatie van geheel donker naar fel licht teistert mijn pupillen.
Na enkele seconden zie ik iets, dus ik staar in de rondte en constateer dat ik in een vierkante ruimte ben. Mijn lijf is onthaard, gespierd en doet aan als dat van iemand in de bloei van zijn leven. Ik zal een jaar of dertig zijn en heb veel gesport, maar ik herken het lijf waarin ik me bevindt niet.
De drie personen zijn niet zichtbaar, doch ik hoor hun ademhaling achter me, dus ze zijn nog in de ruimte. De ruimte is overigens volledig gesloten, althans hetgeen ik voor en naast me zie. De vloer is verwarmd en betegeld, wat niet voor de wanden geldt, want deze zijn van beton. Voor me zie ik de rugleuning, waar ik zojuist op wakker ben geworden. Deze is verankerd aan de vloer. Nu mijn armen er niet omheen vast zijn, voel ik dat ze niet alleen mijn polsen gekneveld hebben, maar mijn hele onderarmen aan elkaar hebben gemaakt, met een soortement van tape of folie.
‘Deze mensen hebben angst voor me, of in elk geval ontzag, want de wijze van vastmaken geeft aan dat ze koste wat kost willen voorkomen dat ik mezelf kan bevrijden.
Er klinken stappen, waarna een breed geschouderde, naakte, gemaskerde kerel voor me verschijnt. Hij komt voor me staan: buiten mijn raakvlak, want ik heb de neiging om hem een trap te verkopen, ondanks dat ik weet dat ik hulpeloos ben, althans voor nu.
Nog meer stappen vullen de ruimte, waarop de twee dames zich tonen. Ze gaan naast de man staan, zijn beiden naakt en hebben eveneens een masker op. De maskers zijn een soort van dunne gezicht bedekkende skimutsen, welke het hele hoofd bedekken, maar gaten hebben bij de ogen en mond. Volgens verwachting is een van de dames getint en de ander blank. Het zijn geen modellen, maar afgetrainde, gespierde dames, die net als mij, in de bloei van hun leven zijn, wat voor de man eveneens geldt.
De dames hurken neer, nemen elk een van mijn voeten beet en spreiden mijn benen, waarna ze met kun kruis op mijn onderbeen gaan zitten.
‘Die zijn goed geil!’ bedenk ik als ze met hun kruizen over mijn onderbenen beginnen te schuren, waarbij ze beiden mijn knie hard tegen de grond drukken, om te voorkomen dat ik mijn benen kan bewegen, of anderszins verzet kan tonen. De man stapt tussen de dames door, gaat kort voor me staan zodat zijn slappe leuter voor mijn gezicht hangt.
Hij neemt de slappe worst in zijn hand, slaat ermee tegen mijn wangen, waarna met zijn vrije hand mijn kin naar beneden drukt.

“Je zult begrijpen dat je het niet overleeft en dat je er nooit achter komt wie je bent, als je bijt” zegt de man, als hij zijn slappe worst mijn mond in drukt.
De pik smaakt heerlijk en groeit binnen enkele seconden uit tot een enorme erectie, wat de man ertoe brengt zijn hand onder mijn kin te leggen, zodat mijn mond zich nauw om zijn leuter sluit, om vervolgens in en uit mijn mond te bewegen.
‘Ben ik homo, biseksueel of hetero?’ vraag ik mezelf af, waarbij mijn volgende vraag luidt “waarom ken ik de betekenis van deze woorden, maar weet ik niet wie ik ben?’
De pik glijdt heerlijk op en neer in mijn mond, dus in een reflex ik begin er spontaan op te zuigen, alsof ik het al duizenden malen gedaan heb.
“Hij is echt alles kwijt!” hoor ik de man met licht verbaasde toon zeggen, wat mij doet vermoeden dat ik zeker geen homo ben en wellicht handel vanuit oerinstinct, maar zijn opmerking is tevens een indicatie dat de drie personen mij op de een of andere manier kennen. Deze drie mensen weten wat ze doen en met wie ze het doen, maar waarom weet ik dat niet?
Het geluid van genietende, opgewonden mensen vult de ruimte. Ze genieten van mijn lijf en handelen, want de man neukt mijn mond en de vrouwen berijden mijn onderbenen, als ware het pikken.
Zes minuten duurt het, wat tevens de vraag oproept ‘hoe kan het dat ik deze tijdsinschatting kan doen, maar niet weet hoe laat het is, laat staan dat ik weet welk jaar of welke dag het is?. Zes minuten voordat de man begint te grommen, ten teken van zijn naderende orgasme, dat gaat dienen als voeding voor mij, want ik wil het, dus ik zuig alsof mijn leven ervan afhangt, wat misschien zelfs het geval is. Hij ademt diep in, dus ik weet dat hij gaat komen, wat dan ook gebeurt tijdens een diepe uitademing, met een flinke kwak in mijn mond, die ik verlekkerd wegslik.
“Sodeju, hij slikt” zegt de donkere dame verbaasd, als de man zijn eikel ontbloot en deze door mij laat kuisen, wat ik met veel plezier doe.
“Heb je nog dorst?” vraagt hij, waarop ik knik, want mijn stem weigert nog steeds dienst.
Bij ontbloot zijn eikel opnieuw, dus ik steek mijn tong uit, waar hij zijn slappe worst oplegt, waarna ik zijn pik voorzichtig omsluit met mijn lippen en hij met zijn vocht mijn mond vult. Mijn pik staat snaarstrak omhoog, voel ik, terwijl ik zijn vocht tot mij neem. Als hij klaar is met plassen, haalt hij zijn slappe worst uit mijn mond, slaat er enkele malen mee tegen mijn wangen, waarna hij tussen de dames door achteruit stapt en met zijn armen over elkaar aanschouwt wat er verder gebeurt.
De donkere dame komt schokkend klaar op mijn onderbeen. Zodra dit het geval is, staat ze op, draait zich met haar rug naar mij toe tussen mijn benen, presenteert mij haar achterste, om zich voort ermee op mijn gezicht te nestelen. Diep snuivend en likkend aan haar lekkende mandje, begin ik spontaan met mijn billen te knijpen, want de opwinding is te groot, dus ik wil enige prikkeling ervaren, welke ik bewerkstellig tegen mijn prostaat, door al knijpend met mijn achterste wrijving binnen in mij te veroorzaken.
Als ik ook de blanke dame voel klaarkomen op mijn been, verdwijnt de donkere dame, om plaats te maken voor de blanke, wiens orgasme ik eveneens mag oplikken en snuiven. Mijn opwinding neemt buitenproportionele vormen aan, want zelfs als de blanke dame van mijn gezicht verdwijnt, blijf ik met gesloten ogen, met mijn billen bewegen, om mezelf te verlossen van het zaad dat schreeuwt om te mogen vertrekken uit mijn lendenen.
“Hij probeert klaar te komen” zegt de blanke dame, waarna ze mij opnieuw bij mijn oksels en knieholten vast pakken, maar nu, om mij van de staaf af te nemen, zodat ik niet verder kan gaan met de poging om klaar te komen.

De drie weten precies wat ze doen en gaan uiterst gecontroleerd en met ontzag te werk, zo blijkt als de sterke kerel mijn voeten stevig vast pakt en zij mij omdraaien. Met mijn buik wordt ik op een kleine verhoging gelegd, welke aan de andere kant van de paal blijkt te staan, waar ik zojuist tegenaan geleund heb gezeten. Ik zie een deur, maar voel tevens hoe mijn enkels aan de vloer vast gemaakt worden in metalen enkelboeien.
De man staat voor me, trekt mij aan mijn haar in een knielstand, waarna hij zelf wijdbeens op de verhoging gaat zitten.
“Als je zo graag klaar wilt komen door anale verwennerij …….” zegt hij zijn zin niet afmakend, doch de dames knikken gezamenlijk mijn lijf en dwingen mijn gezicht in de schoot van de man. Ik begrijp de opzet, heb er geen enkel probleem mee, integendeel: ik neem de pik in mijn mond en begin er verwoed aan te lurken in de hoop dat deze hard zal worden, wat binnen enkele minuten gebeurt, ondanks het vrij recente orgasme van de man, die dus erg potent blijkt. Als de pik stijf is, staat de man op, waarna ik voorover gebogen op de verhoging gedrukt wordt en iets kouds tussen mijn billen voel. Een dameshand smeert iets glads uit tussen mijn billen, waarna ik de warme eikel van de man tegen mijn aars voel. Zonder mededogen drukt hij zijn pik in me, wat vrij eenvoudig gaat, want ik bied geen weerstand en ik moet wel een geoefende ontvanger zijn, althans deze gedachten dwalen door mijn hoofd, voordat het genot van zijn eikel langs mijn prostaat de overhand neemt.
De donkere dame komt, geknield, op de grond voor mij zitten. Haar achterkant schuifelt richting mijn gezicht, dus ik beweeg ernaar toe en druk mijn tong haar aars in, zodra haar positie dit toestaat. Voorvocht sijpelt uit mijn pik, doordat de pik in mij, mijn prostaat stimuleert. De man grijpt mij bij mijn heupen en begint vaart te maken met het penetreren van mijn achteringang, terwijl ik de rozet van de donkere dame doorklief met mijn tong. De blonde dame zit vermoedelijk naast mij, want ik voel af en toe haar hand om mijn eikel, doch ze oefent geen druk uit, dus ik vermoed dat ze een kommetje vormt met haar hand onder mijn pik, om te voorkomen dat ik mijn zaad op de vloer spuit, mocht ik spontaan tot eruptie komen.
Ik ga komen, het is onvermijdelijk, want de pik in mijn heeft mijn prostaat dermate gemasseerd dat het “point of no return” gepasseerd is. Zodra k het echter voel, trekt de man terug, stapt lang me af en verschijnt boven het kontje van de donkere dame. Enkele rukken aan zijn staaf doen hem exploderen in de bilnaad van de vrouw, dus ik lik, probeer het tot me te nemen en voel tegelijkertijd hoe de blanke vrouw achter mij, twee vingers bij me inbrengt en mijn eikel omsluit met haar andere hand.
Slurpend lik het zaad tussen de billen van de vrouw uit, als de man mijn haar beet grijpt en zijn slinkende besmeurde lat mijn mond in perst, zodat ik deze kan kuisen. Precies op dat moment voel ik dat ik kom. Kermend van bevrijding spuit ik dikke stralen zaad in de hand van de blanke vrouw.
Heel even denk ik analytisch ‘dat is een flinke hoeveelheid zaad, dus ik ben al een poos niet meer klaargekomen’, doch het genot van het moment dringt de gedachte naar de achtergrond, als de pik uit mijn mond verdwijnt en de blanke vrouw haar vingers verwijdert uit mijn achterste om vervolgens mijn zaad uit te smeren over de billen van de donkere vrouw. Aansporing heb ik niet nodig, want gedwee begin ik het eraf te likken, bevend en trillend van opwinding.
Als de billen schoon zijn, staat de donkere vrouw op, draait zich om, grijpt mijn haar beet om mijn mond te openen, waarna ze erin spuwt en de drie door de deur naar buiten lopen.

Het gevoel dat me overvalt is: gebruikt! Maar dan op meedogenloze, heerlijke wijze.
‘Weten deze mensen wat ik lekker vind en kennen ze mij, of doen ze wat henzelf goeddunkt en is het toeval dat ik er ook van geniet?’ Een gedachte die mij urenlang in bezit houdt, aangezien ik de vragen ‘wie ben ik, waar ben ik en waarom ben ik er?’ heb laten varen, in de hoop dat mijn geheugen vanzelf terugkomt, als ik er geen aandacht meer aan besteed.
De deur gaat open en de blanke vrouw betreedt de ruimte. Ze is gespierd, mooi gespierd zelfs, dus ik ervaar aantrekkingskracht tot haar.
Door haar skimuts is niet te zien of ze knap is, doch haar lijf mag er zeker wezen. Nadat ze de deur dicht heeft gedaan, stapt ze recht op mij af, tilt mij aan mijn hoofd overeind, zodat ik geknield kom te zitten, waarna ze mij achterover drukt, opdat ik liggend op de grond eindig. Mijn armen voelen niet fijn aan onder mijn lijf, doch dit lijkt de blanke vrouw niets te deren, want ze gaat als een heerseres op mijn buik zitten en kijkt me uitdrukkingsloos aan. Ik herken haar ogen niet, maar zie wel dat deze groen van kleur zijn, dus de dame kan zowel blond als bruin haar hebben. Nu ze zo dichtbij zit, zie ik enkele littekens op haar lijf. Littekens welke veroorzaakt zijn door messteken, althans het zijn oude snijwonden.
‘Ben ik soms chirurg van beroep en weet ik dit vanuit professioneel oogpunt?’ vraag ik me af, waarna ik beroepen probeer te verzinnen, waarbij het hebben of herkennen van littekens vanzelfsprekend is, maar tot enig inzicht leidt deze gedachte niet.
De vrouw brengt haar hand richting mijn keel, waar ze een of andere sticker vanaf trekt, welke ik niet gevoeld heb en zeker niet gezien kan hebben, omdat er geen enkel weerspiegelend object in de ruimte aanwezig is.
“Je kunt nu praten, maar dat is alleen bedoeld om mij te antwoorden. Schreeuw je of stel je vragen, dan schakel ik je stembanden weer uit” zegt de dame, waarop ik overpeins welk instrument zij gehanteerd kan hebben om mijn stembanden buiten werking te stellen, doch ik vind het antwoord niet.
“Hoe veel liter vocht kan een menselijke blaas behelzen?” vraagt de vrouw, waarop ik zonder na te denken “anderhalve liter, maar de meeste mensen hebben een plasreflex als ze over de helft zijn”.
Ze knikt instemmend, terwijl ik me afvraag waarom ik dit weet.
“En hoeveel daarvan wil jij nu van mij drinken?” vraagt de blanke gespierde dame op mijn even zo zeer gespierde borstkast.
“Alles” antwoord ik eerlijk, wetend dat dit onmogelijk is, doch de verwarrende situatie windt mij enorm op, waardoor het lijkt alsof ik hink op twee gedachten: de eerste is mezelf bevrijden op wat voor een manier dan ook en de tweede is uiteraard haar geile foltering ondergaan.
Ze zakt iets onderuit, schuifelt verder naar voren op mijn borstkast en grijpt mijn haar stevig beet. Vervolgens drukt ze haar poes tegen mijn mond, opdat ik spontaan begin te likken, waarbij zij uiterst beheerst enkele druppeltjes plas laat lopen. Een tiental minuten druppelt ze uit haar poes, terwijl ik haar lik en alles wegslik. Mijn pik staat keihard omhoog en ik verbaas me over de zelfbeheersing die zij heeft, want ik lik haar klit en gleufje enthousiast en zij reageert navenant, maar toch lukt het haar om haar blaas te blijven controleren, opdat mij slechts druppeltjes urine worden toegediend. Haar kutlippen zwellen onder mijn gelik, wat ertoe leidt dat zij na een dik kwartier likken, als ze klaar is met plassen, luidt kreunend klaar komt op mijn tong, wat gepaard gaat met licht vochtverlies, dat ik uiteraard geheel verwerk.
De vrouw vertrekt zonder verder een woord met me te wisselen, waarna het licht uitgaat en ik vertwijfeld achterblijf in de ruimte.

Het kan niet anders of ik ben in slaap gevallen, want ik schrik op als ineens het licht aan gaat en ik de deur hoor opengaan. Mijn armen voelen pijnlijk aan, want ik heb er urenlang op gelegen. Snel denk ik na over wie ik ben, waar ik ben en waarom ik door de twee vrouwen en de man gevangen genomen ben, doch mijn geheugen is hetzelfde als voordat ik in slaap viel, met dien verstande dat ik exact weet wat er gebeurd is, sinds ik in deze ruimte wakker ben geworden, vandaar ook dat ik het kan reproduceren en voor de lezer op papier kan zetten.
Dat mijn probleem groter is dan ik kan bevroedden, merk ik als de man de ruimte betreedt, met in zijn hand een zakje met een dop erop.
Hij hurkt naast me neer, draait het dopje van het zakje en zegt “openen”.
Een smerig noodrantsoen wordt mijn mond in geperst, dus ik slik snel alles door, want mijn overlevingsinstinct roept naar me ‘je weet niet wanneer de volgende maaltijd volgt’. Als het zakje leeg is, verdwijnt de man weer, waarna de lichten weer dimmen en ik voor mezelf een strategie probeer te bepalen over de wijze waarop ik uit dit hol kan ontsnappen, doch het lijkt vrij uitzichtloos.
Binnen een klein uurtje gaat het licht weer aan, waarna ik hakken hoor en blote voeten meen waar te nemen. De donkere dame en de man verschijnen in mijn blikveld, waarbij het opvalt dat de dame kniehoge, knalrode laarzen draagt met torenhoge hakken. Ze heeft er zelfs een bijpassend latex masker bij opgezet, dat haar hele hoofd bedekt, maar haar mond en ogen vrij laat.
De man draagt dezelfde skimuts als eerder en is voor de rest naakt en zo te zien opgewonden, want zijn pik is reeds half hard.
“Val je op vrouwen of mannen?” vraagt de man.
“Weet ik niet” antwoord ik eerlijk “ik vermoed op beiden”.
“Dus je hebt ervan genoten om mij te pijpen en door mij geneukt te worden?” vraagt de man, waarop ik zacht “ja” antwoord.
“Wie ben je?” vraagt de man vervolgens, waarop ik “ik weet het niet” antwoord, maar tevens bedenk dat hij twijfelt of dit daadwerkelijk zo is, of dat hij minimaal verwacht dat ik mijn geheugen terug ga krijgen.
“Ga staan” zegt de man, die weet dat ik dit onmogelijk zelf kan doen, dus hij stapt om mij heen, legt zijn hand in mijn nek en duwt me eraan overeind.
Vervolgens begint hij de tape om mijn onderarmen los te wikkelen, waarbij hij zegt “een van ons drie houdt de wacht bij de deur. Probeer je een van ons pijn te doen, dan vertel je het niet na”.
De tape is van mijn armen, doch mijn handen blijken geboeid te zijn, maar toch voelt het beter aan, want ik kan mijn armen nu fatsoenlijk strekken, wat een verademing is ten opzichte van eerder, dus ik zeg “dank je”, waarop de man voor me komt staan en mij met zijn vlakke hand in mijn gezicht slaat, wat gepaard gaat met de opmerking “je spreekt niet, maar antwoordt alleen”. Ik knik bevestigend, want ik heb weinig trek in verdere beperkende maatregelen of nog een klap in mijn gezicht, want deze was goed geplaatst, krachtig en derhalve niet geheel pijnloos.

De man en de donkere vrouw wisselen een blik, welke de verstandsverhouding tussen hen verduidelijkt, dus ik weet dat ik met, op elkaar afgestemde mensen te maken heb, die wellicht een ingewerkt team zijn, doch ik kan niet precies herleiden welke oorsprong dit heeft.
“Kniel” zegt de vrouw, dus ik zak direct op mijn knieën en zie dat de man voor me komt staan, opdat zij positie kiest zijdelings van ons, zodat ze niets mist van hetgeen staat te gebeuren.
“Zeg wat je wilt” draagt de man mij op, waarbij direct de gedachte ‘vrij zijn en weten wie ik ben’ door me heen schiet, doch ik weet wat hij van mij verwacht dus ik antwoord “uw pik in mijn mond”, waarop dit prompt gebeurt, want hij houdt mij zijn pik voor, waarop ik toe hap.
De pik is snel volledig har en de man lijkt haast te hebben, want hij houdt zijn pik aan de wortel vast en rukt met zijn hand mee, terwijl ik hem afzuig, zodat hij snel tot eruptie zal komen, althans dat is onvermijdelijk. Dit gebeurt dan ook snel, maar niet op de wijze waarop ik verwacht, want de man haalt tijdig zijn pik uit mijn mond, stapt voor me weg, waarop zijn plaats wordt ingenomen door de vrouw, waarna hij hurkt voor haar rechterbeen en verwoed aan zijn staaf rukt. Hij drukt zijn eikel tegen de bovenkant van de vuurrode laars om zijn zaad erop te verliezen, waarna hij gaat staan en mij de laatste restjes van zijn lul laat zuigen.
Direct daarna vertrekt hij, opdat ik aanstaar tegen de prachtige gespierde, bizar donker getinte vrouw met de latex hoofdbedekking en dito laarzen, waar het zaad van de man over naar beneden loopt.
“Ik zou het maar snel oplikken, anders lik je het van de grond” zegt de vrouw, zodra de man de deur achter zich heeft dicht getrokken. Ik buk me diep, lik met lange halen het zaad van haar laars en slik het weg, waarna ik enthousiast verder lik aan de laars, want de smaak van het latex blijkt me enorm op te winden. Als ik over haar wreef lik, schopt ze tegen mijn gezicht, wat vrij pijnlijk is, dus ik trek mijn gezicht terug en ben me ineens weer bewust van mijn positie, die er niet florissant uitziet.
De vrouw zet mij recht op mijn knieën en knielt voor me neer. Ik staar recht in haar donkerbruine kijkers, die niets verraden over haar identiteit. Ze schuift dichterbij, tot vlak voor me, waarna ze mijn gezicht in beide handen beet neemt en pardoes haar tong mijn mond in steekt.
Verdwaasd vrij ik met haar mee, als onze tongen een paringsdans aangaan, wat mijn vermoeden, dat zij en de man elkaar goed kennen, bevestigt anders zou ze nooit zijn zaad willen proeven in mijn mond. Een hand verlaat mijn hoofd en zet koers richting mijn billen, als ze de andere hand in mijn nek legt, om mijn hoofd in deze positie te houden.
Nagels dringen mijn gespierde bilvlees in, als ik poog haar handelingen te analyseren, want de hand in mijn nek in combinatie met de langdurige tongzoen duidt op passie en mededogen.
Hijgend en naar adem happend, beëindigt de donkere dame de tongzoen, waarbij ik een blik van herkenning in haar ogen zie, maar ik deze niet herken als zijnde bekend voor mij.

Als een moederpoes likt ze over mijn hals, zet koers richting mijn gespierde borstkast en begint er plagend in te happen, waarbij haar handen nu beiden in mijn billen knijpen.
Ze bijt hard op mijn tepels, spreid met haar handen mijn billen en zoekt met haar middelvingers naar mijn aars, welke ze, te hard om lekker te noemen, prikkelt met haar nagels. Haar tanden bijten zich letterlijk vast in een van mijn tepels, als ik een vingertopje druk voel uitoefenen tegen mijn achteringang en ik begin te zweven tussen pijn en genot.
Mijn tepel dreigt eraf gebeten te worden door de donkere dame, doch vlak voordat dit gebeurt, verplaatst ze haar mond naar mijn andere tepel, welke nu hetzelfde proces ondergaat. Ik hij van genot, piep van opwinding en jammer van pijn, als zij mij naar de toppen van mijn uithoudingsvermogen jaagt, want de pijn in mijn tepels is bijna niet te houden. Plotseling laat ze mijn tepel met rust, gelukkig, waarna ze bijtend via mijn gespierde buik en onderbuik koers zet naar mijn keiharde paal. Ze steunt op haar ellenbogen, biedt mij een waanzinnig mooi uitzicht op haar gespierde rug en dito kont, als ze mijn ballen in een hand beet neemt en met de andere hand tussen mijn benen door, op zoek gaat naar mijn achteringang. Ze posteert een vinger voor mijn kontgaatje, brengt haar lippen tot voor mijn pik en doet vervolgens iets dat ik nooit meer zal vergeten, want ineens en tegelijkertijd, nijpt ze vol in mijn ballen, drukt ze haar middelvinger in mijn aars en hapt ze mijn pik haar mond in.
Het voelt uiterst pijnlijk en onaangenaam, doch dit gevoel is slechts van zeer korte duur, want de handen en de mond, schieten gelijk in standje verwennerij, want de hand om mijn zak begint te kneden, de vinger in mijn aars vindt al wrijvend mijn prostaat, terwijl de mond al zuigend op en neer gaat.
‘Ik mag niets zeggen, maar ik ga klaarkomen’ denk ik reeds na enkele seconden, want het gevoel is té overweldigend, waarna het ook daadwerkelijk gebeurt. Mijn spieren spannen aan, ik adem diep in, voel dat het niet te houden is waarop ik ontspan en mijn zaad haar mond in laat lopen. De vrouw schijnt het niet te deren, want ze masseert mijn ballen verder, rukt haar vinger uit mijn aars en beweegt met haar mond nog enkele malen op en neer over mijn spuitende paal.
Zodra de eruptie in haar mond stopt, laat ze mijn pik uit haar mond glippen, verdwijnt ook de hand om mijn ballen, waarna ze gaat staan. Dominant grijpt ze mijn haar beet, komt met haar gezicht richting het mijn, waardoor ik de bedoeling begrijp, dus ik open mijn mond en uitvang uit de hare mijn zaad. Ze drukt mijn mond dicht, overtuigt zichzelf van het feit dat ik het doorgeslikt heb, door mijn mond weer te openen, waarna ze uit de ruimte verdwijnt.
Even later gaat het licht uit, zodat ik opnieuw begin te peinzen over mijn situatie, maar nog steeds niets wijzer word. Ik ga zitten en even later zelfs liggen, want een soort moedeloosheid overvalt me.
Duizenden emoties en gedachten dwalen door mijn hoofd in een poging te achterhalen wie ik ben en waar ik ben, maar mijn herinnering gaat niet verder terug, dan het moment waarop ik hier, in deze ruimte, vastgebonden wakker werd. De signalen die, met name de man en vrouw, mij als laatste gegeven hebben, duidt erop dat zij weten wie ik ben, doch zodra ik mijn mond open om iets te zeggen of te vragen, word mij het zwijgen opgelegd. Hetgeen ze met me doen, vind ik retegeil, dus ergens, diep van binnen, schuilt een pervers iemand in mij, althans vage vermoeden van traditionele seks dwalen door mijn hoofd, dus ik begrijp dat hetgeen er nu met mij gebeurt buitenproportioneel is.
Hoe lang gaat dit nog duren? Kom ik erachter wie ik ben en waarom ik hier ben? Ontdek ik wie de drie personen zijn?

Bij voldoende interesse …… schrijf ik verder.