Rebeccah laat zich nemen (2)

Luister?

Rebeccah: … ja, ik weet het! *giechelen* Met Romano is het misgegaan, maar je weet dat ik dat leuk vind.
Stilte.
Rebeccah: Hm hm, klopt. Hij is super zorgzaam maar ziet me niet staan. Nah, hij ziet me juist wel staan, maar hij blijft zo netjes.

Ik was naar de zolder gelopen om de was te doen; Rebeccah’s telefoongesprek was hoorbaar op de overloop, maar ik begon pas op te letten toen ik haar intonatie hoorde veranderen.

Stilte
Rebeccah: Hahaha nee joh! Volgens mij is ie geen homo.
Stilte
Rebeccah: Ja… Hm hm Klopt. Nee geen tweede Romano. Die klootzak was gewoon uit op zijn eigen plezier. De sadist.
Stilte
Rebeccah: *Gegiechel* NEE! Je mag niet langskomen! Als hij wil mag hij me lekker vertellen wat ik moet doen.
Stilte
Rebeccah: Jaaa! Inderdaad, heb jij hetzelfde? Faas mag me wel onderwerpen maken, hoor. *Gegiechel* Graag zelfs.
Stilte
Rebeccah: Jahaaa zus nu weet ik het wel. Ik denk niet eens dat hij het wil.
Stilte
Rebeccah: Ja. Nee. Daar is hij te lief voor.

Zonder twijfel had ik allang gedacht om Rebeccah te versieren, maar ik wilde haar vooral een veilige plek geven. En daar paste versierd worden door de ‘verhuurder’ niet bij. Daarna bleven we vriendelijk tegen elkaar, maar in niets had ze door laten schemeren dat ze interesse in mij had. Die situatie was de laatste drie maanden onveranderd gebleven. Tot nu!

Met opwinding door mijn hele lijf en een stijve liep ik zo stil mogelijk de trap af. Mijn aandacht was de laatste jaren naar mijn kinderen gegaan en na mijn scheiding had ik een paar scharrels gehad. Maar daar was niets uitgekomen.
Onderwerpen. Dat woord bleef in mijn hoofd spoken. Een paar scenario’s liet ik door mijn hoofd gaan, trok me af, douchte en trok de stoute schoenen aan.

‘Rebeccah?’ Haar deur ging open: ‘Jah?’ ‘Ik ga sushi eten. Ga je mee?’ ‘Echt? Ja, natuurlijk ga ik mee!’

In de auto zat ze uitgebreid te kletsen over haar werk en laatste opdrachten voor school. En dat ze weer contact had met haar zus. Ik kreeg het even warm; heel graag wilde ik zeggen dat ik dat en meer al wist. Gelukkig wist ik me in te houden en mijn plan uit te voeren. Het was super gezellig en we zaten al aan de derde ronde toen ze opeens vroeg: ‘Goh, ik heb het echt naar mijn zin. Hoe kwam je erbij om me mee te vragen.’ Dit was het moment dat ik had gerepeteerd in mijn hoofd; ik speelde mijn rol om te zien of ze er in mee zou gaan. ‘Tja, ik heb je meegenomen om een lastig onderwerp aan te snijden.’ ik keek serieus. ‘In een restaurant hou je hoop ik je gemak.’ En ik zag ‘Rebeccah’s gezicht verstrakken. Met opzet pauzeerde ik even om de spanning op te laten lopen. ‘Tot nu toe heeft onze afspraak goed gewerkt. Ik weet dat je je best doet, maar met af en toe helpen schoonmaken komen we er niet.’ Ze keek me stomverbaasd aan. ‘Ik zal je geen financiële bijdrage vragen. Maar welke andere mogelijkheden zie je om bij te dragen in huis?’ Ik zag Rebeccah schrikken, toen nadenken en daarna het lichtje aangaan: ‘Oh! Wat schattig!’ Nu was ik degene die haar stomverbaasd aankeek. ‘Je hebt me horen praten met mijn zus. Gister. Aan de telefoon.’ Ze begon te lachen en keek me vol verwachting aan. De ongelijke situatie die ik wilde creëren eindigde met mij bungelend aan de onderkant. Om me er enigszins uit te redden reageerde ik met een betrapte lach en besloot dat eerlijkheid het meeste op zou brengen: ‘Ja klopt, ik was bezig met de was en ving jullie gesprek op.’ ‘En?’ vroeg Rebeccah met pretoogjes. ‘Nou… Ik…. Uhmm.’ ‘Je wilt meer dan alleen ‘hallo’ op de gang?’ hielp ze me verder. Dankbaar met haar redding knikte ik. ‘Hmm je begin was goed hoor. Je hebt mijn aandacht.’ ‘Nou ja, al een paar keer heb ik overwogen om je te verleiden, maar je bent zo gedreven om je diploma te halen en je leven op orde te krijgen dat ik je niet af wilde leiden. En ik vind echt dat je een veilig huis verdient.’ Het leek of ze mijn uitleg negeerde: ‘Wat heb je allemaal gehoord?’ ‘Genoeg. Maar vooral dat ik me te net gedraag. En ik ben erg nieuwsgierig naar ‘onderdanig’.’ en keek haar bij het laatste woord aandachtig aan. Ze bloosde. ‘Tja, onderdanig heeft me twee keer in de problemen gebracht. Daar ben ik nu erg voorzichtig mee.’ ‘Dat is vervelend.’ Ze keek me indringend aan alsof ze wilde dat ik haar een vraag stelde. ’Ben je bereid om het met mij te proberen?’ Rebeccah knikte langzaam terwijl ze diep in mijn ogen bleef kijken alsof ze me wilde lezen. ‘Je hebt me de laatste drie maanden meegemaakt. Ik denk dat je weet dat je me kan vertrouwen.’ zei ik om haar uit te tent te lokken. ‘Hm, ja dat denk ik ook.’ weifelde ze.
Ik bestelde een laatste ronde en vroeg over de kaart heen: ‘Onderdanig. Wat betekent dat voor jou?’ Ondanks dat we erg gelijkwaardig gebleken waren, bloosde ze opnieuw. ‘Tja… Oh, dit is lastig.’ lachte Rebeccah. Ik had online wat zitten lezen over onderdanige partners en spel en kwam al snel op bdsm sites terecht. ‘Hmmm misschien kan ik het makkelijker voor je maken.’ zei ik met enig overwicht in mijn stem: ‘Volgens mij is vertrouwen het uitgangspunt. Goede afspraken maken. En het belangrijkste is dat jij degene bent waar het om draait.’ Terwijl ik vertelde zag ik dat Rebeccah onrustig werd. Ze schoof heen en weer op haar stoel. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg ik. ‘Ik weet het niet.’ mompelde ze: ‘Ik weet het wel; je maakt me geil, maar ik ben ook bang.’ ‘Dat snap ik. Wat heb je nodig?’ informeerde ik: ‘Je mag op elk moment stoppen. Aan onze afspraak thuis verandert niets, ik zal je nooit ergens toe dwingen… Tenzij je dat wilt.’ voegde ik er zacht aan toe. ‘Ik… Ik.’ ze aarzelde: ‘Ik zorg al zolang voor mezelf dat ik de controle en verantwoordelijkheid ook wel eens niet wil voelen. Dat ik me kan laten gaan en iemand anders voor me zorgt. Het wind me vreselijk op om een man te laten bepalen wat hij met me doet.’ Ondertussen was de blos op haar wangen weer terug. ‘Het windt je op om me dit te vertellen? vroeg ik terwijl ik het antwoord al wist. Ze keek me aan en nu pas zag ik hoe mooi bruin haar ogen waren. Ondanks dat ze al maanden in huis woonde, werd ik op slag verliefd. ‘Ja.’ en ze sloeg snel haar ogen neer. ‘Vertrouw je me?’ vroeg ik. ‘Ja.’ ‘Welke controle wil je verliezen?’ Rebeccah likte haar lippen: ‘Nou. Een belangrijk deel zit niet eens in het sexuele. Je hebt me resoluut van het station opgepikt en een fijne kamer gegegeven. Door de rust die dat gaf kon ik je na vorige maand ofzo niet meer zien als eigenaar van je huis. Je bent zo doortastend terwijl je me mezelf laat zijn, dat ik sindsdien mezelf help met jou in mijn gedachten.’ Het laatste was in het geroezemoes bijna niet hoorbaar. ‘En wat doe ik met je in je gedachten?’ ik besefte de verantwoordelijkheid die ze me ging geven. ‘Je laat me van alles doen. Je geeft me opdrachten. Meestal voer ik ze graag voor je uit. Soms voel ik me ongemakkelijk.’ ze pauzeerde: ‘Maar op dat moment voel ik dat ik geen controle meer hoef te hebben.’ Heel zacht voegde ze er aan toe: ‘En dan kom ik ontzettend lekker klaar.’ Ze keek schuw naar de tafel. ‘Waar liggen je grenzen?’ vroeg ik. We keken elkaar aan beseffende wat we aan het doen waren. ‘Weet ik niet. Maar ik kan mezelf verliezen. Zorg je op die momenten goed voor me?’ ‘Ja. Vertel me hoe ik dat kan doen? Wat windt je op?’ ‘Hmm.’ ze peinsde en zei: ‘Ik heb twee vervelende ervaringen gehad, maar ik denk dat wij gelijkwaardig starten. Zoals ik al zei ga je me vragen om opdrachten voor je uit te voeren.’ ‘Beperken we ons tot thuis?’ ‘Nee.’ Rebeccah glimlachte: ‘Maar ik heb niets met hard slaan, zwepen en denigrerende dingen. Nou ja, een beetje denigrerend mag wel. Bij mij gaat het vooral om de opbouw naar de sex toe. Ik ben niet van de urenlange zweepslagen zoals ik wel eens zie; zodra ik voel dat ik mijn controle op kan geven, dan wil ik genomen worden. Ik hou er wel van om bevestiging te krijgen dat ik iets goed heb uitgevoerd. Eigenlijk ben ik een bondage light meisje.’ Ze keek weg toen de ober de sushi op tafel zette. ‘Ik raak bijzonder opgewonden als je mijn bewegingsvrijheid beperkt. Vastbinden bijvoorbeeld of stevig neerdrukken.’ Ik zat met open mond te luisteren naar deze wonderlijke jonge vrouw en vergat te eten. ‘Ik lust wel een nigiri.’ doorbrak ik mijn gestaar. Haar reactie was net zo subtiel als opwindend; Rebeccah’s mondhoek krulde een fractie van een seconde in een glimlach. Daarna pakte ze haar stokjes, doopte het in de soja saus en stopte de sushi behoedzaam in mijn mond. Traag at ik mijn mond leeg en zei: ‘Goed zo, dat heb je goed gedaan.’ Haar ogen verstarden bij het compliment, haar lippen gingen van elkaar en het puntje van haar tong likte haar mondhoek. Ik streelde haar wang en haar intense betovering verdween. ‘Volgens mij zijn we begonnen.’ fluisterde ze zacht.