Rode lippen

Luister?

Het was een zwoele zomeravond in de stad, en de bar waar hij zat was gevuld met een zachte gloed van kaarslicht en het lage geroezemoes van stemmen. Alex roerde gedachteloos in zijn glas whisky toen zijn blik werd gevangen door iets – of beter gezegd, iemand.

Ze stond in de deuropening, gehuld in een strakke, zwarte jurk die haar lichaam omhulde als een tweede huid. Maar het waren haar lippen die zijn aandacht vasthielden: vol, perfect gevormd en felrood, alsof ze net met verboden kersen was gekust.

Haar ogen ontmoetten de zijne, en in dat moment voelde hij een rilling langs zijn ruggengraat. Ze glimlachte, langzaam en verleidelijk, voordat ze met sierlijke passen naar hem toe liep. De klik van haar hakken op de houten vloer klonk als een aftelklok naar iets onvermijdelijks.

“Whisky?” vroeg ze, terwijl ze op de barkruk naast hem ging zitten. Haar stem was laag en warm, met een fluweelzachte ondertoon die beloofde dat ze wist hoe ze een man moest laten beven.

“Ja,” antwoordde Alex, zijn keel droog.

Ze schoof iets dichterbij, haar parfum – een sensuele mix van jasmijn en vanille – drong zijn zintuigen binnen. Ze draaide met één vinger aan haar glas, haar rode lippen omkrullend in een mysterieuze glimlach.

“Ik zag hoe je naar me keek,” fluisterde ze, terwijl ze langzaam een slok van haar cocktail nam, haar tong kort over haar onderlip laten glijden om een druppel op te vangen.

Alex kon zijn ogen niet van haar afhouden. “Hoe zou ik dat kunnen vermijden?”

Ze lachte zachtjes en leunde iets naar voren, haar lippen op slechts centimeters van de zijne. “Ik heb een zwak voor mannen die niet kunnen wegkijken,” zei ze, terwijl haar vinger zachtjes over de rand van zijn glas gleed.

Voordat hij het wist, had hij haar hand vastgepakt en naar zich toe getrokken. Haar huid was warm, haar adem een uitnodiging. Ze liet het toe, haar lippen slechts een millimeter van de zijne verwijderd.

“Proef je ze?” daagde ze hem uit.

Alex antwoordde niet met woorden. Hij sloot de afstand, voelde de warmte en zachtheid van haar mond tegen de zijne. Haar rode lippen smaakten naar zoete bessen en zondige beloften, en toen haar tong met de zijne speelde, wist hij dat hij verloren was.

De nacht was nog jong. En de rode lippen? Die zouden hem niet meer loslaten.