Karen, een oude liefde geneukt

Luister?

Karen was vroeger op school onterecht niet heel opvallend, maar wel voor mij. Een klein blond goedlachs dingetje.

We zijn inmiddels jàren verder en op een zakelijke bijeenkomst lopen we elkaar tegen het lijf. En dus raken we gemakkelijk met elkaar aan de praat. Inderdaad komt het op het woord hoe wij om elkaar heen fladderden vroeger maar te verlegen waren om elkaar te vertellen hoe leuk we elkaar vonden…

Op haar badge lees ik een andere achternaam dan die ik ken van vroeger. “Getrouwd…” Ja, ik ook.

“Dan is je naam ongeveer het enige dat aan je is verandert. Want verder nog steeds niet heel groot, nog steeds blond, nog steeds een speelse korte coupe, nog steeds goedlachs…alleen…”

“Alleen wat?” lacht Karen nieuwsgierig. “Alleen worden kleine meisjes wel groter op een andere manier, zal ik maar zeggen!” Karen is intussen ‘een maatje meer’ en dat vertaalt zich ook vooral in een zware boezem. Karen lachte alweer hartelijk en open. “Wat ik niet gekregen heb aan lengte kan ik compenseren met omvang.” En ze pakte snel haar borsten een keer vast. Maar het zijn niet alleen haar borsten die opvallen… Ze draagt –vermoed ik- een bh, in elk geval een gebreid dun jurkje én een vestje en nóg zie ik haar tepels er doorheen drukken!

“Ze mogen er zijn!” beken ik, “maar die dingen kan ik mij zeker niet herinneren, is er toch nóg serieus verandert aan je!” Ik wijs naar haar twee dikke tepels.

“Ellendige dingen” moppert Karen, “als ik wist dat de airco hier zo koud stond, dan had ik thuis mijn tepels afgeplakt…” “Afgeplakt?” vraag ik verwonderd. “Stukje tape erover zodat mijn tepels niet zo opvallend uitsteken.”

“Maar dat zijn de fraaiste details van een vrouwenborst!” protesteer ik.
“Nou hoe zou jij het vinden als iedereen jouw erectie zag?” Tja, daar had ze een punt…

“In jouw aanwezigheid zou ik een zichtbare erectie niet erg vinden, denk ik…” zeg ik overmoedig misschien.

Karen glimt. “Je vind me nog steeds leuk, hè?” Ik knik… “Kom” sist ze en ze sleurt me mee, “we gaan doen wat we vroeger niet durfden…”

Buiten vinden we een rustig plekje en we zoenen elkaar van het ene moment op het andere hartstochtelijk. Ik pak Karens borsten vast en ook Karen laat er geen gras over groeien, maakt mijn broek los en grijpt mijn dikke pik vast. Ze stond al tegen mijn stijve piemel aan te rijden meteen toen ik haar tegen de gevel plantte.

We tongen wild en de remmen gaan los. Karen schuift met twee handen op en neer over mijn stijve penis. Ik trek haar jurkje omhoog, zoek en vind haar kruis. Ze kreunt als ik mijn vingers over haar spleet haal, stof nu nog ertussen. Dan trek ik haar slip opzij, voel haar schaamhaar en weet dat ik iets lager haar poesje kan vinden. Ik stop mijn vingers in haar spleet en vinger haar terwijl ze mij aftrekt. Steeds steviger aftrekt en dus vinger ik Karen ook feller.

“Wacht, wa…. Hmmmmmm, jaaaaa, ik kom al…… oooooooo.” Zuchtend en schokkend hangt Karen om mijn nek. Nog steeds heeft ze mijn pik vast. Even puft ze uit en dan leidt ze mijn harde penis naar haar spleet! “Neem mij eens lekker, jongen!”

Ik til een been op en steek mijn neukpaal toe. Karen richt mijn eikel goed op haar spleet en ik druk mijn pik zo in haar kut. Zo klein als ze is leunt ze zwaar met haar kutje op mijn stijve piemel. Als ik in haar stoot word ik niet zo zeer afgestroopt als wel afgestróópt!

Karen pakt mijn half blote billen vast en trekt mij steviger tegen zich aan bij elke stoot in haar poes. Haar vingers priemen in mijn billen. Priemen! Ik kijk naar haar schuddende borsten en geniet van haar priemende tepels. Ik had Karens tieten nog niet eens kunnen uitpakken, maar toch waren ze daar, haar gekmakende priemende tepels.

Ik stoot nog een, twee keer en dan voel ik ook mijn hoogtepunt komen. “Ik ga komen, geil dingetje!” “Toe maar, spuit mij maar lekker vol!”

Dat hoeft Karen mij niet nog eens te vertellen! Ik ram mijn penis een laatste keer diep en strak in haar kut en kom klaar. “Oooooooooooh, mmmmmmmmm.”

Mijn klaargekomen pik is nu supergevoelig en sidderend schuif ik mijn natte penis nog een paar keer op en neer in het kutje van mijn vroegere vlam.

“Dit zouden we vroeger nooit gedaan hebben samen.” “Maar goed dat we elkaar nu weer tegen komen dan…”

We kijken schichtig om. Net waren we de hele wereld even vergeten, maar wie had ons kunnen zien? We fatsoeneren onze kleren snel. De zakelijke bijeenkomst heeft onze aandacht niet meer en we besluiten op het hotelterras in de zon een drankje te doen, herinneringen op te halen en de middag af te maken. “Zo ben ik anders nooit” bekent Karen. Ze trekt haar jurkje ver genoeg omhoog en laat haar doorweekte slipje zien. “Nee ik ook niet…” beken ook ik “was de weggemoffelde en opgeslagen hartstocht van vroeger…” Karen knipoogt.

Dan komt onvermijdelijk het moment dat we moeten vertrekken. “Linkedin of Facebook?” “Maakt me niet uit, zolang als we elkaar niet weer uit het oog verliezen.” Met een laatste hartstochtelijke zoen nemen we afscheid en gaan naar onze thuisbases terug.