Stiekem onderdanig!

Luister?

Mijn naam is Loyd, ik ben 48 jaar en werk al jaren bij een groot bedrijf en werk al jaren op de IT afdeling, als iemand een probleem heeft met zijn of haar computer dan moet ik opdraven om het op te lossen. Leuk werk, je komt door het hele bedrijf en leert dus ook veel mensen kennen. Zo heb ik recentelijk ook Jose leren kennen, Jose is één van de managers van de afdeling sales. Ze is eind dertig, mooi, slank lichaam, ik schat een strakke c-cup en een mooie kont.

En ze had dus wat problemen met haar computer. Ik ben naar haar toe gegaan en bij binnenkomst zei ze meteen “dat ze lang had moeten wachten en dat ze haar computer echt nodig had”. Ook goedemiddag zei ik en ik vroeg wat de problemen waren, dat bleek niet zoveel voor te stellen en ik ging aan de slag. Jose ging liep even weg en kwam terug met een beker koffie, lekker zei ik “je weet waar het staat ”was haar antwoord. Na 10 minuten werkte alles weer naar behoren. In plaats van dank je wel te zeggen zei ze niets en ging weer achter haar computer zitten, ik liep weg en zei vrolijk “geen dank he”. Ze riep me meteen terug en wees mij erop dat het mijn werk was en dat ik niet zo bijdehand moest doen en anders zou ze mijn chef bellen voor een klacht. Ik zal haar verbaasd hebben aangekeken en hoofdschuddend ben ik weggelopen …..bitch…

Enkele dagen later wilde ik bijna naar huis gaan maar kreeg ik nog even een spoedopdrachtje, ik moest weer naar Jose want er was weer een probleem. Ik vroeg of het niet tot morgen kon wachten maar nee, het moet meteen gebeuren want Jose wilde doorwerken. Ik er dus naar toe en meteen begon ze weer te zeuren dat ik het verleden keer niet goed gemaakt had en dat er weer problemen waren. Ik ging achter haar computer zitten en zag dat het een ander probleem was en dat het wel even kon gaan duren, toen ik dit zei werd ze er niet vrolijker op. Terwijl ik aan het werk was werd ze gebeld en ze liep te telefoneren door haar kantoor. Ik kon haar toen even goed bekijken en het mantelpakje stond haar goed, het nauwsluitende blouse maakte het geheel mooi af. Ze werd schijnbaar gebeld door haar partner die vroeg wanneer ze naar huis kwam want ik hoorde haar zeggen “het is hier gezelliger dan thuis dus wen er maar aan dat ik veel overwerk”…klonk gezellig.
Ze verbrak daarna ook meteen de verbinding en keek een beetje gegeneerd mijn kant op omdat ik hier dus getuige van was. Ik zei zonder er bij na te denken nou je hebt zo te horen niet alleen problemen met je computer…. Dat vond ze schijnbaar geen leuke grap en kwam bijna dreigend voor mij staan en zei “je moet niet zo grappig doen soms moet je je plaats kennen! Ik keek haar even aan en zei “nou één van de problemen is in ieder geval opgelost, je kan weer werken, succes ermee” ik stond op en liep het kantoor uit, achter me hoorde ik dat ze de deur achter me hard dicht gooide.

De dag erop vertelede ik mijn collega’s over Jose en toen hoorde ik dat ze ook tegen haar directe collega’s niet al te vriendelijk was en ook bij het hoger management niet zo goed lag. Dat verbaasde me allemaal niets…

Een week later hadden we een bedrijfsfeest, de kantine was leuk versierd en er speelde een leuke band. Ik zat met mijn collega’s en wat mensen van de postkamer, erg gezellig en de drank gleed in hoog tempo naar binnen. Op een gegeven moment ging het over sex en relaties, de één vond dit belangrijk en de ander dat en ieder had zijn voorkeuren. Op een gegeven moment stelde mijn collega Els mij de vraag wat ik belangrijk vond in een vrouw. Ik antwoordde heel serieus dat ik hield van sterke, zelfstandige vrouwen met een eigen sociaal leven en met een glimlach zei ik er achteraan dat ze op één gebied wel een beetje onderdanig moesten zijn…daar werd om gelachen en Els keek mij speels aan en zei “Loyd speelt graag de baas”. Ik zei het niet maar het klopte wel.

Ook achter mij hoorde ik een schamper lachje, ik keek om en zag Jose zitten die me met dat schampere lachje hoofdschuddend zat aan te kijken. Ik gaf haar een overdreven knipoog en draaide me weer om.

De avond vloog om en steeds meer mensen van ons groepje gingen naar huis. Ik besloot nog een laatste te nemen en liep naar de bar en bestelde nog een drankje. Opeens verscheen Jose naast me en zei “onderdanige vrouwen”? ik keek haar aan en zei “lijkt het je wat”? Ze keek mij lachend aan en zei,”nee, onderdanigheid zit niet in me” Ik had intussen wel wat op, was niet dronken maar wel iets vrijer dan normaal en zei “dat betwijfel ik, misschien komen we er ooit achter”. Ze vroeg waar ik die wijsheid op baseerde. Wil je echt mijn mening vroeg ik, en ze zei “brand los, ik ben benieuwd”. Ik zei, je zit vast, je hebt een goede baan maar geen goede band met je collega’s, de bazen lopen ook niet echt met je weg en aan het telefoongesprek te horen wat je laatst voerde gaat het thuis ook niet echt lekker. Om thuis weg te blijven werk je over dus dat geeft aan dat er niet veel vrienden zijn anders was je daar wel mee de hort op gegaan, en tegen mij was je ook redelijk onbeschoft terwijl ik gewoon mijn werk deed!
Dus ergens gaat er wat mis! Je zit vast en je wilt alles controleren. Volgens mij moet je jezelf gewoon eens overgeven en volgens mij ben je een type wat graag onderdanig is. Maar alleen al het idee maakt je waarschijnlijk bang, maar volgens mij wind het je stiekum ook wel op. Jose kijkt me aan en zegt”Jezus dat is echt psychologie van de koude grond, wat een slap gelul” Ik zeg, misschien wel, maar ik bracht het wel mooi toch, en neem van mij aan, als je straks in je bed ligt denk je aan dit gesprek terug. Ik besluit naar huis te gaan en zeg met een glimlach “ fijne avond onderdanige vrouw, sweet dreams, en mijn nummer staat op intranet als je me nodig hebt”.

Ik ga naar huis zet de tv aan en pak nog wat te drinken. Na ongeveer een uur hoor ik een appje binnenkomen, het is van Jose…..

Ik heb er nog eens over nagedacht en je blijft een slappe ouwehoer!

Ik antwoord:
Het feit dat je erover nagedacht hebt en me op dit tijdstip nog een appje stuurt bewijst eigenlijk al mijn gelijk….want op slap geouwehoer zou je niet ingaan XXX

Het weekend gaat voorbij en maandagmorgen zit ik weer op het werk. Mijn baas komt naar me toe en zegt dat Jose gebeld heeft, ze heeft weer hetzelfde probleem met de computeren ze wil dat ik naar haar toe kom. Als ik bij Jose het kantoor binnenloop zeg ik “goedemorgen, was gezellig vrijdag he” Ze kijkt me aan en het valt me op dat ze slecht uitziet, vermoeid. Ik ga achter haar computer zitten en los het probleem op, eigenlijk is het geen probleem maar er is iets veranderd in de instellingen, dat zal ze zelf dus gedaan hebben, schijnbaar wilde ze dat ik langskwam. Ik kijk haar aan en vraag “gaat het wel, je ziet er vermoeid uit” ze gaat tegenover me aan het bureau zitten en zegt “wat je vrijdag zei, was psychologie van de koude grond, maar dat ik vast zit in mijn leven klopt geloof ik wel, je hebt me geconfronteerd met iets en dat is afgelopen weekend flink ingedaald. Ik wil niet weg bij mijn partner maar er moet wel iets veranderen” Ze kijkt me indringend aan en vraagt wat ik als amateurpsychiater vind dat ze moet doen. Volgens mij moet je uit je eigen gecreëerde keurslijf stappen, misschien moet je hulp zoeken! Volgens jou is onderdanigheid zeker de oplossing, zegt ze. Ik kijk haar lachend aan en zeg “het kan volgens mij geen kwaad”. Jose zit een tijdje stil voor zich uit ter staren en zegt dan “onderdanigheid in een relatie vereist wel veel vertrouwen, hoe weet je of je iemand kan vertrouwen” Dat is een lastige vraag Jose, maar die moet jezelf beantwoorden, en vertrouwen kan je langzaam opbouwen. Maar je zit in een relatie , dus als je daarbuiten wat zoekt gaat het om spanning en lust, dat moet wel duidelijk zijn. Maar je hebt mijn nummer als je wat spanning zoekt. Ze kijkt me aan en knikt een beetje peinzend, ja, ik heb je nummer.

Diezelfde avond krijg ik om 00.30 een appje, ik ben geen vroege slaper dus ik zit nog in de huiskamer. Het verbaasd met niet dat het Jose is.
J:Hoi Loyd, wat zie jij als onderdanigheid, hoe zie je dat voor je?

Ik lees het glimlachend en antwoord:
L:Ik geef opdrachten en jij luistert en voert ze uit, net als op het werk maar dan op een ander vlak zit je vriend naast je op de bank?

J: En ik word geacht die opdrachten gewoon uit te voeren?…en nee, ik heb gewacht tot vriend naar bed is gegaan.

L: Er is altijd een grens….en die bepaal jij…

J: wat zou je willen? Wat voor opdracht?

L: ok, je bent opeens geïnteresseerd? Vanwaar die ommezwaai?

J: er moet iets veranderen, en ik moet toegeven dat de gedachten aan onderdanigheid mij, na ons gesprek, inderdaad opwindt, en ik vertrouw jou enigszins….maar gewoon rustig aan…

Ik wacht even met antwoorden.

J: ben je er nog?

L: ja ben er nog, maar twijfel of jij er klaar voor bent, wil je er niet inlullen….

J: Zeg maar wat je wil!

L: een foto

J:wat voor foto?

L: van je borsten

Ik moet even een minuutje wachten maar dan klinkt me app geluid, ik zie een foto oploaden en het is inderdaad een foto van haar borsten, prachtig.
L: mooie foto, maar zijn het wel jouw borsten?

J: ja,echt waar, maar wil niet mijn gezicht op de foto…vertrouwen opbouwen he…

L: Oke, maar ik wil bewijs dat het jouw borsten zijn , dus pak een lippenstift en schrijf een boodschap op je borsten met mijn naam erbij…
J: wat moet ik schrijven dan?

L: Laat je gewoon gaan, doe eens gek, doe eens geil! Schrijf een hoerige tekst, een tekst die je in je keurslijf nooit zal gebruiken…
J: moment
Ik moet even wachten maar na een paar minuten komt er een foto binnen! Ik open de foto een zie weer die prachtige borsten waarop in grote rode letters staat, Loyd onderdanige sletje….

Ik denk dat wij samen nog veel plezier gaan beleven….
Wordt vervolgd…