Natje (2)

Luister?

Lees eerst Natje (1) alvorens aan dit verhaal te beginnen, want het volgt elkaar aaneengesloten op.

Zodra haar lichaam niet meer schokt, doet de realiteit haar intrede, dus ze laat mijn slappe worst uit haar mond glippen en slaat beschaamd haar ogen neer. We zijn beiden licht aangeschoten door de wijn, dus ik reageer anders dan dat ik zou reageren als ik nuchter was, want ik grijp haar bij haar onder gepiste shirt beet, ruk haar overeind en trek haar achter mij aan de inloopdouche in, waar ik de regendouche direct aan zet. Het water is direct warm, dus de urinelucht spoelt langzaam van ons af, als ik haar natte gezicht richting het mijne richt en haar een veelbelovende glimlach toewerp, want om het voorzichtig uit te drukken: ik vond en vind het helemaal geweldig dat zij zich zo durft te laten gaan. Al wassend help ik haar uit het restant van haar kleding, welke ik voor het gemak in het hoekje van de inloopdouche deponeer, waarop zij knielt en het plasje voor de inloopdouche ermee kuist, opdat de vloer ook meteen schoon is. Nadat we ons afgedroogd hebben, poetsen we onze tanden (wel zo fris), waarna we nog inniger in slaap vallen dan gisteren.
De zondagochtend lijkt Nathalie helemaal gebroken, wat niet vreemd is, aangezien ze de dag ervoor gewerkt heeft na een stevige nacht doorhalen en we vannacht ook niet echt stilgezeten hebben. Zij blijft dus op bed liggen, terwijl ik opsta, ontbijt, waarna ik mijn renschoenen aan trek om de drank eruit te lopen. Bij mijn thuiskomst lijkt ze nog steeds in bed te liggen, dus ik neem snel een handdoek uit de badkamerkast om mijn gezicht mee af te drogen, waarna ik geruisloos de slaapkamer in loop, waar ik haar zittend, naakt, op bed aantref, met haar blik op oneindig, turend naar de kledingkast.
“Wat is er?” vraag ik, aangezien het lijkt alsof ze mij niet eens heeft horen binnenkomen, wat een misvatting blijkt, want ze reageert direct met “vroeger plaste ik graag in mijn broek”.
‘Okay, interessant!’ bedenk ik, als ik in haar blikveld ga staan, maar niet opgemerkt wordt, althans ze reageert er niet op.
“Staand in de douche met mijn kleren aan, of met alleen een slipje, liet ik het dan gewoon lopen, waarna mijn hand me binnen een minuut sterretjes liet zien” zegt Nathalie in het luchtledige, edoch haar woorden zijn tot mij gericht, want ik heb de vraag immers gesteld.
“Waarom deel je dit met me?” vraag ik zacht.
“De afgelopen twee nachten waren zo intens en fijn dat het beeld wat ik verdrongen heb, weer terug komt” verklaart zij haar openhartigheid.
Om haar uit deze vreemde modus te krijgen, poog ik een grapje te maken, want ik zeg “als je wilt dan mag je dat wel doen hoor, maar mag ik dan kijken?”
Lachen kan ze er niet om, maar het trekt wel haar aandacht, want ze kijkt naar me op en vraagt “waarom doe jij nu wel wat je wilt en hebben we dit al die jaren niet gedaan?”
“Die vraag kan ik jou ook stellen” pareer ik, want het gesprek van eergisteren dat leidde tot een natte badkamer, kan ik niet meer reproduceren.
“Niets meer te verliezen” antwoordt zij eerlijk, wat gepaard gaat met een waterige blik, waaraan ze toevoegt “en nu ben ik juist bang om het te verliezen”.
“Wat? Mij?” vraag ik, om mijn eigen vraag te beantwoorden met “ik ga nergens heen hoor”. Ze glimlacht, dus ik weet dat ik de juiste snaar geraakt heb en nog steeds haar volledige vertrouwen en liefde heb.

Ze reikt haar handen naar me uit, dus ik hurk voor haar neer, zodat onze gezichten op gelijke hoogte zijn, als ze vraagt “en jij? Hoe ben jij de afgelopen jaren aan je trekken gekomen?”
Haar vraag verrast me, waarbij een woord me vooral prikkelt, dus ik vraag met veelbelovende stem, gericht op haar ondeugd, terug “hoezo ook?”
Nathalie begrijpt het direct en antwoordt “mijn vingers doen wonderen”, dus ik voeg er lafjes aan toe “mijn handen ook”.
“Waar denk je dan aan?” vraagt Nathalie, die zichzelf corrigeert met “of eigenlijk: waar dacht je dan aan?”
We staren elkaar diep in de ogen, als ik haar antwoord “kun jij je nog die vijf minuten van gisteren herinneren”.
“Kan ik dat ooit vergeten dan?” vraagt ze terug, om aan te geven dat zij hier intens van genoten heeft.
“Geen idee!” reageer ik luchtig, doch zij krabbelt achteruit het bed op, knipoogt naar me en zegt “leef je uit”.
Ik veer snel op, trap mijn sportschoenen uit en open tegelijkertijd mijn runningbroek, waarna ik broek, boxershort en sokken, in één geheel in een keer uit trek. Voorts ruk ik mijn shirt over mijn hoofd en zie hoe zij zich gaat omdraaien.
Vlak voordat ze gaat liggen, kijkt ze wulps over haar schouder en zegt “wil je me één ding beloven…….”.
“Ja, wat?” vraag ik, terwijl ik mijn pik reeds in mijn hand heb en voel hoe deze reeds zwelling vertoont.
“Dat je mijn hele kont volspuit” antwoordt ze, waarop ze haar blik afwendt, opdat ik niet kan zien of ze zich schaamt voor deze geile praat nu ze nuchter is. Geknield neem ik over haar plaats, waarbij mijn linkerknie tussen haar benen in het matras drukt en mijn rechterknie naast haar been, aangezien ze haar benen niet echt gespreid heeft.
‘Die kont, werelds!’ denk ik, als ik mijn handen eroverheen haal en voel hoe zacht, maar ook stevig ze eigenlijk zijn. Ik kneed erin, buk me om ze te zoenen, maar kan me nauwelijks inhouden, dus ongeduldig lik ik even later reeds door haar bilnaad, wat direct beantwoord wordt door Natje met een zachte kreun. Ik voeg mijn rechterknie naast mijn linker, waardoor haar benen automatisch iets verder gespreid worden, waar Natje ogenschijnlijk geen probleem mee heeft, want ze werkt toegeeflijk mee.
Vervolgens schuif ik iets naar achteren, druk mijn beide armen onder haar door, laat ze voorbij haar heupen omhoog komen en vouw mijn handen vervolgens ineen op haar onderrug, waardoor haar bekken kantelt en haar kontje vanzelf wordt opgedrukt en mijn gezicht erin verdwijnt.
‘Hier wil ik blijven’ denk ik kermend van opwinding bij mezelf, als ik mezelf de adem ontneem door mijn gezicht diep in haar onderkant te drukken, doch mijn eerste gedachte is nog niet voltooid of de wens om alles te proeven dient zich aan. Onbeholpen, geen rekening houdend met haar genot, begin ik als een ongelikte beer aan haar mossel en aars te lebberen. Diepe oerkreunen ontsnappen uit mijn mond, doch Natje lijkt er ook van te genieten, want goedkeurende “oeh-tjes” en “ah-tjes” ontglippen aan haar mond.

Om uiting te geven aan mijn genot, bevrijd ik mijn rechterhand uit de omstrengeling, doch ik houd de linker op deze plek, opdat ze in positie blijft. Snel en hard jaagt mijn hand over mijn paal, waarbij de adrenaline van de voorbij ochtendrun ervoor zorgt dat ik al snel mijn zaad voel naderen.
‘Beloofd is beloofd’ denk ik bij mezelf, als ik ook mijn linkerarm onder haar weg neem en nog eventjes mijn tong haar aars in priem, om vervolgens rechtop te knielen en dichterbij haar achterste te kruipen. Ik zit nog niet goed en wel in deze positie, of mijn vaardige rechterhand brengt mij naar de toppen van mijn genot, welke visueel geprikkeld en aangespoord worden door de aanwezigheid van, en de blik op, haar magnifieke achterwerk, waar twee tellen later drie keurige straaltjes zaad op landen. Natje kreunt, en slaakt zelfs een verlekkerd verrast gilletje, zodra mijn zaad haar billen raakt.
Met de handdoek die ik voor mijn bezwete gezicht gebruikt heb, wrijf ik het zaad van haar kontje, waarna ik er vluchtig een kus op druk en naast haar ga liggen.
Haar lippen vinden dromerig de mijne, als ze zegt “straks is het mijn beurt”.
We dommelen nog wat na, maar staan niet veel later op, zodat we iets kunnen eten: zij een erg verlaat ontbijt en ik een lunch, waarna we enkele familiebezoekjes afleggen.

Het was een zwaar weekend, dus die avond zitten we gezamenlijk in onze gemakkelijke kleding op de bank, luierend tegen elkaar aan, als Nathalie ineens vraagt “hoe voelt dat nu, zulke gladde benen?”
‘Verhip, die heeft ze vannacht onthaard’ denk ik bij mezelf, want met kleding aan merk ik er eigenlijk niets van, dus ik antwoord dit ook en zeg onverschillig “maakt weinig verschil, toch?”
“Het maakt al het verschil” brengt zij ertegenin, om vervolgens haar hand brutaal mijn broek in te laten glijden en te zeggen “zo glad ben je nooit geweest toch!”
Haar hand ligt op mijn bovenbeen, dus ik antwoord grappend “nee, maar ik heb dan ook nog nooit mijn benen onthaard”.
“Dit is toch heerlijk” merkt zij zacht op, waarbij ze haar hand, zacht over mijn zijdezachte been laat glijden.
“Dat is inderdaad wel lekker” antwoord ik.
Haar hand verdwijnt uit mijn broek, waarna ze vraagt “zullen we ons gaan douchen?”
“Waarom? Dat hebben we vanochtend toch al gedaan” antwoord ik.
“Alsjeblieft” zegt zij op smekende toon, opdat het muntje valt en ik begrijp wat haar bedoeling is.
Direct druk ik de tv uit, sta op, reik haar de hand en zeg “loop maar alvast, dan doof ik de lichten”.
Nog voordat zij boven is, ben ik al onderaan de trap, dus ik spurt erachteraan, omhels haar achterlangs, zodat we samen de badkamer in stappen.
Ze werkt zich echter los, stapt achterwaarts de badkamer in, trekt haar huisbroek uit, legt haar handen in haar kruis, alsof ze wilt voorkomen dat ze gaat plassen, waarna ze op kinderlijke toon zegt “ik moet plassen”, om er onderdanig vragend aan toe te voegen “maar dat mag zeker niet van jou héh?”
De blik die ze me toewerpt, verwart me, dus ik weet even niet hoe te reageren, maar ik heb al snel door dat het een spelletje is; een spelletje waarin ze refereert aan haar jeugdherinneringen, dus ik antwoord “nee, dat mag niet”.
“Echt niet” vraagt ze op smekende toon, waarop ik haar bedenkelijk aankijk en richting het bad loop, waar ik met mijn armen over elkaar, zittend plaatsneem op de badrand.
“Mag het echt niet?” vraagt ze, terwijl ze zelfs met haar benen begint te wiebelen en ze mij serieus de indruk geeft dat ze moet, doch in het spelletje ergens naar op zoek is, dus opnieuw reageer ik kalm met “nee Nat, het mag niet”.
Haar blik staat in standje bloedgeil, als ze haar kinderlijkste stemmetje opzet en zacht, welhaast verlegen vraagt “en wat doe je met me, als het per ongeluk toch gebeurt?”
‘Hmmm, interessante wending!’ denk ik bij mezelf, om vervolgens in mijn hoofd op zoek te gaan naar een passende “straf”, die zich spontaan aandient, want ik antwoord “dan zal ik je over de knie moeten leggen.
“Echt waar?” vraagt ze opgewonden, haar handen voor haar kruis weghalend.
“Doe het maar niet juffie” zeg ik gespeeld vermanend, wat natuurlijk koren op haar molen is, doch ze speelt de door haar zelf gekozen rol met verve, want ze kijkt verlegen naar beneden en laat de boel ineens lopen. Binnen enkele seconden loopt Natje leeg door haar slipje en over haar benen, waarbij een klein plasje ontstaat rond haar voeten.
Botergeil word ik ervan, doch het is haar moment van glorie, die ik haar niet afpak, maar waar ik helemaal in mee ga, want ik wenk haar met haar vinger naar me toe, zodra ze oogcontact maakt, waarop ze verlegen schuifelend op me afstapt.
“Je gaat mijn billen toch geen pijn doen?” vraagt ze op een toon, die eigenlijk zegt “alsjeblieft! Doe het!”
Het lukt me warempel om mijn gezicht in de plooi te houden, als ik haar bij haar nek pak en haar over mijn benen heen leg.
De eerste klap ondergaat ze met een kreunende ontkenning, want ze zegt iets van “alsjeblieft, die het niet”, doch als de tweede en derde klap haar harder raken, geeft ze zich volledig over aan het genot, want ze kreunt bij elke klap alsof ze klaar gaat komen. Mijn hand kleurt rood, wat voor haar billen eveneens geldt, wat ik beter wil zien, dus ik ruk haar natte slipje naar beneden en sla voort. Het geklets klinkt hierdoor luider, waardoor ik er zelfs plezier in begin te krijgen, wat mede veroorzaakt wordt door haar begeleidend kreunen, want als zij hier niet van zou genieten, dan zou ik het uiteraard niet doen.

Hoewel zij in het moment ogenschijnlijk onderdanig is, vindt dit natuurlijk plaats op haar wens. Een situatie waar ik verandering in wil aanbrengen, om op zoek te gaan naar haar bereidheid tot echte overgave, althans in het moment.
Deze gedachte brengt me ertoe om mijn hand om haar paardenstaart te vouwen en haar hieraan overeind te trekken. Haar oogopslag verandert ogenblikkelijk, want zodra ik voor haar sta en haar aankijk, lijken haar ogen te zeggen “en nu? durf je het!”.
Deze uitdagende, zelfs provocatieve houding prikkelt me. Het prikkelt me om te doen waar ik zin in heb, zonder hierbij voorbij te gaan aan het respect dat ik voor haar heb, dus het is gespeeld, als ik haar aan haar paardenstaart naar de wastafel leidt en haar hier met haar bovenlijf bovenop druk. Ze houdt zich vast aan de wasbak, wiegt uitdagend met haar heupen, zodat ik haar nogmaals enkele ferme tikken toedeel op haar werelds mooie kont, waarna ik mijn pik bevrijd.
Iets te netjes om het dominant te doen zijn, pel ik haar drijfnatte slipje van haar kontje, waarna ik mezelf herstel en mijn staaf lomp door haar bilspleet haal. Ze heupwiegt, dus ik blokkeer haar bewegingen, door met een hand een bil stevig beet te grijpen, waarna ik toestoot.
Voorover gebogen kreunt ze haar genot de wasbak in, doch ik grijp haar paardenstaart opnieuw beet, richt haar blik in de spiegel en kijk uitdrukkingsloos in haar ogen, terwijl ik genadeloos hard los ga op haar malse mossel.
Opnieuw valt mij een provocatieve blik ten deel, die ik slechts op een manier de kop kan indrukken, dus ik neem haar slipje, breng deze naar haar gezicht en begin er woest mee over haar gezicht te wrijven, opdat ze vanzelf haar mond opent. Gillend komt ze tot ontlading, doch haar gillen wordt gesmoord door het slipje in haar mond, terwijl haar lijf schokt alsof ze onder stroom staat. Zo hevig als het schokken begon, zo stil is ze enkele seconden daarna, want al haar energie lijkt te zijn opgeslokt door dit éne intense orgasme. Ik begrijp het uiteraard, laat haar haren los en trek zelfs mijn staalharde kloppende roede uit haar.
Ze draait zich om, kijkt voldaan en zielsgelukkig in mijn ogen en vraagt zacht “mag ik je pijpen”.
Volledig in mijn rol knik ik instemmend, waarop ze door haar knieën zakt en mijn pik in haar mond neemt. Het duurt geen twintig seconden of haar warme, vaardige mond en lippen tillen mij over het randje, opdat ik mijn zaad haar mond in laat vloeien, wat zij met een voldane kreun ondergaat.
Ze is letterlijk doodop, dus ik leid haar naar de douche, spoel haar lieflijk schoon, wat gepaard gaat met de meest dankbare blik die ik ooit van haar gehad heb, waarna ik haar zelfs afdroog en naar bed leid.
Nadat ik de badkamer ontdaan heb van de overgebleven lichaamssappen stap ik in bed, waar Natje diep onder de deken tegen me aankruipt, met haar hand op mijn ballen, zacht zoentjes gevend op mijn pik, die uiteraard niet meer reageert.

Op maandag heeft Nathalie vrij, aangezien haar zieke collega weer beter is en haar werktijd overneemt, dus zij geniet van haar vrije tijd, terwijl ik ga werken. Bij thuiskomst heeft ze heerlijk gekookt, dus we genieten van elkaars gezelschap, het eten en hebben zelfs, voor het naar bed gaan zachte, liefdevolle seks.
Ook op dinsdag is de seks teder en liefdevol, maar is de wijze waarop deze plaats heeft toch anders dan voorheen.
“Ik ga me alvast douchen” zegt Nathalie, die niet veel aan de film vindt, die we die dinsdagavond aan het kijken zijn op tv. Ik mompel dat het goed is en kijk verder naar de film, aangezien het een spannende thriller is, waar ik wel van kan genieten.
Precies op het moment dat de aftiteling begint te lopen, komt Nathalie de woonkamer in, gekleed in haar lange badjas en haar onooglijke sloffen. Zonder een woord te zeggen stapt ze tot voor mij, legt haar wijsvinger voor haar lippen, gebarend dat ik stil dien te zijn, waarop ze haar badjas opent en van zich af laat glijden, opdat haar heerlijke volle lijf zich naakt openbaart, recht voor mijn neus. Vervolgens grijpt ze naar mijn joggingbroek en rukt deze letterlijk, samen met mijn boxershort onder mijn kont uit.
Ze gaat rechtop staan, ziet toe hoe mijn slappe worst, verrast omhoog komt, waarna ze haar knieën aan weerszijden van mijn benen plaatst en haar mossel recht boven mijn pik posteert. Zacht, doch gestaag laat ze zich eroverheen zakken; letterlijk, want ze gaat er vol overheen zitten en blijft vervolgens ook zitten. Nathalie omklemt mijn hoofd met beide armen, opdat mijn gezicht gevangen wordt tussen haar malse borsten, als ik een knijpend gevoel gewaar wordt op mijn paal.
‘Wat is dit?’ bedenk ik, als ik de druk op mijn staaf voel versterken en voel verslappen, voel versterken en opnieuw voel verslappen. Na enkele seconden begrijp ik dat ze haar kutspieren gebruikt om mijn staaf te masseren, wat een vreemd, doch hemels gevoel blijkt op te leveren, zodra ik mij eraan overgeef. De cocon van haar warme lijf en masserende doos zijn fabelachtig lekker in overtreffende trap, want gedurende tien minuten lijkt het alsof ik binnenin haar mossel wordt afgetrokken en gepijpt tegelijk. Mijn zaadlozing komt in dezelfde cadans als de samentrekking van haar kutspieren, waarna ze mijn staaf strak afknijpt, van me afstapt, een kus op mijn voorhoofd drukt, haar badjas van de vloer neemt en richting de deur van de woonkamer loopt, waarbij ik nog even kort geniet van de aanblik op haar prachtige kont. Ik doof de lichten, volg haar naar boven, neem snel een douche en neem me voor haar uitvoerig te bedanken voor deze heerlijke ervaring, maar zodra ik de slaapkamer inloop, tref ik haar slapend aan.

De dagen gaan voorbij en onze hervonden liefde wordt alsmaar sterker, waarbij onze seks ongeremder en meer inspiratie kent.
Waar zij haar inspiratie vandaan haalt, dat weet ik niet en wil ik ook niet weten, dus ik vraag er niet naar, maar als wij op zaterdagavond een avondje thuis blijven en genieten van een drankje, krijg ik wel een beter beeld van Nathalie’s gedachten en wensen, want tegen tienen, als de speelfilm op tv afgelopen is, drukt zij de tv uit, draait zich naar mij toe en vraagt “zouden we dit vol kunnen houden?”, opdat ik in eerste instantie twijfel aan de basis van onze liefde, dus ik vraag terug “wat vol kunnen houden?”
“Dit! Het warme, gezellige, maar ook geile” zegt Nathalie.
“Waarom niet?” antwoord ik “het gaat toch prima nu”.
“Uitstekend zelfs” vult zij aan “maar ik ben bang, dat als het verder gaat, dat jij dan anders tegen me aan zal kijken”.
“Hoe verder gaan? Wat verder gaan?” vraag ik haar opmerking niet begrijpend.
Ze bloost een beetje, neemt een nipje van haar wijntje, kijkt me ietwat verlegen aan, maar raapt zichzelf wel bij elkaar om te zeggen “eigenlijk wil ik nog veel meer”.
“Wat dan?” vraag ik nieuwsgierig, aangezien ik onze recente vrijpartijen al vrij ver vind gaan.
Ze bloost zo mogelijk nog meer en zegt “dat verschilt, want de ene keer voel ik een enorme behoefte om jou helemaal af te likken en te verwennen, terwijl ik je een andere keer weer wil onder plassen en je wil vernederen”.
Ik schiet in de lach vanwege haar woordkeuze, doch ze kijkt me bloedserieus, maar ook beschaamd aan en voegt eraan toe “en ik wil dat jij hetzelfde met mij doet”.
“Dan zijn we niet ver van jouw gedachte verwijderd” antwoord ik, met in mijn gedachten de afgelopen week.
“Je begrijpt het niet” zegt ze, al wegkijkend.
“Wat niet?” vraag ik.
Traag richt ze haar blik tot de mijne en kijkt me strak aan, dus ik vraag nogmaals “wat begrijp ik dan niet?”, maar ze antwoordt niet.
Door haar zwijgen raak ik geïrriteerd, dus ik herhaal mijn vraag nogmaals, maar ook nu zonder antwoord.
Vervolgens slaat ze haar blik neer, zet haar glas weg, staat op van de bank en begint zichzelf uit te kleden.
‘Okay, dan praten we niet meer!’ denk ik bij mezelf, doch terwijl zij zich uitkleedt, herhaal ik het gesprek, waarbij vanzelf de flitsen door mijn hoofd schieten van onze escapade in de badkamer, waar zij zich van haar onderdanige kant heeft laten zien.
‘Is het de blik die ik herken?’ vraag ik mezelf af, als zij, naakt, met haar handen langs haar lijf, recht voor me komt staan.

‘Wat wil ze nu?’ denk ik bij mezelf, waarbij mijn volgende vraag, tientallen seconden later luidt ‘wat wil ik nu?’, want Nathalie blijft stokstijf in deze houding staan, met haar blik richting de vloer gericht.
‘Ze biedt zich aan. Ze wilt dat ik de leiding neem, althans voor nu’ bedenk ik, waarop ik besluit te checken of dit klopt, want ik draag haar, op vriendelijke wijze op “haal even een glaasje water in de keuken”.
De woorden hebben mijn mond nog niet verlaten, of ze bevestigt mijn vermoeden en is reeds onderweg om even later met het gevraagde glaasje water terug te komen, dat ze mij wil overhandigen, doch ik reageer koeltjes met “het is voor jou”, opdat ze het in een teug leegdrinkt, het glas wegzet en terugkeert in “haar houding”.
‘Ze wilt luisteren, dan zal ze luisteren’ bedenk ik, waarna ik in mijn hoofd op zoek ga naar ideetjes om haar “te vernederen”, aangezien dit ogenschijnlijk haar behoefte is. Wel ben ik me zeer bewust dat het een spelletje is, want ze heeft duidelijk te kennen gegeven soms de behoefte te hebben om mij te verwennen en soms om mij te vernederen. Ze zal de rollen in dit spelletje toekomstig dus ook wel eens andersom willen zien!
Voor nu zal ik echter voldoen aan haar behoefte, waarbij ik de mijne zeker niet zal vergeten, dus ik draag haar op mij nog een wijntje in te schenken, waarna ik onderuitgezakt op de bank mijn voeten op tafel leg.
Vervolgens laat ik haar over mijn benen heen gaan staan, met haar rug naar me toe, zodat zij met gespreide benen gedwongen wordt mij haar weelderige, prachtige kont te tonen.
Al denkend ‘dit gaat ze nooit doen’ zeg ik “dan mag je nu mijn sokken uit doen en mijn voeten kussen”, wat in principe niet echt ranzig is, want ik heb me na het eten reeds gedoucht.
Ze geeft echter geen krimp, bukt zich voorover, trekt mijn sokken uit en begint de wreven van mijn voeten te zoenen, waarbij ik een dubbele traktatie ontvang, want haar mooiste lichaamsdeel, die fantastische kont, vertoont in deze voorovergebogen houding de mooiste vorm.
Nippend van mijn wijn, merk ik dat ik geniet van haar lippen op mijn voeten, want het is alsof ze mij adoreert, alsof haar respect gestegen is, dus ik negeer zelfs het jeukerige gevoel dat ze op mijn voeten veroorzaakt. Na enkele minuutjes acht ik de tijd rijp voor stap twee, wat wil zeggen dat ik haar gewoon laat begaan, maar zelf ook in actie kom, want ik wrijf plagerig met het puntje van mijn wijsvinger door haar bilnaad, wat een immense uitwerking blijkt te hebben, aangezien ze diep kreunt en, om uiting te geven aan haar genot, haar mond om mijn dikke teen sluit.

Een vreemde sensatie trekt door mijn lijf, als Natje mijn dikke teen gebruikt als surrogaat-pik, want ze begint eroverheen te bewegen met haar mond alsof ze de teen pijpt.
‘Jij plaagt mij, dan ik jou’ bedenk ik, dus ik kietel haar klit, door deze slechts met mijn wijsvinger te beroeren. Mijn actie mist zijn uitwerking niet, aangezien Natje nu om beurten de tenen van mijn beide voeten begint af te sabbelen, waarbij haar mossel drijfnat wordt, door slechts de handeling van mijn vingerkootje.
Als het vocht overdadig uit haar mosseltje stroomt, doe ik iets dat ik eigenlijk nooit eerder gedaan heb, want ik blaas ertegenaan.
Haar lijf verstart er ineens door, als ze zichzelf deels opricht en zegt “oei oei, niet doen, zo dadelijk plas ik spontaan”.
“Durf het maar niet meisje” zeg ik dreigend, waarop ik mijn vinger weer naar haar klit breng en er weer veder mee speel, terwijl zij zich opnieuw tot mijn voeten richt.
Het plan in mijn hoofd is echter compleet, want als dit haar overgevoelig maakt, dan is het natuurlijk geinig om haar hiermee te plagen, dus ik wrijf weer over haar klit en blaas onophoudelijk, onhoorbaar en niet te hard, tegen haar vochtige mossel. Natje kreunt, heeft het niet meer, moet zelfs mijn tenen uit haar mond laten glippen en grijpt zich vast een mijn voeten.
Ze verkrampt, maar kan geen kant op, aangezien ze over mee heen staat. Ze wilt ook geen kant op, want stiekem verlangt ze naar de straf, de straf die zal volgen als ze haar blaas niet onder controle kan houden.
Dat ze niet gelogen heeft, blijkt als ze piepend fluistert “stop, alsjeblieft, doe het niet” fluistert, maar ik wil het meemaken, dus ik wrijf en blaas voort, hopend dat ze haar vocht zal verliezen.
Haar benen beginnen te trillen en drukken tegen mijn bovenbenen, alsof ze de benen wilt sluiten, wat dus onmogelijk is. Ik ben sterk in de veronderstelling dat ze haar urine over me heen zal verliezen, doch ineen schiet ze overeind en wrijft ongegeneerd met haar klamme doos over mijn bovenbeen, waar ze gierend tot ontlading komt.
‘Die zag ik niet aankomen’ denk ik bij mezelf, waarop mijn tweede gedachte is ‘wat prachtig!’ want Natje’s billen schuren ongecontroleerd over mijn been, als zij haar hoofd achterover werpt en zonder enige gêne, luidkeels, klaarkomt.
“Sorry” jammert Natje, als ze opstaat van mijn benen en zich naar mij toe gekeerd, bovenop me vleit.
“Sorry, doet het deze keer niet juffrouw” antwoord ik, aangezien ik me nu wel raad weet met de situatie.
“Maar, maar …….” Fluistert Natje, die op zoek is naar een zoen, maar door mij bij haar dikke paardenstaart wordt gepakt en achteruit wordt gedwongen.
Ze beseft zich haar rol, slaat haar ogen neer en vraagt “mocht ik niet klaarkomen?”
“Nope” reageer ik koel, waarop ik haar van me afdwing en opsta van de bank om te vragen “moet je nu nog plassen of niet?”
“Eigenlijk wel” zegt ze verlegen.

‘Dit gaat niet worden wat jij ervan verwacht’ denk ik bij mezelf, want ik duw haar voor mij uit naar het toilet in de hal, waar ik haar gebaar erop plaats te nemen.
Zelf ga ik voor haar staan, want ik heb geen behoefte om het te zien, maar neem aan dat het vernederend genoeg zal zijn, als ik erbij ben, wat slechts deels het geval is, want met een provocatieve blik mijn kant op, opent Natje de sluizen.
De blik bevalt mij niet en schiet in het verkeerde keelgat, dus ik bevrijd mijn stijve, prop hem haar mond in, neem haar paardenstaart beet en geef aan in welk tempo ik verwacht dat ze me afzuigt. Natje blijkt bloedgeil, doet exact wat ik van haar verwacht en laat zelfs, gedurende de blowjob, nog enkele malen een straaltje lopen.
Vlak voordat ik klaarkom, neem ik mijn pik terug en zeg “schuif ietsjes naar achteren”, wat ze zonder morrend doet en waarbij ze ietwat onderuit gezakt op het toilet komt te zitten. Mijn zaad ruk ik eruit tussen haar borsten, waarop ik haar opnieuw bij haar paardenstaart grijp en haar dwing mijn besmeurde lul te zuigen, wat ze met diepe kreunen doet. Zij weet echter niet wat ik weet, want ook ik moet plassen, doch ik doe dit niet in haar mond, maar haal mijn pik eruit, druk mijn eikel tussen haar borsten, waarna ik mijn warme drankafval over haar buik, via haar schaambeen de pot in laat stromen.
“Dat was geil” zegt Natje even later “maar morgen ben jij de sigaar”.
“We zullen zien” zeg ik, terwijl ik wegloop en haar achterlaat op het toilet “we zullen zien”.