Het Wesselius College

Luister?

UPDATE: Gespannen maakte ik de brief open die op de deurmat lag. Toen de uitslag positief bleek, sprong ik een gat in de lucht. Dus toch aangenomen. Voor mij was dat op dat moment erg belangrijk. Daar ik amper familie en kennissen had, was een baan voor mij nou eenmaal een belangrijk sociaal contact. Verwacht had ik het eerlijk gezegd niet. Met lastige en vervelende vragen werd het hemd van mijn lijf gevraagd en met zweet in mijn handen frutselde ik de antwoorden in en bij elkaar. Misschien had die ene docent wel de doorslag gegeven. Als zijn ogen handen waren geweest, had ik daar zonder kleren achter het bureau gezeten. Toen ik opstond en beide heren een hand gaf ter afscheid, zag ik hoe mijn lange benen, korte rok en weelderige heupen, in zijn blikveld werden opgezogen. Het gaf me wel een goed gevoel. Uiteindelijk had ik me niet voor niets pikant gekleed. Of het bij een mogelijke baan ook nog leuk zou zijn, moest ik afwachten.

Geheel ‘toevallig’ was het dezelfde man van het sollicitatiegesprek die me verwelkomde. Bewust had ik me sober gekleed. De verhalen over het gedrag van sommige jongens in de klas, hadden me tot de keuze gebracht. “Welkom, mevrouw van der Laan”. Lang keek hij me in de ogen. Toen ik me omdraaide naar een andere collega, voelde ik zijn blik weer over mijn billen en broek glijden. Mijn enige voordeel, of juist in zijn beleving misschien het enige nadeel, zou kunnen zijn dat ik iets groter en steviger ben dan hij. Daarentegen weet ik dat mijn lange benen, flinke billen en zwoele heupen, tot verbeelding van menig man spreekt. Na wat gezellig te hebben gepraat met de nieuwe collega, begeleidde hij me naar mijn de klas waar ik mijn eerste kennismaking en les zou houden. Hij sprak de klas toe, waarop ik mezelf voorstelde. “Bonjour. Ik ben Olga van der Laan en kom jullie vanaf nu Franse les geven”.Er werd gelachen en hier en daar gefloten. Op de vorige school had ik hetzelfde meegemaakt en wijdde de reactie aan de impopulariteit van het Franse vak. Toen de collega vertrokken was, werd de rumoerigheid groter. Ik moest iets. Gelukkig lieten de macho’s zich al snel gelden. Rustig ging ik achter mijn bureau zitten en vroeg of iedereen het leerboek Grandes Lignes, op tafel wilde leggen. Een enkeling luisterde zuchtend, sommige deden alsof en anderen deden het bewust niet. Zich nergens wat van aantrekkend, praatte een jongen achterin de klas luidt en duidelijk met zijn buurman over de formule 1 race van gisteren. Hard sloeg ik mijn hand op mijn bureaublad en wenkte.

“Wil de meneer die zoveel weet over formule 1 races even naar voren komen”. Bits vlogen mijn woorden door het klaslokaal. Brutaal keek hij me echter aan, terwijl de anderen lachten. Van enige reactie op mijn verzoek was echter geen sprake. De test was begonnen. Opnieuw begon hij tegen zijn buurman te praten, die af en toe schichtig mijn richting op keek. Door de jaren heen ben ik het macho gedrag gaan verafschuwen en heb ik goed geleerd hoe ermee om te gaan. Ik kwam achter mijn bureau vandaan en liep zijn richting op. “Ben je nog van plan naar voren te komen?”, vroeg ik streng maar correct. Ongeïnteresseerd keek hij op en draaide zijn hoofd opnieuw naar de buurman. Voor mij was de maat vol. Resoluut pakte ik hem bij zijn overhemd en trok hem uit zijn stoel. “Vanaf nu aan luister je, zo niet, dan krijg je met juf Ollie te maken”.Een enkeling giechelde wat, maar toen ik mij omdraaide was het muisstil. Braaf liep hij mee naar voren. “Hoe heet je”. Ik schrok van mijn eigen schelle woorden. “Klaas, juf Ollie”. Ik kneep mijn ogen samen maar zij niets. Uiteindelijk had ik mezelf tot Ollie verheven.“Zo Klaas”, ging ik verder,” vertel de klas maar eens in het Frans hoe de formule 1 van gisteren is verlopen”. Weer keek hij me brutaal aan en haalde nonchalant zijn schouders op.“We hebben geen huiswerk opgekregen, dus gaat ik dat ook niet doen”. “Of anders gezegd”, reageerde ik meteen, “je kunt het niet in het Frans”.“Soixant neuf”, interrumpeerde hij, “dat wel Ollie, dat is het enige waar ik goed in ben. Ook in het Frans”.Hard lachend draaiden de andere leerlingen op hun stoelen heen en weer. Vermoedend dat hij met zijn opmerking over standje 69 me in mijn hemd zou zetten, stond hij stoer met gevouwen armen en een brede overwinnings-smile naast mijn bureau. Eerlijk gezegd vond ik het wel leuk gevonden, maar liet dat uiteraard niet merken. “Zo fantastisch”, antwoordde ik, “is dat je enige Frans?”.

Hij knikte. Dus je bent niet goed in baiser, foutre, avoir des rapports sexuelles?”.Enigszins onbeholpen keek hij me aan, maar gaf geen antwoord. “Dat is wat”, sprak ik het klaslokaal in, “hij is wel goed in standje negen en zestig, maar van neuken in het Frans heeft hij geen verstand”. Een daverend gelach ging er op. Bij zijn klasgenoten had ik gescoord, maar bij hem uiteraard niet. Hij voelde zich duidelijk op zijn nummer gezet. Niet goed wetend waar hij kijken moest, liep hij op mijn verzoek terug naar zijn plaats. Gelukkig verliep de rest van het lesuur een stuk rustiger. In de pauze stond ik bij de kopieermachine. Steeds mijn richting opkijkend, schoof er telkens een lange slungelige jongen voorbij. Ik herkende hem van de klas waar ik was gestart deze ochtend. Toen ik hem weer voorbij zag gaan, schoot ik hem aan. “Is er wat. Moet je erbij?” Hij schudde van nee en durfde me amper aan te kijken. Met gefronste wenkbrauwen volgde ik zijn gedrag. Voorzichtig legde ik mijn hand op zijn schouder en probeerde oogcontact te krijgen. Uiteindelijk keek hij me aan.“Me..vvrouw”, stotterde hij, “ik vond het he..heel dapper van u vanmorgen, maar ik moet u ook waarschuwen”. De zin was er uit. Nog steeds keek ik hem aan, maar nu met een lichte vorm van verbazing. Waarschuwen? “En waar wil je me dan voor waarschuwen?”. “Nou, eh..”. Er volgde een lange pauze.“ Wel..ziet u..pas…pas op voor Klaas. Hij is familie van meester Geluk”. Even knipperde ik met m’n ogen. Uiteraard was deze kennisgeving nieuw voor me. Niet dat ik me er veel van aan zou trekken, toch was ik blij met de informatie.

Vertederd keek ik hem aan.
“Dank je, ik zal er rekening mee houden”.

Toen hij wilde weglopen, legde ik nog een keer mijn hand op zijn schouder.
“Als je wat raars merkt, laat het me dan weten”.

Voor zich uitkijkend knikte hij en liep gehaast weg.

Toen ik ’s middags naar weer een ander lokaal liep, stond opeens Klaas voor de klasse-ingang. Door het glas van de deur zag ik de anderen rustig in de banken zitten. Ik realiseerde me dat deze jongen wel eens meer macht zou kunnen hebben dan dat ik tot nu toe kon vermoeden.
Hem mijdend, liep ik naar de deur en pakte de klink beet. Ongegeneerd drukte hij zijn lichaam tegen de mijne.
“Klaas jongen, wil je zo vriendelijk zijn me er door te laten, ik moet les geven”.
“Dat van vanochtend pik ik niet”.
Vals keek hij me aan.
Ik haalde mijn hand van de klink en ging recht voor hem staan.
“Luister Klaas, wat je privé doet interesseert me niet, maar in de klas verwacht ik respect en laat ik niet met me sollen”.
“Ik kan u aanklagen, weet u dat”.
“Klaas ik moet les geven, ik wil dat je je naar je eigen klas gaat. En als je me wilt aanklagen, moet je dat vooral doen”.

Ik wist dat hij een punt had. Hem zo uit de bank trekken had ik formeel niet mogen doen.

Toen ik de volgende dag het lerarenhonk binnen kwam, schoot leraar Geluk direct op me af.
Weer nam hij me van top tot teen op. Mijn kleding van deze dag sprak hem duidelijk meer aan dan die van gister.
“Leuke rokje heb je aan”.
“Dank je”, zei ik zakelijk.
“Als ik het goed heb begrepen, was dat een lekker begin gisteren”.
“Zeker”, reageerde ik onnozel, “het was een leuke eerste dag”.

Met rimpels op zijn voorhoofd keek hij me aan.
“Ik heb andere informatie”.
“Ik weet niet wat je bedoelt”.
“Nou, dat akkefietje met Klaas uit klas 3b”.
“De tam tam gaat hier snel”, zei ik, hem verwijtend aankijkend.
“Ik zou maar uitkijken”, antwoordde hij.
“Waarvoor”, reageerde ik op mijn beurt, “Ik laat echt niet over me heen lopen”.

Zijn blik deed me vermoeden dat hij best een keer over me heen wilde gaan.
“Ik mag hem ook niet, maar het kan vervelende consequenties hebben”.

Verbaasd keek ik hem aan. Met name vanwege de informatie die ik van die verlegen jongen had gekregen.
“Wees niet bezorgd”, antwoordde ik, “ik weet wat ik doe”.

Twee dagen later had ik weer een lesuur in de klas waar Klaas onderdeel van was.
Alles leek rustig te verlopen. Tijdens een leespauze keek ik de klas rond. Aan het gedrag van Klaas te zien had ik het vermoeden dat hij ergens op broedde. Zijn brave gedrag was te gekunsteld. Ook keek ik naar de slungelige jongen. Verlegen zag ik hem af en toe naar me opkijken. Inmiddels wist ik dat hij Werner Osnabrugge heette. Met een aandoenlijke glimlach beantwoordde ik één van zijn bedeesde blikken. Blozend verdween hij achter het boek. Gelukkig viel niemand op dat ik hem even dromerig aanstaarde. Het was maar goed dat de leerlingen mijn fantasieën niet kenden. Ik hield wel van dat soort verlegen types.
Mijn afwezige gedrag werd echter verstoord door Klaas die zijn vinger op stak.
Voordat ik kon vragen wat er was, strooide hij zijn woorden het lokaal in.
“Juf”, zei hij geforceerd, “kan ik naar voren komen, ik….”.

Zonder dat ik hem zijn zin liet afmaken, wenkte ik hem.
Ik was benieuwd wat hij te vertellen zou hebben. Ik kon me niet voorstellen dat hij iets zinnigs over de lesstof zou kunnen of willen zeggen.. Naar aanleiding van de vorige les, wilde hij vast de stand op één – één zetten. Daarbij was ik de blik in zijn ogen van eerder die dag niet vergeten.

Toen hij begon te spreken, werden mijn gedachten bewaarheid.
“Ik heb over de situatie nog een nagedacht”, zei hij me serieus aankijkend, “ en ik moet u gelijk geven. Mijn Frans kan beter. Mais, je suis autrement”.

Met grote, nieuwsgierige ogen keek ik hem aan, benieuwd wat er zou volgen.
“Je suis lubriquement de vos jolies longues jambes’.

Als ik tien jaar jonger was geweest, had ik hem onmiddellijk naar de rector verwezen en was uit mijn vel gesprongen. De ervaring leerde echter dat ik me beter rustig kon houden.
Een enkeling lachte. De meeste hadden hem niet begrepen vermoedde ik.
Met de woorden dat hij geilde op mijn lange benen, probeerde hij me uit de tent te lokken, in de hoop dat ik zou reageren. Dat deed ik ook, maar kalm en rustig.
“Prachtig Klaas jongen, ga zo door. Ga maar weer zitten”.

Ik pakte mijn lesboek en dacht na.
“Heeft iemand iets van Klaas zijn Frans begrepen?”.

Sommige knikten, anderen keken onnozel voor zich uit.
“Ik moet zeggen dat het een enorm compliment is. Hij geilt op mijn mooie lange benen. Nou ja meiden, het is maar dat je het weet”.

Ik wist niet of ik hiermee te ver ging, maar ik moest het kwijt.
“Wer…Wendy”, corrigeerde ik mezelf, “kan jij wat miets zinnigers over de lesstof vertellen?. Blijf maar zitten”.

Zo vertelde het meisje keurig over de kern van hetgeen ze gelezen had.
Aan het eind van de les deelde ik A4tjes uit over het leven van Napoleon. Het was de bedoeling dat ze daar een thema uit zouden halen om er in het Frans een beschrijving van te maken.

Komend bij de schoolbank van Klaas stak hij zijn middel vinger op. Bewust vermeed ik oogcontact. Telkens probeerde hij de confrontatie te zoeken zo leek het.

De rest van de dag verliep rustig. Ook de volgende dag was er weinig bijzonders, totdat ik aan het eind van de middagpauze collega Geluk tegen het lijf liep.
“Heb je even voor mij”, zei hij en verzocht me zijn kantoor in te komen.
“Ik heb een klacht over je binnen gekregen”.
“O ja?”, antwoordde ik quasi verbaast.
“Ja’, ging hij verder, “uit klas 3B”.

Uiteraard wist ik waar hij op doelde.
“Je bedoelt dat gedoe met Klaas zeker”.
“Inderdaad”, antwoordde hij, “ hij neemt het nogal hoog op”.
“Zo”, reageerde ik, “en wat vind jij ervan”.

Voordat ik er erg in had stond hij pal voor me.
“Ach, er is altijd wel wat te regelen”.

Met een vette blik in zijn ogen keek hij me aan en streelde met zijn linkerhand over mijn schouder.
“Ik weet niet waar je het over hebt”, antwoordde ik.
“Formeel heeft Klaas een argument in handen, maar….”.
“Maar wat”, antwoordde ik kortaf, intuïtief aanvoelend waar hij heen wilde.
Hij ruste zijn rechterhand op mijn schouder en liet hem langzaam over mijn borst glijden. Zijn linkerhand legde hij op mijn middel. De blik in zijn ogen zij me genoeg.
“Als je bedoelt dat ik met jou moet neuken om de klacht af te wenden, ben je aan het verkeerde adres”, reageerde ik kordaat.
Verbolgen liep ik naar de deur.
“Hij doet maar wat hij wil”, zei ik staande in de deuropening, “denk maar niet”……..dat ik het hierbij laat zitten, wilde ik zeggen, maar slikte mijn woorden in.
De volgende lesuren liet mijn concentratie te wensen over. De schandalige manier van chantage liet me niet los. Gelukkig ging om half vier de verlossende bel van het laatste uur. Toen ik het teamkantoor binnen ging om van de collega’s afscheid te nemen, hing er een bedompte sfeer. Ik had sterk het vermoeden dat Geluk al de nodige valse voorlichting had verstrekt, die me wel eens parten zouden kunnen gaan spelen.
Geëmotioneerd liep ik met gebogen hoofd de schooldeur uit. Eerst de euforie van een nieuwe baan en dan zo snel al weer dit.

Bij het hek keek ik op om deze te openen en zag Werner bij een lantaarnpaal staan.
Toen ik langs hem liep, keek ik vriendelijk naar hem op. Door het gebeuren rond collega Geluk had ik behoefte aan contact en schoot hem aan.
“Welke richting moet jij op?”, vroeg ik hem.
Hij wees de kant op die ik ook heen moest.
“Vind je het leuk om met me mee op te lopen?”.

Onzeker schudde hij met zijn hoofd.
“Ik..ik.. ben op de fiets”.
“Oké, nou ja”.

Waarom hij daar stond begreep ik eerlijk gezegd niet. Nadat ik hem had aangesproken, maakte hij meteen aanstalten om naar het fietsenhok te gaan.
“Werner. Wacht”, riep ik hem na, “wil je me niet even naar huis brengen?”.

Het kon me allemaal geen biet schelen wat anderen ervan zouden vinden.
Zo liepen we tot aan het eind van de weg en op de hoek zwierde ik me zelf achterop zijn fiets.
Stevig klemde ik me aan hem vast. Na wat gewiebel, kwam de stabiliteit vanzelf en bracht hij me veilig tot aan mijn huisadres.
“Wil je nog wat drinken?”.

Na wat geaarzel besloot hij mee mijn huis in te gaan. Ik pakte wat cola en na een tijdje zaten we in mijn zithoek.
“Als men er op school ooit over begint”, dekte ik mezelf meteen in, ”zeg je maar dat je bijles hebt gevraagd”.

Verlegen knikte hij en durfde me amper aan te kijken. Door de jongen bij me in huis, vergat ik even de rest en concentreerde me op hem. Hij leek me bijzonder aardig, maar daarbij ook bijzonder schuw.
“U moet echt oppassen voor Klaas”, zei hij, “volgens mij broeit er iets”.

Ik nam zijn woorden in dank aan, maar wilde het nu niet over hebben.
“Vertel eens, uit wat voor gezin kom je?.

Heb je nog broers en zussen”.

Hij knikte.
“Twee broers en een zus”.

In het begin moest ik de dingen uit hem trekken, maar uiteindelijk begon hij toch te praten.
Al snel werd me het één en ander duidelijk. Zijn oudste broer was de lieveling, kreeg constant de meeste, positieve aandacht, waardoor hij zich minderwaardig voelde. Althans dat was mijn interpretatie.
“Wat zijn je hobby’s?”.

Hij bleek veel van muziek te houden en piano te spelen.
“Waar houd je van? Dance, pop, klassiek. Ik heb van alles.
Ik liet hem mijn cd collectie zien en ik merkte dat hij verbaasd was over de grootte ervan.
“Zet maar iets op van Michael Jackson”, zei hij vloeiend. Het onderwerp muziek maakte hem losser. Terwijl we over de onverwachte dood van Michael Jackson praatten, observeerde ik hem goed. Eigenlijk zag hij er leuk uit en kwam mijn zwakte voor dit soort verlegen types bij me omhoog. Misschien wel omdat ik uiteindelijk dominant ben of beter gezegd een hoge mate van zelfstandigheid ambieer.
Met plezier zag ik dat hij wat vrijer werd in zijn spreken over muziek. Hoe meer ik naar hem keek en luisterde, des te meer begon er iets in me te kriebelen.
“Wil je nog wat drinken?”.

Ik liep naar mijn dressoir en pakte een wijnfles uit de kast.
“Wil je soms een biertje?”.

Toen ik terug kwam uit de keuken, stond hij voor het raam.
“Mooi uitzicht heeft u hier”.

Ik ging naast hem staan en kon niet anders dan het beamen. Vanuit mijn ooghoeken observeerde ik hem.

Ik betrapte me erop dat ik mijn ogen wel erg over zijn lange benen liet gaan. Welke kant hij droeg, kon ik niet goed zien.
Ik nam mijn wijnglas in de hand en keek hem aan.
“Dat Franse th..thema lijkt me wel moeilijk”, zei hij opeens.
“O”, antwoordde ik, “als je er niet uitkomt wil ik je wel helpen”.

Ondertussen keek hij onafgebroken door het raam naar buiten.
“Zeg Werner”, zei ik om iets geheel anders aan te snijden, “heb je eigenlijk een vriendin?”.

Aan zijn houding zag ik dat hij schrok.
Me niet durvende aankijken, schudde hij met zijn hoofd.
Ik pakte hem bij de arm en zette hem naast me op de bank.
“Kijk me eens aan”, zei ik.
Schromelijk probeerde hij hortend en stotend zijn gezicht mijn richting op te draaien.
Daar het me te lang duurde, legde ik mijn hand op zijn kin en draaide hem mijn kant op.
“Je bent een leuke, aardige jongen. Je zou alleen iets van je verlegenheid moeten afleggen”.

Terwijl ik met mijn hand over zijn wang en door zijn haren streelde, sloeg hij zijn ogen naar de grond.
“Nooit iets met een meisje gehad?”.

Weer schudde hij nee. Ik geloofde hem onmiddellijk. Wel leek het me een jongen die heimelijk op zijn kamer allerlei pornofilms zat te bekijken. Enige hunkering welde in mij op. Van jongen mannen die nog nooit sex hebben gehad, kon ik erg opgewonden raken.
“Het is allemaal niet zo eng als het lijkt”.

Ik kruiste mijn ledematen en schoof bewust mijn rok iets op. Pakte zijn hand en legde hem op één van mijn stevige bovenbenen.
“Voel maar, niks raars aan”.

Voorzichtig schoof ik zijn hand over mijn dijbeen.

Daarna nam ik zijn hand op en legde die op mijn borst. Heel voorzichtig schoof ik zijn hand erover heen. Aankijken durfde hij me al helemaal niet.
“M..maar..”..

Hij wilde iets zeggen, maar ik belette het hem.
“Stil maar”, zei ik, “ik vind het niet erg. Misschien kan ik je helpen je iets van je verlegenheid af te brengen”.

Zijn ander hand legde ik op mijn andere borst.
“Masseer ze maar even lekker”.

De hele situatie wakkerde van alles in me aan. Ik voelde het vocht in mijn kutje toenemen en zag de bobbel in zijn broek groter worden. Veel durfde hij echter niet.
“Vind je het eng?”.

Hij schudde van ja en durfde me nog steeds niet aan te kijken. Opeens gingen er allerlei fantasieën door me heen. Eigenlijk kon ik het niet maken, maar door de gedachte eraan trilde ik van opwinding.
Plots greep ik hem in zijn kruis. Uiteraard schrok hij van de directe benadering.
“Kom mee”.

Ik pakte hem bij de hand en leidde hem naar mijn slaapkamer.
“Ga eens zitten. Ik heb een idee. Het lijkt misschien even eng, maar dat is het helemaal niet. Vertrouw me. Blijf even op deze plek”.

Ik liep naar de badkamer en haalde wat spullen op.
Teruggekomen zat hij nog keurig naar beneden kijkend in dezelfde houding.
“Werner, dit gaat er gebeuren”.

Zonder iets te zeggen blindeerde ik hem. Ik deed hem een soort masker voor dat ik altijd onder de zonnebank gebruik.
“Jij gaat lekker languit op bed liggen en dan laat ik je al mijn lichaamsdelen voelen”.

Hij murmelde wat en wilde het masker af doen.
“Ik kunt me vertrouwen of gaan”, zei ik streng en pakte hem bij zijn verscholen pik.
“Je mag ook naar huis gaan als je dat liever wilt”.

Hij reageerde niet. Zo te zien wilde hij helemaal niet weg, maar wist zich logischerwijs totaal geen houding te geven.
“Werner. Om te voorkomen dat je het masker af doet, bind ik even je handen aan de spijlen van het bed vast”.

Als hij gewild had, had zich zo los kunnen maken, even leek hij tegen te stribbelen, maar liet het daarna gewillig over zich heen komen. Waarschijnlijk won de begeerte het van de angst.
Snel bond ik zijn polsen met een paar grote theedoeken vast aan het bed. Daarna ontdeed ik me van mijn rok en trui. Ik was zo geil geworden dat ik sneller ging dan hem misschien lief was. Deed mijn slipje uit en liet mijn lichaam boven zijn gezicht zakken.
“Steek je tong eens uit”, zei ik.
“Voel je wat?”.

In mijn beleving moest ik veel praten om hem er goed bij te betrekken en niet al te onzeker te maken.
“Lik maar”.

Ik voelde zijn warme tong langs mijn lippen gaan. Nog meer spreidde ik mijn benen en liet mijn lichaam iets dieper naar beneden zakken. Heerlijk ging zijn warme tong langs mijn klit. Zachtjes kreunde ik van opwinding.
“Je likt nu mijn kutje Werner. Lekker hè.

Wel doorgaan. Het is verrukkelijk zo”.

Heerlijk om zo gebeft te worden. Het mooie was dat ik zelf de aanwijzingen kon geven en hij ze onmiddellijk opvolgde.
“Gebruik je hele tong en beweeg af en toe wat sneller. Maak je tong maar lekker hard en lang. Zo ja”.

Het voelde zalig. Omkijkend zag ik dat de bobbel in zijn broek tot grote hoogte was gerezen.
Terwijl hij me likte, draaide ik me om en pakte de riem van zijn broek.
Even leek hij tegen te sputteren, maar gaf zich snel gewonnen.
“Laat je maar lekker gaan”, zei ik teder, “het moet er een keer van komen”.

Ik schoof zijn broek naar beneden en als een veer kwam zijn paal achter zijn onderbroek vandaan. Vol wellust gaf mijn mond zich over aan zijn pik. Zwoel schoof ik mijn rode lippen erover en bewoog ze voorzichtig er langs. Ik merkte dat hij het heerlijk vond. Zijn lid zwelde in mijn mond nog meer op. Ondertussen was mijn kutje zo geil als boter geworden en hunkerde ik naar iets warms in me.
Toen mijn mond zijn stijve lul de vrijheid gaf, likte ik zijn ballen en ging daarna boven hem zitten. Mijn lichaam liet ik langzaam naar beneden zakken en zag zijn rechtopstaande paal dichter en dichter het warme middelpunt van mijn twee stevige bovenbenen naderen. Toen ik zijn lid niet meer kon zien, voelde ik zijn lul bij me naar binnen zuigen.
Mijn lichaam liet ik zwaar tegen het zijne zakken en draaide zalig over zijn paal en ballen.
“Lijkt het wat?”, zei ik zakelijk.

Aan zijn gekreun merkte ik dat het een overbodige vraag was.
Ik boog voorover en liet mijn tieten boven zijn mond bungelen. Voorzichtig bracht ik één van mijn tepels tegen zijn mond aan.
Iets dieper boog ik, zodat hij hem in zijn mond kon nemen.
“Zuig er maar lekker aan”.

Aan de reactie van zijn eikel in me, voelde ik zijn opwinding.
Toen ik me terug trok, floepte mijn speentje zijn mond uit en legde ik zijn hoofd tussen mijn beide borsten. Daarna veerde ik mijn vochtige kutje op en neer over zijn paal heen. Heerlijk voelde ik hem langs mijn de wanden van mijn spleet glijden. Op het moment dat ik dacht dat het tijd zou worden de blinddoek af te doen, zodat hij het één en ander kon zien, voelde ik zijn eikel diep in me kloppen. Sneller dan verwacht spoot warm zaad mijn spleet binnen. Hij kreunde. Of het voorzaad was kon ik niet goed beoordelen, maar het leek niet zo veel, vandaar.
Ik ging van hem af en liep naar de kast.
Voordat ik de blinddoek zou verwijderen, deed ik mijn slip weer aan. Pakte een paar spannende kousen, jarretel en een bh.
Toen ik me zelf wat had opgedirkt, deed ik de blinddoek af en gaf hem een kus op zijn mond.
“Viel het mee?”.

Hij zijn niets, maar lachte wat, terwijl hij zijn oog niet van me af kon houden.
“Zo Werner, we gaan alles nog een keer over doen, maar dan met de ogen open”.

Ik zag dat zijn pik amper van de erectie houding was afgebracht. Er moest nog meer in het verschiet liggen.
Bewust zoende ik hem op de mond.
“Gebruik je tong”.

Ik pakte zijn pik, schoof mijn slipje opzij en liet zijn pik bij me naar binnen glijden. Aan de bewegingen van zijn arm merkte ik dat hij los wilde komen van het bed.
“Nog even Werner, nog even wil ik je lekkere warme paal zo in me voelen, daarna laat ik je vrij”.

Ik moest lachen om mijn eigen woorden en kreeg plots zin allerlei geile woordjes te benoemen.
“Als je vrij bent, wil ik dat je me naait als een wild varken. Je lul moet ik als een heipaal in me tekeer voelen gaan, eerder kom je de deur niet uit. Op zijn minst wil mijn kutje twee keer tot een hoogtepunt geneukt worden, diep hard en lang”.

Misschien ging ik te ver voor de eerste keer, maar ik werd bloedgeil van mijn eigen woorden.
Hij zelf werd duidelijk opgewonden van mijn lingerie. Zijn ogen kon hij er niet vanaf houden en zijn paal werd er alleen maar stijver van.
Zo boven hem hangend, zijn lul in me voelend en zijn mond mijn tepels naar binnen zuigend, bevrijdde ik hem van de bedspijlen.
Tegenover elkaar zittend liet ik hem zijn gang gaan. Hij wreef met zijn handen over mijn kousen, adoreerde mijn jarretels en schoof de bh naar beneden.
Na een tijdje nam ik weer het initiatief.
“Weet je wat de hondjes houding is?”.

Hij knikte. Ik wist het wel, natuurlijk kende hij het van de pornofilms.
“Ik wil dat je me stevig en hard van achteren neukt, begrepen”.

Lachend kneep ik onverwacht in zijn lul. Ook hij moest lachen. Van schrik zakte hij even ineen, om snel weer op te veren. In zijn ogen zag ik meer genegenheid dan ik eerder had gezien.
Ik ging op mijn knieën zitten en stak mijn kont goed omhoog.
“Leg je handen maar om mijn middel. Zo ja”.

Hij gehoorzaamde goed en leerde snel.
Zijn warme lid schoof heerlijk mijn krappe kutje in. Zalig voelde ik hem mijn tunnel in gaan.
“Stoot maar lekker”, zei ik.
Steeds meer begon hij het ritme op te voeren. Het kijken naar de pornofilms bleek nu toch ergens goed voor te zijn geweest. Heerlijk hard kletste zijn lichaam tegen mijn volle billen. Zalig wreef ik mezelf met mijn hand klaar. Toen voelde ik zijn pik harder worden en het zaad door zijn lul vloeien. Kermend spoot hij immense hoeveelheden bij me naar binnen. Toen ik dacht dat het afgelopen was, ging hij gewoon door met het bereiden van mijn billen. Zijn speer leek niet slap te krijgen. Tot twee keer toe voelde ik het zaad bij me in gaan.
Daarna lagen we naast elkaar en keek ik hem aan. Zowaar durfde hij me even recht in de ogen te kijken. Ik streelde door zijn haar en kuste hem lief..
Bij het afscheid was hij nerveus.
“Gewoon tussen ons houden”, zei ik
Hij knikte.
“Maar wa..”
Ik begreep wat hij bedoelde.
“Ik geef wel aan wanneer ik je weer zie, goed.
Weer knikte hij.
“Vrijdagavond zijn mijn ouders er niet ik dacht…”
Zowaar durfde hij met een voorstel te komen.
“Geef me in ieder geval je mobiele nummer. Ik zal er over nadenken”.

De volgende dag op school leek het er op alsof er niets gebeurd was.
Een paar collega’s waren al vroeg in het kantoor bijeen.

Ook collega Geluk was reeds aanwezig.
Een van de vrouwelijke collega’s wenkte me en vroeg mee te komen.
“Wat is er gebeurd”, vroeg ze gemeend, “Geluk die lult maar over die etter van een Klaas. Je weet dat hij familie is…”.

Na het gebeuren met Werner gisteren, was alles even mijn gedachten uit geweest.
Nu knikte ik en deed het hele verhaal uit de doeken. Het deed me goed dat er iemand was die naar me luisterde en ook nog eens haar support gaf bij problemen.
De rest van de dag verliep rustig. Misschien was het goed dat ik pas vrijdag weer les zou geven in klas 3B.

Ook de donderdag leek er ook weinig aan de hand. Wel merkte ik dat collega Geluk me aan alle kanten meed. Na de lesuren, aan het eind van de dag, wilde ik nog even wat rotzooi opruimen en liep naar de kopieermachinekamer. Tot mijn verbazing was de deur op slot. Toen ik me wilde omdraaien werd ik plotseling van achter beet gepakt. Ik wilde me verweren, maar door de hoeveelheid handen kreeg ik de kans niet. Er werd iets over mijn hoofd geschoven en door een paar stevige armen naar een ruimte gesleurd. Stevig werd ik tegen een bureau of zo aangedrukt. Iemand rukte mijn rok van mijn lijf en een ander knoopte mijn bloes open. Nou had ik wel eens over een verkrachtingsscène gefantaseerd, maar er één mee maken is anders. Een paar handen pakte mijn tieten beet, een andere hand bewoog zich vol over mijn kruis. Ik had het vermoeden dat het zo’n vier vijf mannen moesten zijn.

Toen haastig mijn slipje werd uitgetrokken, voelde ik een harde pik tegen mijn kut drukken. Verweren had geen zin, dus liet ik hem naar binnen gaan. Stevig drukte hij tegen mijn billen. Een ander zoog aan mijn tieten. Even versprak hij zich.
“Wat een geile tepels, zeg”.

Het was volgens mij niet de stem van Klaas, hoewel ik er van overtuigd was dat hij hier mee te maken had. Een ander duwde zijn lul tegen mijn mond. Gedwongen moest ik hem wel naar binnen zuigen. Weer een ander likte mijn klit. Toen de man achter me was klaar gekomen, voelde ik een andere pik mijn kutje in gaan. Hoewel het een krankjorume situatie was, vond ik het ergens nog iets opwindends hebben. In de consternatie voelde ik het enorme verschil dat er kan zijn tussen pikken. Deze was eigenlijk wel erg lekker. Tussen mijn beide schuddende billen in, voelde ik zijn lul hard en wild tot een hoogtepunt komen. Toen een derde bij me naar binnen ging, gebeurde er iets wat de hele wereld in één keer zou veranderen.
Plots ging het licht aan.
“Politie, wat is hier…”
De man hoefde niets meer te zeggen, het was overduidelijk wat er gaande was.
Van schrik probeerde de anderen weg te komen, maar ze hadden zichzelf in deze ruimte in gesloten. De twee agenten bij de ingang versperden de doorgang.
Snel werd ik bevrijd van het masker en probeerde me zo snel mogelijk te fatsoeneren. Enigszins gênant was het allemaal wel.

Politie in uniform en een paar blote mannen met mij er naakt bij, was een typisch verschijnsel.
De politie rekende de mannen in en spraken daarna geruime tijd met mij. Ze vroegen of ik nazorg wilde, maar weigerde dat. Op de vraag hoe ze hier achter waren gekomen, kreeg ik als antwoord dat er gebeld was door een leerling. Ik had sterk het vermoeden dat Werner hier achter zat.

De volgende dag waren de lessen afgeblazen. Toch ging ik even naar school. Het verhaal deed zich al snel de ronde. Zoals verwacht werd Klaas van school gehaald en Geluk ontslagen.
Diezelfde avond belde ik Werner. Na wat gepraat vroeg ik of hij bij me langs wilde komen. Ik wilde zijn verhaal horen en had behoefte aan gezelschap.
Toen hij bij me voor de deur stond, bleek even weer zijn overmatige verlegenheid. Binnen gekomen viel er wat van hem af.
Inderdaad had hij Klaas een tijd gevolgd en zodoende achter de gang van zaken gekomen.
Uiteraard was ik hem er erg dankbaar voor. In één klap zou de positie op school er veel prettiger door worden. Enigszins lam geslagen voelde ik me wel.
Ik vroeg of hij wilde blijven eten. Daar zijn ouders afwezig waren stemde hij er in toe en aten we wat buitenshuis.

Daarna gingen we weer terug en keken we wat televisie. Na wat gedronken te hebben, pakte ik hem beet en legde zijn hoofd tegen me aan.
“Wil je vannacht niet bij me blijven”.

Weer schrok hij, terwijl ik zijn hart sneller voelde kloppen. Die nacht zou er één worden om nooit meer te vergeten. Toen ik vroeger met iemand samenwoonde, sliepen we de gehele nacht, met af en toe een vrijpartijtje tussendoor. Deze nacht was alles anders. Het werd één grote neukpartij, om af en toe tussendoor even weg te zakken. Hij bleek een zeer snelle leerling als het om de liefdeskunst gaat. Misschien had hij naar nog wat filmpjes gekeken, maar werkelijk verrukkelijk deinde zijn harde paal de hele nacht mijn tunnel in en uit. Elk standje wat ik maar wilde gebeurde. Ik deed mijn lingerie aan, uit en weer aan voor de volgende wip. Met gespreide benen liet ik me zalig beffen, om daarna zijn keiharde pik als een klopboor mijn kletsnatte doos in en uit te voelen gaan. Zijn zachte, warme handen gleden heerlijk over mijn lichaamsdelen. Mijn heerlijke speentjes zoog hij regelmatig naar binnen, waardoor zijn pik krachtig in mijn gleuf opveerde. Alle ellende van de afgelopen tijd werd zalig weggeneukt. Als een jonge leeuw besteeg hij me van achteren en naaide zijn geile speer helemaal in me vast. Zelden heb ik een man zo vaak zien en voelen klaarkomen. Overal ging het zaad heen. In mijn mond, mijn kutje en over mijn billen. Zelf voelde ik regelmatig de stroom van het hoogste genot door me heen gaan.

Toen hij zijn stijve lul diep in me priemde en me hard en diep wijdbeens naaide, spoten mijn lichaamssappen mijn kutje uit. Zo zalig was ik zelden klaargekomen.

Van Anita voor W.