Het buurmeisje van nr. 29

Luister?

Het was een mooie hoekwoning waar ik naartoe verhuisde met mijn ouders. We woonden nog prima op ons oude adres, maar nu de hypotheekrente zo laag was en de huizenprijzen ook, was dit wel het moment om ‘toe te slaan’. Er moest wel wat gedaan worden, een nieuwe ketel en wat sauzen, maar verder stond het huis er echt strak bij.

Het huis beschikte over 2 grote slaapkamers en één kleine. Daarnaast hadden we een enorme zolder waar je nog twee kamers van kon maken. Mijn bed kwam onder het raam te staan, dat was als je de kamer binnenkomt rechts. Ik sliep dus aan de achterkant van het huis. Het bureau met de pc kwam er haaks op te staan, als je de kamer binnenkomt gelijk rechts. Tegenover het bed stond de kledingkast.

Nadat we onze intrek genomen hadden, liepen we op een avond langs de buren om handen te schudden en kennis te maken. Ik was 21, vrijgezel en zou over niet al te lange tijd op zoek gaan naar een plek voor mezelf. Toch liep ik maar mee, wel zo netjes dunkte me.

De buren bleken nogal verschillend te zijn. In het ene huis woonde een echtpaar, die al ruim gepensioneerd waren en in het andere huis broer en zus van net 30. Het was echter het huis aangrenzend aan de onze dat wel heel interessant bleek te zijn. Nadat we op de bel gedrukt hadden, deed er een jonge dame open, van een jaar of 15 schatte ik. Haar ouders riepen ons vanaf een afstand naar binnen en schudden ons de hand.
Het meisje van 15 bleek twee zussen te hebben, één schatte ik rond de 18, de andere ergens rond de 22. Prachtige vrouwen om te zien, voor zover ik dat kon. Ik kwam mezelf voorstellen dus ging ze niet uitgebreid staan te bekijken. We kletsten wat, maakten kennis en namen daarna afscheid.

We gingen terug naar ons huis, alwaar ik weer de studieboeken indook om een tentamen te leren voor volgende week. Ik kon mijn gedachten er slecht bij houden en mijn gedachten dwaalden af.
Ik schoof mijn studieboeken opzij en opende Facebook en zocht de oudste van ‘het stel’. Ik vond haar snel maar ze had haar profiel goed afgeschermd tegen rare vogels, zoals ik.
Wel wat vakantiefoto’s van enkele jaren terug waar je haar in bikini zag. Daar had ze inderdaad een prachtig lichaam. Er was verder weinig te zien dus klikte ik Facebook weer weg en probeerde me te concentreren op mijn tentamen.

De weken verstreken in ons nieuwe huis. Het wende snel, moet ik zeggen. M’n ouders gingen naar hun werk, ik weer naar college.

Ik zag haar regelmatig lopen. Haar naam was Stephanie, trouwens. Jaar of 22, dus. Bruin haar, en mooi slank lichaam. Mooie volle borsten en billen. En last but not least die heerlijke twinkeling in haar altijd stralende ogen. Dat maakte mij nog het meest week in de benen, als ze me aankeek en glimlachte. Ik verdronk in haar ogen!
Ik was bovengemiddeld geïnteresseerd in haar; maar was het lust of verliefdheid? Ik kon er nog geen vinger achter krijgen.

Het was een mooie nazomermiddag, ik was vroeg thuis toen de bel ging. Ik liep naar de voordeur en zag dat het PostNL was. Ze hadden een pakket voor de buren, maar die waren niet thuis. Of ze het bij mij mochten afgeven. Prima; dus ik nam het pakket aan. Ik zag dat het voor nummer 29 was, maar in ieder geval niet voor Stephanie. Ergens vond ik het jammer.
Ik liep terug naar boven en kroop weer achter mijn pc. Al snel was ik het pakket vergeten en zat ik weer in m’n game. Tot even later de bel weer ging. Geïrriteerd pauzeerde ik het spel en liep naar beneden.
Mijn irritatie verdween snel toen ik zag dat Stephanie het pakket kwam ophalen en het gevoel kwam weer boven.
“Hoi!” zei ze. “Ik zag dat er een pakketje voor ons bij jullie bezorgd was.” “Sorry hoor” voegde ze er aan toe.
Ik glimlachte. “Klopt; je hoeft geen sorry te zeggen, maakt niet uit” antwoordde ik. Ik gaf haar het pakket. Ze pakte het aan, draaide zich om en liep weer weg. Ik kon het niet laten haar na te kijken. Wat zag ze er toch waanzinnig uit! Ze had een korte broek aan, en een topje. Toen ze nog voor me stond, was het erg moeilijk om mijn blik op haar ogen te houden. Haar topje was zo heerlijk laag uitgesneden dat het me zo’n heerlijk uitzicht kon geven.
Weer draaide ik me om, sloot de deur en liep terug. Wéér ging de bel, nog geen vijf minuten later. Nu was ik oprecht verbaasd. Wie zou dat zijn?
Ik liep naar beneden en herkende al snel haar korte broek. Mijn hart sloeg over. Ik deed de deur open, begroette haar en gaf haar een verbaasde blik. Even twijfelde ze, toen stapte ze resoluut de drempel over, legde haar hand op mijn wang en kuste me. De kus leek minuten te duren. Ze keek me daarna enigszins verschrikt aan, ze realiseerde zich wat ze net gedaan had. Ik glimlachte en kuste haar nogmaals. Haar twijfel verdween en ze straalde na onze tweede kus. En weer die ogen! Ik smolt. “Hoeveel tijd hebben we?” fluisterde ze. Ik keek op m’n horloge. “Max 45 minuten” reageerde ik. Ze keek enigszins teleurgesteld. “Vanavond, en woensdagavond ben ik alleen” vulde ik aan. Ze leefde op. Ze trok een wenkbrauw omhoog en keek me met een speelse blik aan. Ik werd gek. Ze beet op haar lip. “Dan zie je me.” “Vanavond? Of woensdagavond?” vroeg ik. “Je ziet me vanzelf, zei ze geheimzinnig.