Ons lekker stagemeisje

Luister?

Het is wel lekker om zo even te zitten op een terrasje, na een lange dag congres. Ik heb voor morgen geen presentatie om voor te bereiden en besluit om de debrief met collega’s even te laten voor wat het is en ook het gezamenlijk dineren over te slaan. Een leuke serveerster komt een glas wijn brengen en ik kijk vanachter m’n zonnebril de vrouwen na die langs het terras komen flaneren. Het is inmiddels al diep in het voorjaar en vrouwen hebben hun winterlaag van zich afgegooid. De kleding is dunner, korter, minder verhullend en sommige meisjes laten door hun kleding slipjes en bh’s zien. Tevreden met m’n beslissing kijk ik even recht in de zon, maar overmeesterd door haar kracht sluit ik m’n ogen even en richt m’n blik weer vooruit op de vrouwen op straat.

Het uitzicht is echter weg omdat vlak voor me een jonge vrouw is komen te staan. Ze draagt een vlotte spijkerbroek en een lichtblauw truitje dat een deel van haar lichte bh laat zien. Ze schuift haar zonnebril in haar haar en kijkt me aan, met een brede glimlach. Ik ken haar. Natuurlijk ken ik haar. Eva. Onze stagiair die voor een masteronderzoek een tijdje bij ons op kantoor werkte. Het leuke, goedgebekte en vooral hele knappe meisje waar we allemaal dol op waren, met haar frisse, onafhankelijke geest, haar vrolijkheid. Ze ging na haar afstuderen reizen, ondanks ons aanbod om weer bij ons te komen werken. Het is zo’n twee jaar geleden en eerlijk gezegd was ik haar zo’n beetje vergeten. We hebben andere stagiairs gehad en de berichtjes van haar reizen werden schaarser totdat ze niet meer kwamen. Zo gaan die dingen.

En nu staat ze ineens voor me. Voor mij. ‘Ken je me nog?’, vraagt ze me kalm. Ik antwoord onhandig, gehaast, een beetje stamelend. Natuurlijk ken ik haar nog. Ze kijkt naar de lege stoelen om m’n tafeltje. Ga ik haar nog uitnodigen bij me te komen zitten?

Wat haalde ik me toen toch in het hoofd? Ze was begin twintig toen ze bij ons stage liep en ik begin veertig. Ze ging met jongens van haar leeftijd. Uiteraard. Maar toch. Iedere keer dat ze naar me glimlachte was het net alsof ik de enige was voor haar. Dan vergat ik even dat ik thuis een brave huisvader was, vergat ik m’n vrouw en kinderen, en stelde ik me een leven voor met haar. Met haar alleen.

Nu staat ze daar, recht voor me.
‘Ben je alleen hier?’
Ik snap ook niet waarom ik het vraag, maar ze antwoordt alsof het een normale vraag is. ‘Ja, ik ben weer terug in Europa. Was hiervoor in Brazilië, heb ook meegeholpen met de campagne van Lula. Mijn vlucht naar Amsterdam werd gecancelled en dus ben ik hierheen gevlogen, zodat ik morgen doorkan naar huis. Kan ik net zo goed even hier rondkijken.
Ik glimlach. Nog steeds die onafhankelijke geest.
‘Ik moet nog bestellen,’ begin ik m’n uitnodiging, ‘eet je mee?’
‘Lekker!’ antwoordt ze en ze gaat in de stoel naast me zitten. Ze schuift haar zonnebril op haar neus en kijkt me tevreden aan. Vlug gaan m’n ogen langs haar truitje, over haar borsten. Heeft ze het gezien? Waarschijnlijk heeft ze het gezien, maar ze reageert niet, ze laat het toe. Haar glimlach wordt spannender, haar lippen zijn meer getuit, alsof ze me plaagt.

M’n gesprek met haar gaat weer als vanouds gemakkelijk. Met Eva kon ik altijd heerlijk praten. Ze luistert, geeft gevat en leuk antwoord en haar gezicht is een open boek terwijl ze luistert en spreekt. Ze vertelt over haar reizen, laat foto’s zien, maar terwijl ik doe alsof ik naar haar telefoon kijk, laat ik m’n ogen afglijden naar haar inkijk. Had ze altijd al zulke geweldige borsten? Ze droeg altijd bloesjes en shirts op kantoor met weinig inkijk, maar nu zie ik ze voor het eerst, heel dichtbij, tenminste de bovenkant ervan, waar de borstkast overgaat in een steeds dieper wordende gleuf.

Een uurtje of twee later hebben we lekker gegeten, een flesje wijn geleegd en nip ik aan m’n cappucino. Zij drinkt een thee. Wat ga ik hier na doen? Ga ik haar straks een kus geven als afscheid? Een omhelzing? Is dat het dan? Dat moet het wel zijn natuurlijk. Denk aan thuis! Dat je hier zit te eten met een leuke jonge vrouw is al op randje, maar hierna is het weer ieder eigen weegs hoor. Er is geen sprake van dat hier iets op volgt. Daarbij, het kan geen kwaad de stukken van morgen nog even door te nemen.

Even later lopen we het terras af, nadat ik betaald heb, en draait Eva zich naar me toe. ‘Wil je nog iets leuks doen Mark? Het is nog best vroeg.’ ‘Ach, ik denk dat ik…’ Ze lacht en pakt me beet bij m’n jasje. ‘Kom, ik weet een leuke club voor nog een drankje.’
Ok, en ik ga met haar mee.
Ze steekt haar arm door de mijne en samen lopen we door de straten van het knusse centrum.

De club is vrij nieuw en Eva vertelt me dat ze er van hoorde van een studiegenote die er een tijdje terug een keer was geweest. ‘Het is chill, je kunt er lekker dansen en ze hebben goede cocktails,’ legt ze uit. Ik hoor haar aan, maar bedenk me hoe het zal gaan in zo’n club. Ik hou niet zo van dansen, tenminste niet zoals vroeger, en dan daar naar binnen gaan met een jonge vrouw aan m’n zij. Ik hoop vooral dat er geen collega’s zijn. En wat te denken van het TikTok-publiek. Wat nu als iemand me meeneemt in een filmpje? Eva heeft die zorgen niet en trekt me mee naar binnen.

Ok, denk ik, een drankje dan, aan de bar, daar kan niet veel mis mee gaan.

Van mijn strategie blijft al snel weinig over, omdat de muziek hard staat en iedereen danst. Je valt pas op als je niet danst. Eva trekt me meteen de dansvloer op en onwennig laat ik me gaan, meebewegend op lekkere muziek. Dat moet gezegd. Ik stel me gerust dat er geen collega’s zijn en in deze massa hoef ik me ook geen zorgen over hoe het staat hoe een mid-veertiger als ik met zo’n jong ding op de dansvloer staat. Ik pas ook wel op om niet te dicht tegen Eva aan te bewegen. Netjes afstand houden zodat er niets…

De muziek wordt ineens rustiger en Eva slaat met een lieve glimlach om haar mond haar armen om m’n nek. Onhandig leg ik m’n handen in haar zij.
‘Zin in een cocktail Mark?’ hoor ik haar vragen door de muziek.
Ik knik en samen bewegen we naar de bar.
‘Zullen we daar even gaan zitten?’ vraagt ze. Ik zie een soort zijruimte waar allemaal zitjes zijn, en waar mensen redelijk in het donker zitten. Ik knik en heb ineens zin om daar met Eva te zitten.

Ze is lief en vrolijk, terwijl ze nipt aan haar cocktail. Ik kijk naar haar lippen en laat m’n ogen langs haar borsten glijden. Onder de tafel strijk ik m’n hand even over m’n bovenbeen, langs m’n lies. Het windt me op, Eva, deze hele situatie. Ik merk dat ik steeds minder geremd wordt in m’n omgang met Eva. We kletsen over de collega’s op het werk en zonder gene beschrijft Eva hoe z’n m’n kont een van de lekkerste van de mannen vond. Shit. Ik voel hoe m’n pik volloopt bij die woorden. Ze streelt terloops m’n arm en lacht om m’n verraste gezichtsuitdrukking. Wat houdt me tegen om hier een move naar haar te maken? Mensen kunnen ons hier amper zien, zo beschut zijn deze zitjes. Kan ik het maken richting m’n gezin thuis?

Natuurlijk niet, en ik neem nog een slokje van m’n drankje. M’n ogen volgen Eva’s gezicht terwijl ze naar de man kijkt die langs loopt. Ben ik nou jaloers?

We dansen nog wat en drinken nog een drankje of twee, drie, en staan dan na middernacht weer buiten. Even laten we de frisse lucht en de rust op ons inwerken. Ik ben eigenlijk heel blij met hoe de avond is gelopen. Het was heel gezellig om met Eva bij te kletsen en we hebben het netjes gehouden. Ze is wel aanrakerig, maar dat is nu eenmaal haar karakter. Daar hoef je niets achter te zoeken. Even had ik zin om een move te maken, een gevatte opmerking te maken, misschien wel een poging doen haar te zoenen, maar ik heb het niet gedaan. Goed van me, sterke rug!

Eva kijkt me aan. ‘Hoe vond je het, Mark?’
‘Goed, leuke tent. En heel leuk om je weer eens te zien Eef,’ antwoord ik, nu wat vrijer, nu het gevaar van een misstap in mijn relatie zo goed als geweken is.
‘Vond ik ook,’ antwoordt ze opgetogen, waarbij ze met haar vuist m’n jas even vastgrijpt en me even speels naar zich toetrekt, ‘je bent een leuke vent, Mark, om mee op stap te gaan.’
‘Dank je, jij ook.’
‘Ik ben geen vent gekkie.’
We lachen beiden.
‘Luister Eef, ik wilde eigenlijk richting hotel gaan, kan ik je nog ergens afzetten?’
‘Hoe ga je?’
‘Metro, rode lijn, drie haltes noord.’
‘Oh dat is bij het park. Ik moet twee haltes verder.’

We gaan het metrostation in en stappen samen in de metro. Wanneer we bijna bij m’n halte zijn port Eef me tegen m’n arm. ‘Hier moet je eruit toch?’
Ik kijk naar de kaart maar besluit te blijven zitten. ‘Ik reis wel met je mee, zodat ik met je mee kan lopen door de donkere gang bij het station daar. Daar vandaan is het maar een stukje terug lopen voor mij.’
‘Dat hoeft toch niet joh. Ik ben een groot meisje. Dit is geen Brazilië hoor.’
‘Laat me nou maar,’ houd ik vol, ‘samen begint niemand iets tegen ons. Ik ken dat metrostation en het is niet echt lekker daar.’
Eva pakt m’n arm even stevig vast en drukt zich tegen me aan, gevolgd door een kusje op m’n wang. ‘Je ben een schat, heeft iemand dat wel eens tegen je gezegd?’
‘Marieke.’
‘Ja, duhh, maar iemand anders dan Marieke?’
Ik graaf even in m’n geheugen en denk aan Elizabeth die op de middelbare school achter me zat en die ik van m’n proefwerkblad liet afkijken. ‘Je bent een schatje,’ fluisterde ze achter me, toen ze klaar was en weg liep.
‘En kregen jullie wat?’
Ik schud m’n hoofd ontkennend.
Eva glimlacht.

Bij haar halte stappen we uit en ik loop met haar de donkere gang door en de trap op. Ze kijkt ongerust om zich heen. ‘Je hebt gelijk. Dit is geen lekkere uitgang om alleen doorheen te lopen.’ Op straat zie ik haar hotel staan en staan we nog een laatste keer tegen over elkaar.
‘Nou…’, begin ik, maar Eva pakt m’n jas beet en trekt me tegen zich haar. Voor ik er erg in heb, raken onze lippen elkaar en weet ik me geen raad. Een regen aan vonken gaat door m’n lijf en ik laat alle spanning los die ik de hele avond heb opgekropt. Ongeremd zoenen we elkaar, op straat, open en bloot, hoewel een enkele voetganger ons kan zien. Dit, zoenen met Eva, is lekkerder dan ik ooit had durven dromen.

Eva kijkt me even aan, de glimlach is weg en heeft plaats gemaakt voor een ondeugende blik. ‘Ik weet dat je het graag wilt schat, en ik wil het ook graag. Toch?’
Ik kijk vertwijfeld om me heen.
Ze keert met haar hand tegen m’n wang m’n gezicht weer naar haar toe. ‘Is niet erg Mark. Je kwetst Marieke toch niet? Ik weet dat je dat niet wilt en dat zal ook niet gebeuren, zolang het ons geheimpje blijft. No strings attached he.’
Ik wil zo graag, maar iets houdt me tegen.
‘Denk eens na Mark. Hoeveel spijt ga je krijgen als je nu niet met me mee gaat? Hoe vaak ga je je afvragen hoe het zou zijn geweest? Als je straks 100 bent, op je sterfbed, en je je voor het hoofd slaat, “was ik toen maar ..’”
Ik moet er om lachen. ‘Jij bent erg Eef.’
‘Weet ik.’
‘No strings attached.’
‘Exact. Alleen vanavond, ons uitje, ons geheimpje, lekker genieten van elkaar.’
…
‘Kom’, en dan laat ik me meetrekken door haar, de straat over, richting haar hotel. We schieten door de lobby, waar Eva haar kaartje langs de scanner van de lift haalt, en we naar binnen stappen. Ze drukt op 7 en duwt me dan tegen de wand, terwijl de deuren weer sluiten. Haar lippen vinden de mijne weer, en ik kan niet anders dan het heerlijk vinden, ons zoenen, met Eef, het schattige, brutale stagemeisje. Ze duwt haar benen tegen de mijne en voelt dan mijn erectie tegen haar onderbuik. Ze laat haar lippen even los en lacht ondeugend naar me.

Even later lopen we braaf over de gang naar haar kamer en glip ik achter haar naar binnen.
Wat een rommel!
‘Let niet op de rommel hoor,’ roept Eva terwijl ze wat slipjes en bh’s van het bed pakt en in haar opengeklapte koffer gooit.
Hoe dan?
Ze trekt m’n jas uit en ons zoenen wordt heftiger. Ik gooi haar jas op de grond en we vallen samen op haar bed. M’n hart bonkt in m’n keel. Ze rolt over me heen en trekt m’n shirt uit, terwijl ze schrijling over m’n buik zit. Ik frommel haar topje over haar hoofd waarna ze haar bh uittrekt en op de grond gooit, en ik eindelijk die fantastische borsten open en bloot voor me zie. Hoe hebben we daar over geroddeld op kantoor, ook de vrouwelijke collega’s, over die borsten van dat stagemeisje, maar voor zover ik weet had niemand van ons ze ooit echt gezien. Misschien de jongen die bij ons in de bedrijfskantine werkte, maar dat wist ik niet zeker, dat was slechts een roddel.

Eva laat zich half achterovervallen op haar rug, en trekt haar jeans en sokken uit, waarbij haar voeten dicht bij m’n gezicht komen. Ik zie een kettinkje om haar enkel en in een reflex pak ik haar hak beet en neem haar grote teen in m’n mond. Hij proeft een beetje ziltig, van het zweten in haar sokjes en sneakers, maar ik word er vreselijk opgewonden van, merk ik. Eva merkt het en laat me ook haar andere tenen likken. Wanneer ik ‘klaar ben’, trekt ze haar voeten weer terug en maakt m’n riem en broek los. Zwijgend kruipt ze over me heen met haar swingende borsten. Zwijgend kijk ik toe. Hoe ze m’n pik beet pakt en haar poesje er overheen laat zakken. Oh myyyy… wat voelt ze lekker, zo perfect. Haar bewegingen zijn rustig, maar zo lekker. Ze streelt haar borsten en reikt met haar vinger naar m’n mond en gehoorzaam lik ik deze. Ze smeert m’n speeksel over haar tepel.

Ohhhh, wat rijdt ze lekker, zo veel lekkerder.. dan… maar die gedachte dring ik uit m’n hoofd… Eva…. lekker stagemeisje… heerlijk kutje… lekker poesje… ohmmm ….. jjjaaa….
‘Toe maar schatje, toe maar,’ hijgt Eva terwijl ze wat speeksel over haar lip laat druipen, ‘Oh ja schatje, spuit me maar lekker vol.’ Schokkend met m’n bekken duw ik Eva naar een orgasme en meteen erop spuit ik m’n zaad diep in haar….

Even later liggen we heerlijk tevreden naast elkaar en steekt Eva een sigaret op.
‘Ik wist niet dat je rookte.’
Ze lacht naar me. ‘We hebben toch ook nog nooit sex gehad? Ik rook alleen maar na sex, en…’ ze draait zich half naar me toe, ‘alleen wanneer het heel lekker is geweest.’ Ze kust me op de wang.
Tevreden kijk ik naar het plafond. Ik was altijd bang op zo’n moment verzwolgen te raken door schuldgevoelens richting Marieke, maar dat gebeurt niet. Ik geniet van dit moment, ik geniet na van de sex met Eva, trots dat m’n pik heerlijk stijf bleef in haar poesje, onze avond, ons geheimpje. Ons…’

Ik schrik wakker van m’n smartwatch die standaard om 7 uur de wekker laat gaan. Ik kijk opzij en zie Eva liggen, half afgedekt door het laken, zodat ik haar rechterborst mooi kan zien. De avond schiet door m’n gedachten. Lekkere Eva, onze sex, een gevoel van trots…. Ik sta voorzichtig op en was me in de badkamer. Ik raap m’n kleren bijeen en kleed me aan.
‘Ga je alweer weg,’ hoor ik Eva’s hese stem achter me, tijdens een gaap.
‘Ja, ik moet straks naar m’n congres. Ik heb helaas geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan.’
‘Annabel’, lacht ze, terwijl het laken van haar borsten afvalt.
‘??’
‘Dat liedje ‘ik heb geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan.’’
Ik lach en ga naast haar op bed zitten. Haar armen vouwen zich om m’n nek.
‘Dank je schat voor de leuke avond.’
‘Jij ook Eef, enne.. het ga je goed.’ Ik kus haar op de mond.

Bijna ben ik bij de deur wanneer ik Eva’s stem hoor, iets minder hees nu. ‘Doe je dat met die voetjes ook met Marieke?’ Ik merk dat bloos en schud m’n hoofd.
‘Doe maar wel… Wij meisjes vinden dat heel sexy en schattig…’
Ik lach en zwaai.
‘Dag Eva’.
‘Dag Mark’.

No strings attached. Lekker gevoel. Waarschijnlijk zie ik haar nooit meer terug. Kan ook niet. Ik wil m’n meisje thuis immers niet kwetsen. Aan de overkant van de straat kan ik het toch niet laten even omhoog te kijken.
Ze staat voor het raam. Borsten ontbloot. Ze zwaait.

Peinzend loop ik verder. Hoe heette ze ook al weer vanachter? Heb ik haar nummer nog ergens?