Hein krijgt een ongelukje

Luister?

Hein, een 72 jarige alleenstaande simpele ziel woonde in een eenvoudige buurt met naoorlogse krotten waarvan enkelen al dichtgetimmerd en voorzien waren van het bordje ‘onbewoonbaar verklaard’, terwijl het het huisje van Hein niet zou misstaan als het gesierd werd met de tekst ‘onverklaarbaar bewoond’. Het was slechts een kwestie van tijd voordat een doorgerotte gasleiding het zou begeven, waardoor de hele buurt in één klap van de kaart zou worden geveegd.

Nu Hein al een tijd met pensioen was keek hij met weemoed terug op zijn loopbaan. Hein had zijn hele werkzame leven doorgebracht in de chemische industrie waar hij onder barre omstandigheden was opgeklommen tot chef chemicaliën menger. Door al deze chemische stoffen was het toch al niet al te snuggere brein van Hein aangetast waardoor hij nog gestoorder werd dan hij al was. De A-seksuele bejaarde vond zijn enige gerief onder de douche waar hij aan zijn mini piemeltje trok en z’n zaadstraaltjes tegen het douchegordijn spoot, waarna hij verlekkerd toekeek hoe het kwakje er langzaam van af droop. Nee, Hein had zijn plasser alleen maar voor de lozing van zijn urine en zijn fetisj om het opwindende douchegordijn van sperma te voorzien. Naar de hoeren gaan vond hij maar verspilling van geld en bovendien had hij er een hekel aan als een vrouw zijn pikkie aanraakte, want dit was zijn persoonlijk bezit en alleen bestemd voor zijn eigen hand. Op warme zomerse dagen zat hij graag in de tuin genieten van een goed boek. Zijn literaire kennis was zeer hoog, zo had hij de gehele reeks van De Kameleon en de Donald Duck al vele malen gelezen, evenals Dik Trom, Pietje Bell. Je kon veel zeggen van deze simpele ziel, maar hij kende zijn klassiekers.

Op een uitzonderlijk warme dag liep het zweet met stralen van het lichaam van Hein, en hij besloot de verkoeling van een staande ventilator op te zoeken. Hij trok zijn doorweekte shirt en de rest van zijn kleding uit en ging in zijn blote reet voor de ventilator staan en genoot van de frisse wind op zijn lichaam. Bij normaal geschapen mensen zou dit geen probleem zijn, maar door onoplettendheid verdween het kleine piemeltje van Hein tussen het raster en werd zijn lulletje geraakt door de wieken van de ventilator wat een ratelend geluid veroorzaakte. Hein schrok zich wild en voelde een stekende pijn in zijn onderlichaam. Zijn pikkie was pimpelpaars geworden en Hein schreeuwde het uit van de pijn. Snel pakte hij een partij ijsblokjes uit de koelkast waar hij zijn plassertje mee probeerde te koelen en slikte meteen maar een stuk of tien paracetamolletjes.

Toen hij na een uur nog geen verbetering voelde besloot Hein toch maar even langs de eerste hulppost te gaan.
Daar aangekomen werd hij behandeld door de dienstdoende dokter, die niet vreemd opkeek van de gekste seksuele experimenten die mensen uithaalden. Zo had hij al vele mannen behandeld die er genoegen in schiepen hun pik door de stofzuiger op een pijnlijke manier vacuüm te laten zuigen. Ook had hij al tientallen mensen verlost van kleine vibrators en andere voorwerpen die bij anale spelletjes naar binnen waren geschoten. De arts had nog nooit zo’n uitzonderlijke verwonding gezien en haalde er een aantal collega’s bij, waaronder een paar jonge zustertjes in opleiding die besmuikt stonden te grinniken van het uitzicht dat ze hadden op het paars aangelopen miniatuur pikkie van Hein. Hein geneerde zich kapot door deze aandacht en de dokter besloot eerst maar een paar injecties te geven in het plassertje waardoor de pijn snel wegtrok door de verdovende werking. Daarna bracht hij een kindermaatje katheter aan in het plasbuisje van Hein met een zak om de urine op te vangen en verpakte het pikkie in met een een flinke hoeveelheid watten en omzwachtelde het geheel met een strak zittend verband. Voor alle zekerheid kreeg Hein ook nog een tetanusinjectie in zijn reet en werd met een recept voor zware pijnstillers heengezonden.

Terwijl hij naar huis strompelde met de zak van de katheter onder zijn arm en de bobbel in zijn broek werd hij vreemd nagestaard door de passanten die dachten dat deze bejaarde met een enorme erectie rondwandelde. Thuis dronk Hein eerst maar een flink aantal biertjes tegen de schrik om vervolgens bezopen onder de wol te duiken om zijn roes uit te slapen.
Voorlopig was hij gedwongen in de voor hem ongemakkelijke houding op zijn rug te slapen om zijn plasser te ontzien.
Zijn douchegordijn activiteiten kon hij voorlopig ook wel uit z’n hoofd zetten. Door deze onaangename gebeurtenis zou hij voortaan wel beter opletten.