Koningin der vrouwen (2)

Luister?

Koningin der vrouwen, deel 2

Melike zat rustig met haar benen over elkaar geslagen en keek me uit de hoogte aan terwijl ze haar tweede bakje koffie nuttigde. Ik zat op mijn knieën voor haar en wist me niet goed raad met de situatie, dus hield ik wijselijk mijn mond en keek naar Melike. Ze dronk haar koffie en zei verder ook niets. Ik voelde de spanning gewoon knetteren. Wat zou het volgende zijn? Had ze me genoeg vernederd of zat ze na te denken over wat ze nog kon verzinnen om het me moeilijk te maken. Ook nadat ze haar koffie op had bleef ze stil en keek ze me alleen maar aan. Dit duurde enkele minuten en ofschoon (of eigenlijk ondanks) dat er niets gebeurde, kreeg ik het behoorlijk warm en voelde ik me meer en meer ongemakkelijk, en dat nog wel in mijn eigen huis!

Opeens boog ze zich naar me voorover en zei: ‘Ik zit hier lekker koffie te leuten en jij hebt nog niks gedronken. Je zult wel dorst hebben, niet?’ ze zei dit met haar liefste stemmetje en ik trapte er in mijn onschuld met beide voeten in. ‘Ja, Melike, ik zou ook wel wat lusten’, antwoordde ik. ‘mag ik ook een bakje koffie?’. ‘Ja hoor, toe maar”, zei ze mild. Ik kwam in beweging om op mijn knieën (ja ja, dat had ik al geleerd…) naar de keuken te kruipen om mezelf een bakkie troost in te schenken. Halverwege werd ik tot de orde geroepen: ‘Wat ga jij nou doen?’, vroeg Melike. Niet begrijpend keerde ik om en maakte mijn intenties bekend. ‘Dat had je gedacht!’, snauwde Melike opeens. ‘Wat dacht je van dat kopje koffie dat je de eerste keer zonder toestemming van MIJ voor jezelf had ingeschonken?’ ‘Maar die koffie is helemaal koud’, pruttelde ik als een, nou ja, oude koffiemolen. ‘Nou en, je gaat het toch zeker niet weggooien? Ik houd niet van verspilling’, meende Melike met een gemeen lachje. ‘Drink op, koud of niet.’ Alweer werd ik uitgedaagd om mezelf te vernederen.

Koude koffie vind ik gruwelijk, dus ik vond het vooruitzicht om dat spul te drinken niet erg uitnodigend. ‘Nou, komt er nog wat van, of moet ik je erbij helpen’, dreigde Melike. ‘Ik geloof niet dat je dat wilt, hoor.’ Zoals de hele tijd stond ik voor een keus: óf ik weigerde en maakte een eind aan deze voorstelling, óf ik gehoorzaamde Melike en liet me nog meer glorieus vernederen. Uiteraard koos ik voor de tweede optie. Vernedering en opwinding gingen hand in hand. Hoe meer ik me vernederde, des te groter werd mijn opwinding. Ik merkte dat aan het weeïge gevoel in mijn buik en mijn liezen. Ik was er gewoon geil van geworden! Dus schoof ik naar de koffie toe en begon het met kleine slokjes op te drinken. Het was niet te zuipen. Melike knipte ongeduldig met haar vingers. ‘Schiet eens op, neem grotere slokken, ik houd niet van wachten.’ Met de moed der wanhoop dronk ik het kopje leeg. Ik trok daar blijkbaar nogal een vies gezicht bij, want Melike reageerde: ‘Wat nou? Je hebt het zelf gezet, vind je je eigen koffie niet te drinken? Wat moet ik dan wel niet voor smaak hebben. Ik zei toch dat de koffie niet eens zo slecht was? Zit je me hier een beetje te beledigen met dat vieze gezicht van je?’ Ze keek me strak aan en ik zag de spottende blik in haar ogen. Ze had me voor de zoveelste keer klem gezet. Ik verbrak het oogcontact, boog mijn hoofd en mompelde: ‘Nee, Melike, ik wil je zeker niet beledigen, dank je dat ik de koffie mocht drinken.’ Wat kon ik anders zeggen? Melike schoof wat naar me toe, pakte me bij mijn kin en deed mijn hoofd omhoog, zodat ik gedwongen werd om opnieuw in haar donkere ogen te kijken. ‘Wanneer je me antwoordt, dan wil ik geen gemompel horen, ik wil een duidelijk antwoord, heb je dat begrepen?’ ‘Ja Melike, ik begrijp het’, antwoordde ik. ‘Goed zo, Daantje, wat zei je zonet dan?’ ik herhaalde mijn woorden en bedankte haar nogmaals voor de koude koffie, al zei ik natuurlijk niet dat de koffie koud was geweest. Ze lachte spottend en liet mijn kin los. ‘Breng de lege kopjes maar naar de keuken.’ ‘Natuurlijk, Melike.’ Ik pakte de kopjes beet en ging op mijn knieën richting de keuken. Maar nogmaals werd ik terug geroepen. Wat was er nu weer niet in orde, schoot het door mijn hoofd. Ik draaide me om en ging terug naar Melike.

Ik ging voor Melike zitten met de kopjes in mijn beide handen, ik leek net een hondje die opzat. ‘Zet de kopjes neer’, zie Melike. Zonder te vragen of na te denken zette ik de kopjes op tafel. Zover had ze me al gekregen, ik deed gewoon wat ze me opdroeg, zonder morren. ‘Weet je wat ik leuk zou vinden?’, vroeg Melike. Ik kon haar gedachten niet lezen, dus moest ik het antwoord schuldig blijven. ‘Ik vind het hartstikke grappig om je te zien kruipen, maar het kan naar mijn idee nog veel leuker.’ Ik had geen idee wat ze nu weer aan het bekokstoven was en hield wijselijk mijn mond. ‘Als ik je nu eens laat kruipen met je broeken op je enkels, dat moet er toch veel koddiger uitzien?’, zei ze quasi vragend, met haar hand onder haar kin, alsof ze dit scenario aan het overdenken was. Natuurlijk hoefde ze helemaal niet na te denken. ‘Nou vooruit, waar wacht je nog op, naar beneden met die handel!’, commandeerde Melike. Nu had ik helemaal geen probleem om me van mijn broeken te ontdoen, maar zelf zou ik daar een heel andere reden voor hebben gehad. Toch voldeed ik aan haar wens, of was het ondertussen een eis geworden?

Wat onhandig kreeg ik mijn broeken op mijn enkels, het valt nog niet mee wanneer je op je knieën zit om je broek tot op je enkels naar beneden te trekken. Mijn lid kwam dientengevolge ook vrij en hij liet zien dat het gebeuren me niet koud had gelaten. Ik kan nou niet zeggen dat ik een volledige erectie had, dat niet, maar mijn opwinding was toch duidelijk te zien. Zoals te verwachten was, ontging het Melike ook niet. ‘Zooo Daantje, je schijnt het nog al leuk te vinden, hè?’, zei Melike gemeen, terwijl ze naar mijn mannelijkheid wees. ‘Je geniet er van wanneer je je voor me vernedert, is het niet?’ Die vraag was duidelijk retorisch, maar tegelijkertijd ook erg gemeen. Ik kon maar op één manier antwoorden en door dat antwoord vernederde ik mezelf nog meer. Ik was echter op een punt aangekomen dat het me niet meer kon schelen. ‘Ja Melike, ik word er bloedgeil van’, antwoordde ik. ‘Dat merk ik’, zei Melike. ‘Daar moet ook nog wat aan gedaan worden.’ Wat ze daarmee bedoelde werd me niet duidelijk, maar ik ging het ook niet vragen, ik keek wel uit…

‘Nou vooruit, breng nou die kopjes maar weg.’ Ik ging op weg en het viel inderdaad niet mee om me zo voort te bewegen. Die broeken zaten danig in de weg. ‘Je benen wijder’, beval Melike. Ik gehoorzaamde, maar door die aanpassing ging het nog moeizamer en mijn klokkenspel werd daardoor meer zichtbaar. Bij elke schuifel naar voren ging mijn zaakje heen en weer. Melike kon dat klaarblijkelijk wel waarderen, want ze lachte me hartelijk toe, of eigenlijk lachte ze me uit. Ik zag mezelf zo schuifelen en ik voelde me nog meer vernederd, ik kreeg alweer een boei en dat was niet alleen van de inspanning…
Uiteindelijk had ik mijn taak volbracht en kroop ik op handen en voeten terug naar de kamer, naar de bank waar Melike uitgebreid in lag te loungen. Door zo te kruipen, ging het ten eerste sneller en ten tweede viel mijn naaktheid niet zo op. Het bleek dat Melike dat ook had opgemerkt. Toen ik voor haar ging zitten zei ze: Dat kruipen doen we nog eens een keer overnieuw. Wanneer je niets in je handen hebt, dan leg je je handen in je nek en komt dan naar me toe kruipen. Dus vooruit, terug naar de keuken en dan opnieuw naar mij toe!’

Ik slaakte een zucht, wat bij Melike een onmiddellijke reactie teweeg bracht. Ze kwam bliksemsnel omhoog en in één beweging gaf ze me een klinkende klap op mijn rechterwang en voor ik kon reageren had ik er ook eentje op mijn linkerwang te pakken. In tegenstelling tot de corrigerende tik die ze me eerder had gegeven, deden deze twee klappen duidelijk pijn. Als door een adder gebeten siste ze me toe: ‘Wat is dat voor een zucht?! Ben je het niet eens met mijn opvoedkundige technieken?’ Zo noemde ze het nu, ‘opvoedkundige technieken’, alsof ze een klein kind nieuwe dingen aan het leren was. Een kwart seconde dacht ik erover om te protesteren. Die hele lichte aarzeling kwam me op nog een pets te staan, ik had die niet eens aan zien komen, zo snel ging het. ‘Nou, Daaaantje’, mijn alias rekkend waardoor ik me nog meer op mijn plek voelde gezet. ‘Wat wordt het, ik verwacht op zijn minst een verontschuldiging voor die opstandige zucht van je, vind je niet?’ Ik had niet gedacht dat ik nog lager op de schaal van vernedering kon zakken, maar blijkbaar had ik de bodem nog lang niet bereikt. Ik deed dus het enig wat ik kon doen, ik maakte mijn verontschuldiging, mijn gloeiende kaken vertelden me dat dit de enige oplossing was. ‘Neem me niet kwalijk, Melike, het was verkeerd wat ik deed, ik zal niet meer aan je woorden twijfelen.’ ‘Dat is je maar geraden, Daantje, je wil me niet meemaken wanneer ik het niet naar mijn zin heb.’

Daarna wees ze naar de deur van de keuken. ‘Je weet wat je te doen staat en doe het in één keer goed’, dreigde ze. Ik legde mijn handen in mijn nek en ik schuifelde zo goed en kwaad als ik kon naar de keuken. Ik voelde hoe de ogen van Melike me in de rug boorde. Toen ik bij de keukendeur was aangekomen zei Melike: ‘Draai je om en kom terug.’ Ik draaide me om en legde dezelfde weg voor de zoveelste keer af. Ik vervloekte de dag dat ik besloten had om laminaat te nemen in plaats van hoogpolig tapijt. Mijn knieën begonnen aardig pijnlijk te worden en mijn halve erectie was ook zo goed als verdwenen. Ik kwam opnieuw voor Melike zitten en wachtte af. Tot mijn schrik bleek ze niet helemaal tevreden want ze stuurde me nog eens heen en terug. Of misschien was ze juist wel tevreden en genoot ze van haar dominantie over mij. Enfin, ze liet het me voor de lol nog twee keer doen. Mijn knieën begonnen nu echt pijn te doen en ik kon dat ook niet echt meer verbergen. ‘Ach, kijk nou, het gaat niet meer zo soepeltjes, hè?’, zei ze ‘overbezorgd’, maar er was een schittering in haar ogen. ‘Het valt wel mee’, probeerde ik manmoedig, maar mijn lichte gehijg verraadde me. Het zweet liep me ondertussen van mijn rug. Ik moest toch eens wat meer aan mijn conditie doen, wilde ik die kleine Turkse furie bijhouden.

Ik slikte krampachtig, want door de doorstane emoties was mijn mond erg droog en voelde mijn tong als een leren zool die dagen in de zon had gelegen. Melike merkte ook mijn moeizame slikbewegingen. ‘Wat is er Daantje, heb je alweer dorst gekregen, je hebt net die koffie op?’, informeerde ze liefjes. Ik beaamde dat ik best wat te drinken wilde hebben. ‘Zal ik voor wat vocht voor je zorgen?’, vroeg ze. Ik knikte dankbaar, sukkel die ik was, want alweer zag ik de val niet die ze voor me had gezet. ‘OK, jij je zin’, zei ze, terwijl ze tegelijkertijd begon haar strakke jeans af te stropen. Ik zette grote ogen op toe haar mooie benen tevoorschijn kwamen. Vervolgens kon ik mijn ogen niet afhouden van het zwartkanten slipje dat prachtig contrasteerde met haar egale blanke huid. Melike keek me spottend aan. ‘Kun je het nogal zien?’, vroeg ze. Handig ontdeed ze zich van haar slipje en liet het vlak voor mijn neus hangen, waardoor ze me het zicht van haar vrouwelijkheid ontnam. ‘Ruik wat je met me gedaan hebt.’ Ze duwde het stukje textiel tegen mijn neus en mond en ik merkte dat het kruis doorweekt was van haar sappen. ‘Mond open en zuig mijn heerlijkheden uit mijn slipje!’ Uiteraard liet ik me dat geen twee keer zeggen en ging enthousiast aan de slag. Ik proefde een opwindende mix van kutvocht, zweet en wellicht wat urine? Ik merkte dat mijn jongeheer hier ook zeer mee in zijn nopjes was, want na de ondergane vernedering met het kruipen op mijn knieën stak hij nu parmantig weer zijn kopje op.

‘Lekker, hè?’, was de lichtelijk overbodige vraag van Melike. Met mijn mond vol vrouwenslip kon ik alleen maar driftig knikken. Ze pakte haar slipje terug en gooide het aan de kant. Pardoes keek ik nu in haar kruis en mijn adem stokte me in de keel. Zo zag perfectie er dus uit! De lipjes symmetrisch en licht geopend zodat ik een glimp van de roze binnenkant kon opvangen. Bij perfectie paste ook de afwezigheid van ook maar één haartje. Het was net of ik naar het geslacht van een 16-jarig meisje keek, niet de volwassen pruim van een bijna 40-jarige vrouw. ‘Hela, waar denk je waar mijn ogen zitten, Daantje?’ Door haar opmerking kwam ik uit de betovering en keek haar aan. ‘Ben jij niet het gelukkigste wezentje, nu je dit moois allemaal mag aanschouwen?’, vroeg ze. Ik kon gewoon niks zeggen, ik knielde en kuste haar voeten. Op dat moment wist ik niet hoe ik anders mijn dankbaarheid kon tonen. Nooit gedacht dat ik ooit nog eens sprakeloos door schoonheid zou zijn…

‘Genoeg!’, commandeerde Melike. ‘Jij had toch zo’n dorst?’ Eerlijk gezegd was ik dat even vergeten, maar ze had gelijk (had ze dat niet altijd?). ‘Jawel, Melike, eigenlijk heel veel’, perste ik uit mijn keel. Het klonk een beetje schor van de dorst, maar ook door de hoog opgelopen emoties. ‘Luister goed, we gaan het op mijn manier doen’, zei Melike. Hoezo ‘doen’, vroeg ik me af. Wat kun je ‘doen’ aan een beetje drinken? Welnu, het werd me snel duidelijk. ‘Terug op je knieën en zet je handen achter je neer’, legde Melike uit. Ik gehoorzaamde en door die beweging kwam mijn gezwollen lid in een uiterst zichtbare en ietwat obscene positie. Het kon me allemaal niks schelen, ik deed gewoon wat me gezegd werd. ‘Geil ventje’, zei Melike en tikte zachtjes met haar wreef tegen mijn ballen. Het gaf een zacht kletsend geluid maar het deed geen pijn. Melike kwam over me heen staan en met twee vingers opende ze haar lipjes. Ik keek pardoes in haar heiligheid en ik kwam naar voren, want ik dacht dat ik haar mocht likken. Melike deed twee stappen terug en gaf me daarna een klinkende oorvijg. ‘Wat denk jij je nu te permitteren? Wie denk je wel dat je bent dat je ongevraagd met je tong in mijn kutje mag?’ Melike lachte schamper. ‘Jij moet toch nog zoveel leren, Daantje. Nogmaals: IK bepaal en JIJ doet niet anders dan gehoorzamen. Dat is hier de rolverdeling. Als, en ik zeg ALS ik gelikt wil worden, dan zeg ik je dat wel en dan mag je je stinkende best doen om me te behagen. Maar volgens mij heb ik dat niet gezegd, of wel. Nou?’ ‘Nee, Melike, ik was mezelf vergeten nu ik je zo zie en ruik. Ik verlang ontzettend naar je.’ Daar was geen woord van gelogen. Ik stond ondertussen op springen, maar Melike had me al zover gekregen dat ze de touwtjes strak in haar bevallige handjes kon houden. ‘OK, opnieuw’, verzuchtte Melike en ze kwam opnieuw boven me staan met haar onderlijf vlak bij mijn mond. ‘Één verkeerde beweging, jongetje, en ik beloof je dat je dat heel lang zal berouwen’, waarschuwde Melike en keek me strak in mijn ogen. Ik keek wel uit en wachtte op wat komen ging. ‘Je gaat nu kennismaken met een specialiteit van me, je kan mijn controle bewonderen en ik ga je dorst lessen. Mond open!’, zei ze terwijl ze opnieuw haar lipjes opende. Plotseling werd het me duidelijk en het zweet brak me uit: ze ging op me pissen! Ze zag dat bij mij het kwartje was gevallen en lachte vilein. ‘Je bent ook niet snel van begrip, hè Daantje. Vooruit concentreer je en geniet van mijn geschenk aan jou.’ Op één of andere manier schoot de spreuk van Horatius door mijn hoofd: ‘Nunc est bibendum.’ Bizar waar een mens aan denkt wanneer hij onder druk staat. Melike mikte een straaltje urine in mijn mond. Ondanks dat ik wist dat het er aan zat te komen, schrok ik en in een reflex slikte ik alles in één keer in. Ik had het amper geproefd. Ik zat hier de pis van een bloedmooie vrouw te nuttigen! Ik begreep zelf niet hoe snel dit allemaal gegaan was, een paar uur geleden wist ik nog van niks, maar ondertussen gebeurde het nu toch. Ondertussen was Melike opnieuw een paar passen terug gestapt en keek me verwijtend aan. ‘Wat is dat nou, je slikt mijn heerlijkheid gewoon door, wat zijn dat voor manieren? Je hoort het eerst als goede wijn te proeven. Wanneer IK vind dat je het mag doorslikken, dan doe je dat. Je blijft ook dingen op je eigen houtje doen, hè’… Wederom voelde ik me een kluns en verontschuldigde ik me voor de zoveelste keer. Hoelang kon dit nog goed gaan?

Gelukkig voor mij bleef Melike in een milde bui. ‘Vooruit, nog een keer’, zei ze en ze kwam weer in de positie staan. ‘Open’, volgde het commando. Ik opende mijn mond en de tweede straal drong mijn mond in. Nu was ik er op verdacht en kon de slikreflex onder controle houden. Na enkele seconden, waarin ik de ietwat zoutige, wrange, warme urine goed kon proeven zei Melike: ‘Slik.’ Ik slikte, waarna direct het commando ‘Open’ opnieuw volgde. Na de volgende straal kwam ‘Slik’ en dit herhaalde zich een aantal keren. Ik kreeg bewondering voor wat zij haar specialiteit noemde. Melike had volledige controle over haar blaas en de hoeveelheid urine die ze per keer kwijt wilde. Na dit spelletje een tiental keer herhaald te hebben, kwam er bij de laatste straal niet snel een commando om te slikken. Deze keer had ze ook mijn mond bijna vol gepist en was ze van me weggestapt. ‘Waag het niet iets te morsen, Daantje.’ Na een kleine halve minuut werd het oncomfortabel en wilde ik alleen maar van de urine af, slikken of spugen dat maakte me niet uit. Ik moest me concentreren om niet te slikken en door de positie waarin ik zat werd het steeds onaangenamer. Met een grijns op haar mooie gezichtje boog ze over me heen, keek me diep in mijn ogen en zei: ‘Jij bent van mij, Daantje!’ en daarna deponeerde ze een flinke klodder spuug in mijn volle mond met haar pis. Dit was voor mij de ultieme vernedering. Melike lachte me in mijn gezicht uit en toen kwam voor mij het verlossende commando ‘Slik’, waarna ik met drie keer slikken haar pis en spuug kon verwerken. Ik hijgde van inspanning en dacht dat het hiermee gedaan was. Melike liet zich op de bank vallen, spreidde haar benen en opende haar goddelijkheid. ‘Lik me schoon’, zei ze terwijl ze me met haar vinger wenkte. Uiteraard liet ik me dit geen twee keer zeggen en ik kroop snel op mijn knieën, die nodig aan een revisie toe waren, naar haar toe. Er hingen nog een paar druppeltjes urine aan haar lipjes, die ik gedwee oplikte. Ik proefde echter ook wat anders, ze was echt opgewonden geworden van haar spelletjes met me. Ze liet me doorgaan met likken, sterker nog, ze greep me bij mijn haar en duwde mijn lippen dieper in haar kutje. Ik likte haar clitje ijverig en vol overgave en al snel voelde ik haar ademhaling versnellen. Binnen een paar minuten kwam ze heftig klaar en ze forceerde haar sappen in mijn mond. Haar orgasme bleef maar aanhouden. Ik vond het heerlijk. Voorzichtig likte ik door, maar ze duwde me plotseling weg. ‘Genoeg’, hijgde ze. Ze lag uitgeteld op de bank als een bokser in de touwen.

Na een poosje opende ze haar ogen half en ze keek me aan. ‘Dat heb je niet slecht gedaan, Daantje.’ Ze gebaarde dat ik op moest staan. ‘Kom voor me staan’, zei ze. Langzaam kwam ze overeind en nam mijn pik in ogenschouw. Doordat ik me helemaal had geconcentreerd op Melike, was mijn stijfheid voor een groot deel verdwenen. Zonder verder iets te zeggen pakte ze mijn lid en begon hem te masseren. De aanraking van haar prachtige hand was hemels en ik reageerde al snel. Binnen de kortste keren was ik paraat en Melike gromde tevreden. ‘Ik vind dat jij ook wel een beloning hebt verdiend, na alles wat je me met jou hebt laten doen’, concludeerde ze. Ik had daar uiteraard niks op tegen, van mij mocht dit tot in de eeuwigheid duren. Jammer genoeg voelde ik dat ik het zelf geen eeuwigheid zou volhouden. Ik voelde mijn zaad borrelen en ik wist dat wanneer Melike niet zou stoppen met me af te trekken ik in rap tempo klaar zou komen.

Melike merkte het aan mijn versnellende ademhaling en stopte met haar liefkozingen. ‘Niet zo snel jongetje’, waarschuwde ze me. ‘Ga op de grond zitten.’ Ik had geen idee wat me nu nog te wachten stond, maar ik deed wat ze me vroeg. ‘Benen wijd’, commandeerde ze. Ik spreidde mijn benen en lag zo obsceen te kijk. Melike kwam tussen mijn benen staan en zette haar warme linkervoetje op mijn zak en begon zachtjes mijn ballen te rollen. Ik wist niet waar dit naartoe ging, het voelde prima, maar ik was ook bang wat ze verder in petto had. Een meer kwetsbare positie kon ik voor een man niet bedenken. En jawel, door zich alleen maar een stukje voorover te buigen, verplaatste ze haar gewicht, dat nu op haar voetje drukte dat op mijn ballen stond. De consequentie was vreselijk. Er schoten pijnscheuten door mijn ballen die zich als bliksemschichten in mijn hersens plantten. Ik schreeuwde het uit. Melike lachte hard en zette nog een beetje meer druk. ‘Genade, Melike’, loeide ik. De pijn was niet te harden. Na nog een laatste zetje stapte Melike van mijn getormenteerde zak met daarin twee kloppende, geplette eitjes.

Ik hijgde en kreunde van de daverende pijn die nog nazinderde en ik was letterlijk uitgeteld. Melike had me compleet gevloerd. Van mijn erectie was niet veel meer over en het kon me ook niets schelen. Alles wat ik voelde was pijn, lichamelijk maar ook geestelijk. De vernederingen gingen maar door. Deze vrouw had een duivelse fantasie. Ik merkte amper dat ze zich had aangekleed en dat ze rustig met haar kin rustend op haar hand naar me zat te kijken. Ze liet me tenminste tijd om op adem te komen. Langzamerhand ebde de pijn wat weg, maar het zeurderige gevoel tussen mijn dijen bleef. Na wat een eeuwigheid leek, maar waarschijnlijk amper een paar minuten was geweest, sprak Melike. ‘Kom op Daantje, hup, op je knietjes en kus de voet die je heeft gepijnigd.’ Even dacht ik: houdt het nu nooit op, maar ik kon niet anders dan gehoorzamen, kroop naar Melike’s voeten en kuste haar exquise wreef en de poezelige teentjes. Melike trok haar voet weg en droeg me op om haar aan te kijken. ‘Je gaat nu écht je beloning krijgen, hoor.’ Ik reageerde niet, want de vorige keer dat ze dat beweerde draaide het uit op een pijnfestijn. Wijselijk hield ik mijn mond en wachtte in bange verwachting af.

Melike maakte sierlijke bewegingen met haar handen. Ik raakte er door gebiologeerd en staarde verrukt naar haar lange vingers en de machtige lange nagels. ‘Mijn mooie handjes gaan je verlossen, Daantje, sta op en zet je handen in je nek en sluit je ogen.’ Ik deed wat ze me opdroeg. Ik voelde hoe haar handen aan de slag gingen met mijn zielige worstje, maar door haar vaardige vingers kwam er al snel leven in de brouwerij. Al snel had Melike de zaak op spanning gezet en ze verhoogde de pret door haar scherpe nagels ongenadig in mijn vleesboom te zetten. Dit vond ik fantastisch, vrouwen met lange nagels winden me zo al op en wanneer die klauwen dan nog zo te voelen zijn, wel dat is voor mij de hemel.

Al snel voelde ik dat voor de tweede keer dat de vulkaan op uitbarsten stond en Melike merkte dat uiteraard ook. Ze stopte en commandeerde me opnieuw op de grond. De frustratie was groot bij me, maar ik bleef gehoorzamen. Toen ik daar op de grond lag had ze nog verrassing voor me in petto. ‘OK, even kijken hoe lenig je nog bent. Ik wil dat je je benen naar je hoofd toe brengt’, stelde Melike voor. Ik begreep wat ze bedoelde en deed wat ze vroeg. Door deze beweging kwamen mijn knieën naast mijn hoofd en stak mijn achterste de lucht in en keek ik recht tegen mijn eigen eikel aan. Het was net of ik in de loop van een pistool keek. Ik overzag wat Melike in gedachten had. Ze begon mijn pik opnieuw af te trekken, ze kraste met haar nagels over mijn eikel. Het was een prachtig gezicht en al snel begreep ik dat er geen ontkomen meer aan was. Ik begon amechtig te hijgen, want in deze positie was ademhalen ook niet zo gemakkelijk, en ik voelde dat ik klaar ging komen. Melike gaf me de opdracht om mijn mond open te doen, want zo zei ze: ‘Zoals ik al zei, het is zonde om aan verspilling te doen, ik ben een fan van recycling, hahaha.’ Ze trok me sneller en sneller af en vlak voordat ik klaarkwam liet ze los. Ze ruïneerde mijn orgasme ook nog!! Het zaad kwam toch, straaltjes sperma druppelden in mijn keel en ik kon niet anders dan slikken, hoewel dat in mijn opgevouwen toestand verre van eenvoudig was. Melike hielp de laatste druppels eruit te persen en toen was het opeens afgelopen. Alle opgekropte energie vloeide uit me weg en ik zakte als een zoutzak in elkaar. Ik keek nog één keer op en zag Melike hooghartig naar me kijken, met een superieure trek om haar mond, de armen over elkaar heen gevouwen. Ze had me klein gekregen, zoveel was wel duidelijk. En ik, ik vond het goed zo. Ik had me letterlijk en figuurlijk neergelegd bij de dominantie van Melike, ze was met recht een koningin der vrouwen…

Hoe gaat het verhaal nu verder? Zelf heb ik ideeën genoeg, maar wellicht komen er naar aanleiding van dit verhaal prachtige scenario’s los, die ik in het vervolg kan gebruiken. Het zou leuk zijn om eens in plaats vanuit het oogpunt van de onderdanige partij, zoals nu het geval is geweest, het verhaal te schrijven vanuit de gedachtegangen van de dominant. Ik ben benieuwd naar de reacties van de lezers. Laat maar horen!!