Kijk nou daar op het balkon

Luister?

Karin kwam naar binnen met een fles zonnebrand. “He Paul, kan jij even smeren?” Ik stond op en wilde met Karin naar buiten lopen. “Even wachten, even wachten. Ik geloof dat ik Erik en Daan hoor beneden. Laat die maar even doorlopen. Ze hoeft niet alles te weten.” Even later waren ze op afstand en kreeg ik de fles. “Graag even mijn rug wil je? Zal even mijn bandje losmaken dan gaat dat wat makkelijker.” Ze leunde voorover tegen de balustrade. “Niet te dun he, anders ben ik zo verbrand.” Ik begon haar stevige schouders in te smeren. Even later streelde ik even haar borsten. “Moeten deze ook nog ingesmeerd worden?” “Nee, dat ik heb ik al gedaan.” Ze deed haar topje weer voor en gaf de bandjes weer aan mij om vast te maken. “Je weet maar nooit wat die Daan allemaal ziet. Mijn borsten hoeft ze niet te zien.” Ik ging verder naar beneden over haar rug. “Doe mijn broekje maar even omlaag wil je?” Mijn pik vond dat ook een prima idee. Met haar broekje op de grond zag ze er weer geweldig uit. Ik zette de fles op de grond en haalde mijn pik uit mijn broek. Hij wist precies waar hij zijn moest en ik drukte lekker door. “Doe nou rustig man, we staan hier buiten he. Niet iedereen hoeft ons toch te horen.” Ze draaide haar hoofd en vroeg om een kus. “Zo zijn we de vakantie hier ook begonnen, weet je nog? Lijkt wel een maand geleden.” Ik drukte lekker door en gaande weg kreeg Karin ook lekker de smaak te pakken. “Kom je even omhoog?” Ik legde mijn handen onder haar borsten. “Wel lekker doorgaan he. Heel belangrijk.” We zoenden lekker. “Gaat wel steeds makkelijker zo.” Fluisterde ze. Ik streelde met mijn hand over haar buik en kwam met mijn vingers in haar gleuf. “Even niet vingeren. Ik wil even proberen om zo klaar te komen.” Ze draaide zich weer om en begon tegen mij aan te rijden. “Gaat goed zo Karin. Mijn pik begint al aardig te gloeien.” Ik hoorde haar zachtjes lachen. “Ik kom ook zo. Lekker doorgaan.” Na enkele minuten was het zover en genoten we. “He Erik, stop eens even.” “Wat?” “Kijk nou daar op dat balkon.” “Ik zie niks.” “Kijk dan man, volgens mij zijn dat Karin en Paul. Ze doen het gewoon met elkaar, op het balkon. Volgens mij heeft ze ook geen broekje aan.” “Moeten zij toch weten. Kom we lopen verder.” “Had ik niet van haar gedacht.” We liepen naar binnen en stonden uit te hijgen. “Fitness is er niks bij Paul. Maar wel heel erg lekker.” “Zullen we vanavond ergens in het dorp gaan eten?” “Ja, prima ik weet wel een leuke tent daar.” We kleedden ons weer aan. “Heb jij al trek nu Paul? Het tenslotte ook nog een stukje lopen.” “Nee is prima. Laten we maar gaan.” Beneden hield Karin mij tegen.

“We lopen eigenlijk altijd hand in hand maar zullen we het eens zo proberen.” Ze drukte zich tegen mij aan en sloeg haar arm om mijn heupen. Ik op mijn beurt drukte haar tegen mijn aan en begon weer te zoenen. “Lekker zo?” Haar blouse stond uitnodigend open waardoor de speelt tussen haar borsten goed te zien was. “Kom we gaan lopen.” Na verloop van tijd kwamen we weer in de buurt van het schuurtje. “Ligt die BH van jou er nou nog?” “Ja, die heb ik nog niet opgehaald.” “Ik zie dat de deur openstaat, zal ik even gaan kijken?” “Nee joh, doe maar niet, stel dat er iemand is.” “Ik kan toch gewoon vragen of iemand hem gevonden heeft.” “Ga maar alleen dan, ik blijf wel hier.” “Kom toch, even doorzetten Karin.” We liepen samen naar het schuurtje en gingen naar binnen. “Het is nog steeds behoorlijk donker.” Fluisterde Karin. “Kijk jij links, dan loop ik rechts.” “Prima.” Niet veel later vonden we elkaar weer. “En?” “Niks.” “Ik ook niks.” We wilden weer naar de deur lopen toen ineens een stem riep “Is deze van jou Karin?” Karin kromp in elkaar. “Ik heb hem al gevonden voor je.” Even later kwam Daan gierend van het lachen uit een hoek van het schuurtje. “Kom maar Erik, goed volk.” Karin kon zich niet meer houden en begon hard te lachen. “Bedankt hoor, dat je hem gevonden hebt. Wat een humor zeg. Zitten we hier met zijn vieren.” “Hebben jullie die schommel ook al gebruikt Paul?” Vroeg Daan. “We hebben er wel mee geoefend maar het was zo donker dat we er op een gegeven moment maar mee zijn gestopt.” “Wij hadden ook nog plannen, maar jullie stoorden ons.” Lachte Daan. “Gaan jullie nog verder of lopen jullie mee om wat te gaan eten?” “He Erik, hoor je dat, of we meegaan om wat te gaan eten.” “Is misschien wel leuk ja. Moet jij nog iets aantrekken Daan?” “O ja, dat is waar ook.” Even later liepen we met zijn vieren naar het dorp. Iedere keer als het woord BH viel gierden de dames het weer uit. “Dit vergeten we nooit meer Daan.” Het was eigenlijk best gezellig tijdens het eten. Zo leerde ik Erik en Daan ook een beetje kennen. Daan had vaak het grootste woord en Erik kwam af en toe leuk uit de hoek. “Lopen we weer hetzelfde terug ?” “Is goed Daan. Ga alleen niet meer in die schuur.” Het lachen begon weer. “Je ziet er nu toch niks meer.” Erik en Daan liepen voor ons en Erik stopte Daan en pakte haar lekker vast op een plek van het pad met wat schaduw. “Toe maar Erik. Zij vinden het vast niet erg als we even zoenen.” Hij streelde haar borst kneep er zachtjes in. “Erik, toe nou. Dit kan vanavond toch ook nog.” Karin en ik moeten lachen en keken elkaar aan. “Kom maar even hoor. Als zij toch ook bezig zijn.” Zachtjes pakte ik Karin beet en gaf haar een paar lekkere zoenen. “Kijk” Zei ze zacht “Zo kan het tenslotte ook. Zijn jullie als klaar?” Erik liet Daan los. “Ja, voor u even wel ja.” “Dan lopen we verder. Fris al he?” “Hoe laat gaan jullie morgen rijden Karin?” “Nou, ik denk ergens eind van de avond. Dan is het lekker rustig op de weg.” “OK” We kwamen bij het complex aan en namen afscheid. “Niet teveel herrie maken vanavond he Paul.” Kraaide Daan. “Ik zal met jullie rekening houden Daan.” Ik kreeg een stevige hand van Erik. “Bedankt voor deze leuke avond Karin Paul. Jammer dat de week alweer voorbij is.” “Ja, dat is zeker jammer maar goed.” “Truste jongens.” In het appartement was het al behoorlijk donker inmiddels. “Zal ik het licht aandoen?” “Nee, misschien wel even leuk zo.” Karin kwam bij mij staan en pakte mijn hand. “Wel grappig dat die twee er net waren toen wij er kwamen.” Fluisterde ze. “Ja, echt geweldig die timing. En ze hadden je BH ook al voor je gevonden.” “Ja, ook een plus punt.” “Als ze er niet waren geweest” “Ja, wat dan.” “Dan had ik je waarschijnlijk toch nog even op die schommel gezet.” Ze keek mij aan. “Echt?” “Ja, ik vond het wel makkelijk zo.”

Ze trok zich tegen mij aan. “Zou wel even lekker zijn geweest.” Ze keek weer na mij en begon lekker te zoenen. We keken elkaar weer aan. “Wil je nog even spelen? Hier is het tenslotte ook lekker donker.” “Is hier ook een schommel?” Karin schaterde van het lachen. “Nee, die hebben we hier niet. Wat ik wel weet is dat mijn dijen weer zeik nat zijn.” Ik stak mijn hand onder haar borst en drukte er zachtjes op. “Dit zal ook niet helpen Paul” Fluisterde ze “Maar ga wel even door alsjeblief. Ik vind dit zeer plezierig.” Zachtjes drukte ik verder. Haar hoofd legde ze tegen mij aan en kon zo heerlijk ontspannen. Ik voelde haar hand op mijn hand. “Je mag wel wat steviger drukken hoor. Ze kunnen er wel tegen.” Ik ging op mijn gemak door met iets meer kracht. “Wacht eens, ik doe even mijn blouse uit. Zo, nu kunnen we weer verder.” Ze pakte mijn hand en gaf er een kusje op. “Kan ik nog een kusje krijgen Paul.” Dat was zo geregeld. Ze legde mijn hand weer op haar borst. “Ga maar verder. Ik zeg wel als je te ver gaat.” Ze pakte mijn lekker stevig vast en ik kon weer verder. “Zullen we anders even gaan zitten Karin?” “Even nog naar buiten?” “Ik vind het prima.” “Ik laat mijn BH even hier achter.” Giechelde ze. Het was al behoorlijk afgekoeld buiten. “Hier kunnen we wel even zitten.” Ze kwam op schoot. “Dit kost ook niet veel energie maar wel erg lekker zo. Doe die andere borst maar even als je wil.” Karin legde haar hoofd in mijn nek en liet zich verwennen. Af en toe kwam ze even omhoog, gaf ze een kusje en daarna kroop ze weer lekker tegen mij aan. “Ik mis wel jou hand op mijn hand Karin.” “Sorry, helemaal vergeten.” Haar hand was snel ter plekke en hielp mee. Na verloop van tijd vroeg ik Karin of het nog wel te doen was zonder kleding. “Ik heb het zo heet gekregen van je handen, heb helemaal nergens last van.” “Zullen we toch maar naar binnen gaan.” “Ja, je hebt gelijk.” Ze sloeg de armen om mijn nek en begon nog even heerlijk te zoenen. “Heb je zo genoeg denk je?” “Voor vanavond wel Karin. Morgen staat de teller weer op nul.” Ze straalde. “Mijn teller ook. Ben er wel blij om.”