Tommie’s geheim

Luister?

Mijn naam is Steven, ik ben 22 en ik doe de lerarenopleiding om docent LO te worden. Ik loop stage op een middelbare school en mag soms alleen lessen verzorgen. Eigenlijk alleen maar als mijn stagebegeleider, de eigenlijke docent, geen zin meer heeft om te blijven tijdens de laatste twee uur. Dus ook dit zevende en achtste uur zou het lesgeven mijn verantwoordelijkheid zijn. Ik zit nu nog rustig in het docentenkamertje bij de gymzalen koffie te drinken en kijk naar de jongeren die langs het raam naar de kleedkamers lopen. Gelukkig is het maar één klas, een zes vwo en voor zover ik weet zitten er niet veel lastpakken in. Als laatste loopt een jongen langs mijn raam, een klein, schriel mannetje met blond haar tot op zijn schouders. Thomas. Zijn klasgenoten zeggen allemaal Tommie en wij docenten onder elkaar eigenlijk ook. Het is lastig om er niet in mee te gaan bij hem. Niemand zou geloven dat hij in het begin van het jaar al 18 is geworden.

Er wordt met wisselend enthousiasme gesport. Omdat het laat op de dag is laat ik de leerlingen voetballen of volleyballen en val ik ze niet lastig met al te veel moeilijks. Hier en daar wijs ik wat groepjes op foutjes terwijl ik langs loop maar ik ben eigenlijk wel tevreden. Maar dan kom ik bij het groepje van Tommie. Hij moet volleyballen met drie meisjes, maar de bal ligt ongebruikt op het veld. De meisjes staan in een groepje van drie te giebelen en Tommie zit op een bank naar de grond te kijken. “Zo dames, jullie dachten dat jullie niet hoefden te gymmen?” vraag ik retorisch aan het groepje meisjes, die schrikken en me met grote ogen aankijken. “Tommie kan niet eens volleyballen, meneer,” zegt een van de meisjes laatdunkend en de anderen vallen haar bij. Ik kijk naar de blonde jongen op de bank en stuur ze naar de andere zaal om te gaan voetballen. De meisjes zuchten dramatisch en verlaten de zaal.

Tommie lijkt niks mee te hebben gekregen van het vertrek van zijn groepje. Als ik naast hem ga zitten blijft hij staren naar dat punt op de vloer. “Thomas, waarom zit je hier?” vraag ik met een kleine irritatie in mijn stem. Zijn schouders schokken en ik weet dat hij me gehoord heeft. Hij draait zijn gezicht naar me toe en ik zie dat hij gehuild heeft. Hij murmelt wat en draait zijn gezicht gauw weer naar voren en naar beneden. Het was verdrietig om te zien. “Gaat alles wel goed, Thomas? Heb je je ergens pijn gedaan?” Zijn hoofd schudt. “Ga dan maar gewoon weer verder volleyballen, je kan wel bij het groepje van Rik aansluiten,” draag ik op en Tommie staat op en loopt naar het groepje. Voor het eerst valt me op hoe rond en bol zijn kontje is voor een magere jongen. Ik schud mijn hoofd en duw die gedachte naar mijn achterhoofd. Gelukkig vult mijn hoofd zich al snel weer met mijn leraarstaken.

Het achtste uur is voorbij en ik zit in mijn docentenkamertje. Weer druppelen leerlingen langs het raam, maar nu in de andere richting. Ik ben de enige docent die nog over is en moet daarom checken of het overal leeg en op slot is in het gebouw met de gymzalen. Er komen al zeker tien minuten geen leerlingen meer langs mijn raam gelopen dus ik schat dat de kleedkamers nu wel leeg zijn. In de meisjeskleedkamer vind ik wat rotzooi en een vergeten sportschoen die ik onderweg naar de jongenskleedkamer in het docentenkamertje mik. Als ik de jongenskleedkamer wil openen hoor ik opeens een stem. Hij komt overduidelijk uit de kleedkamer. “Hahaha, gast, hoe kom je aan die onderbroekjes,” hoor ik de stem van Adnan, een van de grote Turkse jongens uit zes vwo. “Zijn van mijn broertje op de basisschool,” antwoordt de stem van Cem, Adnan’s beste maat. Die twee maken van alles een wedstrijdje dus ze zijn meestal de eerste twee die klaar zijn met omkleden. Het was me niet eens opgevallen dat ze niet langs het raam waren gekomen. Ik zet mijn hand op de klink maar de deur is van binnen op slot gedraaid.

Nu begin ik boos te worden en wil op de deur bonzen, maar dan hoor ik opeens een derde stem. Een klein, teer stemmetje dat ik onmiddellijk herken als dat van Tommie. “Maar wat moet ik daar dan mee?” vraagt hij angstig. Een vreemd gevoel maakt zich meester van me en ik bons niet op de deur maar laat mijn hand zakken. “Dat weet je toch zeker wel,” klinkt de stem van Cem, “zo’n klein homootje als jij draagt thuis vast alleen strakke broekjes.” Adnan lacht en na wat geritsel lacht hij nog harder. “Ja man, kijk hoe mooi dit hem staat! Zo strak om die ass!” Ik sta nog steeds te luisteren en voel mijn pik in mijn broek harder worden. Dit is verkeerd, schiet door me heen, ik moet die deur openmaken en dit stoppen. Maar mijn hand lijkt verlamd en mijn pik begint pijnlijk te knellen. “Loop eens een rondje voor ons, laat eens zien wat voor sletje je bent.” Ik hoor Tommie een beetje snikken maar hij doet blijkbaar wat hem wordt opgedragen. De jongens loeien en schelden meer op hem. Flikkertje, homo, gaysletje. Er klinkt een klap waarin Tommie blijkbaar op de grond wordt geduwd en Cem zegt met bevelende stem dat Tommie nu zijn pik moet zuigen. Tommie zegt dat hij niet wil, dat hij genoeg heeft gedaan. “Jij doet alles wat wij willen, homo, of we laten iedereen je geheime profieltje zien…” dreigt Adnan nu. “Of wil je graag dat iedereen op school weet dat je op Grindr zit.” Tommie snikt harder en aan Cem’s uitademen te horen heeft hij zijn pik nu in zijn mondje.

Zonder het door te hebben gehad ben ik gaan rukken terwijl ik bij de deur sta te luisteren. Mijn 20 cm staat stijf vooruit uit mijn sportbroekje als ik opeens wakker schrik. Ik moet dit zien, bedenk ik me, volledig overgenomen door geilheid. De leerlingen weten niet dat je via een omweg in de jongenskleedkamer kan komen, een overblijfsel van een verbouwing van een paar jaar geleden. Ik race zo snel en zo zacht als ik kan naar de docentenkamer en open een deur die uitkomt op een oude bezemkast. De deur aan de overkant opent direct de jongenskleedkamer in. Zo zacht als ik kan doe ik de sleutel in het slot en open de deur. De jongens zijn te druk met zichzelf en elkaar bezig om mij op te merken. Met mijn hoofd om de deurpost zie ik de twee grote Turken staan, allebei naakt. Adnan is de grootste, zeker een halve kop groter dan Cem en allebei zijn ze flink behaard. Op zijn knietjes voor hen zit Tommie, een blauwe plek boven zijn wang, een grote Turkenpik in zijn mond en een klein, strak onderbroekje met beertjes erop aan. Mijn pik is bij het zien van zijn kontje in dat broekje meteen weer op volle oorlogssterkte. Op de een of andere manier maken de tranen die langs zijn gezichtje stromen het alleen maar geiler voor me.

“Hier dit is fucking grappig,” zegt Adnan en hij houdt de neus van Tommie dicht terwijl Cem zijn pik zo diep mogelijk in zijn keel duwt. Tommie’s ogen worden groter en er komen veel meer tranen uit. Bang kijkt hij omhoog. Op wat het allerlaatste moment moet zijn laat Adnan Tommie’s neus weer los en trek Cem zijn pik terug. Lange draden speeksel hangen van Tommie’s mond tot aan Cem’s lul. Tommie hoest en proest en snikt maar hij krijgt niet lang rust, Adnan’s besneden lul wordt al snel naar binnen geduwd. “Zuigen, kankerhomo,” klinkt het en Tommie pakt de grote getinte pik met zijn handje vast en pijpt als een volleerde pijpslet. Hij kan het echt goed, bedenk ik jaloers terwijl ik aan mijn pik ruk en stil probeer te blijven. “Wat een lui sletje,” zegt Adnan en hij wijst op Tommie’s andere hand en dan op Cem’s pik, “zou je die pik niet even tevreden houden?” Tommie doet wat hem gezegd wordt en zit nu op zijn knieën tussen de twee Turken in. Een pik in elke hand en afwisselend tussen elke pik. “Ah fak man, ah fak man,” begint Adnan te hijgen, “ik ga je onderspuiten als een echt hoertje, fak fak, bek open” en stralen zaad spuiten over Tommie’s gezicht en in zijn mond. Ik zie Tommie bang kijken naar de enorme hoeveelheid sperma die eruit komt. Cem draait het jochie zo dat hij voor hem alleen zit en Adnan gaat achter hem staan om zijn mond open te houden. Met veel Turks gevloek spuit Cem een lading zaad in Tommie’s mondje, die door Adnan’s sterke handen niets anders kan dan zijn mond open houden. Hij maakt gorgelende geluiden, maar de grotere jongens zijn onverbiddelijk. Als Cem is uitgespoten duwt Adnan Tommie’s mond en neus dicht tot hij de hele lading doorslikt. “Volgende keer moet je beter je best doen,” zegt Adnan terwijl ze de deur van het slot halen en zich uit de voeten maken, Tommie achterlatend.

Ik sta nog steeds op mijn plek te kijken naar de kleine jongen met het blonde haar. Hij ligt op de grond in zijn jongensonderbroekje en zijn gezicht vol met zaad. Dan stap ik de kleedkamer in. “Zo, Tommie, ik hoor dat jij op Grindr zit en dat niemand dat weet…” De jongen kijkt angstig naar mijn grote stijve pik…

Einde deel 1
Reacties welkom!